استاندار تهران حرف آخر را اول زد؛ اجازه مازوت سوزی داده نمی‌‌شود

بالاخره پس از سال‌ها استاندار تهران اعلام کرد حتی به قیمت تعطیلی صنایع آلاینده اجازه مصرف «مازوت» داده نمی شود؛ این در حالیست که باشدت گرفتن حجم آلودگی هوا در دهه گذشته، دولتمردان دولت روحانی خود جاده صاف کن استفاده از مازوت بودند!

[

به گزارش خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در میان اخبار ناامید کننده امروز خبری مسرت بخش و امیدوار کننده منتشر شده بود. در این خبر محسن منصوری استاندار تهران صراحتا اعلام کرده بود که اجازه مازوت سوزی حتی به قیمت تعطیلی صنایع هم داده نمی شود.

, به گزارش خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ , شبکه اطلاع رسانی راه دانا, محسن منصوری استاندار تهران صراحتا اعلام کرده بود که اجازه مازوت سوزی حتی به قیمت تعطیلی صنایع هم داده نمی شود., محسن منصوری استاندار تهران صراحتا اعلام کرده بود که اجازه مازوت سوزی حتی به قیمت تعطیلی صنایع هم داده نمی شود.,

منصوری عصر شنبه در حاشیه برگزاری ششمین جلسه کارگروه شرایط اضطرار آلودگی هوا در اطراف تهران حتی به قیمت تعطیلی صنایع اجازه مازوت سوزی را نمی‌دهیم و بین دوگانه محیط زیست و صنعت به نفع محیط زیست رأی می‌دهیم.

ای کاش استانداران دیگر استان ها و سایر دولتمردان و روسای و مدیران دستگاه هایی که در رفع آۀودگی هوا شرح وظیفه دارند، هم با چنین مواضعی و صراحتی از محیط زیست، سلامت مردم و حقایق موجود دفاع می کردند.

مروری بر غمناله های صاحبان صنایع

, مروری بر غمناله های صاحبان صنایع , مروری بر غمناله های صاحبان صنایع ,

معمولا در دولت های گذشته با شروع فصول سرد سال به ویژه در سالهای ابتدایی دولت، وقتی میزان آلایندگی هوا به حد اضطرار می رسید و کمیته اضطرار آلوگی هوا تشکیل می شد، این کمیته همواره به مهمترین عامل و فاکتور آلودگی هوا یعنی صنایع آلاینده می رسید.

طبق قاعده مرسوم دولت جلسه ای با صاحبان صنایع برگزار می کرد و آنها با غمناله های جگرسوزشان دولتمردان را متقاعد می‌کردند که در این اوضاع آشفته اقتصادی مصرف گاز به صرفه نیست و ناچار باید به استفاده از سوخت مازوت ادامه داد.

دولتمردان مدبر هم که چرخیدن چرخ صنایع را برای تامین خرج و برج های دولت الزامی میدانستند و ثابت کردند ارزش چندانی برای زندگی و سلامت مردم قائل نیستند، مهر تأئید بر خواسته خودخواهانه صنایع میزدند.

منظر نگاه دولت های گذشته به سلامت مردم

, منظر نگاه دولت های گذشته به , منظر نگاه دولت های گذشته به , سلامت مردم,

, ,

یکی از دولت هایی که بدون اغراق برای سلامت مردم هیچ ارزشی قائل نبود و همواره سرنای سیاست را از سر گشاد آن می زد؛ دو دولت یازدهم و دوازدهم به ریاست حسن روحانی بود که گذشته از حوزه سلامت، ضرب تیشه ویرانی اش تمام حوزه ها را از عنایت ملوکانه خود برخوار کرد و توفیق اجباری از هم گسستگی ها را مشمول مشغله های کمر شکن مردم کرد.

تاخیر و تعلل در واردات واکسن کرونا، حرکت لاکپشت وار در حوزه انجام واکسیناسیون، رقم زدن پنچ پیک کرونا در بازه زمانی یکساله، بحران در حوزه دارو و نایاب شدن سرم و داروهای بیماران کرونایی تنها ادله ای است بر اثبات کوتاهی ها و ناکارآمدی های دولتی که سکان آن بر دست حضرات دکه و دکان بود!

اما اینبار در دولت سیزدهم قبل از تکرار این جلسات و منبرخوانی حضرات، استاندار تهران در اقدامی قابل تحسین از همان ابتدا گزینه سوخت مازوت را از گردنه طرح وبررسی خارج کرد و آب پاکی را بر دست همگان ریخت.

ناگفته پیداست که استفاده از گاز طبیعی در صنایع آلاینده آنگونه که ادعا می شد زیانبار و ضرر آفرین نیست؛ فقط کمی از سود کارخانجات و صنایع کمتر می کند که این در مقایسه با سرطان ریه و بیماریهای لاعلاج تنفسی کاملا عادلانه است. ضمن آنکه اگر در این رهگذر سوبسیدی که دولت باید در بخش درمان بیماریهای تنفسی به وزارت بهداشت تزریق کند مورد بحث قرار بگیرد خواهیم دید که فعالیت صنایع با مازوت و مالیات آن که به خزانه دولت واریز می شود در مقابل سوبسید سلامت و سایر داستان ها حکایت آفتابه خرج لحیم خواهد بود که برای پرهیز از مطول گویی بررسی این موارد را به مجال و مطلبی دیگر واگذار خواهیم کرد.

چطور صنایع آلاینده بلای جان مردم شدند؟

, چطور صنایع آلاینده بلای جان مردم شدند؟, چطور صنایع آلاینده بلای جان مردم شدند؟,

, ,

بزرگترین پدیده ای که در ابرشهرهای کشور به ویژه تهران به عنوان منشأ و مولود آلودگی هوا شناخته شده، وجود کارخانجات و کارگاه هایی است که در اطراف و اکناف شهرها فعالیت می کنند.

در فعالیت این دست از صنایع دو نکته لاینحل وجود داشت که تمام دولت های گذشته با مماشات و چشم پوشی از آلایندگی آنها در واقع به پاک کردن صورت مسئله می پرداختند.

نکته اول این است که صنایع آلاینده در چند دهه گذشته زمانی بنا شده اند که فاصله آنها با حدود و ثغور جغرافیایی شهرها فاصله بسیاری داشته؛ اما بعد از گذشت چند دهه و افزایش جمعیت، عملا با وسعت شهرها، زندگی شهرنشینی به حواشی و حومه شهرها که کارخانه ها و صنایع در آنجا قرار داشت رسید.

بنابراین در آلودگی هوا باید نقش خنثی و سترون دولت های گذشته را در مقام نخست قصورات قرار داد؛ چرا که در چنین شرایطی باید دولت ها با در اختیار قرار دادن زمین و تسهیلات ساخت و انتقال کارخانه به نقاط دیگر تا حد امکان سلامت مردم را از دود و آلاینده های هوا مصون نگاه می داشتند؛ اما با کوتاهی در این مورد تبعات سنگینی به شهروندان و شهرها وارد کردند.

اما نکته دوم استفاده از سوخت مازوت برای فعالیت صنایع و کارخانجات به رغم ممنوعیت قانونی است. تخلفی که در بدترین شرایط و آلوده ترین هوا دولت ها به ویژه دو دولت گذشته در اجرای قانون منع سوخت مازوت نه تنها کوتاهی کرد، بلکه بر این تخلف آشکار چشم پوشید و بهانه تراشید! چرا که به زعم دولتمردان گذشته نمی شد تولید را تعطیل کرد.

کارخانجات نیز از این راه دررو که دولت برای آنها ایجاد کرده بود، استفاده الزامی و قانونی از گاز طبیعی را متوقف و با خیال را حت از سوخت مازوت استفاده کردند و سلامت مردم و طبیعت بی بدیل این آب و خاک را با همین سوخت سوزاندند!

حقیقت رخشانی همچون اظهر من الشمس

, حقیقت رخشانی همچون اظهر من الشمس, حقیقت رخشانی همچون اظهر من الشمس,

برای سخن گفتن از اقدامات دولت جدید (به رغم مشکلات حل نشده ای که دولت و دولتمردان با آن دست به گریبانند) دلیل لازم است. نه حرف جنم و جناح و جبهه است و نه هدف تطهیر یکی و تحقیر دیگری!

هرچه هست حرف حق است؛ یعنی انجام کاری که باید سال های پیش انجام می شد و نشد. یعنی مشکلی که مردم را از نفس انداخت و دولت با فکر به دریافت مالیات و مصالح خود سکوت کرد و در پاره ای موارد به بهانه تولید قانون را دور زد و اجازه مصرف مازوت به کارخانجات و صنایع داد.

دولتی که فراموش کرد در هر شرایطی مصونیت از سلامت و جان انسان ها از اوجب واجبات است و تعهدی است که به مردم دارد؛ اما این حقیقت در دولت های گذشته عامداً و صرفا برای تولید ثروت نادیده گرفته شد.

انتهای پیام/

]