نباید تخطئه شود!

کارشناس نظام آموزشی گفت: با اوج گیری اومیکرون مسئولان وزارت آموزش و پرورش و روسای دانشگاه ها باید در ادامه آموزش حضوری تجدید نظر کرده و در چنین شرایطی بین «اُفت تحصیلی» و «خطر جانی» تفاوت و تمایز قائل شوند و آموزش مجازی را تخطئه نکنند.

[

ساریخانی، کارشناس نظام آموزشی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در انتقاد به تداوم آموزش حضوری در شرایطی که سویه اومیکرون پیک ششم کرونا را در کشور رقم زده، گفت: بر اساس اخبار و اطلاعاتی که در یکی دو روز گذشته در رسانه های کشور منتشر شده، بعد از حدود دوماه که کرونا تقریبا مهار شده و تلفات بشدت کاهش یافته بود؛ متاسفانه دو مرتبه شهرهای قرمز و نارنجی به نقشه رنگ بندی کشور بازگشت. از سوی دیگر در زمانی کمتر از یک ماه که اولین مورد ابتلا به کرونا در کشور گزارش شد دیروز در اخبار اعلام کردند که شمار مبتلایان به اومیکرون در کشور به ۷ هزار نفر رسیده است.

, ساریخانی، کارشناس نظام آموزشی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ , ساریخانی،, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

وی اضافه کرد: همین عبارات برای مسئولان نظام کافیست که به خطرات بزرگ پیش روی خود واقف شوند. چنین مسئولانی با دیدن و خواندن این اطلاعات باید تن‌شان بلرزد؛ چراکه می‌داند با خطر بسیار بسیار بزرگی رو به رو هستند و باید مراقب باشند زمانی که دستور بازگشایی مدارس و حضور الزامی و اجباری دانش‌آموزان در کلاسها و مدارس را صادر می‌کنند شرایط کرونا و شمار مبتلایان و روند شیوع و گسترش بیماری را در نظر بگیرند؛ چرا که در مقابل جان ۱۴ میلیون دانش‌آموز و خانواده های آنان و همچنین معلمان مسئول هستند.

این فعال فرهنگی ادامه داد: امروزه برای تمام اولیا و معلمان اثبات شده است که دو سالی که در کرونا گذشت و دانش‌آموزان مجبور بودند با آموزش مجازی محتوای درسی و آموزشی خود را تحصیل کنند، آفت بزرگی به نام افت تحصیلی گریبانگیر نظام آموزشی ما شده است. این آفت به ویژه در پایه های ابتدایی مدارس و خاصه در کلاس های اول و دوم تقریباً جبران ناپذیر است؛ بنابراین افت تحصیلی کاملاً قابل درک و قابل پذیرش است؛ اما مسئله این است که مسئولان ما باید در میان «افت تحصیلی» و «خطر جانی» که به واسطه ای شیوع بیماری کرونا و ظهور سویه های مختلف این بیماری سلامت دانش آموزان ما را تهدید می‌کند، تفاوت و تمایز قائل باشند.

, مسئله این است که مسئولان ما باید در میان «افت تحصیلی» و «خطر جانی» که به واسطه ای شیوع بیماری کرونا و ظهور سویه های مختلف این بیماری سلامت دانش آموزان ما را تهدید می‌کند، تفاوت و تمایز قائل باشند., مسئله این است که مسئولان ما باید در میان «افت تحصیلی» و «خطر جانی» که به واسطه ای شیوع بیماری کرونا و ظهور سویه های مختلف این بیماری سلامت دانش آموزان ما را تهدید می‌کند، تفاوت و تمایز قائل باشند.,

وی افزود: اگر تعصبات و سلیقه های مدیران و مسئولان نبود، می‌توان گفت که امروز در حوزه مهار کرونا در شرایط بهتری قرار داشتیم. چرا که تردد ۱۵ میلیون دانش آموز در کوچه و خیابان و ارتباطاتی که دانش‌آموزان با هم دارند، چرخش بیماری و انتقال و سرایت ویروس را در پی دارد و همین امر به ظاهر ساده باعث وخامت اوضاع و گسترش و ماندگاری بیماری و افزایش شهرهای قرمز و نارنجی خواهد شد.

ساریخانی در بخش دیگری از اظهاراتش عنوان کرد: همانگونه که در ابتدای شیوع کرونا و آغاز آموزش مجازی متولیان امر و و مسئولان نظام آموزشی بارها اعلام کردند که شیوه آموزش از راه دور و آموزش مجازی به عنوان یکی از بسترهای آموزش در آینده باید مورد توجه و گسترش قرار بگیرد، این شیوه به عنوان شیوه ای مکمل در امر آموزش و پرورش نباید مغفول بماند. همان گونه که در بسیاری از کشورهای اروپایی قبل از شیوع کرونا آموزش مجازی به عنوان شیوه‌ای پیشرو در امر آموزش مورد استفاده بود.

وی در ادامه با طرح سوالی که چرا مسئولان فعلی نظام آموزشی آموزش مجازی را به کلی تخطئه کرده اند، اظهار داشت: با توجه به کمبود فضای آموزشی و کمبود مدارسی که در برخی از شهرها مانند به تهران عنوان معضلی خاص گریبانگیر وزارت آموزش و پرورش است، آموزش مجازی متکی به اینترنت و شبکه های آموزشی در تمام مقاطع تحصیلی می تواند راهگشا باشد.

این کارشناس نظام آموزشی در بخش دیگری از اظهاراتش تصریح کرد: به نظر می رسد که اقدامی که تاکنون به آن توجه نشده این است که مسئولان وزارت آموزش و پرورش از تمام متخصصان کشور دعوت به عمل آورند که در رفع معایب شبکه شاد به آنها کمک کنند؛ چرا که ناگفته پیداست مشکلات فنی شبکه شاد که در طول دو سال تداوم می یابد باز در چنبره اختیار و سلیقه چند نفر است و اگر قرار است شبکه شاد به شبکه ای ملی تبدیل شود؛ در رفع معایب این شبکه باید از کارشناسان و متخصصان کشور دعوت به عمل بیاورند که با اتکاء به شور و مشورت و خرد جمعی در این شبکه رفع نقص صورت بگیرد و در آینده به عنوان ابزاری قدرتمند بتواند راهشگای مشکلات آموزشی باشد.

وی در پاره بعدی اظهاراتش عنوان کرد: در مجموع پیامی که به مسئولان وزارت آموزش و پرورش و حتی مسئولان وزارت علوم و روسای دانشگاه‌ها داریم، این است که خواه‌ناخواه دنیا با یک بیماری خاص و خطرناک دست و پنجه نرم می کند. بنابراین اگر مسئولان در تلاشی معکوس سعی کنند دانش‌آموزان و دانشجویان را تحت هر شرایطی در فضای آموزشی و کلاس های درس حاضر کنند، تا این نکته را اثبات شود که آنها بوده اند که موفق به بازگشایی مدارس و دانشگاه ها شده و آموزش حضوری را دوباره راه اندازی کرده و قدمی در رفع افت تحصیلی برداشته اند، سخت در اشتباهند. در چنین حالتی مسئولان بدانند بازی خطرناکی را آغاز کرده‌اند که هر آن امکان وقوع رخدادهای جبران ناپذیری در جریان این بازی وجود دارد.

ساریخانی در خاتمه اظهاراتش تصریح کرد: بازگشایی مدارس در شرایطی که پزشکان از سرعت انتقال سویه اومیکرون شکایت دارند و مدام تکرار می کنند که با عجیب ترین تغییر ویروس مواجه هستند، چیزی به جز یک بازی مخاطره آمیز نیست؛ یک بازی که ممکن است به واسطه بیماری و صدمه ای که خدای ناکرده به یک دانش آموز وارد شود، تبعات جبران ناپذیری داشته باشد. با این وجود باید اشاره کنم که بهترین شیوه تصمیمی بود که بازگشایی ها را مدیران مدارس سپرده بودند. چرا که مدیران از اوضاع درسی دانش آموزان و کم و بیش از شرایط معیشتی خانواده ها اطلاع دارند و می توانند برنامه ریزی درسنی کنند که دسته ای از دانش آموزان که شرایط خوبی به لحاظ آموزش مجازی ندارند در کلاس های درس حاضر شوند و مابقی در منازل خود از طریق پیام رسان های آموزشی دروس و کلاس ها را دنیال کنند. دست کم این شرایط می تواند در بهبود اوضاع اجتماعی سهم مهمی داشته باشد. اگر تامل کنیم خواهیم دید که بجز اهداف آموزشی این شیوه حتی در کاهش ترافیک و خلوت شدن خیابان ها هم موثر است.

انتهای پیام/

]