به مناسبت روز جهانی موزه؛
جهش موزهها در عصر کرونا/ موزه های تعاملی چگونه با مخاطب خود ارتباط برقرار می کنند؟
سال‌ها است که پدیده‌ای به نام موزه ظهور کرده و این روزها به عنوان مرکزی برای آموزش، تعامل و تبادل اطاعات و فرهنگ است؛ در دنیای معاصر امروز موزه‌های تعاملی اهمیت بیشتری یافته و روز به روز به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از صاحب نیوز؛ موزه این روزها تعریف گسترده‌‌ای پیدا کرده و در سال‌های اخیر نیز بر گستره این تعریفات اضافه شده است. موزهها دیگر جایی با ویترین‌های بزرگ برای نمایش گذاشتن اشیا خاص و باارزش نیستند که تنها عاملی برای جذب گردشگران باشند، بلکه در تعریفی بسیار گسترده‌تر موزه را باید محلی شگرف برای آموزش دانست.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صاحب نیوز,محلی که از خردسالان تا کهن سالان از حضور در آن لذت می‌برند و این لذت توام با دریافت آموزشی است. در کشورهای توسعه یافته موزهها رکن جدایی ناپذیر آموزش و مراکز آموزشی هستند و از دانش‌آموزان تا محققان در آن‌ها دیده می‌شوند. بخش بزرگی از آموزش و پرورش، انتقال تجربه است که موزه با کارکرد بی‌نظیر خود این انتقال را به بهترین و ملموس‌ترین شکل انجام می‌دهد.
,18 ماه مارس هر سال از سوی ایکوم (شورای بین المللی موزهها) به عنوان روز جهانی موزه نام‌گذاری شده و در این روز بیش از زمانی باید به اهمیت وجود موزهها با ارزش‌های مختلف در جوامع گوناگون پی برد. هر جامعه به فراخور ارزش‌های خود موزه‌هایی با اهمیت معنوی و یا مادی می‌سازد.
,اما از سال گذشته و با شیوع ویروس کرونا، شرایط موزه‌های دنیا به طور کلی تغییر یافت. جمع‌گریزی و جلوگیری از اجتماع اولین و مهم‌ترین دستورعمل‌ها برای شکستن شیوع ویروس بود و به این دلیل، موزهها یک اساسا یک محل تجمع و تعامل هستند تعطیل شدند. این اتفاق باعث شد تا بسیاری از موزهها از جمله موزه‌های بزرگ دنیا به سمت مجازی شدن پیش بروند.
,موزه‌های لوور و نیویورک تصمیم گرفتند برای اولین‌بار تورهای مجازی برگزار کنند و در ایران نیز باغ موزه دفاع مقدس در تهران پیشرو تورهای مجازی موزه گردی شد. با این حال یک جای کار می‌لنگید و موزه‌های مجازی آن‌طور که باید و شاید نتوانستند نیازهای مخاطبان را برطرف کنند؛ البته که بسیاری از مخاطبان که امکان بازدید فیزیکی از موزهها را نداشتند این اتفاق را به فال نیک گرفتند.
,اما در این میان اهمیت یک کلیدواژه در موزهها از بین رفت. پیش از دگرگونی دنیا و موزهها بر اثر شیوع ویروس کرونا، «تعامل» در موزهها بیش از هر ارزش دیگر مطرح می‌شد. موزهها برای اثرگذاری بیشتر در حال حرکت به سمت تعامل بودند، حرکتی که باید عامل اصلی آن را عقاید پست‌مدرنی دانست.
,هنرمندان پست مدرن و انتزاعی در دنیا نیز چندسالی می‌شود سراغ هنرهای تعاملی رفتند و دیگر هنرمند در خلوت خود اثری خلق نمی‌کند و این اثر در ویترینی قرار نمی‌گیرد؛ بلکه اثر گاهی با کمک مخاطب خلق شده، گاهی هم مخاطب اجازه لمس آن را دارد.
,همچنین موزهها نیز به سمت تعامل فیزیکی و استفاده از حس لامسه برای انتقال بهتر رفتند، بسیاری از موزه‌های دنیا اجازه استفاده از اشیا را به مخاطبان دادند (به عنوان مثال موزه گنجینه موسیقی ارامنه نو در جلفای اصفهان که مخاطبان در آن می‌توانند ساز بنوازند و به موسیقی‌های کلاسیک ارمنی گوش بسپارند).
,اما کرونا جلوی این استفاده بهینه از احساس لامسه و درگیر کردن آن در موزه را گرفت. با این حال متخصصان موزه و هنرمندان بیکار ننشتند و حتی در شرایط مجازی نیز تلاش کردند شرایط تعامل را ایجاد کنند. در روزهایی که کرونا پس از گذشت بیش از یک سال و نیم همچنان میهمان مردمان زمین است، استفاده از فناوری‌های نو نظیر واقعیت مجازی و واقعیت افزوده در موزهها مطرح شده است.
,فناوری‌هایی که به مخاطب اجازه می‌دهد در خانه خود به بازدید 360 درجه‌ای یک موزه برود، به هر سمت که خواست حرکت کند و یا حتی با استفاده از واقعیت افزوده نمونه سفال تاریخی شهر سوخته را بر روی میز شخصی خود ببیند و آن را بررسی کند.
,با تمام این تفاسیر، کرونا اگرچه روند رشد و حرکت موزه و علم موزه‌داری را کند کرد، اما این جسارت را به متخصصان داد تا مفروضات خود را شکسته و راه‌های جدیدی برای ایجاد موزه‌های نو و تعاملی ایجاد کند.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه