علی (ع) بهترین الگو برای هدایت بشر/ امام اول شیعیان سر حلقه ولایت است

خداوند علی (ع) را آفرید تا سالکان کوی حق به او اقتدا کنند چرا که برای هدایت بشری بهترین راهنما و الگو است.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمدصدرا شهیدی کارشناس مذهبی به مناسبت سالروز میلاد علی (ع) در یادداشتی برای تیتریک، نوشت؛ علی (ع) شرح منظومه معرفت الهی و ستاره ای است که بر تارک عرش، رخ نمایی می کند، گویی خداوند علی (ع) را آفرید تا سالکان کوی حق به او اقتدا کنند؛ چرا که برای هدایت بشری بهترین راهنما و الگوست.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, تیتریک,

در مناقب او همین بس، که حدیث منزلت از آن اوست، در عالم ملکوت نام آوری است نامدار تا بدان جا که مظهر عشق حضرت سیدالشهدا (ع) فرمودند: اگر خداوند به من صد فرزند ذکور عنایت نماید، اسم همه را علی خواهم نهاد. نوری است که به موجب کثرت و حضور در عالم ماده، از قرآن مجید جدا گشته و قالب انسانی یافته و الا او خود قرآن است.

دین شناسی و حقیقت زهد و عرفان در مکتب او تجلی می یابد. تا بدان جا پیامبر عظیم الشان اسلام محمد مصطفی (ص) می فرمایند؛ مثل علی (ع) بر من همچون سر است بر بدن. معرفت خداوند به نورانیت معرفت علی(ع) است و معرفت علی (ع) معرفت خداوند جل اعلی است.قرآن با علی (ع) و علی (ع) با قرآن است، این دو از هم جدا نمی شود تا در حوض کوثر بر پیامبر (ص) وارد شوند.

حق با علی (ع) و علی (ع) با حق است، حق همواره حول محور علی (ع) می چرخد.به راستی سرحلقهء ولایت و سرحلقهء اهل ولایت است. آیت عظامی که اساس و شالوده دین را، به درستی تبیین می کند چونان که می فرمایند : معرفت خداوند و کمال شناخت حضرت حق ، تصدیق و توحید الهی است که موجب اخلاص انسان در تمامی مراحل زندگی است.

«أوّلُ الدّینِ مَعرِفَتُهُ وَ کمالُ مَعرفَتِهِ التَّصدیقُ بِهِ وَ کمالُ التَّصدِیقِ بِه توحِیدُهُ وَ کمالُ تَوحیدِهِ الإخلاصُ لَهُ؛ اساس دین (آغاز دینداری) شناخت خداوند است و کمال شناخت خداوند، تصدیق به وجود او (باور داشتن او) و کمال باور داشتن خدا، اقرار به توحید و یگانگی اوست و توحید او با اخلاص نسبت به او تکمیل می شود.

در روایتی آمده که از پیامبر اکرم (ص) پرسیده شد که در شب معراج با چه لغتی و لحنی پروردگارت با تو سخن گفت؟ حضرت فرمود: با لغت و لحن علی بن ابی طالب به من الهام شد که سؤال کردم پروردگارا! تو با من سخن می گویی یا علی ـ علیه السلام ـ ؟ خداوند فرمود: ای احمد هیچ کس با من قابل مقایسه نیست، لکن من تو را از نور خود و علی را از نور تو آفریده ام. چون من در قلب تو کسی را محبوب تر از علی نیافتم، لذا با زبان او با تو سخن گفتم تا قلب تو مطمئن شود.

علی (ع) در مقامی است که در خانه خداوند چشم به جهان گشود، خداوند، با لسانی چون او با رسول خاتمش سخن گفت، در آسمان چهارمش فرشته ای با هیبت ایشان بر منبری از نور نشاند تا دعاگوی محبانش باشد و نیز سفرش به سوی آخرت را هم ابتدا از خانه خودش مسجد کوفه قرار داد.

علی (ع) فروغ عالم تابی است که ولایتش تاکید موکد خداوند در معراج بوده است. علی (ع) مظهر عجایب است و سببی است از اسباب خلق عالمین. علی (ع) سر سلسله مردان مقتدر و مظلوم خداست، او جان پیامبر (ص)است.

,
,

انتهای پیام/

,
,
]