در دهه پایانی ماه صفر، سه خورشید تابناک چشم از جهان فانی فرو بستندند و بشریت از نعمات وجود این منابع حیاتبخش محروم شد. انسانیت، خود را در غم از دست دادن این ذوات مقدس، مغبون و مغموم میداند و به آنانی لعن میفرستد که پنجه به رخ این خورشیدهای حیاتبخش کشیدند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ؛ تاریخ، تاریکترین صفحات حیات خود را در زمانی شاهد بوده که محبوبترین عبد صالح خداوند و فرزندان معصومش تنها به جرم هدایت انسانها و نجات بشریت از جهل و ظلمت گمراهی، به شهادت رسیدند.
۲۸ماه صفر سالروز رحلت سید انبیاء و برترین آفریده خدا محمد مصطفی (صلی الله علیه و اله و سلم) است. پیامبری که در مظلومیتش همین بس که خود ایشان فرمودند: هیچ پیامبری به اندازه من آزار ندید و اذیت نشد. وجود مقدسی که خداوند متعال تمام جهان را به یمن او و عترت پاکش آفرید و نور او اول مخلوق خداوند است. پیامبری که خداوند حکیم بارها در قرآن کریم او را ستوده است. خداوند در قرآن حضرت محمد (ص) را رحمت برای همه عالمیان برشمردند و با رحلت ایشان عالم از این رحمت و لطف محروم شد.
خداوند با رسالت او همه شریعتها را نسخ فرمود و سیطره دین او را در گستره گیتی وعده داد. او را خاتم المرسلین و برتر از تمام انبیا خواند که با نبوتش کتاب انبیا خاتمه مییابد. پیامبری که با عبادتش به عبودیت و بندگی آبرو بخشید. تا جایی که خداوند هم در سوره توبه در وصف ایشان گفت: رسولی که بر هدایت مردمان حریص بود.
- او را به اخلاق والا و عظیم ستود [وَ إنّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظیمٍ؛ یقینا تو بر اخلاق عظیمی قرار داری «قلم /۴»]
- و بهانه رحمت برای عالمیان قرار داد: وَ ما أرْسَلناکَ إلّا رَحمَهًْ لِلعالَمین؛ و تو را جز براى رحمت بر جهانیان نفرستادیم "انبیا/ ١٠7"
- سینهاش را گشاده و فراخ ساخت [ألَم نَشرَحْ لَکَ صَدرَک؛ آیا سینهات را گشاده نکردیم؟ "انشراح/۱"
- و نامش را بلند آوازه گردانید: وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَک "انشراح/ ۴"
- و والاترین مقام و منزلت یعنی «مقام محمود» را به او عنایت فرمود عَسَى أنْ یَبعَثَکَ رَبُکَ مَقاماً محمودا؛ امید است پروردگارت تو را به مقام ستوده برانگیزد "اسرا/ ۷۹"
جهل و عصبیتهای جاهلانه تا آن حد رشد مییابد که صحیح بخاری، معتبرترین کتاب اهل سنت چنین نقل می کند: "زمانی که حال تب بر پیامبر شدید شد فرمود: کاغذی بیاورید تا برایتان نوشته ای بنویسم که پس از آن گمراه نشوید. عمر گفت: تب بر پیامبر خدا غالب شده است وکتاب خدا نزد ماست و برای ما کافی است. پس اصحاب حاضر در جلسه با هم اختلاف پیدا کردند و بگو مگو زیاد شد. پیامبر فرمودند: از نزد من برخیزید و شایسته نیست در نزد من تنازع کنید. پس ابن عباس خارج شد در حالی که میگفت: مصیبت! و تمام مصیبت! زمانی بود که بین رسول خدا و نوشته او مانع شدند."(صحیح بخاری ج۱، ص۳۶.)
همچنین ابن عباس چنین می گوید: "هنگامی که وفات پیامبر فرا رسید گریستند تا محاسنشان از اشک، تر شد پس به آن حضرت گفته شد: یا رسول الله چه چیز باعث گریه شما شد؟ فرمود: برای فرزندانم می گریم و برای آنچه شرار امتم پس از من با آنان خواهند کرد، گویا فاطمه دخترم را می بینم در حالی که پس از من به او ظلم شده و فریاد می زند: یا ابتاه، یا ابتاه، پس احدی از امتم او را یاری نمی کند.
فاطمه (سلام الله علیها) سخن پدر را شنید و گریست پس پیامبر به دخترشان فرمودند: دخترم گریه مکن! آن حضرت پاسخ داد: گریه من به خاطر آنچه پس از شما با من خواهد شد، نیست؛ بلکه من از فراق و دوری شما می گریم یا رسول الله! پیامبر فرمودند: تو را مژده می دهم که به زودی به من ملحق میشوی پس تو اول کسی هستی که به من خواهد پیوست."(امالی شیخ طوسی ص۱۸۸).
دومین خورشیدی که در این ماه، فیض وجودش را از بشریت دریغ ورزیدند، سبط اکبر پیامبر، حضرت امام حسن مجتبی علیهالسلام است که دچار آنچنان خیانت اطرافیان شد که جریان نفوذ، خود را تا درون بیت حضرت و همسرش پیش برد و در نهایت آن امام کریم و فوقالعاده مهربان را خائنانه به شهادت رساندند. در مظلومیت این سمبل صبر و مظلومیت همین بس که حتی در مراسم تدفینش، مخالفان دین و متظاهران منافق، پیکر مطهرش را تیرباران کرده بگونهای که بیش از70 تیر به بدن مطهرش اصابت کرد.
ماجرای غمبار امام رئوف جضرت علیابن موسیالرضا، علیه آلافالتحیه والثناء نیز بسیار خواندنی است. امامی سراپا تلاش برای کاستن غم و اندوه از دوش انسانهای گرفتار و متظلم، کریمی که مراتب کرم و جود و سخاوتش شهره زمانه و تاریخ بود، علیرغم برکات وجودیش مورد تحمل شبپرستان نورگریز قرار نگرفت و در غربت او را به شهادت رساندند.
آنچه که باعث شد تا در یک دهه صفر سه غم و ضایعه جبرانناپذیر پدید آید، حکمرانی اسلامی بر محور امامت است. بردگان دنیا و بندگان شهوات، منافع کثیف و متجاوزانه خود را زمانی قابل تضمین میدانند که در رأس حکومت حاکمی عادل و الهی وجود نداشته باشد که با وجود امام معصوم و متتابعین حقیقی این امامان، کسی جرأت نمیکند به حقوق دیگران تعدی کند و اهداف زیادهخواهی خود را پیش برد.
دشمنان دین و اسلام و اهلبیت پیامیر(ص)، با معنویت و هدایت انسانها بسوی ارزشهای فطری و الهی مشکل جدی دارند و هر آنچه که عامل دوری بشریت از معنویت و گسترش فساد و تباهی باشد، مورد توجه و سرمایهگذاری آنهاست، چرا که هیچگاه شیطان حاضر به تبعیت از فرامین خداوند نیست و سربازان شیطان نیز همانند فرمانده خود میباشند. امروز نیز ماجرای نظام اسلامی و دشمنان ایران اسلامی، تکرار داستان امامان معصوم و پیامبر گرانقدر حضرت محمد مصزفی(ص) است. اما نتیجه این مبارزه غیر آنچه که در زمان امامان معصوم رخ داد، حاصل خواهد شد.
جمهوری اسلامی ایران، تحت تعالیم اهلبیت پیامبر(ص)، خود را مجهز به انسانهای فداکار، تجهیزاتی دفاعی مرگبار و توانمندی پشیمانکننده کرده است که اندام کثیف دشمنان اسلام و انقلاب را میلرزاند و همواره آنان را در برهوت مرگ و حیرت نگه خواهد اشت.
محمد علی شیخ - کارشناس مسائل دینی
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه