این تصاویر نشان از عمق تهاجم فرهنگی در این مناطق است. بماند زندگی در چند صد متری آرامستان واقعا چه اثرات روحی و روانی دارد.
فضای سبز بچههای این محلهها همان آرامستان است، خواه یا ناخواه باید درست نوشت و واقعیت را منعکس کرد. در این روزهای کرونایی، زندگی در چند صد متری کنار آرامستان واقعا دردناک است.
شهرداری ارومیه باید کاری اساسی انجام دهد. خرید این خانههای ارزان قیمت و تحویل زمین مناسب در نقاط دیگر شهر و ایجاد فضای سبز و ایمن در اطراف آرامستان شاید مشکل این خانوادهها را حل کند.
اگر به انتهای باغ رضوان برویم خواهیم دید در چند متری این آرامستان خانههایی در شیب تند ساخته شدهاند و هرکدام یک تانکر آب و یک دیش ماهواره در پشت بام دارند.
در پشت بام خانه ۴۰ متری در دامنه با ارتفاع زیاد بدون مانع، سیگنالهای ویران کننده ماهوارهها در تمامی مسیرها دریافت میشود.
کانالهای سیاسی که تحریکات قومیتی و هویتی را دائما در بینندگان آن تداعی می کند باعث می شود در خانه ۴۰ متری با ۸ نفر جمعیت، فرزندان خانواده که صبح و شب را با این امواج میگذرانند با بدترین طرز فکر برای آینده به جای خواندن درس و راه اندازی کسب و کار حلال یا داشتن تحصیلات عالیه، فقط دنبال افکار متضاد با ارزشهای اجتماعی جامعه بروند.
حال حساب کنید کانالهای غیراخلاقی که به راحتی در این مناطق دریافت میشود چه بلایی سر خانوادهها میآورد.
شورای اسلامی شهر ارومیه و شهرداری باید برای این مناطق برنامه مدون فرهنگی اجتماعی داشته باشد.
امید است روزهای آینده برای این عزیزان تداعی پیشرفت و امید روز افزون باشد.
* فرید قاسمی
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه