انتقال آب خزر به سمنان؛ رویایی دست نیافتنی

انتقال آب خزر به استان سمنان طرح امروز و دیروز و این دولت و دولت قبل نیست، طرحی است که سابقه مطرح شدن به بیش از یک دهه پیش بر می‌گردد و از همان زمان هم مخالفان و موافقان سرسختی داشته است.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، مساله حیاتی تامین آب استان سمنان در طی ادوارمختلف مجلس شورای اسلامی مطرح بوده است همچنین دولتهای مختلف از زمان دولت سازندگی وعده های متعددی در مورد موضوع حل مشکل تامین آب استان داده اند که البته تاکنون هیچ کدام به صورت چشمگیر به وعده های خود عمل نکرده اند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

موضوع انتقال آب دریای خزر به بخش مرکزی کشور و استان سمنان، موضوع جدیدی نیست و از وعده شروع طرح انتقال آب دریای خزر به استان سمنان که تحقیقات در ان در سال 88 بوده است حدودا 11 سال می گذرد که این طرح از ابتدا دارای موافقان و مخالفان جدی چه از نمایندگان شهرهای شمالی و چه کارشناسان محیط زیست و منابع طبیعی بود.

هر چند این طرح در دولت‌های یازدهم و دوازدهم با جدیت بیشتری پیگیری شد و موضوع به قدری حاد شد که در برخی محافل، آب‌دهی به سمنان از مازندران، با توجه به اینکه زادگاه روسای دولت‌هایِ پیگیر این انتقال، سمنان است، پرشائبه قلمداد شد.

از حدود دو سال قبل تا به حال، بحث و بررسی ها درباره انتقال آب از خزر به سمنان همچنان ادامه دارد. بر اساس نظر کارشناسان و همچنین از نظر منطقی، انتقال آب دریا نتیجه ای جز خشک شدن محدوده آبی خزر و از میان رفتن جنگل ها در طولانی مدت ندارد.

نگرانی هایی از قبیل از بین رفتن جنگل های هیرکانی و تکرار اتفاق تلخی که برای دریاچه ارومیه اتفاق افتاده و دیگر فجایع اتفاق افتاده در خوزستان اصفهان و ..

همچنین عاقبت پسماند های شور حاصل از تصفیه اب شور به شیرین و تهدید سلامتی و زیست گونه های جانوری و آبزی و نباتی.

برخی کارشناسان زیست محیطی نیز میگویند اثرات مخرب این طرح از فاجعه اتمی چرنوبیل بدتر است.

از سویی دیپر، کارشناسان حقوقی معتقند به سبب اتفاقات و مسائلی که برای همسایگان و شرکای ایران در دریای خزر می افتد امکان وقوع مشکلات حقوقی نیز برای کشورمان وجود دارد..

برخی کارشناسان اقتصادی نیز نسبت فایده به هزینه این طرح را برابر 0.53 می دانند که حاکی از عدم توجیه پذیری اقتصادی آن است، آن ها بر این باورند که هر متر مکعب آب شیرین انتقال داده شده صد هزار تومان تمام میشود و اصلا مقرون به صرفه نیست.

اما مخالفان انتقال آب دریای خزر به سمنان را فقط متخصصان و کارشناسان محیط زیستی محققان و اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها تشکیل نمی‌دهند بلکه این پروژه پرهزینه در بدنه وزارت نیرو و سازمان حفاظت محیط زیست نیز مخالفان سرسختی دارد.

منتقدان همچنین اعتقاد دارند که طرح انتقال آب صرفا به خاطر مسائل خشکسالی و مصرف خانوار نبوده و اهداف کشاورزی و صنعتی دارد و با استفاده از این آب برای اهداف صنعتی و کشاورزی مخالفند.

از طرفی محیط زیستی ها که انجام این طرح را بلامانع اعلام کرده اند اعتقاد دارند که مگاپروژه انتقال آب خزر به سمنان با توجه به مطالعات و بررسی های کارشناسی طی این سالیان مشکلی ندارد و تقریبا بیشتر ابهامات آن برطرف شده است آن ها در مورد بحث بازگشت شوراب حاصل از تصفیه می گویند بنا بر اعلام مشاور طرح در آب برداشت شده تقریبا 13.5 گرم در هر لیتر نمک وجود دارد که در بازگشت حاصل از شیرین سازی میزان نمک 25 گرم می شود که در طول یک سال این میزان 6 میلیون تن نمک می شود که این میزان به شکل تدریجی و در اعماق مختلف بازگردانده خواهد شد و بر اساس ضوابطی که وجود دارد اثرگذاری در 200 متر محیط نباید بیش از 10 درصد شوری باشد که این عدد در این رابطه حدود 1.2 درصد است

در مورد بحث خشک شدن دریای خزر نیز میگویند در مورد اشکالات وارد به طرح انتقال اب خزر از 100 اشکال این بحث اشکال صدم است چرا که 90 درصد از اب خزر از رودخانه ولگا تامین می شود.

رودخانه ولگا به میزان بارش در حوزه ابریزش وابستگی زیادی دارد همچنین برداشتی که از این رودخانه میشود نیز در این موضوع اهمیت دارد در گزارش ها آمده است که تغییرات مربوط به بارش و برداشت رنج حدود 6 میلیارد مکعبی دارد یا کافیست تا یک سال دمای خزر 0.5 درجه بیشتر ازمیانگین باشد میلیارد ها متر مکعب به تبخیر اضافه می شود، ابی که اینجا منتقل میشود 200 میلیون متر مکعب در سال است عدد با تغیراتی ک رخ میدهد اصلا قابل قیاس نیست.

کارشناسان محیط زیست میگویند:بحث انتقال آّب دریای خزر با خشک شدن دریاچه ارومیه قابل قیاس نیست چون این طرح مطالعات کشوری داشته و ابهامات آن تا حدود زیادی برطرف شده است اما در مورد دریاچه ارومیه هرکسی برای خودش تصمیم گرفته و بعد اجرا کرده است وزارت جهاد باغات را توسعه میداده بخشی دیگر جهت توسعه صنایع قند از رودخانه آب انتقال داده است که نه ارزیابی محیط زیستی انجام میگرفته ونه پروژه بررسی می شده و یک خود تصمیمی حاکم بوده است

نکته قابل توجه این است که با همه این مسایل وموافقت ها و مخالفت های کماکان هم مجلس فعلی و هم رییس دولت فعلی وعده انتقال اب دریای خزر به استان سمنان را می دهند !

به نظر می رسد طرح انتقال اب دریای خزر و یا هرگونه طرح و عده های داده شده تاکنون از سوی دولت ها و ادوار مختلف مجلس تا این لحظه بیشتراز هدف رفع مشکل کمبود آب استان سمنان رنگ بوی وعده های سیاسی, انتخاباتی را داشته و کماکان به صورت وعده و وعید باقی بماند.

به هر ترتیب باید منتظر ماند و دید سرنوشت پروژه انتقال آب دریای خزر به سمنان که به باور کارشناسان تبعات اقتصادی و زیست محیطی فراوانی دارد، به کجا می‌رسد؟ امید است روزی وعده ها به عمل مبدل شوند و زخم تشنگی استان عزیزمان التیام یابد.

انتهای پیام/