سیل‌نامه رودان؛

• چهارشنبه ۰۶ بهمن ۱۴۰۰ ۱۲:۵۵
• کد خبر : 1803529

• اخبار
• سایر رسانه ها

بحران سیلاب و بارش‌های شدید در شهرستان رودان، بیش از یک هزار خانه را دچار تخریب نموده که نیازمند بازسازی اساسی هستند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از هرمز؛ پس از سه روز حضور میدانی در مناطق سیل زده شهرستان میناب،کم کم باید بار سفر را ببندیم، از شب قبلش هماهنگ کرده ایم که عباس با همان خودروی ملی زوار در رفته‌اش به دنبالمان بیاید و باری دیگر ماجراجویی دیگری را آغاز نماییم. ساعت ۶:۱۵ دقیقه صبح است، عباس به همراه محمد به درب محل اسکان آمده اند، اما هرچه درب می زنند، کسی درب را باز نمی کند، انگار از فرط خستگی های چند روزه مان، همانند اصحاب کهف به خواب عمیق فرو رفته ایم، نا امیدی از درب زدن های مکرر عباس به تماس های پر تعداد تبدیل می شود تا اینکه مهدی از خواب بیدار می شود و حضور عباس در منزل سرآغاز یک بهت عمیق است. عباس با تفکر اینکه الان که بروم دنبال همکاران، همه چی آماده و مرتب است و منتظر جای دادن وسایل در ماشین هستند، اما خواب ماندنمان کمی از انرژی اول صبح او را تحلیل داد.

با غرغر کردن هایش، مغزمان را خورد تا خوابمان به کلی از سرمان بپرد و در کمترین دقایق ممکن، بساط سفر چند روزه مان را جمع کنیم و برای حضور در مقصدی دیگر آماده شویم.

ساعت نزدیک به ۷ صبح است، راه افتادیم، باز هم همان بحث همیشگی خودروی ملی عباس و ۵ نفر انسان ریز و درشت هیکل درون ماشین مطرح می شود، تا اینکه در اولین دست انداز،  صدای مماس شدن سینه ماشین با آسفالت به گوشمان می رسد، با خنده ای بلند می گوییم وقت لاغر شدن است.

مقصد بعدی مان، شهرستان رودان است، سیل در این شهرستان زیبا نیز روحیه مردم را مکدر ساخته است، باید از نزدیک شاهد این ماجرا باشیم.

در ابتدای حضورمان، به نزد یک دوست می رویم، قاسم که از خبرنگاران و مطالبه گران خوب شهرستان رودان به شمار می رود، با آماده کردن صبحانه ای دلچسب، از ما پذیرایی می کند، پس از صرف صبحانه، از  قاسم در خصوص آسیب های سیل در این شهرستان می پرسیم، او می گوید بخش های مختلف درون شهری و برخی از روستاها دچار مشکلاتی شده اند که باید از نزدیک ببینیم که مردم و مسئولین می توانند بهترین تشریح کنندگان این ماجرا باشند.

اولین مستند سازی را از محله “بندمیر” آغاز می کنیم، سرهنگ صادقی، فرمانده جهادی سپاه رودان از وقایع رخداده می گوید، به گفته وی، از پل آبنما به سمت سد میناب محلات زیادی داریم که همچون  گلستان، بندمیر و سنگی را در بر می گیرد.

در مرحله اولی که سیل آمد، سیل بند محله سنگی از هم گسست که در اثر این اتفاق، تمام محله را آب گرفت و مردم تا زانو در آب بودند اما با تلاش گروه های جهادی و پای کار آمدن مردم و مسئولان مشکلات مردم این منطقه برطرف شد.

صادقی  اشاره ای به کانال بزرگ پشت سرش می کند در اثر هشدارهای مجدد هواشناسی به فکر عریض کردن آن بوده اند و دستگاه های مکانیکی، لایروبی خوبی را انجام اده اند، اما حجم بارش های مجدد، فراتر از حد انتظار بوده است.

به گفته فرمانده سپاه شهرستان رودان، حجم سیلاب به حدی زیاد بود که آب از روی پل های موجود در محله بندمیر نیز عبور می کرد و آب شاخه ها و تنه‌های درختان را  نیز با خود آورده بود اما به دلیل نرده های حفاظتی روی پل، شاخه ها و تنه‌های درختان گیر کرده بودند که باعث شد بخشی از خروجی سیلاب مسدود شود و آب به درون محله بندمیر سرازیر شود اما با تلاش های انجام شده، نرده های حفاظتی را در بدترین شرایط ممکن از مسیر سیل برداشتیم  تا بار مشکلات کمتر شود.

پس از اولین مصاحبه، باید راهی بخش رودخانه این شهرستان شویم تا شدت بارش ها و آسیب ها در این منطقه را نیز ارزیابی نماییم، از فرمانده سپاه رودان درخواست می کنیم که یک خودروی مناسب در اختیارمان بگذارد که این درخواست با موافقت وی همراه می شود.

حال وقت حضور در شمال شهرستان رودان است، وسایل مورد نیاز را درون خودرو قرار می دهیم، اما با یک مشکل مواجه می شویم، آن هم حضور راننده و قاسم راه بلد است که تعدادمان را به هفت نفر افزایش می دهد و این خودرو نیز گنجایش این تعداد را ندارد.

راه های مختلفی را امتحان می کنیم که بتوانیم همگی در خودرو جا شویم، محمد و قاسم را به جلو می فرستیم تا چهار نفر دیگرمان در عقب ماشین مستقر شویم اما جثه های درشتمان اجازه همنشینی را نمی دهد. یک روش دیگر را امتحان می کنیم، اینبار مهدی و قاسم را به جلو می فرستیم که با حضور محمد ریز جثه در عقب خودرو، بتوانیم مشکل را حل نماییم اما باز هم بسته نشدن درب جلوی خودرو و صدای ناله های پرس شدن قاسم اجازه حرکت را نمی دهد، محمد می گوید چطور است که خودروهای سواری معمولی تا ۲۰ مهاجر کشور همسایه را سوار می کنند و اما ما نمی توانیم بر یک خودروی جا دار سوار شویم.

نگاهمان به سمت علی می رود و او نیز از هوش بالایی برخودار است، درب ماشین را باز می کند تا با ماندن در محل استقرارمان در شهر رودان، هم استراحتی نماید و هم جایمان باز شود.

عازم بخش رودخانه می شویم، به پیشنهاد قاسم، اولین حضورمان در محله “کَلوک“ روستای “مُنجَر“ است، در ابتدای این روستا، برپایی چادر هلال احمر در منزل یکی از اهالی توجهمان را جلب می کند.

یا الله می گوییم و وارد منزل می شویم، پیرمرد و پیرزن روستایی صاحب این منزل به راهمان می آیند و خوش آمد می گویند.

خود را معرفی می کنیم، وقتی که هویت خبرنگاری‌مان را متوجه می شوند، انگار سفره دلشان باز می شود، مَش عباس(مشهدی عباس) دستش را به طرف اتاق های منزل‌اش دراز می کند و از وقایع رخداده می گوید.

وی از شدت بارش های اخیر در منطقه سخن می گوید و آب گرفتگی های شدیدی که در منزلش رخ داده باعث شده که سقف منزلشان با مشکلاتی مواجه شود.

با همراهی مش عباس وارد اتاق های  منزلش می شویم، درون پذیرایی شاهد جک های فلزی هستیم که تا زیر سقف آمده اند و نشانگر نگه داشت سقف منزل است. جلوتر می رویم و وارد آشپزخانه می شویم اما فرصتی برای حفظ سقف این قسمت نمانده و نیمی از سقف آن فرو ریخته است.

پس از مصاحبه با اهل این منزل به نقطه دیگری از بخش رودخانه سفر می کنیم، قسمتی از راه مواصلاتی به یکباره باریک می شود و دلیل آن نیز فروپاشی نیمی از جاده است. کنجکاوی های ذهنی‌مان باعث توقف در محور مواصلاتی روستای محمدآباد می شود، از خودرو پیاده شده و به محل خرابی جاده نزدیم می شویم و تصویری شوک آور در ذهنمان ثبت می شود، این قسمت از جاده در بستر رودخانه قرار گرفته که بر اثر  بارش های شدید و آمدن سیلاب نیمی از زیرساخت های جاده را خراب کرده است.

در حین ثبت پلاتو از این مسیر روستایی هستیم که مردم محلی از راه می رسند و سوژه خبری‌مان را با مصاحبه در خصوص مشکلات جاده ای تکمیل می کنند.

ادامه حضورمان در روستاهای منطقه و همچنین روستای جعفرآباد، تلاقی دیدارمان با فرماندار شهرستان رودان است.

با سالاری، فرماندار تازه منصوب شده این شهرستان همراه می شویم و از چند منزل خسارت دیده از شدت بارندگی های اخیر دیدن می کنیم.

تلاش های جهادی آقای فرماندار و حضور میدانی در جمع مردم، نشانگر کارآیی این مدیر در بدنه دولت است. مردم ضمن بیان مشکلاتشان، احساس دلگرمی و امید می کنند تا با وعده های داده شده، چشم انتظار روزهای خوب باشند.

نیمه ظهر است، پس از خواندن نماز، مسیر رفته را بر می گردیم، اما برای یک خبرنگار تمام لحظات پر از سوژه های ناب است، در گردنه مهتابی که بخشی از محور رودخانه به مرکز رودان است شاهد ترافیک سبکی هستیم، جلو تر می رویم و کارکردن نیروهای راهداری  گواه بر ریزش کوه است.

عباس با دوربین همیشه آماده اش به عنوان نفر اول از خودرو پیاده می شود و با گرفتن تصاویر ناب، قرار است زحمت های شبانه روزی کارکنان اداره راهداری را به مردم بازگو کند.

پس از گپ و گفت صمیمانه با چند تن از کسانی که در این محور مشغول به کار هستند، بیشتر از مسائل این محور آشنا می شویم، سپس خدا قوت گفته و با گرفتن یک عکس دسته جمعی، مسیرمان را ادامه می دهیم.

همچنان ذهنمان درگیر علی است که او چه می کند، با رسیدن به محل استقرار برای صرف ناهار، چند دقیقه ای را دنبال علی می گردیم، وی را در حال خواب در ماشین عباس می یابیم، او از فرط خستگی های چند روزه در فصل زمستان به خوابی عمیق فرو رفته است.

پس از صرف ناهار راهی روستای خراجی می شویم اما این بار علی را با خود همراه کرده ایم چرا که مسیر مواصلاتی این روستا هموار است و با دو خودرو عازم خراجی شده ایم.

با گذشت از پل آبنما که در هنگام بارندگی ها، کلیپ های ترس آوری را از سیلاب جاری در این رودخانه شاهد بودیم، مسیر را به سمت مقصد ادامه می  دهیم، پس از گذشت قریب به ۳۰ دقیقه به روستای متاثر از بارندگی های اخیر می رسیم.

خراجی با دارا بودن ۱۵۰۰ خانوار، مرکز دهستان آبنما قرار گرفته است، به گفته دهیار این روستا، بر اثر شدت بارش ها تعداد ۲۰۰ خانه دچار بحران بی سقفی شده اند و نیازمند حمایت هستند.

از سویی دیگر نیز ۵۰۰ منزل مسکونی این روستا نیز دچار آبگرفتگی شدید شده است که بخشی از این منازل نیاز به بازسازی دارد.

به یکی از منازل این روستا سری می زنیم، بحران شدید تر از آن چیزی بود که فکرش را می کردیم، سرمای زمستان و بی سقفی این منزل را در ذهنمان متصور می شویم که مردم این روستا چگونه می توانند این فصل یخبندان را به پایان برسانند.

پس از ثبت گزارش های متعدد، حضورمان در شهرستان رودان به پایان می رسد و مسیر بازگشت به بندرعباس را در پیش می گیریم تا ماجراجویی های چند روزه مان را در قالب های مختلف خبری منتشر نماییم.
 

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #