ده فرمان وابستگان غرب در ایران و پیوست انتخاباتی آن

جریان «وابستگی به غرب» در ایران و شبکه همکاران آن، ده پیشفرض بنیادین را برای پشتیبانی از انگاره سازی های خود در افکار نخبگان و اذهان عمومی با هدف غارت، بسته بندی و ارزان فرستیِ «زاد» و «بوم» ما به مقصد بندر منچستر، مارسی و نیویورک، به کار می گیرد.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محسن حیدری نوشت: جریان «وابستگی به غرب» در ایران و شبکه همکاران آن، ده پیشفرض بنیادین را برای پشتیبانی از انگاره سازی های خود در افکار نخبگان و اذهان عمومی با هدف غارت، بسته بندی و ارزان فرستیِ «زاد» و «بوم» ما به مقصد بندر منچستر، مارسی و نیویورک، به کار می گیرد که به شرح زیر هستند:

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

1- «توسعه نفت فروشی» در برابر «کاهش و توقف خام فروشی»

2- «ایرانِ بلورینِ جهانی» در برابر «جهان ِ قویِ ایرانی»

3- «سلطه بر طبیعت» در برابر «پذیرش طبیعت»

4- «ایران بیابانی و کویری» در برابر «ایران ساحلی (دریامحور)»

5- «ملیت موزائیکی» در برابر «ملیت جوشنده»

6- «ایران کوچک شونده» در برابر «ایران بزرگ شونده»

7- «ستایش ارزشهای بی مکان و گلوبال» در برابر «دفاع از واقعیت جغرافیا و تجربه لوکال»

8- «تولید انسان شرمنده و مهاجر» در برابر «پرورش انسان خودشکوفا»

9- «تقابل زن و مرد» در برابر «انسان در آغوش خانواده»

10- «آزادی مصرف کالا و خدمات» در برابر «آزادیِ پیشرفت»

یکی از مقاطعی که می توان «دست پنهان» شبکه همکار این جریان را به روشنی دید و شناخت، هنگامه های «بازآرایی ملی و آئینی» است. در ایران اسلامی که به برکت انقلاب اسلامی، «انتخابات» یکی از هنگامه های خطیر تعیین سرنوشت است، راهکارهای اجرایی یا پیوست انتخاباتی این «ده فرمان» جریان مذکور را می توان به این شرح مشاهده کرد:

- دوقطبی «تعامل با غرب» و برابرنهاد مصنوعی آن؛ «انزوا» (هدف: توسعه خام فروشی و ارزان فروشی نفت به بیگانگان).

- دوقطبی «مدیر فرهیخته یا تحصیل کرده غرب» و برابرنهاد مصنوعی آن؛ «مدیر غیرفرهیخته که سوادش آنچنان اصیل (بخوانیم غربی) نیست» (هدف: جلوگیری از ظهور ظرفیت هایی که می تواند جهان قوی ایرانی را بازتولید کند).

- دوقطبی «محصولات مدرن غربی» و برابرنهاد مصنوعی آن؛ «محصولات سنتی بومی» (هدف: ایجاد غفلت از بوم و ویران کردن طبیعت ایران به عنوان مهمترین عنصر تولید قدرت بومی و عامل پایداری سرزمین).

- دوقطبی «اکتفا به غرب و بی توجهی به همسایگان ایران و گسترش ناامنی در مرزها» و برابرنهاد مصنوعی آن؛ «بی کفایت بودن قدرت جوشیده از نقاط پیرامون و نواحی مرزی ایران در امر اداره کشور» (هدف: خلق بحران در روابط با همسایگان، نا امن شدن مرزها و توجیه تمرکز سرمایه گذاری ها در نواحی مرکزی و منع سرمایه گذاری در نواحی مرزی، برای ممانعت از ظهور ظرفیت های تمدن دریامحور ایران).

-دوقطبی «غیرفارس» و برابرنهاد مصنوعی آن؛ «فارس» و تاکید غیرواقعی بر چندپاره بودن هویت ملی ایران (هدف: ایجاد شکاف بین ملت و از بین بردن یکپارچگی ملی و سواستفاده از شکاف های ایجادشده برای از جوشش انداختن عنصر همبستگی و نیز غارت رای گروه های جمعیتی ساکن نواحی مرزی و پیرامونی ایران بدون دادن ما به ازایی به آنها).

- دوقطبی «تعامل گرا» و برابرنهاد مصنوعی آن؛ «جنگ طلب»، و هجمه به ارزشهای دفاع و نیز ترور شخصیت سربازان کشور و پیشکسوتان دفاع از کشور برای توجیه عقب نشینی های مکرر و از دست دادن نصف خاک ایران در دویست و پنجاه سال اخیر (هدف: جلوگیری از تولید قدرت بومی و منع حرکت به سوی ایران بزرگ شونده و سوق دادن کشور به سوی پروژه ایران کوچک شونده).

-دوقطبی «امر یکسان سازی شده در الگوی زیباشناسی جهانی» و برابرنهاد مصنوعی آن؛ «امر ناهمسان و ناهمساز بومی و منطبق بر نظم ناهمگون زادبومی» از طریق تمسخر لهجه و هرگونه تفاوت ظاهری یا نظری و معنایی (هدف: از بین بردن مقاومت درونی انسانها و سوق دادن آنها به سوی پذیرش ارزشهای وارداتی و تحمیلی و انکار واقعیت داشتن جغرافیا به عنوان هسته اصلی دفاع از سرزمین و مانع اصلی بر سر راه غارت منابع طبیعی و انسانی ایران).

- دوقطبی «انسان جهانی» که عصر طلایی حیاتش در غرب گذشته یا در تمنای رسیدن به عصر طلایی آتی خود در غرب است و برابرنهاد مصنوعی آن؛ «انسان ایرانی» که سعادت را نمی شناسد. در این دوقطعبی، برابرنهاد واقعی، «انسان خودشکوفا» است که بودن در غرب یا رفتن به غرب را لزوماً بخشی از سعادت خود نمی داند. (هدف: از بین بردن حس افتخار به هرگونه انسان موفق یا راه موفقیت فردی و جمعی که عاری از عنصر غربی بوده و پیوندی با غرب نداشته باشد؛ به گونه ای که هیچکس فکر پیروی از آن الگو را به سر راه ندهد).

- دوقطبی «زن آزاد» و برابرنهاد مصنوعی آن؛ «زن اسیر» و ایجاد تقابل بین زن و مرد (هدف: از بین بردن مقاومت هسته خانواده بعنوان کانون اصلی زادبوم و پشتوانه ادراک استعاری زایش، استمرار و نیز پشتوانه ادراک خوشبختی غیرمصرف گرایانه).

- دوقطبی «افزایش سرانه مصرف به عنوان شاخص سنجش رفاه» و برابرنهاد مصنوعی آن؛ «محدودیت در دسترسی به تنوع کالای قابل عرضه» و درواقع ارزش بخشیدن به مفهوم «امکان ذهنی عرضه» به جای «قدرت خرید واقعی» (هدف: منصرف کردن افراد از مفهوم آزادی ِ پیشرفت و تعالی و مشغول کردن آنها به مفهوم نازلتری از آزادی به عنوان آزادی قدم زدن در فروشگاه های زنجیره ای).

با مروری بر مبانی ده گانه فوق و ده راهبرد پیوست آن، به نظر می رسد انتخابات ریاست جمهوری 1400 یکی از صحنه های پیچیده تلاش برای توسعه خام فروشی و ارزان فرستیِ نفت و هجمه به سنگرهای دفاعی ایران ِ قوی است. امید که ما آحاد ملت ایران با هشیاری نسبت به آنچه در جریان است، بتوانیم خواست آگاهانه و انسانی – الهی ملت را بر محافل وابسته برتری ببخشیم.\

]