گفتگو با زنی از جنس ایثارگری و مقاومت؛

• دوشنبه ۰۷ مهر ۱۳۹۹ ۱۴:۵۵
• کد خبر : 1651810

• اخبار
• سایر رسانه ها

فاطمه نیکخواه گفت: صدای شیون زنان با شستن پتوها همیشه بلند بود چرا که گاهی درلابه لای پتوها، تکه هایی از بدن شهدا را می یافتند و آنگاه بود که حال زنان دگرگون و شیون و زاری سر داده می شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از راه آرمان؛ فاطمه نیکخواه متولد ۱۳۳۹ است، او یکی از هزاران زنی است که در دوران دفاع مقدس پشتیبانی از جبهه های جنگ را بر عهده گرفته است.

در آغاز گفتگو خدا را شکر می گوید که در ابتدای جوانی توانسته سهم کوچکی از فعالیت های پشت جبهه ها را به عهده بگیرد.

او پیش از آغاز جنگ در حالی که دیپلم خود را گرفته برای توانمندی بیشتر در روخوانی از قرآن به کلاس های آموزشی در سازمان تبلیغات رفته است و توانسته مدرک مربیگری آموزش قرآن را دریافت کند.

نیکخواه در گفتگو با خبرنگار ما در خصوص فعالیت هایش در دوران جنگ و پشتیبانی از جبهه گفت: همسرم در پشت جبهه های جنگ مرا بسیار حمایت می کرد و او نیز برای انجام چنین کارهایی پیش قدم بود، ۱۸ سال داشتم و با داشتن ۳ فرزند با سن و سال کم، در انجام کارها قدم بر می داشتم.

این بانوی ایثاگر کرمانی توضیح داد: خانواده شهیدان نامدار محمدی در دوران جنگ ۱۷ نفر از جمله ۳ فرزند، نوه و فرزندان خواهر و برادر خود را تقدیم کردند؛ زهرا خلیل وند مادر این شهیدان صبح زود، خانه شان را آب و جارو می کرد و برای انجام کارهای متعدد از جمله کارهای فرهنگی، ختم قرآن و پشتیبانی از جنگ آماده می کرد.

وی با بیان این که به واقع زنان چون شیرمردان دوران جنگ پای کار بودند و از هیچ خدمت و تلاشی فروگذاری نمی کردند، توضیح داد: من و سایر زنان برای انجام کارهای پشتیبانی از جنگ به خانه ی شهیدان نامدار محمدی می رفتیم،  در دوران جنگ اتحاد میان زنانی که در پشت جبهه حضور داشتند موج می زد، زنان به هر طریقی برای کمک به رزمندگان قدم بر می داشتند از بسته بندی نخود و کشمش، پخت نان و شیرینی تا شست و شوی پتوهایی که از مناطق جنگی می آمد را زنان بدون هیچ خستگی انجام می دادند.

نیکخواه تاکید کرد: یکی از کارهای اندوه بار شستن پتوهای رزمندگان بود چرا که این پتوها به خون شهدا و رزمندگان آغشته شده بود از این رو علاوه بر این که این کار با سختی همراه بود، دلمان را می لرزاند چرا که خون جوانان وطنمان بود که بر روی این پتوها ریخته شده بود.

وی ادامه داد: صدای شیون زنان با شستن پتوها همیشه بلند بود چرا که گاهی درلابه لای پتوها، تکه هایی از بدن شهدا را می یافتند و آنگاه بود که حال زنان دگرگون و شیون و زاری سر داده می شد.

این بانوی ایثاگر کرمانی عنوان کرد: اگر چه در کنار فعالیت های پشتیبانی از جبهه کار خانه نیز بر دوش زنان بود اما یاد دارم که هیچ کداممان از این حجم کار و فعالیت خسته نبودیم بلکه با اتحاد و ایمان روزها را آغاز می کردیم تا به قدر وسعمان رزمندگان را حمایت کنیم.

نیکخواه در خصوص تداوم فعالیت های زنانی که در دوران دفاع مقدس پا به پای هم گام بر می داشتند، عنوان کرد: هنوز ارتباط زنانی که در دوران جنگ به پشتیبانی مشغول بودند پا برجاست، با یکدیگر رفت و آمد داریم و جلسات متعدد قرآن را برگزار می کنیم در این جلسات نیز از یکدیگر احوال می گیریم و برای حل مشکلات یکدیگر تلاش می کنیم و از خدا می خواهیم آنچه را که در راه او کار کرده ایم را بپذیرد.

این بانوی ایثاگر کرمانی توضیح داد: همانگونه که در گذشته برای تهیه دارو، بسته بندی موادغذایی برای نیازمندان، تهیه جهیزیه و آزادی زندانیان اکنون نوشت افزار، مواد غذایی و … تلاش می کردیم اکنون نیز در تلاش هستیم.

وی اظهار کرد: در دوران جنگ و جبهه اخلاص مثال زدنی بود و دین اسلام به زیبایی نشان داده می شد اما در برهه ی کنونی برخی مسئولان با انجام کارهای نادرست دین را در نگاه جوانان بد جلوه می دهند از این رو جوانان با دیدن اختلاس ها و ریاکاری ها دین گریز می شوند بنابراین مسئولان در منصبی که هستند باید توجه ویژه ای داشته باشند.

نیک خواه به نقش زنان در شرایط کنونی و پشتیبانی از جبهه سلامت اشاره و عنوان کرد: زنان از آغاز جنگ تا کنون نقش موثری دارند هم اکنون نیز زنان برای دوخت ماسک و پشتیبانی از جبهه سلامت پیش قدم شده اند و خالصانه کار می کنند.

این بانوی ایثاگر کرمانی تشریح کرد: کمک های مردمی، تهیه لوازم مورد نیاز برای دوخت ماسک، پویش کمک مومنانه و از طرفی نقش اول زنان برای دوخت ماسک همه تداعی دوران جنگ و جبهه است که مردم در آن نقش اول را دارند.

وی با اشاره به این که جوانان امروزی راه شهدا را ادامه دهند و خالصانه برای انجام کارها قدم بردارند به نامه ی ۳۱ نهج البلاغه از امیرالمومنین (ع) اشاره کرد و گفت: در این نامه آمده است که ای انسان، تو در حقیقت برای آخرت آفریده شده ای و نه برای دنیا و برای رفتن نه برای ماندن و برای مردن و نه برای زیستن، تو در یک جایگاه کوچک هستی در سرایی که باید از آن توشه برداری و در راهی منتهی به آخرت.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #