چرا برخی روزنامه ها، سایتها و افراد در انتشار دروغ آزادند؟ / بی قانونی یا مصونیت؟

رسانه هایی مانند روزنامه شرق و سایت انتخاب می توانند به دروغ جنجال زوار عراقی در مشهد را ایجاد و یا دروغ تصویب قانون محرمانه شدن اطلاعات دارایی مسئولان توسط مجلس یازدهم را منتشر کنند و تقریبا هیچ مسئولیتی درباره این دروغ ها متوجه آنها نمی شود!

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ رسانه هایی مانند روزنامه شرق و سایت انتخاب می توانند به دروغ جنجال زوار عراقی در مشهد را ایجاد و یا دروغ تصویب قانون محرمانه شدن اطلاعات دارایی مسئولان توسط مجلس یازدهم را منتشر کنند و تقریبا هیچ مسئولیتی درباره این دروغ ها متوجه آنها نمی شود!

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

شخصی به نام علی مطهری می تواند به دروغ بنویسد فلان دختری که (دختر آبی) خودکشی کرده به خاطر ترس از حکم حبسی بوده که به جرم رفتن به استادیوم گرفته! درحالی که اصلا حکم حبسی درکار نبوده و بعد از جنجال او فقط در یک توییت بدون عذرخواهی، حرفش را اصلاح می کند!

افرادی مثل یاشار سلطانی، اشتری، تاجزاده و آذرپیک می توانند به هرکسی و نهادی که می خواهند اتهام وارد کنند و بعد از مشخص شدن غیر واقعی بودن اظهارات آنها، هیچ الزامی به پاسخگویی در مراجع قانونی ندارند!

این اتفاقات پیاپی در حالی است که تقریبا سایر افراد و رسانه ها در صورت انتشار اطلاعاتی نادرست و به مراتب کم اهمیت تر باید هفته ها، ماه ها و بعضا سالها در گیر و دار پاسخگویی باشند. سوالی که در ذهن مخاطب ایجاد می شود این است که این افراد و رسانه های مشخص مصونیت یا اجازه خاص برای انتشار این مطالب دارند؟ یا خلاء قانونی برای ایجاد مسئولیت پذیری در قبال انتشار محتواها وجود دارد؟

انتهای پیام؛

]