جهان بی‌صدا، جهان بی‌آوا؛

• سه‌شنبه ۰۸ مهر ۱۳۹۹ ۱۱:۲۹
• کد خبر : 1652200

• اخبار
• سایر رسانه ها

لبخند پاسخ همیشگی‌اش است و حرکات دستی که برایت بی معنی است و اینجاست که ما احساس درماندگی می کنیم. او ناشنواست نه می شنود و نه نمی تواند حرف بزند و این ما هستیم که باید زبان او را بلد باشیم و با او بتوانیم ارتباط برقرار کنیم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کردتودی، ناشنوایی یک معلولیت پنهان است، نگاهش و ظاهرش با دیگران هیچ تفاوتی ندارد و تا زمانی که با او صحبت نکنید نمی توانید به وجود یک نقص در او پی ببرید، لبخند پاسخ همیشگیش است و حرکات دستی که برایت بی معنی است و اینجاست که ما احساس درماندگی می کنیم. او ناشنواست نه می شنود و نه نمی تواند حرف بزند و این ما هستیم که باید زبان او را بلد باشیم و با او بتوانیم ارتباط برقرار کنیم.

علی با ظاهری آرام اما با دنیایی از ناگفته هایی که در دفتر خاطراتش نوشته بر مبلی رنگ و رو رفته تکیه داده است یک جوری به اطراف نگاه می کند انگار که می شنود اما به روی خود نمی آورد.

علی آقا برای خودش عقل کلی است از همه چیز می گوید، اول از همه از مادر مهربانش که در بیشتر اوقات گوشهایش را مال خود کرده است با زبان خود حرف می زند اما با گوش های مادر می شنود و به عبارتی متوجه می شود

با ناله ای از درون آرزو می کند کاش روزی می توانست محبت های مادرش را جبران کند.

علی پس از کلی گپ و گفت درباره مسایل عمومی غرق در سکوت می شود او که تا دقایقی پیش مثل بلبل حرف می زد اینک سکوت را با گریه در هم می آمیزد گریه ای که خود هیچ گاه هق هقش را نمی شنود .

نگاه او سرشار از سخنان ناگفته است از چهره او می شود فهمید که حرفهای زیادی در درونش تلمبار شده و به انبار باروتی می ماند که منتظر جرقه ای برای انفجار و بیرون ریختن است.

اینک علی با بیان کمی از مشکلات معلولان بویژه ناشنوایان، از هزینه بالای کاشت حلزون تا قیمت سرسام اور سمعک و هزینه های رفت و آمد ، لوازم تحصیل و خرید ملزومات مورد نیاز گلایه دارد.

او دوست دارد خیلی جاها را بگردد اما تامین هرینه تردد را از مهمترین مشکل کم شنوایان از جمله خود ذکر می کند.

3969 نفر ناشنوا و کم شنوا در کردستان شناسایی شده اند

خالدیان مدیر توانبخشی بهزیستی استان کردستان در گفتگو با خبرنگار کردتودی اظهار داشت: ناشنوایی معلولیت خاموشی نامیده می شود که بیماری عفونی مثل (مننژیت، سرخک، اوریون و...) مواجهه با سروصدای زیاد،  و آسیب سر و گوش، علل عمده ناشنوایی هستند که درصد بسیار زیادی از آنها از طریق تشخیص زودرس و از طریق جراحی (سمعک و کاشت حلزون و...) قابل درمان است.  

وی گفت: 3 هزار و 969 نفر ناشنوا و کم شنوا در استان کردستان زندگی می‌کنند، که از این تعداد یک هزار و 648 نفر زن و 2 هزار و 321 نفر مرد هستند.

وی به تعداد و آمار ناشنوایان در استان کردستان اشاره کرد و گفت: سنندج با یک هزار و 171 نفر، مریوان 521 نفر، سقز 356 نفر، کامیاران 364 نفر، قروه 320 نفر، بانه 348 نفر، بیجار 355 نفر، دیواندره 226 نفر، سروآباد 192 نفر و شهرستان دهگلان با 116 نفر به تفکیک دارای بیشترین و کمترین آمار ناشنوایی در استان هستند.

وی افزود: فرد ناشنوایی که از بهره هوشی عادی برخوردار است ممکن است استعدادهای ویژه ای در زمینه های مختلف ورزشی، هنری و ... داشته باشد که باید بدون توجه به رفتار دیگران به دنبال استعدادهای خود برود و زمینه های شکوفایی آنها فراهم شود.

تست غربالگری شنوایی 30 هزار نوزاد در کردستان

پرویزی کارشناس ناشنوایی سازمان بهزیستی استان کردستان در گفتگو با خبرنگار کردتودی می گوید: سال گذشته نزدیک به 30 هزار نوزاد یک تا 4 روزه تست غربالگری شنوایی انجام داده اند که 27 نفر نیاز به کاشت حلزون و به 350 نفر نیز دستگاه سمعک تعلق گرفت.

وی تامین هزیته سمعک، کاشت حلزون و کمک هزینه عمل جراحی و... از دیگر خدمات حمایتی به دانش آموزان ناشنوا و کم شنواست.

وی تامین هزینه های گفتار درمانی و بخشی از هرینه های کاشت حلزون از دیگر برنامه های حمایتی دولت برای ناشنوایان است.

پرویزی گفت: طبق قانون، استخدام معلولین و در نتیجه ناشنوایان براساس قانون سه درصد از استخدامی ادارات تعیین شده است اما متاسفانه در عمل استخدامی معلولین در ادارات بسیار کمرنگ شده است و این قانون ضمانت اجرایی ندارد و در این حوزه ادارات جوابگو نیستند.

رفتارهای ترحم آمیزی که دل می آزارد 

به راستی یکی از موانع برقراری ارتباط ناشنوایان با جامعه، رفتارهای ترحم آمیز اطرافیان است. اگر چه در آموزه های اخلاقی و دینی، درباره رعایت رحم و انصاف بسیار سفارش شده است، ولی باید توجه داشت که رعایت عدالت حکم می کند رفتارهای ترحم آمیز، به جا استفاده شود.

در بعد آموزشی نیز ترحم بی مورد و بی اندازه، به گستاخی، مظلوم نمایی و افت تحصیلی ناشنوایان می انجامد. این رفتارها موجب می شود فرد ناشنوا، خود را موجودی مستحق ترحم بداند. در نتیجه، نخستین مشکلی که ناشنوایان را تهدید می کند، افسردگی و دوری کردن از جامعه است و دور شدن ناشنوا از جامعه، به فرآیند جامعه پذیری او آسیب جدی وارد می کند.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #