پایانی بر سالهای گمنامی و چشم به راهی / محمدحسین در آغوش مادر آرام گرفت
شهید محمدحسین لطفی از شهدای مدفون در مقبره‌الشهدا میدان امام حسین علیه‌السلام تهران پس از سال‌ها گمنامی شناسایی شد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به‌نقل از شبکه خبری تهران نیوز، مدتها بود که آمده بودی و ما در تاریکی زمانِمان تو را مفقود می‌خواندیم و تو در سرزمین نامی ارباب نظاره‌گر نبودن‌مان بودی، آری؛ گمنام آمدی اما گمنام نبودی.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, شبکه خبری تهران نیوز, شبکه خبری تهران نیوز,چه بسیارند شهدایی که افتخار نشان “گمنامی” را وام‌دار زمزمههای شبانه و توسل به قبر گمنام مادر غریب و شهیده‌شان زهرای مرضیه سلام‌الله علیها هستند.
با خبر شدیم هویت یکی از پنج شهید گمنام آرمیده در مقبره‌الشهداء میدان امام حسین علیه‌السلام در آستانه سالگرد شهادت مادر شهیده‌اش فاطمه زهرا سلام‌الله علیها مشخص شده است، شهیدی ۱۹ ساله که اینک سالهای بینام و نشانی‌اش و چشم به راهی مادرش پایان یافته است.
او سال‌ها در مقبره‌الشهدای میدان امام حسین علیه‌السلام در کنار رفقای ۱۸ و ۱۹ ساله‌اش که در عملیات‌های والفجر ۸، عاشورای ۳ و خیبر آسمانی شده‌اند، آرمیده و همه روزه میزبان و پذیرای اشک‌ها و درد دل‌های مادران و پدران شهیدی است که در جستجوی دردانه‌های بی‌نشان‌شان به اینجا میآیند.
چهره معصوم شهید ۱۹ ساله محمدحسین لطفی با آن نگاه گرم و مهربان ثبت شده در تصویر گنجینهای از اخلاص، ایثار و جانبازی را در ذهن تداعی میکرد، او امروز میربان انبوه میهمانانی بود که آمده بودند تا تماشاگر نگاه معصوم شهیدی باشند که سال‌ها گمنامش خوانده بودند.
در گمنامی فرزندان زهرا (س) رازها نهفته است
از ابتدای حضور در مقبره‌الشهدا نگاه خیره بانوی سی و چند سالهای به قبور مطهر شهدا ذهنم را به خود مشغول کرد، اصلاً چیز متفاوتی در آن نگاه و چشمان بغض‌آلود دیدم، با کنجکاوی کنارش نشستم و وقتی با او مشغول صحبت شدم تازه معنای آن همه تفاوت را دریافتم. آری؛ فاطمه خود از خانواده شهدا بود.
او هم مانند خیلی‌ها هر روز برای رفتن به محل کار از کنار مقبره شهدا عبور کرده و روزش را با تبرک به اسماء گمنام و نورانی همرزمان برادر شهید ۱۶ ساله‌اش شروع میکند و به قول خودش چه گرهها که توسل به نام شهدا از زندگی‌اش باز نکرده است.
از حسین، برادر نوجوان شهیدش می‌گوید که پس از ۱۶ سال غربت و دوری به آغوش مادر بازگشته و او به خوبی با حس و حال اشک‌ها و مویه‌های مادران و خواهران شهدا آشنا است.
فاطمه که سال‌ها از میهمانان همیشگی و پر و پا قرص مقبره‌الشهدا است، او هم مثل دیگران از حال و هوای متفاوت روحانی و عرفانی ارتباط معنوی با شهدای گمنام می‌گوید، آری؛ گویی در گمنامی فرزندان زهرا (س) رازها نهفته است.
می‌گوید “شهدا رفتند تا ما بمانیم، پای ارزش‌های انقلاب، ولایتفقیه و آرمان‌های امام و اینها تکالیفی است بر دوش همه ما، وظیفه‌مان است که همچون شهدا مطیع محض رهبری و گوش به فرمان مولایمان باشیم.
فاطمه معتقد است ما که آزادی، امنیت، رفاه و آسایش‌مان را مدیون و مرهون خون‌های پاک شهیدانیم، باید با وجود تحمل دشواریها، تحریم‌ها و تهدیدهای گاه و بی‌گاه دشمنان پشت ولایت فقیه ایستاده و همچون رزمندگان دوران دفاع مقدس با حداقل‌ها و تکیه بر داشته‌های خودی ایرانمان را آبادتر کنیم.
بدون شک داشتن پشتوانههایی همچون شهدا که با اهدای ارزشمندترین دارایی یعنی نثار جان شیرین‌شان را برای دفاع از ملت، وطن و ناموس در طبق اخلاص نهاده و فدا کردند، هیچ مزدور ظالمی جسارت تعدی به خاک کشورمان را ندارد”
از فاطمه میپرسم به نظر شما مهمترین خواسته و سفارش شهدا به ما بانوان کشور چیست و او با چادری که آن را عزیزترین دارایی زندگی‌اش می‌داند، می‌گوید “حفظ حجاب و زندگی فاطمی و این همان دژ مستحکم در برابر جنگ نرم فرهنگی دشمن است”.
امنیت و آزادی‌مان را مدیون خاکیان افلاکی هستیم
با فاطمه خداحافظی کرده و برای شروع گفتوگویی تازه به کنار بانویی سالخورده می‌روم، اگر چه حضورم سکوت خلوتش را شکست اما با نگاه گرم و مهربان مادرانهاش پذیرا و هم‌صحبتم شد.
خود از خانواده‌های معظم شهدا است که سه شهید را تقدیم اسلام و انقلاب کرده‌اند، مدام از ایستادن پای ارزش‌های نظام و انقلاب و تبعیت از رهبری حرف میزند.
شیرزنی که به احترام ایثار مادر شهید آمده بود تا بگوید مبارکت باشد حاجیه خانم، درد آشنای سی و اندی سال چشم به راهی‌ات هستم، اما اینک فرزند رشیدت را در آغوش بگیر و از انتظارهای مادرانهات در یک عمر دلواپسی برایش بگو.
می‌گوید” سالهای سال به نیابت از مادران شهدا بر سر مزار محمدحسین و دیگر رفقای شهیدش آمدم و امروز از صمیم قلب خوشحالم برای مادر محمدحسین خوشحالم”.
حاجیه زهرا ادامه راه شهدا و عمل به وصایای آنها را تکلیف هر زن و مردی می‌داند و معتقد است، تکریم خانواده‌های معظم شهیدان تکلیفی است که نباید فراموشمان شود.
می‌گوید: ” این شهدا نیستند که به ما نیاز دارند، ماییم که آزادی، هویت و آرامش‌مان را مدیون‌شان هستیم، آن خاکیان افلاکی با خداوند معامله کردند و اجر مجاهدتشان دیدار با معشوق و معبود بود”.
انتهای پیام/*
چه بسیارند شهدایی که افتخار نشان “گمنامی” را وام‌دار زمزمههای شبانه و توسل به قبر گمنام مادر غریب و شهیده‌شان زهرای مرضیه سلام‌الله علیها هستند.
,با خبر شدیم هویت یکی از پنج شهید گمنام آرمیده در مقبره‌الشهداء میدان امام حسین علیه‌السلام در آستانه سالگرد شهادت مادر شهیده‌اش فاطمه زهرا سلام‌الله علیها مشخص شده است، شهیدی ۱۹ ساله که اینک سالهای بینام و نشانی‌اش و چشم به راهی مادرش پایان یافته است.
,او سال‌ها در مقبره‌الشهدای میدان امام حسین علیه‌السلام در کنار رفقای ۱۸ و ۱۹ ساله‌اش که در عملیات‌های والفجر ۸، عاشورای ۳ و خیبر آسمانی شده‌اند، آرمیده و همه روزه میزبان و پذیرای اشک‌ها و درد دل‌های مادران و پدران شهیدی است که در جستجوی دردانه‌های بی‌نشان‌شان به اینجا میآیند.
,چهره معصوم شهید ۱۹ ساله محمدحسین لطفی با آن نگاه گرم و مهربان ثبت شده در تصویر گنجینهای از اخلاص، ایثار و جانبازی را در ذهن تداعی میکرد، او امروز میربان انبوه میهمانانی بود که آمده بودند تا تماشاگر نگاه معصوم شهیدی باشند که سال‌ها گمنامش خوانده بودند.
,در گمنامی فرزندان زهرا (س) رازها نهفته است
, در گمنامی فرزندان زهرا (س) رازها نهفته است,از ابتدای حضور در مقبره‌الشهدا نگاه خیره بانوی سی و چند سالهای به قبور مطهر شهدا ذهنم را به خود مشغول کرد، اصلاً چیز متفاوتی در آن نگاه و چشمان بغض‌آلود دیدم، با کنجکاوی کنارش نشستم و وقتی با او مشغول صحبت شدم تازه معنای آن همه تفاوت را دریافتم. آری؛ فاطمه خود از خانواده شهدا بود.
,او هم مانند خیلی‌ها هر روز برای رفتن به محل کار از کنار مقبره شهدا عبور کرده و روزش را با تبرک به اسماء گمنام و نورانی همرزمان برادر شهید ۱۶ ساله‌اش شروع میکند و به قول خودش چه گرهها که توسل به نام شهدا از زندگی‌اش باز نکرده است.
,از حسین، برادر نوجوان شهیدش می‌گوید که پس از ۱۶ سال غربت و دوری به آغوش مادر بازگشته و او به خوبی با حس و حال اشک‌ها و مویه‌های مادران و خواهران شهدا آشنا است.
,فاطمه که سال‌ها از میهمانان همیشگی و پر و پا قرص مقبره‌الشهدا است، او هم مثل دیگران از حال و هوای متفاوت روحانی و عرفانی ارتباط معنوی با شهدای گمنام می‌گوید، آری؛ گویی در گمنامی فرزندان زهرا (س) رازها نهفته است.
,می‌گوید “شهدا رفتند تا ما بمانیم، پای ارزش‌های انقلاب، ولایتفقیه و آرمان‌های امام و اینها تکالیفی است بر دوش همه ما، وظیفه‌مان است که همچون شهدا مطیع محض رهبری و گوش به فرمان مولایمان باشیم.
,فاطمه معتقد است ما که آزادی، امنیت، رفاه و آسایش‌مان را مدیون و مرهون خون‌های پاک شهیدانیم، باید با وجود تحمل دشواریها، تحریم‌ها و تهدیدهای گاه و بی‌گاه دشمنان پشت ولایت فقیه ایستاده و همچون رزمندگان دوران دفاع مقدس با حداقل‌ها و تکیه بر داشته‌های خودی ایرانمان را آبادتر کنیم.
,بدون شک داشتن پشتوانههایی همچون شهدا که با اهدای ارزشمندترین دارایی یعنی نثار جان شیرین‌شان را برای دفاع از ملت، وطن و ناموس در طبق اخلاص نهاده و فدا کردند، هیچ مزدور ظالمی جسارت تعدی به خاک کشورمان را ندارد”
,از فاطمه میپرسم به نظر شما مهمترین خواسته و سفارش شهدا به ما بانوان کشور چیست و او با چادری که آن را عزیزترین دارایی زندگی‌اش می‌داند، می‌گوید “حفظ حجاب و زندگی فاطمی و این همان دژ مستحکم در برابر جنگ نرم فرهنگی دشمن است”.
,امنیت و آزادی‌مان را مدیون خاکیان افلاکی هستیم
, امنیت و آزادی‌مان را مدیون خاکیان افلاکی هستیم,با فاطمه خداحافظی کرده و برای شروع گفتوگویی تازه به کنار بانویی سالخورده می‌روم، اگر چه حضورم سکوت خلوتش را شکست اما با نگاه گرم و مهربان مادرانهاش پذیرا و هم‌صحبتم شد.
,خود از خانواده‌های معظم شهدا است که سه شهید را تقدیم اسلام و انقلاب کرده‌اند، مدام از ایستادن پای ارزش‌های نظام و انقلاب و تبعیت از رهبری حرف میزند.
,شیرزنی که به احترام ایثار مادر شهید آمده بود تا بگوید مبارکت باشد حاجیه خانم، درد آشنای سی و اندی سال چشم به راهی‌ات هستم، اما اینک فرزند رشیدت را در آغوش بگیر و از انتظارهای مادرانهات در یک عمر دلواپسی برایش بگو.
,می‌گوید” سالهای سال به نیابت از مادران شهدا بر سر مزار محمدحسین و دیگر رفقای شهیدش آمدم و امروز از صمیم قلب خوشحالم برای مادر محمدحسین خوشحالم”.
, رفقای شهیدش,حاجیه زهرا ادامه راه شهدا و عمل به وصایای آنها را تکلیف هر زن و مردی می‌داند و معتقد است، تکریم خانواده‌های معظم شهیدان تکلیفی است که نباید فراموشمان شود.
,می‌گوید: ” این شهدا نیستند که به ما نیاز دارند، ماییم که آزادی، هویت و آرامش‌مان را مدیون‌شان هستیم، آن خاکیان افلاکی با خداوند معامله کردند و اجر مجاهدتشان دیدار با معشوق و معبود بود”.
,انتهای پیام/*
,]
ارسال دیدگاه