یادداشت؛
برای روزی بنام درختکاری
نامگذاری درختکاری نشان از اهمیت این مفهوم و پدیدار زنده دارد و تنوع نامگذاری‌ها در تقویم رسمی حکایتگر فرهنگ غنی ایرانی اسلامی و تاریخ هویتی این قوم است که در مناسبات اجتماعی وحرکت جمعی باید لحاظ شود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از گلستان ما؛ تقویم رسمی جمهوری اسلامی را وقتی ورق میزنی مشحون از نامگذاریهای زیبا و معنی دار رامشاهده میکنی؛ روز زن، روزجوان، روز دختر، روزخانواده، روز پدر، روز مادر، روز پرستار، روزاحسان ونیکوکاری.....وروز درخت کاری.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, گلستان ما؛,این تنها یک نامگذاری ساده نیست چراکه نام ها در جهان‌بینی اسلامی و الهی از ملکوت نازل می‌شوند (رجوع شود به کتاب "خود آگاهی تاریخی مرحوم مددپور ج دو") و در عرفان نیز ابن عربی برای حروف ونامهامرتبتی خاص قائل بود.
این تنوع نامگذاری‌ها در تقویم رسمی حکایتگر فرهنگ غنی ایرانی اسلامی وتاریخ هویتی این قوم است که در مناسبات اجتماعی وحرکت جمعی باید لحاظ گردد.درغرب نامگذاری‌ها عمدتا ساختگی وبه قول متفکران قراردادی است اما اینجا نامها ریشه در بیعت ازلی و تاریخ و وجود تاریخی این قوم دارند.
روز درخت کاری یکی از این روزهاست که در این سطور اندک فرصت بررسی تفصیلی آن نیست با این حال خالی از لطف نیست اگر به آن اشارتی داشته باشیم. درخت در قصه آفرینش نقش مهمی داشت.
اگر قصه آفرینش رامرور کنیم می‌بینیم که در نمایشنامه آفرینش بعد از خدا و انسان در بهشت درخت محور گفتگوی خدا و انسان میشود.....و بعد ماجرای هبوط حضرت آدم به دلیل خوردن از میوه ممنوعه که بیان آن منتج به تطویل کلام میشود.
درخت به عنوان یک اسطوره تقریبا درتمامی اسطوره های ملل و نحل حضور دارد. از درختهایی که وجه تابویی و قداست الهی دارند تا درختهایی که به نحوی مورد احترام در ادیان و اقوام اند.
جالب اینجاست برخی از این درختها در میان ملل مشترک اند وبرخی به فرهنگ خاص تعلق دارند، در فرهنگ ایرانی برخی درخت ها دارای وجه اسطوره ای اند.
به عنوان مثال نام چندین درخت در شاهنامه ذکر شده ویا با مراجعه به اسطوره های ایرانی میتوان رد پای برخی درختها را به عنوان انسان که نقش تاریخی دارند جستجو کرد(جان انگاری).
نقش پذیری درختان درادبیات فارسی به گونه گونی بسیاراست. چنانکه در ادبیات گاهی درخت به انسان تشبیه شده و گاهی انسانها به درخت و گاهی برخی درختها به معنای الهی و برخی درختها به مفاهیم ضدارزشی.
شاید بد نباشد چند نمونه به عنوان مثال آورده شود تا این سطور تنها بیان تئوریک درخت لحاظ نگردد.
مثلا درباب میوه ممنوعه در روایات اسلامی گندم و در روایات مسیحی سیب آمده. درقرآن کریم به درختهایی چون زیتون و انجیر قسم یاد شده و نام درخت‌های دیگری چون انار و انگور و...آمده است.
همینطور تصویر ارایه شده از بهشت به شکل باغی است زیبا با درختان بسیار که در زیر خود نهرها دارند. در شاهنامه به درخت گز اشاره میشود که سیمرغ رستم را راهنمایی میکند که تنها با تیر درخت گز میتواند اسفندیار راشکست دهد.
در ادبیات درخت سرو به راست قامتی شهره است و عمدتا معشوق به آن تشبیه میشود. همینطور در برخی مفاهیم مثبت چون اهل بیت به شجره طیبه و برعکس شجره خبیثه در باب کسانیکه در برابر حق می ایستند.
درختهایی چون انار و انگور در بین فرهنگها به عنوان درختان اسطوره ای مشترک هستند و چنار در فرهنگ ایرانی که در همین گرگان خودمان چندین چنار کهنسال وجود دارد. علاوه بر وجه دینی و اسطوره ای و ادبیاتی٬ درخت درزندگی بشر نقش حیاتی داشته تا جایی که درخت را مساوی انسان و زندگی دانسته اند.
بحث را به درازا نمیکشانیم و مخلص کلام اینکه این نام گذاری‌ها نمایشی نیست و نشان از اهمیت این مفهوم و پدیدار زنده دارد. با امید به اینکه هرکدام از ما در سال نهال‌هایی بکاریم تا به حیات و محیط زیست خدمت کنیم و درخت زندگی بشر راهم با توجه به طبیعت رشد دهیم.
امید داریم به تعبیر ناصر خسرو درخت دانشمان را شاخ وبرگ معرفت و بار دانش دهیم تا چرخ نیلوفری را زیباتر کنیم.
حسین پایین محلی
انتهای پیام/
این تنها یک نامگذاری ساده نیست چراکه نام ها در جهان‌بینی اسلامی و الهی از ملکوت نازل می‌شوند (رجوع شود به کتاب "خود آگاهی تاریخی مرحوم مددپور ج دو") و در عرفان نیز ابن عربی برای حروف ونامهامرتبتی خاص قائل بود.
,این تنوع نامگذاری‌ها در تقویم رسمی حکایتگر فرهنگ غنی ایرانی اسلامی وتاریخ هویتی این قوم است که در مناسبات اجتماعی وحرکت جمعی باید لحاظ گردد.درغرب نامگذاری‌ها عمدتا ساختگی وبه قول متفکران قراردادی است اما اینجا نامها ریشه در بیعت ازلی و تاریخ و وجود تاریخی این قوم دارند.
,روز درخت کاری یکی از این روزهاست که در این سطور اندک فرصت بررسی تفصیلی آن نیست با این حال خالی از لطف نیست اگر به آن اشارتی داشته باشیم. درخت در قصه آفرینش نقش مهمی داشت.
,اگر قصه آفرینش رامرور کنیم می‌بینیم که در نمایشنامه آفرینش بعد از خدا و انسان در بهشت درخت محور گفتگوی خدا و انسان میشود.....و بعد ماجرای هبوط حضرت آدم به دلیل خوردن از میوه ممنوعه که بیان آن منتج به تطویل کلام میشود.
,درخت به عنوان یک اسطوره تقریبا درتمامی اسطوره های ملل و نحل حضور دارد. از درختهایی که وجه تابویی و قداست الهی دارند تا درختهایی که به نحوی مورد احترام در ادیان و اقوام اند.
,جالب اینجاست برخی از این درختها در میان ملل مشترک اند وبرخی به فرهنگ خاص تعلق دارند، در فرهنگ ایرانی برخی درخت ها دارای وجه اسطوره ای اند.
,به عنوان مثال نام چندین درخت در شاهنامه ذکر شده ویا با مراجعه به اسطوره های ایرانی میتوان رد پای برخی درختها را به عنوان انسان که نقش تاریخی دارند جستجو کرد(جان انگاری).
,نقش پذیری درختان درادبیات فارسی به گونه گونی بسیاراست. چنانکه در ادبیات گاهی درخت به انسان تشبیه شده و گاهی انسانها به درخت و گاهی برخی درختها به معنای الهی و برخی درختها به مفاهیم ضدارزشی.
,شاید بد نباشد چند نمونه به عنوان مثال آورده شود تا این سطور تنها بیان تئوریک درخت لحاظ نگردد.
,مثلا درباب میوه ممنوعه در روایات اسلامی گندم و در روایات مسیحی سیب آمده. درقرآن کریم به درختهایی چون زیتون و انجیر قسم یاد شده و نام درخت‌های دیگری چون انار و انگور و...آمده است.
,همینطور تصویر ارایه شده از بهشت به شکل باغی است زیبا با درختان بسیار که در زیر خود نهرها دارند. در شاهنامه به درخت گز اشاره میشود که سیمرغ رستم را راهنمایی میکند که تنها با تیر درخت گز میتواند اسفندیار راشکست دهد.
,در ادبیات درخت سرو به راست قامتی شهره است و عمدتا معشوق به آن تشبیه میشود. همینطور در برخی مفاهیم مثبت چون اهل بیت به شجره طیبه و برعکس شجره خبیثه در باب کسانیکه در برابر حق می ایستند.
,درختهایی چون انار و انگور در بین فرهنگها به عنوان درختان اسطوره ای مشترک هستند و چنار در فرهنگ ایرانی که در همین گرگان خودمان چندین چنار کهنسال وجود دارد. علاوه بر وجه دینی و اسطوره ای و ادبیاتی٬ درخت درزندگی بشر نقش حیاتی داشته تا جایی که درخت را مساوی انسان و زندگی دانسته اند.
,بحث را به درازا نمیکشانیم و مخلص کلام اینکه این نام گذاری‌ها نمایشی نیست و نشان از اهمیت این مفهوم و پدیدار زنده دارد. با امید به اینکه هرکدام از ما در سال نهال‌هایی بکاریم تا به حیات و محیط زیست خدمت کنیم و درخت زندگی بشر راهم با توجه به طبیعت رشد دهیم.
,امید داریم به تعبیر ناصر خسرو درخت دانشمان را شاخ وبرگ معرفت و بار دانش دهیم تا چرخ نیلوفری را زیباتر کنیم.
,حسین پایین محلی
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه