مشکلات هنرمندان رسیدگی نمی‌شود/ تازیانه کرونا بر پیکر نحیف هنر

الهه میرشجاعی گفت: درخواست هنرمندان با عدم رسیدگی مسئولین همراه بوده است؛ با آمدن کرونا کسب و کار نیمه جان هنرمندان زیان بیشتری را متحمل شد‌.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ الهه میرشجاعی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین، در خصوص شروع فعالیت هنری‌اش اظهار کرد: من فارغ‌التحصیل رشته مرمت و احیای بناهای تاریخی از دانشگاه بین‌الملل امام خمینی(ره) هستم؛ از سال‌ها پیش به هنر( تکنیک شیشه‌گری) فیوزینگ شیشه و ویترای علاقه‌مند بودم؛ در نهایت از سال ۹۴ به صورت جدی این فعالیت هنری را دنبال کردم.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صبح , قزوین,

وی افزود: علاقه من به هنر و گرایش‌های هنری به گذشته برمی‌گردد؛ بعدها باتوجه به تحصیلات و شغلم به دکوراسیون داخلی علاقه‌مند شدم؛ سپس از طریق یکی از همکارانم که کار شیشه‌ انجام می‌داد به شیشه‌گری علاقه‌مند و آن‌را به عنوان یک حرفه دنبال کردم.

این هنرمند قزوینی گفت: تکنینک شیشه‌گری رشته بسیار گسترده‌ای است و کاربری‌های متفاوتی دارد؛ با این هنر می‌توان یک شیشه ساده را شکل داد و به یک تابلو، جاکلیدی و یا آینه‌ای زیبا تبدیل کرد؛ این رشته از هنر تفاوت‌هایی با ویترای دارد.

میرشجاعی ادامه داد: در ویترای یا همان نقاشی روی شیشه، مواد و رنگ به شیشه طرح می‌دهند؛ اما در روش همجوشی شیشه یا همان فیوز گلاس، شیشه به دمای ذوب نمی رسد بلکه فقط کمی نرم می شود و قطعات شیشه بر اثر این حرارت و نرم شدن به یکدیگر متصل می شوند.

این شیشه‌گر در خصوص تاریخچه هنر هم‌جوشی شیشه بیان کرد: نمی‌توان از تاریخچه و مبدا این رشته با اطمینان صحبت کرد؛ اما مدارک موجود نشان می‌دهد که حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد، فینیقی‌ها در بین النهرین موفق به کشف ذوب شیشه می‌شوند؛ بعد از آن یونان باستان و رم این تکنیک را توسعه می‌دهند و از این روش برای تولید انواع موزاییک‌ها استفاده می‌کنند.

,
,
,
,
,
,
,
, ,

رشته فیوزینگ گلس در قزوین خیلی گسترش پیدا نکرده است

, رشته فیوزینگ گلس در قزوین خیلی گسترش پیدا نکرده است, رشته فیوزینگ گلس در قزوین خیلی گسترش پیدا نکرده است,

وی افزود: برخی از تاریخ‌نگاران نیز معتقدند که اولین تکنیک‌های همجوشی شیشه به وسیله رومی‌ها و مصری‌ها گسترش پیدا کرده است چرا که آنان شیشه‌گران ماهرتری بوده‌اند.

میرشجاعی تاکید کرد: از آنجایی که هنر باخلاقیت و ایده سر و کار دارد؛ نمی‌توان منشا آنرا منحصر به جای خاصی کرد؛ هنر شیشه، برای دوره‌‌ای است که در تزئین کلیسا‌ها از آن استفاده می‌کرده‌اند؛ در ایران نیز از شیشه‌های رنگی برای جلوه دادن به در و پنجره‌ها استفاده می‌شده است؛ به همین دلیل من اعتقاد دارم نمی‌توان برای شیشه‌گری منشا مشخص کرد.

وی درباره هزینه‌های این رشته از هنر گفت: کوره، قالب، پرایمر یا جداکننده قالب، دستکش‌های عایق حرارتی و الماس جهت برش شیشه از ابزار ساخت فیوزینگ شیشه هستند که برای تهیه اینها با توجه به ابعاد کوره و خانگی بودن آن باید حدود ۵ میلیون تومان هزینه کرد؛ این هزینه‌ها در رشته ویترای پایین‌تر است‌.

این هنرمند تصریح کرد: رشته فیوزینگ گلس در قزوین خیلی گسترش پیدا نکرده است؛ اما ویترای به دلیل سادگی که دارد همه‌گیرتر می‌باشد و طرفداران بیشتری نیز دارد؛ در هرحال با وجود اینکه قزوینی‌ها از این هنر استقبال کرده‌اند؛ اما شهرهای رشت، تهران و مشهد علاقه‌ بیشتری در این زمینه نشان داده‌اند.

میرشجاعی اظهار کرد: به دلیل اینکه از هر انگشت ایرانیان یک هنر می‌بارد؛ هنر در ایران اشباع شده است؛ برای همین تا به حال به رشته‌ای مثل فیوزینگ گلس بها داده نشده است؛ شیشه بخاطر جنس و شفافیتی که دارد؛ در بین مردم گیرایی دارد؛ اما اگر از نظر هزینه‌ها، صنعت‌گران حمایت شوند؛ کار برای هنرمندان راحت‌تر پیش می‌رود.

عدم حمایت دستگاه‌های دولتی از هنرمندان

این شیشه‌گر درباره حمایت‌های دولتی گفت: با وجود درخواست‌های هنرمندان، تا به امروز هیچ‌ حمایتی از سازمان صنایع دستی و ارگان‌های مربوطه به ما نشده است؛ همیشه هنرمندان در حال درخواست کردن هستند و آن‌چیزی که باید بشود، اتفاق نمی‌افتد.

وی در پایان گفت: با همه مشکلاتی که هنرمندان دارند کرونا نیز آمد تا مشکلات را چندین برابر کند؛ تعطیلاتی که کرونا هر از چندگاهی با خود می‌آورد باعث ضرر و زیان به همه کسب و کارها و از جمله کسب و کار نیمه‌جان هنرمندان می‌شود.

انتهای پیام/