آتشکده خورهه محلات
محوطه تاریخی و باستانی خورهه در مجاورت روستایی به همین نام و در 48 کیلومتری شمال شرق شهرستان محلات، در استان مرکزی قرار دارد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیار آفتاب؛ شهرستان محلات دارای جاذبه‌های طبیعی و تاریخی متعددی است که یکی از این جاذبه‌ها دو اثر ستون‌های خورهه و آتشکده آتشکوه است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, دیار آفتاب,محوطه تاریخی و باستانی خورهه در مجاورت روستایی به همین نام و در 48 کیلومتری شمال شرق شهرستان محلات، در استان مرکزی قرار دارد.
,در این محوطه 'آتشکده آتش کوه 'از جمله مهمترین آثار بر جای مانده از دوران باستان ایران زمین است که بیش از سه هزار و500 متر وسعت دارد و مورخان از این مجموعه به عنوان، آتشکده، معبد، کاخ و مرکز برگزاری جشن ها و مراسم های مذهبی و ملی، عمارت و منزل ییلاقی و قبرستان یاد کرده اند که در دوره های باستان و دوره اسلامی مورد استفاده بوده است.
,آتشکده خورهه، محلات از یک بنای اربابی شامل بخش درونی، اتاق‌های متعدد و محوطه بیرونی تشکیل شده است.
,از این محوطه تاریخی تنها دو ستون متشکل از شش قطعه سنگ با مجموع ارتفاع هشت متر، بقایای فرو ریخته ستون‌ها، بخشی از دیواره‌های سنگی، گورها و آثار به دست آمده به جا مانده است.
,ایوان اصلی دارای 12 ستون در دو ردیف بوده که اکنون دو ستون آن باقی مانده است و جنس آنها از جنس سنگ تراورتن محلات است که اکنون نیز دارای معادنی است.
,این آثار با آثاری چون تخت جمشید از نظر نقش بندی تفاوت داشته و از پایه ستون به طرف بالا به شکل مخروطه ناقص باریک ساخته شده و سطح مخروط ها حلزونی است.
,پایه این ستون ها مدور ساده و سر ستون ها به سبک و شیوه ایونیک که نوعی دیگر از ستون سازی یونان با افکار و اسلوب محلی است، ساخته شده است.
,بر اساس بررسی های صورت گرفته، منطقه خورهه از هزاره دوم پیش از میلاد مسکونی بوده است که از این معبد تنها دو ستون به ارتفاع شش متر با حجاریهای زیبا در بالای آن باقی مانده است.
,به گفته باستان شناسان در این محل بنایی ییلاقی برای اشراف سلوکی و معبدی اشکانی قرار داشته است .
,خورهه در اوستا به مفهوم محل برآمدن خورشید است و از سویی کلمه 'خور 'در این کتاب به مفهوم منطقه ییلاقی است. این منطقه در شمال شرق محلات و در بین روستاهای دودهک، ورین و آب گرم، در کنار رودخانه خورهه قرار دارد.
,بررسی تحقیقاتی انجام شده و آثار کشف شده در دشت و ارتفاعات خورهه نشان می دهد سابقه سکونت و قدمت منطقه به هزاره دوم قبل از میلاد باز می گردد.
,این بنا در دی ماه سال ۱۳۱۰ ه.ش، با شماره ۱۳۱، در لیست آثار ملی کشور قرار گرفت.
,,
,
,
,
,
,
,
, انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه