دانا گزارش می دهد؛

• دوشنبه ۰۸ شهریور ۱۴۰۰ ۱۵:۰۸
• کد خبر : 1764030

• اخبار
• اجتماعی

وزیر آموزش و پرورش در بحث «بازگشایی مدارس» نعل به نعل سیاست های شکست خورده سال گذشته خود را تکرار میکند. کمبود جدی مربی بهداست در مدارس، بلا تکلیف ماندن واکسیناسیون معلمان و دانش آموزان دو دلیل مهم از ناکارآمدی ها و کارهای بر زمین مانده است که می توان بر غیر ممکن بودن آموزش حضوری اقامه کرد؛ کارهای برزمین مانده ای که از هم اکنون بر دوش وزیر آینده سنگینی می کند.

به گزارش خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ آنگونه که از شواهد و قرائن پیداست وزیر آموزش و پرورش در بحث «بازگشایی مدارس» نعل به نعل سیاست های شکست خورده سال گذشته خود را تکرار میکند. کمبود جدی مربی بهداست در مدارس، بلا تکلیف ماندن واکسیناسیون معلمان و دانش آموزان دو دلیل مهم از دلایل بی شماری است که می توان بر غیر ممکن بودن آموزش حضوری اقامه کرد؛ در این برهوت تنها روزنه امید، روی کار آمدن وزیر دولت سیزدهم  است که باید جور اینهمه اهمال را تقبل کند.

بازخوانی اقدام وزیر دولت روحانی در امر بازکشایی مدارس؛ سال 99

سال گذشته در همین ایام جنجال بازگشایی مدارس نقل اصلی رسانه های کشور بود. محسن حاجی میرزایی آخرین وزیر آموزش و پرورش دولت روحانی حدودا از آغاز سال 1400 تصمیمی عجیب را پیرامون بازگشایی مدارس و حضور دانش آموزان، در اوج کرونا، رسانه ای کرد.

وی درنشست خبری روز 10 شهریور ماه1399  که بصورت مجازی برگزار شد، گامی فراتر رفت و زمان بازگشایی مدارس را از 15 شهریور ماه اعلام کرد. وی بازگشایی را مشروط به اجرای سه سناریو یعنی وضعیت های زرد؛ نارنجی و قرمز ستاد مقابله با کرونا دانست و گفت( نقل به مضمون):  در شهرهایی که وضعیت قرمز اعلام شود آموزش بصورت مجازی بر گزار خواهد شد.

اظهارات جنجالی حاجی میرزایی در حالی بیان می شد که قریب به اتفاق کارشناسان حوزه تعلیم و تربیت مخالف این تصمیم بودند و آموزش حضوری دانش آموزان را دارای تبعات بسیار زیادی می دانستند؛ اما وزیر آموزش و پرورش بی توجه به نظرات جمعی از مواضع شخصی و سلیقه ای خود عقب نمی نشست و هر روز بر طبل بازگشایی مدارس پر صدا تر می کوبید.

از میان صاحب نظران و کارشناسان بسیار حوزه بهداشت ودرمان که در مقابل این تصمیم گیری جبهه گرفتند؛ مینو محرز متخصص عفونی و عضوستاد ملی مقابله با کرونا بود که در این رابطه در روز ششم شهریور ماه در گفت و گو با رسانه ها می گوید: ما همچنان نگران بازگشایی مدارس هستیم. بالاخره تعداد زیادی بچه همراه با اولیا خود به مدرسه می‌آیند و تجمع ایجاد می‌کنند آن هم دراین شرایط؛ باید دید ما به آن درجه‌ای رسیدیم که مدارس باز شوند.

اما همچنان وزیر آموزش و پرورش به بهانه اجرای سخت گیرانه پروتکل های بهداشتی در مدارس بر خواسته اش، یعنی بازگشایی مدارس تاکید داشت و سعی می کرد  خواسته خود را منشعب از سیاست های کارشناسی شده و مطالعات میدانی خود در وزارت آموزش و پرورش قلمداد کند.

با گذشت زمان اعتراض های بسیار خانواده ها در شبکه های اجتماعی بی تاثیر نبود و انتشار اخبار و گفتگوی رسانه ها با کارشناسان موجب شد که وزیر آموزش و پرورش تا حدودی  از مواضع خود حول آموزش حضوری و بازگشایی مدارس عقب نشینی کند و بازگشایی مدارس را مشمول تایید ستاد مقابله عنوان کند.

بالاخره اعتراض خانواده ها و اظهارات متولیان بهداشت ودرمان در این رابطه کارساز واقع  شد و وزیر آموزش و پرورش مجاب به آموزش مجازی دانش آموزان شد ؛ چرا که آمارهای وزارت بهداشت نشان از اوج پیک دوم کرونا از اواسط مردادبه بعد داشت که سفرهای پایان تابستان هم در این ایام موجب نگرانی مسئولان وزارت بهداشت و سایر مسئولان و ارگان ها در ستاد ملی کرونا بود.

با این اوصاف وزیر آموزش و پرورش به روشنی دریافته بود که 15 شهریور عملا اغلب نقاط کشور با اوج کرونا و و وضعیت قرمز روبرو خواهند شد؛ لذا هر چه که به زمان موعود بازگشایی مدارس نزدیک تر می شدیم از سخنان حاجی میرزایی تمکین بیشتری استباط می شد.   

حضور در هیئت دولت و تغییر 180 درجه ای در اظهارات وزیر

اما با حضور حاجی میرزایی در نخستین جلسه هیئت دولت (پس از نشست خبری وی در دهم شهریور99)، به یکباره موضع وی تغییر کرد و دو مرتبه به خواسته اولیه خود بازگشت؛ حاجی میرزایی تنها 72 ساعت مانده با زمان موعود یعنی در 12 شهریور 99 پس از پایان جلسه هیئت دولت قاطعانه همه اظهارت قبل را زیر پا گذاشت و اعلام کرد که همه دانش آموزان باید در روز شنبه ۱۵ شهریور سر کلاس های درس حاضر شوند و سال تحصیلی ۹۹ را به صورت حضوری آغاز کنند.

خانواده ها و اولیای مدارس در یک بلا تکلیفی مانده بودند. بهر حال حضور در مدرسه مستلزم خرید ضروری ترین امکانات مانند کیف و کفش و لباس بود که اظهارات قبلی وزیر مبنی بر آموزش مجازی وضع دیگری را رقم زد.

از 15 شهریو کلاسهای درس در برخی مناطق در عین بی برنامگی و بی تدبیری برگزار شد؛اتفاق یک اتفاق بود اما هزار بحث و حاشیه در پی داشت. حواشی این تصمیمی عجولانه در نهایت موجب شد هم وزیر آموزش و پرورش و هم متولیان حوزه تعلیم و تربیت مجبور شوند از طریق سامانه شاد به آموزش مجازی تن دهند.

نیم نگاهی به اخبار آموزش مجازی و سامانه شاد کافی است که به کیفیت این گونه آموزش پی برده شود.

ناکارآمدی شبکه شاد از سویی و نداشتن تبلت و گوشی هوشمند از سوی دیگر و در دسترس نبودن آنتن در برخی مناطق کشور، سویه سوم مشکلات و مثلث ناکارآمدی آموزش مجازی را رقم زد. مشکلی که باعث شد بسیاری از دانش آموزان علی رغم میل درونی خود و خانواده هایشان ترک تحصیل کنند و جاماندگان از تحصیل سر به فلک بزند.

در نهایت افت شدید تحصیلی و عدم درک مفاهیم درسی زخم کهنه آموزش مجازی بود که عدم مدیریت دولت دوازدهم بر پیکره نظام آموزشی باقی گذاشت.

دری که روی پاشنه چرخید؛ تاریخی که باز تکرار شد

در این وزارتخانه آفت زد؛ تنها امید روی کار آمدن وزیر آموزش و پرورش دولت سیزدهم بود. امید این بود که آفات تشریح شده بالا را وزیر جدید مورد مطالعه قرار داده باشد و با نوشدارویی به مجلس برود که رای اعتماد بگیرد.

همواره قاعده بر این بوده که تا انتصاب جدید وزیر پیشین اقدام به رتق و فتق امور کند؛ اما مدت هاست که صدایی از این وزارتخانه بر نیامده که حاکی از رفع نواقص و چالش ها باشد تنها خبر آموزش و پرورش در این مدت که تا حدی به عمل نزدیک شد انجام واکسیناسیون معلمان و دانش آموزان بود که هنوز واکسیناسیون معلمان بلا تکلیف مانده و قرار است تا آبان ماه در بازه ای کمتر از دو ماه حدود 15 میالیون دانش آموز را واکسینه شوند، آنهم در حالی که هنوز واکسن این طیف سنی تولید و وارد نشده است.

سوال این است که مسئولان و شخص وزیر با توجه به سابقه تشریح شده پیشین در این مدت چه کرده اند؟ کرونا که کماکان بوده و قدرتمند تر هم شده و شرایط نه تنها بهتر نشده بلکه به مراتب بحرانی تر شده است. پس چگونه می شود دل به آموزش حضوری خوش کرد؟

معضل دیگر کمبود جدی متولی بهداشت است. افرادی که در ایام کرونا حضورشان نسبت به حضور مدیر و معاون و معلم قطعا ضروری تر است.

۲۸ فروردین ۱۴۰۰ مدیرکل سلامت و تندرستی وزارت آموزش و پرورش به خبرگزاری فارس میگوید:70 درصد مدارس کشور، مراقب سلامت یا مربی بهداشت ندارند و در 24 خرداد 1400 خبرگزاری تسنیم گزارشی از کبود مربیان بهداشت منتشر می کند که در جمه بندی به این نتیجه می رسد که به ازای هر ۷۵۰ دانش‌آموز یک مراقب سلامت و بهداشت در مدارس حضور دارند.

با این حال حاجی میرزایی کمتر از یک ماه بعد از گزارش تسنیم در روز 18 مرداد 1400 در گفتگو با مهر می گوید: تمامی تدابیر بهداشتی برای بازگشایی مدارس در مهرماه صورت گرفته است.

در شرح این خبر آمده: وزیر آموزش و پرورش دولت روحانی با اشاره به جزئیات بازگشایی مدارس و ارائه آموزش حضوری از اول مهرماه، گفت: جایی برای نگرانی خانواده ها وجود ندارد.

حاجی میرزایی در بخش دیگری از این گفتگو عنوان کرده: طبق هماهنگی های صورت گرفته با ستاد ملی کرونا و وزارت بهداشت، طرح واکسیناسیون همکاران فرهنگی، تا اواخر مردادماه در سراسر کشور، ادامه خواهد داشت.

این در حالی است که طبق اعلام ستاد ملی کرونا و اظهارات متخصصان سه ماه پس از تزریق دومین دوز واکسن کرونا فرد واکسینه شده تا حدودی در مقابل بیماری مصونیت پیدا میکند.

با این اوصاف آیا واقعا جای نگرانی نیست؟ آیا معلمان واکسینه شده اند و آماده حضور در کلاس هستند؟

با این وجود باید سئوال کرد که چه کسی مسئول زمانبندی واکسیناسیون معلمان و دانش آموزان بوده؟ کدام نهاد باید بصورت جدی کمبود مربیان بهداشت و لزوم بکارگیری مشاوران بهداشتی را مطالبه می کرد؟ چه وزارتخانه ای باید پیگیر رفع نواقص پیام رسان آموزش شاد می شد که امسال هم معلمان مجبور به استفاده از پیام رسان های خارجی نشوند؟ کمبود معلم و رتبه بندی معملمان، مطالبات فرهنگیان و....کوله بار کارهای وعده داده شده و انجام نشده اند. چگونه امکان دارد در پس اینهمه کمبود و ناکارآمدی و اوضاع فشل سخن از بازگشایی مدارس زد و به خانواده ها نوید داد که نگران نباشند!

بی تردید از این پس هم انگشت اتهام ها به سمت وزیر آینده نشانه می رود و اتهام تمام کارهای ناکرده و بر زمین مانده وزارت اموزش و پرورش به او منتسب می شود؟ با این حال دولت جدید باید جور خوش نشینی ها و عقب ماندگی های دولت های پیشین را بکشد.  

انتهای پیام/ 

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #
• #
• #
• #
• #