دو راهی رد یا تأیید کولبری زنان؛

• سه‌شنبه ۱۷ فروردین ۱۴۰۰ ۱۱:۱۸
• کد خبر : 1721883

• اخبار
• سایر رسانه ها

در حالی که رقم دقیق و مستندی از تعداد زنان کولبری که ارتفاعات غربی کشور را در پی رزق و روزی بالا و پایین می‌کنند وجود ندارد اما مسئولین کُردستانی در میان دوراهی تایید یا تکذیب آن ترجیح می دهند آمارها را تکذیب نمایند!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، با شنیدن نام کولبر، چیزی که به ذهنمان می آید تصویری از مردانی است که در گذرهای سخت العبور گذران زندگیشان را اداره می کنند اما هستند زنانی که کارشان زنانه نیست و هیچ نشانه ای از ظرافت زنانه را در آنها نمی بینید و با لباس هایی مردانه بر تن، همچون مردان از مسیرهای کوهستان عبور می کنند و پول چندانی هم گیرشان نمی آید اما با این مبلغ کم هم حاضر نیستند سفره شان جمع و چراغ خانه شان خاموش شود.

کولبری به کلافی می‌ماند سردرگم و درهم پیچیده. کلافی که معلوم نیست کی قرار است گره کورش باز شود، حالا چه با دست، چه با دندان. در حالی که رقم دقیق و مستندی از تعداد کولبرانی که ارتفاعات غربی کشور را در پی رزق و روزی بالا و پایین می‌کنند وجود ندارد اما چندی پیش یعنی در سی‌ام بهمن سال 99 در خبری اعلام شد: «طی ماه‌های گذشته ۱۱۰ زن کولبر در روستاهای ۷ شهرستان سروآباد، بانه و کامیاران در استان کردستان و پاوه، ثلاث باباجانی، جوانرود و روانسر استان کرمانشاه شناسایی شده‌اند و تحت پوشش فعالیت‌های اشتغال‌زایی بنیاد برکت قرار گرفته‌اند.»

چرا باید یک زن، کوله‌بار بر دوشش بگذارد و به اسم کولبر از کوهستان‌های سخت و پرخطر بگذرد

این هم در حالی بود که عبدالله بلواسی فعال صنفی کارگران مریوان در استان کردستان در این رابطه با اشاره به فقدان فرصت‌های شغلی در استان کردستان حتی برای مردان گفت: چرا باید یک زن، کوله‌بار بر دوشش بگذارد و به اسم کولبر از کوهستان‌های سخت و پرخطر بگذرد؟

وی اضافه کرد: اینکه ۱۱۰ زن را شناسایی کرده‌اند، اول ماجراست. بدون تردید آمار واقعی بسیار بیشتر از این عددهاست. بنابراین اگر کل استان‌های غربی را پایش کنند، آمار واقعی چند برابر این عدد است.

وی عنوان کرد: در استان‌های مرزی فرصت‌های اشتغال بسیار محدود است. از معدود فرصت‌های شغلی موجود نیز هرگز حمایتی صورت نگرفته است. به همین دلیل است که نیروی جویای کار چاره‌ای ندارد جز اینکه به کولبری پناه ببرد. اما اینکه زنان بخواهند چنین شغل پرخطری را که اصلاً «شغل» نیست، بر عهده بگیرند، بسیار دلخراش و ناراحت‌کننده است.

برخی از زنان مجبورند ۳۰کیلو بار را از ۴-۵ ساعت در کوهستان‌ها حمل کنند

هلاله امینی هم مسئولی است که در شورای عالی استان‌ها ، کولبری زنان را تأیید می‌کند، وی گفته است: «باعث تأسف است که بگویم با دختران و زنانی مواجه هستیم که مجبورند در نقش یک مرد یا پسر ظاهر شوند تا به صف طولانی کولبران بپیوندند.

وی اضافه کرد: در این استان مرزی هم زنانی هستند که کولبری می‌کنند، زنان کارگری که اغلب سرپرست خانوارند و در ازای مبلغی ناچیز بار‌هایی سنگین‌تر از حد توانشان جابه‌جا می‌کنند.

وی اظهار داشت: کولبری دیگر شغل مردانه نیست. برخی از زنان مجبورند ۳۰کیلو بار را از ۴-۵ ساعت در کوهستان‌ها حمل کنند و اگر به دستان‌شان نگاه کنیم هیچ‌گونه نشانه‌ای از ظرافت زنانه نمی‌بینیم. این زنان بیشترشان سرپرست خانواده‌اند»

وجود ۱۵۰ زن کولبر در کردستان خبر کذب رسانه های بیگانه است

با وجود اعلام این آمار توسط این فعال صنفی کارگری و همچنین بارگذاری عکس هایی از زنان کولبر در فضای مجازی، همچنان مسئولین استان کردستان آمار را پنهان می کنند و به دنبال تکذیب این چنین موضوعاتی هستند چرا که هیچ کار اساسی برای رفع معضل کولبری در استان صورت نگرفته است چنانچه ابراهیم زارعی معاون سیاسی امنیتی استان کردستان روز گذشته در جلسه ساماندهی وضعیت معیشت زنان مرزنشین اظهار کرد: بنا به گزارش‌های موجود و تاکید فرماندار مریوان، وجود ۱۵۰ زن کولبر صحت ندارد و ساخته و پرداخته رسانه‌های بیگانه است.

وی افزود: منکر وضعیت سخت معیشتی مردم و خصوصاً برخی ساکنان مناطق مرزی نیستیم و در این راستا موظف به رسیدگی به وضعیت خانواده‌های نیازمند و خصوصاً زنان سرپرست خانوار در مناطق مرزی که درآمدی ندارند هستیم.

معاون سیاسی امنیتی استاندار کردستان تصریح کرد: دستگاه‌های خدمت رسان اقدام به ارائه آموزش‌های مهارتی و ایجاد اشتغال برای اهالی مناطق مرزی می‌کنند اما در ادامه برنامه‌ای برای بازاریابی و فروش محصولات تولیدی مرزنشینان ندارند و این یک ضعف است که باید اصلاح شود.

زارعی تاکید کرد: طی دو هفته آینده نهادهای حمایتی و دستگاه‌هایی که در این حوزه مسئولیت دارند باید یک طرح کامل و جامع برای ساماندهی معیشت زنان در مناطق مرزی ارائه کنند که ضمانت اجرایی داشته باشد.

پرسش قابل طرح...

پرسش قابل طرح اینکه؛ چرا تا به امروز اقداماتی اساسی و اصولی برای رفع کولبری و توانمند کردن افراد و به‌ خصوص زنان برای خلاصی از این معضل، طراحی و عملیاتی نشده است؟! با وجودی که بیش و کم همه مسوولان و دست‌اندرکاران ذی‌ربط با موضوع کولبری، متفق‌القول هستند که افراد به اجبار تن به این کار می‌دهند و اقتضائات زندگی وادارشان می‌کند به پذیرش خطر و مشقت برای لقمه‌ای نان، اما در عین حال دیدگاه‌های متفاوتی درخصوص کولبری وجود دارد.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #