ادریسی: قهرمانی کشور اولین قدم طلایی‌ام در اسلالوم است
نفر اول کایاک مسابقات قهرمانی کشور اسلالوم آقایان گفت: با زحمات و تلاش‌های مربی‌ام و حمایت و پشتیبانی همیشگی پدر و مادرم مدال طلای قهرمانی کشور را کسب کردم و این را آغاز راه موفقیت‌های بزرگم در اسلالوم می‌دانم.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از روابط عمومی فدراسیون قایقرانی، ماهان ادریسی درباره شروع فعالیتش در رشته قایقرانی اظهار کرد: بارها و بارها از پاییز سال 92 از روی پل مشرف به باشگاه قایقرانی در رودخانه بابلسر تمرینات بچه‌ها را می‌دیدم و حسرت می‌خوردم که آیا می‌شود من هم جای آن‌ها باشم تا اینکه با امیرمحمدجلالی که از اعضای باشگاه و همسایه‌مان بود تماس گرفتم و پس از چندین بار موفق شدم با او صحبت کنم و از اشتیاقم گفتم و او نیز مرا تشویق کرد و فردای آن روز با او به باشگاه رفتم و علیرضا قهاریان مربی‌ام را دیدم و به سرعت کارم در قایقرانی شروع شد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,وی افزود: قایقرانی خیلی برایم شیرین و جذاب بود. من در خانواده‌ای ورزشی زندگی می‌کردم و همه با عشق و صمیمیت مرا تشویق می‌کردند. در جمع خانواده قایقرانی نیز دوستان خوبی داشتم و به نوعی قایقرانی خانواده دومم شد.
,ادریسی درباره اولین حضورش در مسابقات قایقرانی گفت: بعد از حدود 6 ماه تمرین اولین مسابقه را در پیست اسپرینت اسلالوم دریاچه آزادی تجربه کردم. یادش بخیر اولین مسابقه رسمی‌ام بود. قبل از شرکت در مسابقه علی آقا در رودخانه بابلسر پیست بسته بود و بارها و بارها تمرین کرده بودیم و به قول خودش چون به من اعتقاد و باور داشت که مقام می‌آورم من را در رقابت شرکت داد.
,وی ادامه داد: اما از لحظه ورود به پیست با یک اشتباه ساده کل پیست را اشتباه رفتم و کلا از دور مسابقه حذف شدم. خوب نگران اعتمادی که به من شده بود بودم. همه تیم ما با مدال برگشتن اما من بدون مدال بودم که هیچ کلا حذف شده بودم.
,ادریسی از حمایت همه‌جانبه مربی‌اش گفت و ادامه داد: خیلی ناراحت بودم اما اتفاق جالبی برایم افتاد و علی آقا با خانم اشرف صحبت کرد تا من را در کنار تیم به عنوان تست قبول کند تا در مسابقات بعدی شرکت کنم. علی قهاریان با اصرار خانم اشرف را مجاب کرد تا منی که مقامی نیاورده بودم در اردو حضور پیدا کنم. وقتی به من گفت که می‌توانی در اردو شرکت کنی انگار دنیا را به من داده بودند.
,وی اضافه کرد: با راهنمایی‌های علی آقا وارد اردو شدم و با خودم عهد کرده بودم که جواب اعتماد خانواده و سربلندی باشگاهم را می‌‌دهم. آن دوره از اردو با هدایت بردیا مهرجو و هیوا نسیمی که واقعا برای ما زحمت می‌کشیدند برگزار شد که باید قدردان آن‌ها باشم. اردوها ادامه پیدا کرد و من در تست انتخابی برای مسابقات 2017 تایلند انتخاب شدم.
,وی درباره اولین مدال بین‌المللی‌اش گفت: در آن رقابت‌ها منی که در اولین مسابقه رسمی مسیر را اشتباه رفته بودم به همراه خسروی و خلیلی صاحب مدال نقره آسیا شدیم. سال بعد در مسابقات 2018 کرج نیز از مدالم دفاع کردم.
,ادریسی درباره فعالیتش در رشته کانوپولو نیز گفت: در دوره‌ای باز هم با راهنمایی آقای قهریان وارد کانوپولو شدم و تا اردوی تیم ملی جوانان هم پیش رفتم و جزو 8 نفر اصلی بودم اما مسابقات جوانان لغو شد و ما اعزام نشدیم.
,دارنده مدال طلای مسابقات قهرمانی کشور اسلالوم درباره فعالیتش در دوران کرونا گفت: کرونا شروع شد، شهرها بسته شد، همه جا تعطیل شد اما علی آقا تعطیل نشد. می‌گفت ورزش سیستم ایمنی بدنتون را بالا می‌برد و با حفظ همه شرایط ایمنی و بهداشتی می‌شود ورزش را ادامه داد حتی لحظه تحویل سال ما در دریا در حال تمرین بودیم.
,ادریسی با اشاره به حضورش در مسابقات قهرمانی کشور اظهار کرد: روال تمرینات عادی را داشتیم تا اینکه با اعلام زمان مسابقه در رودخانه کرج تمرینات جدی‌تر شد. مربی شبیه‌سازی مسابقات انجام داده بود و شرایط سختی هم پشت سر می‌گذاشتیم اما یک اتفاق و آسیب‌دیدگی از زانو تا مچ کارم را به بیمارستان رساند و در فاصله یک هفته تا مسابقات دکتر گفت که باید عمل شوم.
,وی ادامه داد: پدر و مادرم طبق معمول تصمیم را به مربی‌ام سپردند و او هم کاملا با عمل مخالفت کرد و برایم دوره بازتوانی گذاشت. تمریناتی خاصی را پشت سر گذاشتم را سه روز قبل از مسابقه توانستم دوباره در قایق بنشینم. مربی‌ام گفت کمی بهترش می‌کنم و در مسابقه شرکت می‌کنیم و دوباره برمی‌گردیم و درمان را ادامه می‌دهیم و همین هم شد و توانستم با پشتیبانی خانواده و زحمات مربی‌ام در مسابقات شرکت کنم.
,ادریسی با تقدیر از زحمات مربی‌اش گفت: با همان زانویی که علی آقا برام بسته و فیکس کرده بود شرایط مسابقه را برایم ردیف کرد و رفتم توی آب. در تایم اول رقابت کردم و در راند دوم بهترین تایم را ثبت کردم و قهرمان و طلایی شدم و با اینکه اولین طلایم در اسلالوم است اما این را شروع راه قهرمانی‌ام می‌دانم. باور و دلسوزی مربی‌ام من را به اینجا رساند.
,وی ادامه داد: بعد از برگشتن از مسابقه علی آقا پایم را تا بالای ران گچ گرفته و فیکس کرده و به کمک ترمیم بافت در حال درمان هستم. خدا را شکر نه دردی دارم و نه مشکلی و تا سه هفته دیگر با قدرت و حتی قوی‌تر به تمرین برمی‌گردم.
,ادریسی در پایان گفت: همه تلاشم در ورزش و زندگی این است که افراد تاثیرگذار زندگی‌ام خانم مژگان رمضان‌پور و کاپیتان فرشاد اردیسی پدر و مادر عزیزتر از جانم را با موفقیت‌هایم خوشحال کنم و با نتایج خوب پاسخ زحمات و تلاش‌های آن‌ها و علی قهاریان مربی زحمتکشم را بدهم.
,,
انتهای پیام
]
ارسال دیدگاه