اخبار داغ

یادداشت:

مرزبندی با دشمن و ضرورت تقوای سیاسی در منافع ملی

مرزبندی با دشمن و ضرورت تقوای سیاسی در منافع ملی
سید ناصر حسینی پور نوشت:اگر گروه‌های سیاسی، مرزبندی خود با دشمن را مشخص نکنند و از خط قرمزها بگذرند، در دام دشمن خواهند افتاد و برای نظام و باورهای مردم هزینه‌های سنگینی ایجاد خواهند کرد.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح زاگرس سید ناصر حسینی پور،نویسنده کتاب "ملی پایی که جا ماند" در مطلبی درباره لزوم مرزبندی سیاسی با دشمن نوشت:منظور از مرزبندی‌های سیاسی، مرزبندی میان مردم نیست. زیرا مردم دارای یک هویت اصیل اسلامی‌اند و تقسیم‌بردار نیستند. تجربۀ تاریخ معاصر ایران نشان داده است که مردم خط و مسیر حرکت خود را خوب می‌شناسند و خیلی جاها جلوتر از خواص حرکت کرده‌اند و بصیرت داشته‌اند و همواره مرزبندی مردم با دشمنان، ریشه و شالودۀ بقا و تداوم نظام بوده است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صبح زاگرس,

 

,

همانگونه که مرزبانان یک کشور با تثبیت مرزهای جغرافیایی، از یکسو مانع طمع‌ورزی دشمن برای تجاوز به خاک سرزمینی می‌شوند، و از سوی دیگر، از افتادن شهروندان خود در دام دشمن جلوگیری می‌کنند، مرزبندی گروه‌ها و جریان‌های سیاسی و خواص، با دشمنان انقلاب و ملت مانع از اثرگذاری، طراحی سیاسیِ دشمن در جامعه و از سوی دیگر، مانع از به دام افتادن خود گروه‌های سیاسی و خواص به دام دشمن می‌شود.

,

 

,

در دوره‌ای از ادارۀ کشور، نه تنها برخی سیاسیون و خواص، بلکه مسئولین رده بالای کشور، چنان از این امر مهم غفلت کردند که نتیجۀ آن به دام افتادن رئیس جمهور، وزیر، نماینده مجلس، مرجع تقلید و خیلی از خواص به دام دشمن شد. کار به آنجا رسید که برخی از وزاری دولت‌های قبل در لندن و برخی کشورهای غربی در شبکه‌ها و رسانه‌های غربی حاضر شوند و ارزش‌ها، مقدسات و باورهایی را که خودشان روزی به چه زیبایی آن را تبیین می‌کردند، زیر سئوال ببرند. اگر گروه‌های سیاسی، مرزبندی خود با دشمن را مشخص نکنند و از خط قرمزها بگذرند، در دام دشمن خواهند افتاد و برای نظام و باورهای مردم هزینه‌های سنگینی ایجاد خواهند کرد.

,

 

,

در فتنۀ 88 زمانی آن رفتار ضد نظام و ضد ملت به صورت سازماندهی شده به اجرا درآمد، بعضی از چهره‌های مطرح با اینکه سال‌ها از سفرۀ این ملت و  انقلاب در مناسب مختلف عزت و اعتبار کسب کرده بودند، به دلیل افتادن در دام دشمنان عنود و علقه‌های حزبی، جناحی و شخصی، حاضر نشدند نسبت خود را با فتنه و فتنه‌گران شفاف کنند و بعد از اینکه مردم در 9 دی به آنان نهیب زدند، فهمیدند مردم وقتی بحث نظام و انقلاب و جدا کردن خط و خطوط ملت با دشمن باشد، دنباله‌رو آنها نیستند.

,

 

,

اگر کسانی نقش تعیین کنندۀ پازل دشمن در داخل را اجرا کردند و بر آن اصرار ورزیدند، اگر کسی از حلقوم خود، زحمت دشمن را کم کرد و بلندگوی دشمن شد، اگر کسی با عناصر وحدت‌آفرین، مثل قانون اساسی، جایگاه ولایت فقیه و رهبری مقابله کرد و اصرار ورزید، او واسطه و عامل دشمن خواهد شد. مرزبندی اگر مبنا نداشته باشد، و بر اساس منافع حزبی و گروهی باشد، شکاف و اختلاف را دامن می‌زند.

,

 

,

مرزبندی با دشمن یک عنصر وحدت‌آفرین است. بعضی‌ها گمان می‌کنند، اگر خط خود را با مهره‌های نشان دارِ دشمن جدا کنند و علیه آنها موضع  بگیرند، به واسطۀ دفع چنین مهره‌هایی، دچار هزینه می‌شوند و بخشی از پایگاه و نفوذ خود را در اردوگاه دشمن از دست می‌دهند که البته چنین است؛ ولی آیا ما می‌توانیم هم شعار اسلام و امام سر بدهیم و هم غرب و دشمن را قبول داشته باشیم؟! البته که خیر! و در نتیجه برای حداکثر کردن منافع خود، سعی می‌کنند مواضع دو پهلو اتخاذ کنند.

,

 

,

تجربۀ تاریخی ملت ایران نشان داده است که چنین عناصری، طعمۀ دشمن برای فتنه‌های بعدی خواهند بود. اساسأ هر مرزبندی که از ابتدای انقلاب با دشمن و عوامل نشان دارِ آن در داخل صورت گرفته، از جانب مردم بوده است. ماجرای بنی صدر و منافقین، منتظری، نهضت آزادی، 22 بهمن و 9 دی و... در همۀ این‌ها، این مردم بوده‌اند که مسیر خود را مشخص کرده و از خواصِ گمراه، جدا شده اند.

,

 

,

خواص و حاکمان ضمن تبیین مرزبندی‌های سیاسی، باید مروج تقوای سیاسی باشند. باید معیارها و ملاک‌ها و شاخصه‌های تقوای سیاسی در مکتب امام خمینی برای مسئولان و احزاب سیاسی کشور مبنا و خط قرمز باشد.

,

 

,

تقوای سیاسی باید یکی از انتظارات و توقعات مردم از حاکمانشان باشد. تقوای سیاسی باعث می‌شود که سیاه‌نمایی نکنیم و در قضاوت‌ها و اظهار نظرها و خط و مشی‌ها منصفانه رفتار کنیم. وعدۀ دروغ ندهیم و بر اجرای قانون به مثابه یک تکلیف شرعی اصرار بورزیم و از قانون گریزی بپرهیزیم. تقوای سیاسی ایجاب می‌کند در برخورد با تخلفات مدیران و اطرافیان، نه از مخدوش شدن منافع شخصی و گروهی بهراسیم و نه از فشارهای صاحبان قدرت و ثروت.

,

 

,

 تقوای سیاسی باعث می‌شود که مدیران قدرت را طعمه نبینند، بلکه امانت ببینند؛ و حاضر نشوند برای رسیدن به آن آنچنان وضعیت کشور را سیاه‌نمایی کنند که دشمن را به هلهله و شادی وآدارد. تقوای سیاسی باعث می‌شود تا از اسراف و تبذیر منابع بیت‌المال بپرهیزیم و نهایت تلاشمان را برای بهره‌برداری از این منابع و ظرفیت‌های داخلی به کار بریم و از استفاده‌های شخصی و حزبی و باندی پرهیز کنیم.

,

 

,

 با حاکم شدن تقوای سیاسی، بساط بی‌اخلاقی‌هایی چون تهمت، دروغ و انتشار اتهامات ثابت نشده با نام افشاگری، برچیده خواهد شد. در رویکرد تقوامدارانه، وسیلۀ رسیدن به هدف، نه تنها طریقیت دارد، بلکه موضوعیت هم دارد و با هر ابزاری به هدف رسیدن جایز نخواهد بود و این نافی رویکردهای تکنوکراتیک است که رسیدن به نتیجه را اولویت اصلی می‌دانند و تحقق آن به هر قیمتی را تجویز نمی‌کنند؛ با له شدن مستضعفین زیر چرخ توسعه.

,

 

,

تقوای سیاسی مانع از حاکمیت تسامح نابجا به نام مدارا در امر ادارۀ کشور خواهد بود؛ چرا که رویکرد تقوامدارانه حاضر به نادیده گرفتن حدود الهی به هر نام و رنگی نیست و حدود الهی را خط قرمز خود می‌داند.

,

 

,

آیا همین که مسئولین نظام مسلمان و شیعه باشند، کافی است؟ یعنی دیگر مهم نیست که این مسئولین بر مبنای اسلام و آرمان‌های امام عمل می‌کنند یا خیر؟ یا خودشان عین مصداق‌های عملی مدیریت اسلامی‌اند؟! هر چه می‌کنند درست است و بر ما تکلیفی نیست و نیازی به دیده‌بان ندارند؟.

,

 

,

انتهای پیام/

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه