ترجیح مدیران غیربومی چیزی جز خسارت نیست؛
انتخاب استاندار کارآمد بومی، گامی به سوی شکوفایی ظرفیت های استان مرکزی است
متاسفانه طی سال‌های اخیر در نگاهی نابرابر شاهد انتصاب مدیران غیربومی بسیاری در سطح استان مرکزی هستیم. با اینکه حالا دارای سه شخصیت در سطح عالی وزارت است، اما وقتی نوبت به انتصاب در خود استان می‌رسد، غیربومی ها بر مدیران بومی ترجیح داده می‌شوند![
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دیار آفتاب؛ مرکزی یکی از ۱۲ استان در صف انتظار تعیین استاندار است که تاکنون با وجود مطرح‌شدن گزینه‌های متعدد و حواشی نه‌چندان کم، توفیقی در این زمینه کسب نکرده و مردم در انتظار انتخاب استاندار بومی، متخصص، آگاه، باتجربه، قاطع و آشنا با پیچ‌وخم‌های اداری و مشکلات این استان عظیم صنعتی اما خمیده در زیر بار رنج‌های متعدد هستند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, دیار آفتاب, .,بی‌راهه نیست اگر بگوییم مهم‌ترین آزمون دولت در این روزها، انتخاب استانداری متناسب با شاخص‌ها و شعارهای مردم محور دولت برای استان‌های کشور است زیرا استانداران نماینده عالی دولت در هر استان محسوب می‌شوند و درواقع سیاست‌های تعیین‌شده و نحوه مدیریت امور و حل مسائل و مشکلات نیز باید توسط آن‌ها پیگیری شود.
امروز استان مرکزی باوجود برخورداری از مواهب طبیعی و ظرفیت‌های بسیار در حوزه‌های مختلف با انباشتی از مشکلات مواجه است که معضلاتی همچون آلودگی هوا، تعطیلی واحدهای صنعتی و اعتراضات کارگری، بیکاری و ضعف در زیرساخت‌های توسعه شهری و روستایی تنها گوشه‌ای از زخم‌های بی‌شمار آن است.
از ابتدای انقلاب اسلامی در طول دولت‌های مختلف تاکنون ۲۲ نفر تحت عنوان سرپرست و استاندار بر مسند استانداری مرکزی تکیه زده‌اند که در این بین علاوه بر میانگین نسبتاً کوتاه عمر مدیریتی در استانداری مرکزی البته سهم مدیران بومی چندان پر رنگ نیست و عملکرد آن‌ها به‌ویژه افراد غیربومی همواره مورد نقد مردم و نخبگان استان بوده است کما اینکه در طول دولت‌های یازدهم و دوازدهم سکان استانداری مرکزی بیش از ۶ سال در اختیار دو استاندار غیربومی قرار داشت.
استاندار غیربومی با مشکلاتی همچون فقدان شناخت درست از استان و ظرفیت‌های آن، فقدان تعصب به استان و ناآشنایی با ظرفیت‌های انسانی و محیطی روبه‌رو است که البته همین امر سبب دیده نشدن پتانسیل‌های مدیریتی استان و انتصابات سلسله وار مدیران غیربومی در سایر بخش‌های مدیریتی خواهد شد.
استان مرکزی متأسفانه علی‌رغم داشتن پتانسیل‌های بالقوه آن‌طور که شایسته داشته‌هایش بوده در مسیر توسعه گام برنداشته است هر چند عوامل زیادی در اتفاق نقش داشته اند اما مدیران ناآشنا به شرایط کلی استان از منظر سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در نرسیدن استان مرکزی به حد مطلوبی از بهروه وری شکوفایی ظرفیت‌های کم نظیرش بی‌تأثیر نبوده‌اند.
متاسفانه طی سال‌های اخیر در نگاهی نابرابر شاهد انتصاب مدیران غیر بومی بسیاری در سطح استان هستیم، دیاری که از دیرباز مهد پرورش مفاخر و بزرگانی بوده است و صادرکننده مدیرانی بسیار در جای‌جای کشور به‌ویژه پایتخت بوده و حتی اینک دارای سه شخصیت در سطح وزارت است، اما وقتی نوبت به انتصاب در خود استان می‌رسد، غیربومی ها بر مدیران بومی ترجیح داده می‌شوند!
تاریخ نشان می‌دهد که طی سال‌های مختلف انتصاب مدیران غیربومی که اشرافی به مسائل استان نداشته‌اند، آسیب‌های جبران‌ناپذیر بسیاری را برای استان به همراه داشته است که باید از رخداد دوباره آن پیشگیری کرد؛ لذا ضروری است مسوولان و دلسوزان استان مانع از این اقدام آسیب‌زا شوند.
اما در حال حاضر باوجود شرایط حاکم بر کشور به‌خصوص در حوزه تولید و اقتصاد و به‌نوعی ناکامی‌های برجای‌مانده از دولت گذشته به نظر می‌رسد یکی از فاکتورهای اساسی که باید ورای عملکردها و روابط سیاسی در انتخاب استانداران مدنظر قرار گیرد تسلط و اشراف در حیطه مسائل اقتصادی و به‌خصوص بر امر تولید است و تحقق این مهم علاوه بر تخصص نیازمند شناخت جامع از اقلیم و ظرفیت‌های استان است، در این بین جایگاه استاندار مرکزی نیز به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های صنعت، کشاورزی و تولید در کشور بسیار حائز اهمیت خواهد بود.
استان مرکزی با یک‌میلیون و ۴۱۴ هزار نفر جمعیت و ۱۲ شهرستان در قلب کشور قرار دارد و با توجه به گستردگی و تاریخ کهن همچنین از ویژگی‌های فرهنگی متنوع و حتی منحصربه‌فردی برخوردار است چراکه این استان در عرصه علوم، تاریخ، هنر، سیاست و ... دامان پرورش بزرگان فراوانی بوده است.
این استان هرچند به لحاظ پیشینه تاریخی، وجود شخصیتها و نخبگان فرهنگی دارای قابلیتهای فرهنگی فراوانی است اما از نظر زیرساخت‌های فیزیکی و تجهیزاتی و عدم وجود مدیریت کارآمد فرهنگی دچار کاستی‌هایی است کما اینکه در بعضی موضوعات مانند سرانه فضاهای فرهنگی در حد متوسط کشوری و در پاره‌ای موارد به نسبت دچار ضعف‌های شدید است و همین مسئله استان را در بخش توسعه فرهنگی با چالش مواجه می‌کند، لذا توجه ویژه به این حوزه باید در زمره اولویت‌های مدیر ارشد اجرایی استان باشد.
استان مرکزی همچنین به‌عنوان دومین قطب صنایع مادر تخصصی، چهارمین قطب صنعت کشور محسوب می‌شود، با توجه به وجود بیش از ۳ هزار واحد تولیدی و صنعتی در استان مرکزی، بهره‌مندی از صنایع مادر با ویژگی‌های فوق‌العاده فنی و تخصصی و حلقه‌های واسط کلیدی در تولید کشور بستر سرمایه‌گذاری و توسعه در طرح‌های صنعتی استان فراهم است به‌طوری‌که این استان همواره در زمره ممتازترین استان‌ها در حوزه صنعت بوده است اما در طول سال‌های اخیر به‌واسطه برخی سوء مدیریت‌ها واحدهای بزرگ و مادر تخصصی در این استان همچون هپکو و آذرآب با چالش‌های جدی در امر تولید مواجه شدند و حل معضلات این مجموعه‌ها تنها با مدیریت توانمند جهادی امکان‌پذیر است.
استان مرکزی باید به جایگاه واقعی خود برسد
پتانسیل‌های استان مرکزی در حوزه اقتصاد و توانمندی‌های موجود در زمینه‌های صنعت، معدن و کشاورزی به‌نوعی این استان را به یک منطقه ویژه اقتصادی بدل می‌کند و با این وجود بیش از پیش نیازمند مدیران شایسته و کارآزموده‌ی است که به شمای کلی جغرافیا و ظرفیت‌های این استان واقف باشد اما متأسفانه آنچه در طول چندین دهه همچون بسیاری از مناصب مدیریتی در کشور گریبان گیر عرصه‌های مدیریتی در استان مرکزی نیز شده است غلبه روابط سیاسی بر شایستگی‌های مدیران است.
اینک که بخش اعظمی از جمعیت استان مرکزی به طرق مختلف با سه حوزه مهم در ساختار اقتصاد کشور یعنی صنعت، معدن و کشاورزی در ارتباط تنگاتنگ قرار دارند و زیرساخت‌های این سه بخش تا حدی هر چند نیازمند به تلاش بیشتر اما در استان فراهم است می‌طلبد مدیرانی به‌خصوص در جایگاه مدیریت عالی استان بر مسند قرار گیرند که ضمن شناخت و حفظ ظرفیت‌های موجود باوجود شرایط تحریمی و جنگ اقتصادی بتوانند بهره‌وری و توسعه را به اتکای توانمندی‌های داخلی و متخصصان بومی استان رقم بزنند.
با توجه به شرایط خاص استان مرکزی، برخی عقب‌ماندگی‌ها و مشکلات و چالش‌های پیش رو انتظار می‌رود استاندار آینده با اندوخته‌ای از تجربه، دانش، علم مدیریتی و حتی در حد ویژگی‌های شخصیتی فردی توانمند و متعهد و از همه مهم‌تر جهادی، انقلابی، پاکدست، توانمند، متخصص، کاردان، آشنا به شرایط، اقلیم و بوم استان و با اختیارات ویژه در حل معضلات واحدهای صنعتی عظیم و مسائل کارگری انتخاب شود.
بدون شک مردم صبور و مؤمن این استان که در این سال‌ها در مواقع گوناگون و شرایط حساس وفاداری خود به انقلاب و نظام را ثابت کرده‌اند از دولت سیزدهم که از همان ابتدا با شعار مردمی بودن روی کار آمده، انتظار دارند که نقطه پایانی بر رنج‌های چند ساله آن‌ها قرار دهد و با انتخاب شخصی توانمند، شایسته، کارآمد و البته بومی گامی مهم در راستای رفع مشکلات استان بردارد.
هر چند استان مرکزی همواره قربانی کش و قوس های سیاسی بوده و افرادی بعضا نه در حد نام و شأن این استان که مزین به نام امام راحل (ع) است بر کرسی استانداری آن تکیه زده اند اما امید است با انتخاب اصلح استانداری بومی و با تجربه که از ظرفیت‌های بالقوه استان و مزیت‌های نسبی آن آگاه است، استان مرکزی بتواند به جایگاه واقعی خود در توسعه میهن اسلامی و عزیزمان ایران برسد.
انتهای پیام/
بی‌راهه نیست اگر بگوییم مهم‌ترین آزمون دولت در این روزها، انتخاب استانداری متناسب با شاخص‌ها و شعارهای مردم محور دولت برای استان‌های کشور است زیرا استانداران نماینده عالی دولت در هر استان محسوب می‌شوند و درواقع سیاست‌های تعیین‌شده و نحوه مدیریت امور و حل مسائل و مشکلات نیز باید توسط آن‌ها پیگیری شود.
, .,امروز استان مرکزی باوجود برخورداری از مواهب طبیعی و ظرفیت‌های بسیار در حوزه‌های مختلف با انباشتی از مشکلات مواجه است که معضلاتی همچون آلودگی هوا، تعطیلی واحدهای صنعتی و اعتراضات کارگری، بیکاری و ضعف در زیرساخت‌های توسعه شهری و روستایی تنها گوشه‌ای از زخم‌های بی‌شمار آن است.
, .,از ابتدای انقلاب اسلامی در طول دولت‌های مختلف تاکنون ۲۲ نفر تحت عنوان سرپرست و استاندار بر مسند استانداری مرکزی تکیه زده‌اند که در این بین علاوه بر میانگین نسبتاً کوتاه عمر مدیریتی در استانداری مرکزی البته سهم مدیران بومی چندان پر رنگ نیست و عملکرد آن‌ها به‌ویژه افراد غیربومی همواره مورد نقد مردم و نخبگان استان بوده است کما اینکه در طول دولت‌های یازدهم و دوازدهم سکان استانداری مرکزی بیش از ۶ سال در اختیار دو استاندار غیربومی قرار داشت.
,استاندار غیربومی با مشکلاتی همچون فقدان شناخت درست از استان و ظرفیت‌های آن، فقدان تعصب به استان و ناآشنایی با ظرفیت‌های انسانی و محیطی روبه‌رو است که البته همین امر سبب دیده نشدن پتانسیل‌های مدیریتی استان و انتصابات سلسله وار مدیران غیربومی در سایر بخش‌های مدیریتی خواهد شد.
,استان مرکزی متأسفانه علی‌رغم داشتن پتانسیل‌های بالقوه آن‌طور که شایسته داشته‌هایش بوده در مسیر توسعه گام برنداشته است هر چند عوامل زیادی در اتفاق نقش داشته اند اما مدیران ناآشنا به شرایط کلی استان از منظر سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در نرسیدن استان مرکزی به حد مطلوبی از بهروه وری شکوفایی ظرفیت‌های کم نظیرش بی‌تأثیر نبوده‌اند.
,متاسفانه طی سال‌های اخیر در نگاهی نابرابر شاهد انتصاب مدیران غیر بومی بسیاری در سطح استان هستیم، دیاری که از دیرباز مهد پرورش مفاخر و بزرگانی بوده است و صادرکننده مدیرانی بسیار در جای‌جای کشور به‌ویژه پایتخت بوده و حتی اینک دارای سه شخصیت در سطح وزارت است، اما وقتی نوبت به انتصاب در خود استان می‌رسد، غیربومی ها بر مدیران بومی ترجیح داده می‌شوند!
,تاریخ نشان می‌دهد که طی سال‌های مختلف انتصاب مدیران غیربومی که اشرافی به مسائل استان نداشته‌اند، آسیب‌های جبران‌ناپذیر بسیاری را برای استان به همراه داشته است که باید از رخداد دوباره آن پیشگیری کرد؛ لذا ضروری است مسوولان و دلسوزان استان مانع از این اقدام آسیب‌زا شوند.
,اما در حال حاضر باوجود شرایط حاکم بر کشور به‌خصوص در حوزه تولید و اقتصاد و به‌نوعی ناکامی‌های برجای‌مانده از دولت گذشته به نظر می‌رسد یکی از فاکتورهای اساسی که باید ورای عملکردها و روابط سیاسی در انتخاب استانداران مدنظر قرار گیرد تسلط و اشراف در حیطه مسائل اقتصادی و به‌خصوص بر امر تولید است و تحقق این مهم علاوه بر تخصص نیازمند شناخت جامع از اقلیم و ظرفیت‌های استان است، در این بین جایگاه استاندار مرکزی نیز به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های صنعت، کشاورزی و تولید در کشور بسیار حائز اهمیت خواهد بود.
,استان مرکزی با یک‌میلیون و ۴۱۴ هزار نفر جمعیت و ۱۲ شهرستان در قلب کشور قرار دارد و با توجه به گستردگی و تاریخ کهن همچنین از ویژگی‌های فرهنگی متنوع و حتی منحصربه‌فردی برخوردار است چراکه این استان در عرصه علوم، تاریخ، هنر، سیاست و ... دامان پرورش بزرگان فراوانی بوده است.
,این استان هرچند به لحاظ پیشینه تاریخی، وجود شخصیتها و نخبگان فرهنگی دارای قابلیتهای فرهنگی فراوانی است اما از نظر زیرساخت‌های فیزیکی و تجهیزاتی و عدم وجود مدیریت کارآمد فرهنگی دچار کاستی‌هایی است کما اینکه در بعضی موضوعات مانند سرانه فضاهای فرهنگی در حد متوسط کشوری و در پاره‌ای موارد به نسبت دچار ضعف‌های شدید است و همین مسئله استان را در بخش توسعه فرهنگی با چالش مواجه می‌کند، لذا توجه ویژه به این حوزه باید در زمره اولویت‌های مدیر ارشد اجرایی استان باشد.
,استان مرکزی همچنین به‌عنوان دومین قطب صنایع مادر تخصصی، چهارمین قطب صنعت کشور محسوب می‌شود، با توجه به وجود بیش از ۳ هزار واحد تولیدی و صنعتی در استان مرکزی، بهره‌مندی از صنایع مادر با ویژگی‌های فوق‌العاده فنی و تخصصی و حلقه‌های واسط کلیدی در تولید کشور بستر سرمایه‌گذاری و توسعه در طرح‌های صنعتی استان فراهم است به‌طوری‌که این استان همواره در زمره ممتازترین استان‌ها در حوزه صنعت بوده است اما در طول سال‌های اخیر به‌واسطه برخی سوء مدیریت‌ها واحدهای بزرگ و مادر تخصصی در این استان همچون هپکو و آذرآب با چالش‌های جدی در امر تولید مواجه شدند و حل معضلات این مجموعه‌ها تنها با مدیریت توانمند جهادی امکان‌پذیر است.
,استان مرکزی باید به جایگاه واقعی خود برسد
, استان مرکزی باید به جایگاه واقعی خود برسد, استان مرکزی باید به جایگاه واقعی خود برسد,پتانسیل‌های استان مرکزی در حوزه اقتصاد و توانمندی‌های موجود در زمینه‌های صنعت، معدن و کشاورزی به‌نوعی این استان را به یک منطقه ویژه اقتصادی بدل می‌کند و با این وجود بیش از پیش نیازمند مدیران شایسته و کارآزموده‌ی است که به شمای کلی جغرافیا و ظرفیت‌های این استان واقف باشد اما متأسفانه آنچه در طول چندین دهه همچون بسیاری از مناصب مدیریتی در کشور گریبان گیر عرصه‌های مدیریتی در استان مرکزی نیز شده است غلبه روابط سیاسی بر شایستگی‌های مدیران است.
,اینک که بخش اعظمی از جمعیت استان مرکزی به طرق مختلف با سه حوزه مهم در ساختار اقتصاد کشور یعنی صنعت، معدن و کشاورزی در ارتباط تنگاتنگ قرار دارند و زیرساخت‌های این سه بخش تا حدی هر چند نیازمند به تلاش بیشتر اما در استان فراهم است می‌طلبد مدیرانی به‌خصوص در جایگاه مدیریت عالی استان بر مسند قرار گیرند که ضمن شناخت و حفظ ظرفیت‌های موجود باوجود شرایط تحریمی و جنگ اقتصادی بتوانند بهره‌وری و توسعه را به اتکای توانمندی‌های داخلی و متخصصان بومی استان رقم بزنند.
,با توجه به شرایط خاص استان مرکزی، برخی عقب‌ماندگی‌ها و مشکلات و چالش‌های پیش رو انتظار می‌رود استاندار آینده با اندوخته‌ای از تجربه، دانش، علم مدیریتی و حتی در حد ویژگی‌های شخصیتی فردی توانمند و متعهد و از همه مهم‌تر جهادی، انقلابی، پاکدست، توانمند، متخصص، کاردان، آشنا به شرایط، اقلیم و بوم استان و با اختیارات ویژه در حل معضلات واحدهای صنعتی عظیم و مسائل کارگری انتخاب شود.
,بدون شک مردم صبور و مؤمن این استان که در این سال‌ها در مواقع گوناگون و شرایط حساس وفاداری خود به انقلاب و نظام را ثابت کرده‌اند از دولت سیزدهم که از همان ابتدا با شعار مردمی بودن روی کار آمده، انتظار دارند که نقطه پایانی بر رنج‌های چند ساله آن‌ها قرار دهد و با انتخاب شخصی توانمند، شایسته، کارآمد و البته بومی گامی مهم در راستای رفع مشکلات استان بردارد.
, .,هر چند استان مرکزی همواره قربانی کش و قوس های سیاسی بوده و افرادی بعضا نه در حد نام و شأن این استان که مزین به نام امام راحل (ع) است بر کرسی استانداری آن تکیه زده اند اما امید است با انتخاب اصلح استانداری بومی و با تجربه که از ظرفیت‌های بالقوه استان و مزیت‌های نسبی آن آگاه است، استان مرکزی بتواند به جایگاه واقعی خود در توسعه میهن اسلامی و عزیزمان ایران برسد.
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه