پژوهشگر حوزه زنان:
زیست شهری امروز زنان را وارد ساختارهایی مردانه میکند/ دختران دهه شصتی قربانی سیاست های بعد از جنگ
فشارهایی که در زمینه حوزه زنان مطرح می شود بیشتر از طرف قدرت های رسانه ای است و القا می شود که حقوق بانوان در مواردی خاص در حال از بین رفتن است در حالی که این مسائلی که ذهن ها را مشغول می کند، مسائل اصلی بانوان نیست. باید مسئله های اصیل فرصت بروز پیدا کنند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صاحب نیوز؛ زهرا عسکری در ویژه برنامه «مشکله اصفهان» اظهارکرد: اینکه زن بتواند هم مسئولیت های خانوادگی را انجام دهد و هم هویتی اجتماعی داشته باشد، امری شدنی است هر چند به سبب سابقه تاریخی ما این مهم نشدنی جلوه می دهد اما بحث اصلی در شناخت اولویت هاست.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صاحب نیوز,
وی تاکید کرد: این اولویت بندی دارای یک سری اصول است و بعد از آن اقتضائات شخصی نیز در آن دخیل است. برای مثال اقتضائات جسمی یک فرد هم می تواند در این امر دخیل باشد. اگر خانمی می خواهد جامع الاطراف باشد، جسمش نیز باید با این انواع فعالیت ها همراه باشد. پس اقتضائات فردی قطعا دخیل هستند.
این پژوهشگر حوزه زنان تصریح کرد: در صد سال اخیر دو رویکرد قالب وجود داشته است؛ رویکرد سنتی زن را تنها در نقش های خانگی تعریف می کند. اقتضای افقی که جمهوری اسلامی تعیین کرده به هیچ وجه بازگشت به این رویکرد نیست. در رویکرد دوم، زنان با نقش های اجتماعی هویت می یابند. در فضای انقلاب اسلامی، در تبیینی جدید از سوی امام خمینی، حد تاثیرگذاری زنان رهبری نهضت دیده می شود. اکنون به دنبال سنتزی میان این رویکرد هستیم. الگوی سومی توسط رهبر انقلاب مطرح می شود که نسبت به هر دو رویکرد نقد دارند و به دنبال توزان و تعادل میان نقش های اجتماعی و خانه است.
,
دختران دهه شصتی قربانی سیاست های بعد از جنگ
وی ادامه داد: زیست شهری فضای ذهنی زنان را سردرگم کرده است. دختران دهه شصتی قربانی سیاست هایی بودند که بعد از جنگ در کشور ما اعمال شد. برای آنان فرصت تحصیل فراهم شد اما بعد از آن سرگردانی شدیدی پدید آمد. زنان تحصیل کرده ما به تدریج وارد ساختارهایی مردانه شدند که تناسبی با شئون زنانه آن ها نداشت. یک سری از خانم ها وارد عرصه رقابتی شدند و بعضا نتوانستند تعادل مطلوب را برقرار کنند. بعضی دیگر هم به خاطر اقتضائات خانوادگی از عرصه رقابت شغلی خودشان را کنار کشیدند و دچار سرخوردگی اجتماعی شدند.
عسکری افزود: ما نتوانستیم مسئله های صحیح را تعریف کنیم و معمولا در فضای رقیب گفتمان انقلاب اسلامی قرار می گیریم. فشارهایی که معمولا در زمینه حوزه زنان مطرح می شود بیشتر از طرف قدرت های رسانه ای است و القا می شود که حقوق بانوان در مواردی خاص در حال از بین رفتن است در حالی که این مسائلی که ذهن ها را مشغول می کند، مسائل اصلی بانوان نیست. ما باید عرصه های جدیدتری را باز کنیم تا مسئله های اصیل فرصت بروز پیدا کنند.
وی خاطرنشان کرد: زیست شهری امروز زنان را مشخصا وارد ساختارهایی مردانه می کند و آن ها را وارد عرصه ای میکند که توانش را ندارند. توانش را ندارند نه اینکه نمی توانند با مردان رقابت کنند اتفاقا در دانشگاه معمولا جلوتر هم هستند. اما صحبت اینجاست که یک زن اگر بخواهد به طور کامل در این سیستم شغلی بماند، زندگی خانوادگی اش بعضا قربانی می شود.
,
,
,
فرهنگ مصرف گرایی برآمده از خلأ هویت اجتماعی است
این کارشناس ارشد مطالعات زنان گفت: توان علمی زنان وجود دارد ولی اگر در زیست شهری عرصه های فراهم بشود که در آن اقتضائات زنانه در نظر گرفته بشود، می توان به رشد اجتماعی و تعالی خانواده توأمان رسید. باید بپذیریم که زن و مرد از حیث فیزیکی تفاوت هایی دارند. ایجاد فضای نشاط از جمله اولویت های زنان است اما حضور در ورزشگاه اولویت حقیقی نیست اما مسئله سازی می کنند و برای جمهوری اسلامی مشکل ایجاد می کنند.
وی در پایان گوشزد کرد: یکی از اتفاقات بد این بوده که تعریف کردیم اگر زن درآمد نداشته باشد، جامعه او را به رسمیت نمی شناسد. فرهنگ مصرف گرایی و پدیده هایی مانند پاساژ گردی برآمده از همین خلأ هویت اجتماعی است. امروز میزان نارضایتی در زنان شاغل زیاد است و زنان غیر شاغل هم از آنجا که هویتشان به کار گره خورده، ناراضی هستند و تمام این ها بر بازده فعالیت خانگی تاثیر منفی دارد. این ها تبعات محدود کردن هویت اجتماعی زنان به داشتن شغل درآمدزاست.
,
,
قوانینی که امروز برای حمایت از خانم ها بیان می شود نقش التیام بخش را دارند و لازم هم هستند چون در بازه کم می توانند مفید باشند اما در کل نمی توانند مشکلات اصلی را حل کنند و نیازمند تأمل دوباره در ساختارها هستیم.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه