یادداشت؛
حقوق کارگران، فدای بروکراسی دستگاه‌های دولتی
تامین معیشت کارگران و بهبود وضعیت خدمات دولتی برای این قشر جزو شعارهایی است که تمام مدیران اعم از دولتی و غیردولتی بر سر زبان‌ها دارند اما در مرحله عمل چیزی جز شرمندگی صوری دیده نمی‌شود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از اروم نیوز، روز جهانی کار و کارگر به عنوان بهانه‌ای مناسب برای بازگو کردن مشکلات قشر زحمتکش و رنج‌دیده کارگر است. روزی که تنها فرصت برای ارج نهادن به مقام کارگران و یادآور وعده‌ای توخالی مسئولان و مدیران در پست‌های مختلف دولتی و غیردولتی برای این قشر محسوب می‌شود.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, اروم نیوز،,قشر کارگر همانند ساکنان در مناطق محروم، یکی از اقشاری محسوب می‌شود که سبد رای آن‌ها می‌تواند سرنوشت یک فرد را در انتخابات تغییر دهد تا جایی که بارها مشاهده شده که آرای اخذ شده از این ۲ قشر توانسته فاصله رای ۲ نفر در یک سطح را به میزان قابل توجهی متفاوت کند و بر همین اساس شرایط برای سوءاستفاده و نیز بهره‌برداری سیاسی و انتخاباتی از این قشر فراهم شود.
,بهبود وضعیت معیشتی، حذف واسطه‌گری در جذب کارگران، تغییرات عمده و خرده در قانون بیمه و خدمات کارگری و نیز افزایش حقوق و مزایای کارگران جزو اصلی‌ترین وعده‌های افرادی است که سودای نمایندگی مجلس، ریاست جمهوری و حتی حضور در بخش‌های مختلف مدیریتی حتی در کمترین سطح آن هستند.
,اما بر اساس آنچه در جامعه مشاهده می‌شود و واقعیات آماری نشان می‌دهد، کارگران با وجود تمام تلاش و از‌خود‌گذشتگی در حوزه‌های خدماتی و تولیدی، به عنوان قشر کم‌درآمد، مستضعف، رنج‌دیده و گمنام در عرصه خدمت‌رسانی مدیران شناخته می‌شوند و همین امر سبب شده تا نگاه به کارگر بیش از آن‌که ساختارمند و اصلاح‌محور باشد به سوی نگاه ترحم‌آمیز و حمایتی برود.
,اگر امروز به وضعیت کارخانه‌های بزرگ در نقاط مختلف کشور نگاهی بیاندازیم و وضعیت کارگران اخراج شده یا در انتظار بازگشت به کار این واحدهای صنعتی و تولیدی را ببینیم، وضعیت واقعی جامعه کارگری برایمان به خوبی روشن می‌شود و همین نمونه‌ها برای اثبات ناکارآمد بودن شعارهای مدیران و مسئولان در سطوح مختلف کفایت می‌کند.
,اینکه در آذربایجان‌غربی با توجه به هم‌مرز بودن و همسایگی با کشورهای اروپایی و آسیایی، وضعیت خاص آب و هوایی و نیز جغرافیای طبیعی این استان، ناملایمتی‌ها در حق قشر کارگر رواج داشته و در کنار عدم تحقق وعده‌های مسئولان شاهد ظلم آشکار و تعدی به حقوق کارگران نیز باشیم، امری است که متاسفانه نه مدیران دولتی در سطح استانی و کشوری و نه نمایندگان مجلس در دوره‌های مختلف نتوانسته‌اند یا به تعبیر بهتر نخواسته‌اند نسبت به حل آن چاره‌اندیشی کنند و بیشتر فرصت خود را به حل مشکلات کارگران شاغل در ادارات و دستگاه‌های زیرمجموعه خود معطوف داشته‌اند تا در آینده از مدیریت خوبشان قدردانی شود!
,متاسفانه امروز با پدیده شوم بیکاری جمعیتی قابل توجهی از کارگران در واحدهای صنعتی و تولیدی سراسر آذربایجان‌غربی مواجه هستیم که در سایه عدم حمایت‌های کافی از این قشر به خروج نیروی کار از چرخه اقتصاد و اشتغال منجر می‌شود.
,تشکیل جلسات بی نتیجه و خسته کننده در راستای بازگشت به کار نیروهای اخراج و تعدیل شده و در نهایت تخصیص بیمه بیکاری کوتاه مدت و اندک وام ضروری با چاشنی بدهکاری نیروی بیکارشده به بانک‌ها تنها اقدامی شده که در سال‌های اخیر از سوی مدیران مشاهده می‌شود و هیچ اقدام موثر و حمایت واقعی از کارگران انجام نشده است.
,اگر مدیران دولتی تدبیر مناسب برای حل مشکلات معیشتی و کاری را جایگزین نامه‌نگاری و دستورات کذایی در حوزه کارگری نکنند و نمایندگان مجلس نیز دخالت در امورات اجرایی و مدیریت کارخانجات را به قانون‌گذاری مناسب و درخور شان کارگران ایرانی تغییر ندهند، قطعا در آینده مشکلاتی بس عظیم و مهم در جغرافیای استانی و کشوری را شاهد خواهیم بود که تمام این موارد می‌تواند گریبانگیر زندگی همین مدیران و نمایندگان نیز باشد.
,امروز کارگر برای فعال نگه داشتن چرخه اقتصاد مقاومتی نیازمند حمایت و رفع موانع معیشت خود است و تنها در این صورت می‌تواند نسبت به جهش تولید و افزایش راندمان کاری واحدهای تولیدی و اقتصادی کشور فعالیت داشته باشد، وگرنه باید منتظر روزی باشیم که بسیاری از واحدهای تولیدی و صنعتی خرد و کلان به ورطه تعطیلی و نابودی کشانده شوند.
,]
ارسال دیدگاه