جولان اعضای ستاره‌دار در کمیسیون ورزشکاران/ وقتی مدعی اخلاق، بی‌اخلاق‌ها را تأیید می‌کند!

کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک در حالی طی همین هفته‌های نخست پیدایش به ورطه حاشیه کشیده شده که نقش رئیس این کمیته در بروز چنین مسائلی قابل چشم‌پوشی نیست.

[

به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با برگزاری انتخابات تعیین اعضای کمیسیون ورزشکاران در روز ۲۱ آبان و تعیین افراد مورد انتصاب رئیس کمیته ملی المپیک، اعضای منتخب جامعه ورزش به این کمیسیون راه یافتند که این لیست شامل نام‌های سجاد گنج‌زاده، حسن یزدانی، ذبیح‌الله پورشیب، احسان حدادی، بهداد سلیمی، امین بوداغی، شهربانو منصوریان، مجتبی عابدینی، هادی ساعی، زهرا نعمتی، فرزانه فصیحی، حمیده عباسعلی، مصطفی نودهی، محمدرضا گرایی، نجمه خدمتی، حسین ساوه‌شمشکی، محمد بیداریان، محمد باقری معتمد، ندا شهسواری و ثریا آقایی بود.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

برخلاف ادعاها و وعده‌های موجود در روزهای پیش از برگزاری انتخابات اما حاشیه‌هایی که برای دومین دوره از کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک پدید آمده و رسالت اصلی نمایندگان منتخب جامعه ورزش را تحت تأثیر قرار داده، بی‌ربط به انفعال کمیته در یک مسئله مهم نیست.

کمیسیونی که دوره اول خود را با ناکامی مطلق و حاشیه‌پراکنی بی‌حدوحصر به پایان برد، در همین هفته‌های نخست تشکیل دوره دوم هم وارد باتلاقی از حواشی شده که پیش از هر چیز یک امر مهم که از سوی کمیته ملی المپیک فراموش شده را یادآوری می‌کند. حالا که کمیسیون ورزشکاران با طغیان چند نفر از نمایندگان منتخب مواجه شده، باید به کمیته ملی المپیک یادآوری کنیم که اگر در امر تأیید صلاحیت‌ها با دقت و استحکام بهتری عمل می‌کرد، هرگز شاهد این حواشی کشنده در کمیسیون نبودیم.

کمیسیونی که هدف تشکیل آن از سوی IOC رساندن صدای ورزشکاران به مسئولین عالی‌رتبه ورزشی تلقی شده و از مهم‌ترین بازوان ارتقای ورزش ماست، با کم‌ترین نظارت و حداکثر اغماض، مصالحه و مصلحت اندیشی بسته شد تا امروز شاهد فوران آتش‌فشان از سوی افراد ستاره‌دار باشیم.

رئیس کمیته ملی المپیک که همیشه خود را حامی اخلاق و فتوت دانسته، چرا و چگونه اجازه داده تا افرادی را به تأیید صلاحیت برسانند که گذشته‌ای مملو از زیرپا گذاشتن خطوط قرمز داشته‌اند و هیچ حدومرزی برای معارف اخلاقی قائل نیستند؟

چگونه به ورزشکاری که تا همین چند سال اخیر حاشیه های مختلفی داشته و بارها رفتارهای ضدونقیض خود را ثابت کرده، تا این حد لطف می‌شود که ضمن تأیید صلاحیت، به رقابت برای احقاق حقوق ورزشکاران مناطق دوردست و محروم وارد شود؟ یا این که کمیته ملی المپیک چرا باید به ورزشکاری پرحاشیه که حتی از سوی فدراسیون خود با محرومیت چندین ماهه مواجه بوده و هر کجا که رفته انبانی از حاشیه را با خود به ارمغان آورده، اجازه رقابت در انتخابات کمیسیون را بدهد؟

به نظر می‌رسد این سیاست جذب حداکثری و راضی نگه داشتن همه ورزشکاران از سوی رئیس و مسئولین کمیته ملی المپیک دیگر نخ‌نما شده و به بومرنگی بدل شده که ضرباتش را به سر و صورت خودشان اصابت می‌دهد.

حمایت بی‌بدیل شخص سیدرضا صالحی‌امیری از ورزشکاران دارای فاصله از سجایای پهلوانی باعث این طغیان و یاغی‌گری از سوی برخی شده که نمک خورده‌اند و در شکستن چندین باره نمکدان اهتمامی جدی دارند.

در به حاشیه رفتن کمیسیون ورزشکاران اگر تقصیر رئیس کمیته ملی المپیک بیش‌تر از افراد ستاره‌دار نباشد، کم‌تر هم نیست. کمیته ملی المپیک با اهمال و کوتاهی در بررسی صلاحیت‌های نامزدها، کمیسیون را در همین ابتدای کار به چاهی ویل پرتاب کرده که رهایی از آن کار هر کسی نیست.

از رئیس کمیته ملی المپیک که کلیدواژه صحبت‌هایش اخلاق، فتوت و پهلوانی‌ست و این واژه‌های پرطمطراق بدل به ترجیع‌بند مصاحبه‌هایش شده، باید پرسید کدام‌یک از این ورزشکاران ستاره‌دار حتی سر سوزنی از این سجایای اخلاقی بهره برده‌اند که حالا باید داعیه‌دار جامعه ورزشکاران و قهرمانان باشند؟

آن ها که بی محابا حاشیه سازی علنی می کنند، با کدام متر، معیار و مجوز به مهم‌ترین کمیسیون زیرمجموعه کمیته ملی المپیک راه یافته‌اند؟ سیدرضا صالحی امیری در بلوای به پا شده در کمیسیون ورزشکاران اگر بیش‌تر از بقیه مقصر نباشد، کم‌تر هم نیست.

مدیری که داعیه اخلاق‌مداری دارد اما در مهم‌ترین زیرمجموعه‌اش با مصلحت‌اندیشی اجازه داده بی‌اخلاق‌ها جولان بدهند و رجز بخوانند.

انتهای پیام/

]