گزارشی از مشکلات مادران شاغل؛

• چهارشنبه ۰۶ بهمن ۱۴۰۰ ۱۸:۲۳
• کد خبر : 1803662

• اخبار
• سایر رسانه ها

در طول دوران خدمت خود با چالش‌های فراوانی روبرو هستند، برای مادران شاغل، ایجاد تعادل بین کار و خانواده کار ساده‌ای نیست، عدم درک شرایط مادر شاغل از طرف کارفرما، همکاران، همسر و اطرافیان می‌تواند گره این مسائل را پیچیده‌تر کند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از  صبح قزوین؛ چالش‌های اقتصادی و مشکلات معیشتی که این روز‌ها گریبان گیر خانواده‌های ایرانی شده، زنان را واداشته است که پابه پای مردان برای تامین معیشت کار کنند تا کمی از دغدغه دخل و خرج خانواده بکاهند.

 

طبق آخرین گزارش مرکز آمار ایران از بین جمعیت ۲۴ میلیونی شاغل ایران، حدود چهار میلیون و 500 هزار نفر زنان هستند که حدود 18 درصد این جمعیت را تشکیل می‌دهند.
 

این جمعیت 5/4 میلیونی از زنان جامعه که علاوه بر نقش همسری و مادری، نقش اجتماعی را نیز برعهده دارند، در طول دوران خدمت خود با چالش‌های فراوانی روبه‌رو هستند، برای مادران شاغل، ایجاد تعادل بین کار و خانواده کار ساده‌ای نیست و عدم درک شرایط مادر شاغل از طرف کارفرما، همکاران، همسر و اطرافیان می‌تواند گره این مسائل را پیچیده‌تر کند.
 

زنانی که باید یک نیروی کارآمد در محل کار، مادری مهربان و صبور برای فرزندان و همسری خانه دار و آراسته برای آقای خانه باشند؛ در شهر ما قزوین کم نیستند شیر زنانی که در قامت یک پرستار، کارمند، خبرنگار، معلم، کارگر و صدها عنوان دیگر در حال نقش آفرینی بوده و همزمان گرمابخش اهل خانه هستند.
 

اهمیت انتخاب محیط کار مناسب برای بانوان

مهرانه پرپایی از آن دست مادرانی است که با وجود دو فرزند توانسته جایگاه اجتماعی خوبی برای خود ایجاد کند.
 

وی که چندین سال است در سمت‌های مختلف نقش‌آفرینی کرده، اکنون به عنوان مسئول امور بانوان دفتر فاطمه محمدبیگی نماینده قزوین در مجلس شورای اسلامی در حال خدمت رسانی است.

 

پرپایی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین؛ با بیان اینکه انتخاب شایسته محیط کار برای بانوان بسیار اهمیت دارد، گفت: زنان شاغل و دارای فرزند باید در خانه و محیط کار خود تحت حمایت و پشتیبانی قرار گیرند تا بتوانند نقش‌های خود در خانه و اجتماع را به‌خوبی ایفا کنند، بنابراین انتخاب محیط کاری مناسب بسیار اهمیت دارد.

 

وی افزود: وجود دو فرزند و لزوم رسیدگی به آنها گاهی برای من ترمزی می‌شود که کار را کنار بگذارم، اما وقتی می‌بینم با توانایی که خدا به ما زنان داده توانایی مدیریت این شرایط را دارم و از طرفی با کار و فعالیت اجتماعی بسیارعجین شدم، دوباره ادامه می‌دهم.
 

پرپایی عنوان کرد: خوشبختانه در محیطی که من شاغل هستم، خانم محمدبیگی به عنوان رئیس مجموعه با داشتن سه فرزند جهادگونه در عرصه اجتماع فعالیت کرده و با وجود مشغله‌هایش به فرزندانش رسیدگی می‌کند که الگویی برای من و مابقی همکاران است.
 

وی ادامه داد: گاهی می‌شود به خاطر شرایط کاری ده‌ها ساعت از فرزندانم دور هستم که خیلی دشوار است اما همین که می‌دانم فعالیت‌هایم برای خدمت رسانی به مردم عزیزمان است انگیزه‌ام را چندین برابر می‌کند، در مقابل تا آنجا که بتوانم برای فرزندانم این کمبودها را جبران می‌کنم و با وجود خستگی فراوان وقتی به منزل می‌رسم سعی دارم تمام وقتم را صرف شادی و بازی با آنان بگذارم تا نقش اصلی خود را که مادری است ایفا کنم.
 

پرپایی با اشاره به لزوم مدیریت و برنامه ریزی در امور زندگی برای یک مادر شاغل گفت: یک مادر شاغل باید آنقدر توانمند باشد تا بتواند ایثارگرانه هم خود را وقف امور زندگی همسر و فرزندانش بکند و هم یک نیروی خوب برای محیط کارش باشد، پس اگر این برنامه ریزی و مدیریت نباشد در زندگی و در محیط کار موفقیت لازم را نداشته و دچار مشکل خواهد شد.
 

این مادر شاغل در خصوص لزوم فرزندآوری تصریح کرد: از آنجایی که نمی‌توان اشتغال و حضور اجتماعی بانوان را نادیده گرفت، باید کاری کنیم که اشتغال زنان با فرزندآوری آنان تعارض نداشته باشد.
 

وی ادامه داد: با توجه به شرایط ویژه کشور و لزوم فرزندآوری، یک مادر تک فرزند شاغل زمانی می‌تواند به فرزندآوری بیشتر فکر کند که در طی دوران خدمت خود از ناحیه محل کار و اطرافیانش انرژی‌های مثبت دریافت کرده باشد.
 

پریایی خاطرنشان کرد: مسئولان دلسوز نظام، نمایندگان مجلس با توجه به شرایط ویژه کشور با تصویب قانون حمایت از جوانی کشور و افزایش جمعیت به دنبال تشویق خانواده‌ها به فرزندآوری هستند که در این امرنیاز است که تمام دستگاه‌ها هم فکر بوده و تمرکزشان را بر این موضوع قرار دهند و تمام موانع فرزندآوری را برطرف کنند، کارفرمایان و همکاران در محیط کاری نیز از لحاظ فرهنگی این مهم را درک کرده و برای همکار مادر خود ارزش قائل باشند تا بتواند بدون دغدغه هم به فرزندان خود رسیدگی کند و هم با آرامش وظیفه اجتماعی خود را انجام دهد.

 

 

کار درمان حساب و کتاب ندارد

 

زهرا کشاورز پرستار یکی از بیمارستان‌های قزوین و مادر فرزندی چهارساله است؛ او که بنا به گفته خود از دوران بارداری تاکنون در محیط کاری خود سختی‌های زیادی را متحمل شده به خبرنگار اجتماعی صبح قزوین؛ گفت: ما به لحاظ شرایط شغلی چند روز در هفته را شب کاری داریم، حالا حساب کنید یک مادر باردار چطور باید این شرایط را تحمل کند، وجود دستگاه رادیولوژی پرتابل(portabl) با اشعه ایکس که در دوران بارداری خطر نقص جنینی دارد و ما به لحاظ شغلی گاهی باید خود را در معرض چنین خطراتی قرار دهیم.

 

وی افزود: بنده تا یک ماه قبل از زایمان سرکار می‌آمدم و متاسفانه همکارانم هیچ مساعدت و همکاری با من نداشتند، بعد از آن در دوران شیردهی مرخصی تحت عنوان پاس شیر داریم که به دلیل شرایط کاری در اورژانس، اتاق عمل یا هر بخش دیگر در محیط بیمارستان بیشتر مواقع نمی‌توان از آن استفاده کرد.
 

این مادر پرستار ادامه داد: کار درمان حساب و کتاب ندارد، این شغل علاوه بر خستگی جسمی روح و ذهن انسان را فرسوده می‌کند، یک مادر پرستار شرایط سختی برای فرزندداری باید متحمل شود، بعضی اوقات که بچه مریض بوده و نیاز است در کنارش باشم ولی چون نتوانسته ام نیروی جانشین پیدا کنم، به ناچار فرزندم را در بدترین شرایط تنها گذاشته ام و این خیلی دردآور است.
 

کشاورز بیان کرد: شیفت‌های گاه و بیگاه، نداشتن برنامه ثابت برای زندگی، مدیریت شرایط بسیار سخت کرده است؛ گاهی به دلیل استعلاجی‌ها و مرخصی هایی که یک باره برای همکاران پیش می‌آید، ما مجبوریم علی‌رغم برنامه‌ریزی که برای بودن در کنار خانواده انجام دادیم، جایگزین آن همکار شده و چندین شیفت کار کنیم.
 

این مادر پرتلاش با بیان گله از عدم درک شرایط مادران شاغل از سوی مدیران بیمارستان گفت: متاسفانه در محیط کاری ما هیچ درک درستی از مادر فرزند بودن وجود ندارد، گاهی به دلیل فشاری که روی بچه و خانواده ام است به مدیران و همکارانم شکایت کرده و گفته ام این شیفت کاری برای بچه سخت بوده و اذیت می‌شود که جواب می‌دهند این مشکل شماست، شما قبول کردی که شاغل باشی باید خودت را برای این مسائل آماده کنی.
 

وی یادآور شد: با وجود اینکه شرایط جامعه را درک می‌کنم، خود و همسرم نیز تمایل داریم فرزندان بیشتری داشته باشیم اما به دلیل سختی‌ها و عدم همکاری‌هایی که از ناحیه محیط کاری دریافت کردم نمی توانم به داشتن فرزند دیگری فکر کنم.
 

لزوم حمایت زنان شاغل از طرف اطرافیان و محیط کار
 

*ملیکا صبوری مادر شاغل دیگری است که مسئولیت کنترل کیفیت استاندارد یک شرکت را در قزوین برعهده دارد.
 

وی که صاحب دختری دو ساله است ضمن شکایت از عدم درک کافی از سوی همکاران و مدیران خود به خبرنگار اجتماعی صبح قزوین؛ گفت: متاسفانه محیطی که من در آن در حال فعالیت هستم کاملا مردانه است، همکارانم نه تنها برای نقش مادربودن من ارزشی قائل نیستند، بلکه درکی از شرایط یک مادر شاغل را ندارند.
 

صبوری با بیان اینکه به جهت حفظ شغل مجبورم هر روز ساعت‌ها از فرزندم دور باشم، افزود: دختر کوچک من باید همراه من از ساعت 7 صبح بیدار شده و به خانه مادربزرگ هایش برود و در حساس ترین روزهای عمرش از من دور باشد.
 

وی ادامه داد: بارها وقتی حالت ناراحتی و غمناک دخترم در لحظه جدایی از خودم را می‌بینم، تصمیم می‌گیرم عطای کارم را به لقایش ببخشم اما شرایط زندگی من را بار دیگر برای انجام کار در بیرون از خانه در معیت همسر مجاب می‌کند.
 

صبوری گفت: برای یک مادر شاغل بسیار اهمیت دارد که از طرف اطرافیان بخصوص همسرش مورد حمایت قرار گیرد، مرد در خانواده‌هایی که زن شاغل است، باید مهارت‌های خانه‌داری پیدا کرده و کمک رسان همسر خود باشد، تا سختی‌های و موانع زندگی را با هم رفع کنند، که شکر خدا همسر بنده هم با وجود اینکه خودش کارمند است در حد توان در کارهای خانه همکاری می‌کند.
 

وی ادامه داد: گاهی شرایطی پیش می‌آید که به دلیل بچه داری شب راحتی نداشته و با چشمان پف کرده به محل کار رفته‌ام، اما همکاران بنده هیچ گونه درکی از اینکه همکارشان یک زن و یک مادراست ندارند، آنها به دنبال کارآیی بنده بوده و برایشان فرقی نمی کند که روز گذشته بر من و بچه ام چه گذشته است، این مسائل شاید به زبان راحت اما بسیار ناراحت کننده است.
 

صبوری با بیان اینکه هدف من از کار بیرون از خانه، رسیدن به خود و تجمل‌گرایی نیست، افزود: من کار می‌کنم تا آینده فرزندم را تامین کنم، این را بارها به خودش که شاید هنوز متوجه حرف هایم نشود گفته‌ام، من کار می‌کنم و دوری از دخترم را تحمل می‌کنم، سختی‌ها را به جان می‌خرم تا فردای فرزندم نیکا درخشان باشد.

 

کار بدون استرس برای مادران با برپایی مهدکودک در ادارات  
 

*معصومه امینی خبرنگار قزوینی و مادر پر تلاش دو دختر که سال در عرصه اجتماعی و فضای رسانه‌ای استان در حال فعالیت است.
 

امینی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین؛ با بیان اینکه در دنیای امروز بنا به شرایط خاص جامعه زنان ناچار هستند پا به پای مردان در اجتماع فعالیت کنند، اظهار کرد: ما خبرنگاران هم از این قاعده مستثنی نیستیم و باید حتی با داشتن فرزند همپای همسران‌ برای گذران زندگی تلاش کنیم.
 

وی افزود: من بارها در پیام و نوشته‌های خود در فضای رسانه و مجازی این نکته را بیان کردم که کاش در ادارات و سازمان‌ها برای مادران شاغل مهد کودکی بود تا آنان با فراغ بال و بدون استرس کودکان خود را به آن مهد سپرده و به ارباب رجوع و امور کاری خود برسند و ما خبرنگاران هم که طی سال یکی دوبار برای تهیه خبر به آنجا می‌رویم، بتوانیم فرزندان خود را به آن مهد سپرده تا مجبور نباشیم از سر ناچاری آنان را به جلسات برده و شاهد نگاه‌ها و رفتارهای معنادار دیگران باشیم.
 

امینی تصریح کرد: اگر به دنبال افزایش جمعیت و تشویق خانواده ها به فرزند آوری هستیم باید شرایط آن را هم فراهم کنیم، وجود مهد کودک در محیط کار به مادر این اجازه را می‌‌دهد که بدون استرس دوری از فرزند گه گاهی به او سر زده و با یک نوازش کوچک از حالش جویا شده و با خیال راحت به رسالت کاری خود برسد و کودک هم به بازی مشغول می‌شود و هم از نعمت مادری بهره خواهد برد.
 

این فعال رسانه‌ای با بیان اینکه یک کارمند در طی هفته ساعات کاری مشخصی دارد و تقریبا می‌تواند برای زندگی‌اش برنامه ریزی کند، یادآور شد: شغل ما زمان و مکان نمی شناسد، ممکن است در طی یک روز هیچ برنامه‌ای نداشته ولی در روز دیگر چندین برنامه از صبح تا شب داشته که مجبوریم بنا به رسالت خبری همه آنان را پوشش بدهیم و این امر سبب بهم ریختگی برنامه‌های زندگی به ویژه برای خبرنگاران متاهل صاحب فرزند می‌شود.
 

امینی ادامه داد: شاید به دلیل همین امر است که با وجود اینکه 60 درصد از جمعیت خبرنگاری قزوین را بانوان تشکیل می‌دهند اما درصد قابل توجهی از آنان ازدواج نکرده و یا اگر متاهل هستند برای بچه دار شدن برنامه‌ای ندارند که این یک معضل بزرگ و تاسف آور برای جامعه فریخته رسانه‌ای استان است.
 

این خبرنگار قزوینی با بیان اینکه بنده بزرگترین وظیفه خود را همسری، خانه داری و مادری می‌دانم، افزود: وظیفه و رسالت خبرنگاریِ من با وجود تمام علاقه ای که به آن دارم در اولویت برنامه زندگی من نیست بلکه اولویتم وظیفه مادری است و به مادر بودنم افتخار می‌کنم.
 

وی تصریح کرد: گاهی پیش می‌آید که برای پوشش برنامه‌ای به عنوان مثال سفرهای استاندار به شهرستانی دعوت شده ولی به دلیل وجود فرزندانم نتوانسته ام حضور پیدا کنم، اما این اتفاقات اصلا برای من ناخوشایند نبوده چرا که به بزرگترین رسالت خود که مادری است پرداخته ام.

 

به گزارش خبرنگار اجتماعی صبح قزوین، سبک زندگی و تغییرات ارزشی و نگرشی و شرایط اقتصادی، بازار کار و عواملی دیگر سبب آن شده که روز به روز بر تعداد زنان شاغل افزوده شود، زنانی که نقش اساسی در تربیت و سالم‌سازی جامعه دارند و فردای میهن ما در دامن آنان شکل می گیرد.
 

اما متأسفانه هنوز سیاست‌ها، قوانین و تسهیلات مالی و خدمتی آن‌طور که باید و شاید در جهت اجرای مسئولیت‌های سازمانی و خانوادگی برای زنان شاغل کاربرد پیدا نکرده است.
 

جامعه نیازمند است از دانش و تخصص زنان بهره‌مند شود، اما نقش آنان در همسرداری و فرزندپروری و تقویت عواطف و روابط خانوادگی بسیار جدی گرفته نمی شود، این نقش در سطوح مختلف مدیریتی باید درک شود، تا مادر بودن و فرزند داشتن و سهیم بودن در تربیت ایشان ارزشمند تلقی شود.
 

خانم‌های فرزنددار در خانه و اجتماع باید مورد احترام و تکریم باشند، تا با انگیزه و روحیه ای بالا به فرزندآوری و تربیت آن بپردازند، چگونه ممکن است از زنان بخواهیم برای افزایش جمعیت ایران قدمی بردارند، اما با رفتارهای زننده و نگاه‌های معنادار آنان و فرزندانشان را از صحنه اجتماع پس بزنیم.
 

هر چند مجلس انقلابی با وضع قوانینی در جهت حمایت از زنان شاغل گام برداشته است اما در کنار این قوانین تا فرهنگ پذیرش این مهم و ارزش نهادن به نقش مادری و حمایت از آن در اجتماع ایجاد نشود، نمی‌توانیم به آینده این گونه طرح‌ها امید چندانی داشت.

 

انتهای پیام/ 

 

طبق آخرین گزارش مرکز آمار ایران از بین جمعیت ۲۴ میلیونی شاغل ایران، حدود چهار میلیون و 500 هزار نفر زنان هستند که حدود 18 درصد این جمعیت را تشکیل می‌دهند.
 

این جمعیت 5/4 میلیونی از زنان جامعه که علاوه بر نقش همسری و مادری، نقش اجتماعی را نیز برعهده دارند، در طول دوران خدمت خود با چالش‌های فراوانی روبه‌رو هستند، برای مادران شاغل، ایجاد تعادل بین کار و خانواده کار ساده‌ای نیست و عدم درک شرایط مادر شاغل از طرف کارفرما، همکاران، همسر و اطرافیان می‌تواند گره این مسائل را پیچیده‌تر کند.
 

زنانی که باید یک نیروی کارآمد در محل کار، مادری مهربان و صبور برای فرزندان و همسری خانه دار و آراسته برای آقای خانه باشند؛ در شهر ما قزوین کم نیستند شیر زنانی که در قامت یک پرستار، کارمند، خبرنگار، معلم، کارگر و صدها عنوان دیگر در حال نقش آفرینی بوده و همزمان گرمابخش اهل خانه هستند.
 

اهمیت انتخاب محیط کار مناسب برای بانوان

مهرانه پرپایی از آن دست مادرانی است که با وجود دو فرزند توانسته جایگاه اجتماعی خوبی برای خود ایجاد کند.
 

وی که چندین سال است در سمت‌های مختلف نقش‌آفرینی کرده، اکنون به عنوان مسئول امور بانوان دفتر فاطمه محمدبیگی نماینده قزوین در مجلس شورای اسلامی در حال خدمت رسانی است.

 

پرپایی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین؛ با بیان اینکه انتخاب شایسته محیط کار برای بانوان بسیار اهمیت دارد، گفت: زنان شاغل و دارای فرزند باید در خانه و محیط کار خود تحت حمایت و پشتیبانی قرار گیرند تا بتوانند نقش‌های خود در خانه و اجتماع را به‌خوبی ایفا کنند، بنابراین انتخاب محیط کاری مناسب بسیار اهمیت دارد.

 

وی افزود: وجود دو فرزند و لزوم رسیدگی به آنها گاهی برای من ترمزی می‌شود که کار را کنار بگذارم، اما وقتی می‌بینم با توانایی که خدا به ما زنان داده توانایی مدیریت این شرایط را دارم و از طرفی با کار و فعالیت اجتماعی بسیارعجین شدم، دوباره ادامه می‌دهم.
 

پرپایی عنوان کرد: خوشبختانه در محیطی که من شاغل هستم، خانم محمدبیگی به عنوان رئیس مجموعه با داشتن سه فرزند جهادگونه در عرصه اجتماع فعالیت کرده و با وجود مشغله‌هایش به فرزندانش رسیدگی می‌کند که الگویی برای من و مابقی همکاران است.
 

وی ادامه داد: گاهی می‌شود به خاطر شرایط کاری ده‌ها ساعت از فرزندانم دور هستم که خیلی دشوار است اما همین که می‌دانم فعالیت‌هایم برای خدمت رسانی به مردم عزیزمان است انگیزه‌ام را چندین برابر می‌کند، در مقابل تا آنجا که بتوانم برای فرزندانم این کمبودها را جبران می‌کنم و با وجود خستگی فراوان وقتی به منزل می‌رسم سعی دارم تمام وقتم را صرف شادی و بازی با آنان بگذارم تا نقش اصلی خود را که مادری است ایفا کنم.
 

پرپایی با اشاره به لزوم مدیریت و برنامه ریزی در امور زندگی برای یک مادر شاغل گفت: یک مادر شاغل باید آنقدر توانمند باشد تا بتواند ایثارگرانه هم خود را وقف امور زندگی همسر و فرزندانش بکند و هم یک نیروی خوب برای محیط کارش باشد، پس اگر این برنامه ریزی و مدیریت نباشد در زندگی و در محیط کار موفقیت لازم را نداشته و دچار مشکل خواهد شد.
 

این مادر شاغل در خصوص لزوم فرزندآوری تصریح کرد: از آنجایی که نمی‌توان اشتغال و حضور اجتماعی بانوان را نادیده گرفت، باید کاری کنیم که اشتغال زنان با فرزندآوری آنان تعارض نداشته باشد.
 

وی ادامه داد: با توجه به شرایط ویژه کشور و لزوم فرزندآوری، یک مادر تک فرزند شاغل زمانی می‌تواند به فرزندآوری بیشتر فکر کند که در طی دوران خدمت خود از ناحیه محل کار و اطرافیانش انرژی‌های مثبت دریافت کرده باشد.
 

پریایی خاطرنشان کرد: مسئولان دلسوز نظام، نمایندگان مجلس با توجه به شرایط ویژه کشور با تصویب قانون حمایت از جوانی کشور و افزایش جمعیت به دنبال تشویق خانواده‌ها به فرزندآوری هستند که در این امرنیاز است که تمام دستگاه‌ها هم فکر بوده و تمرکزشان را بر این موضوع قرار دهند و تمام موانع فرزندآوری را برطرف کنند، کارفرمایان و همکاران در محیط کاری نیز از لحاظ فرهنگی این مهم را درک کرده و برای همکار مادر خود ارزش قائل باشند تا بتواند بدون دغدغه هم به فرزندان خود رسیدگی کند و هم با آرامش وظیفه اجتماعی خود را انجام دهد.

 

 

کار درمان حساب و کتاب ندارد

 

زهرا کشاورز پرستار یکی از بیمارستان‌های قزوین و مادر فرزندی چهارساله است؛ او که بنا به گفته خود از دوران بارداری تاکنون در محیط کاری خود سختی‌های زیادی را متحمل شده به خبرنگار اجتماعی صبح قزوین؛ گفت: ما به لحاظ شرایط شغلی چند روز در هفته را شب کاری داریم، حالا حساب کنید یک مادر باردار چطور باید این شرایط را تحمل کند، وجود دستگاه رادیولوژی پرتابل(portabl) با اشعه ایکس که در دوران بارداری خطر نقص جنینی دارد و ما به لحاظ شغلی گاهی باید خود را در معرض چنین خطراتی قرار دهیم.

 

وی افزود: بنده تا یک ماه قبل از زایمان سرکار می‌آمدم و متاسفانه همکارانم هیچ مساعدت و همکاری با من نداشتند، بعد از آن در دوران شیردهی مرخصی تحت عنوان پاس شیر داریم که به دلیل شرایط کاری در اورژانس، اتاق عمل یا هر بخش دیگر در محیط بیمارستان بیشتر مواقع نمی‌توان از آن استفاده کرد.
 

این مادر پرستار ادامه داد: کار درمان حساب و کتاب ندارد، این شغل علاوه بر خستگی جسمی روح و ذهن انسان را فرسوده می‌کند، یک مادر پرستار شرایط سختی برای فرزندداری باید متحمل شود، بعضی اوقات که بچه مریض بوده و نیاز است در کنارش باشم ولی چون نتوانسته ام نیروی جانشین پیدا کنم، به ناچار فرزندم را در بدترین شرایط تنها گذاشته ام و این خیلی دردآور است.
 

کشاورز بیان کرد: شیفت‌های گاه و بیگاه، نداشتن برنامه ثابت برای زندگی، مدیریت شرایط بسیار سخت کرده است؛ گاهی به دلیل استعلاجی‌ها و مرخصی هایی که یک باره برای همکاران پیش می‌آید، ما مجبوریم علی‌رغم برنامه‌ریزی که برای بودن در کنار خانواده انجام دادیم، جایگزین آن همکار شده و چندین شیفت کار کنیم.
 

این مادر پرتلاش با بیان گله از عدم درک شرایط مادران شاغل از سوی مدیران بیمارستان گفت: متاسفانه در محیط کاری ما هیچ درک درستی از مادر فرزند بودن وجود ندارد، گاهی به دلیل فشاری که روی بچه و خانواده ام است به مدیران و همکارانم شکایت کرده و گفته ام این شیفت کاری برای بچه سخت بوده و اذیت می‌شود که جواب می‌دهند این مشکل شماست، شما قبول کردی که شاغل باشی باید خودت را برای این مسائل آماده کنی.
 

وی یادآور شد: با وجود اینکه شرایط جامعه را درک می‌کنم، خود و همسرم نیز تمایل داریم فرزندان بیشتری داشته باشیم اما به دلیل سختی‌ها و عدم همکاری‌هایی که از ناحیه محیط کاری دریافت کردم نمی توانم به داشتن فرزند دیگری فکر کنم.
 

لزوم حمایت زنان شاغل از طرف اطرافیان و محیط کار
 

*ملیکا صبوری مادر شاغل دیگری است که مسئولیت کنترل کیفیت استاندارد یک شرکت را در قزوین برعهده دارد.
 

وی که صاحب دختری دو ساله است ضمن شکایت از عدم درک کافی از سوی همکاران و مدیران خود به خبرنگار اجتماعی صبح قزوین؛ گفت: متاسفانه محیطی که من در آن در حال فعالیت هستم کاملا مردانه است، همکارانم نه تنها برای نقش مادربودن من ارزشی قائل نیستند، بلکه درکی از شرایط یک مادر شاغل را ندارند.
 

صبوری با بیان اینکه به جهت حفظ شغل مجبورم هر روز ساعت‌ها از فرزندم دور باشم، افزود: دختر کوچک من باید همراه من از ساعت 7 صبح بیدار شده و به خانه مادربزرگ هایش برود و در حساس ترین روزهای عمرش از من دور باشد.
 

وی ادامه داد: بارها وقتی حالت ناراحتی و غمناک دخترم در لحظه جدایی از خودم را می‌بینم، تصمیم می‌گیرم عطای کارم را به لقایش ببخشم اما شرایط زندگی من را بار دیگر برای انجام کار در بیرون از خانه در معیت همسر مجاب می‌کند.
 

صبوری گفت: برای یک مادر شاغل بسیار اهمیت دارد که از طرف اطرافیان بخصوص همسرش مورد حمایت قرار گیرد، مرد در خانواده‌هایی که زن شاغل است، باید مهارت‌های خانه‌داری پیدا کرده و کمک رسان همسر خود باشد، تا سختی‌های و موانع زندگی را با هم رفع کنند، که شکر خدا همسر بنده هم با وجود اینکه خودش کارمند است در حد توان در کارهای خانه همکاری می‌کند.
 

وی ادامه داد: گاهی شرایطی پیش می‌آید که به دلیل بچه داری شب راحتی نداشته و با چشمان پف کرده به محل کار رفته‌ام، اما همکاران بنده هیچ گونه درکی از اینکه همکارشان یک زن و یک مادراست ندارند، آنها به دنبال کارآیی بنده بوده و برایشان فرقی نمی کند که روز گذشته بر من و بچه ام چه گذشته است، این مسائل شاید به زبان راحت اما بسیار ناراحت کننده است.
 

صبوری با بیان اینکه هدف من از کار بیرون از خانه، رسیدن به خود و تجمل‌گرایی نیست، افزود: من کار می‌کنم تا آینده فرزندم را تامین کنم، این را بارها به خودش که شاید هنوز متوجه حرف هایم نشود گفته‌ام، من کار می‌کنم و دوری از دخترم را تحمل می‌کنم، سختی‌ها را به جان می‌خرم تا فردای فرزندم نیکا درخشان باشد.

 

کار بدون استرس برای مادران با برپایی مهدکودک در ادارات  
 

*معصومه امینی خبرنگار قزوینی و مادر پر تلاش دو دختر که سال در عرصه اجتماعی و فضای رسانه‌ای استان در حال فعالیت است.
 

امینی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین؛ با بیان اینکه در دنیای امروز بنا به شرایط خاص جامعه زنان ناچار هستند پا به پای مردان در اجتماع فعالیت کنند، اظهار کرد: ما خبرنگاران هم از این قاعده مستثنی نیستیم و باید حتی با داشتن فرزند همپای همسران‌ برای گذران زندگی تلاش کنیم.
 

وی افزود: من بارها در پیام و نوشته‌های خود در فضای رسانه و مجازی این نکته را بیان کردم که کاش در ادارات و سازمان‌ها برای مادران شاغل مهد کودکی بود تا آنان با فراغ بال و بدون استرس کودکان خود را به آن مهد سپرده و به ارباب رجوع و امور کاری خود برسند و ما خبرنگاران هم که طی سال یکی دوبار برای تهیه خبر به آنجا می‌رویم، بتوانیم فرزندان خود را به آن مهد سپرده تا مجبور نباشیم از سر ناچاری آنان را به جلسات برده و شاهد نگاه‌ها و رفتارهای معنادار دیگران باشیم.
 

امینی تصریح کرد: اگر به دنبال افزایش جمعیت و تشویق خانواده ها به فرزند آوری هستیم باید شرایط آن را هم فراهم کنیم، وجود مهد کودک در محیط کار به مادر این اجازه را می‌‌دهد که بدون استرس دوری از فرزند گه گاهی به او سر زده و با یک نوازش کوچک از حالش جویا شده و با خیال راحت به رسالت کاری خود برسد و کودک هم به بازی مشغول می‌شود و هم از نعمت مادری بهره خواهد برد.
 

این فعال رسانه‌ای با بیان اینکه یک کارمند در طی هفته ساعات کاری مشخصی دارد و تقریبا می‌تواند برای زندگی‌اش برنامه ریزی کند، یادآور شد: شغل ما زمان و مکان نمی شناسد، ممکن است در طی یک روز هیچ برنامه‌ای نداشته ولی در روز دیگر چندین برنامه از صبح تا شب داشته که مجبوریم بنا به رسالت خبری همه آنان را پوشش بدهیم و این امر سبب بهم ریختگی برنامه‌های زندگی به ویژه برای خبرنگاران متاهل صاحب فرزند می‌شود.
 

امینی ادامه داد: شاید به دلیل همین امر است که با وجود اینکه 60 درصد از جمعیت خبرنگاری قزوین را بانوان تشکیل می‌دهند اما درصد قابل توجهی از آنان ازدواج نکرده و یا اگر متاهل هستند برای بچه دار شدن برنامه‌ای ندارند که این یک معضل بزرگ و تاسف آور برای جامعه فریخته رسانه‌ای استان است.
 

این خبرنگار قزوینی با بیان اینکه بنده بزرگترین وظیفه خود را همسری، خانه داری و مادری می‌دانم، افزود: وظیفه و رسالت خبرنگاریِ من با وجود تمام علاقه ای که به آن دارم در اولویت برنامه زندگی من نیست بلکه اولویتم وظیفه مادری است و به مادر بودنم افتخار می‌کنم.
 

وی تصریح کرد: گاهی پیش می‌آید که برای پوشش برنامه‌ای به عنوان مثال سفرهای استاندار به شهرستانی دعوت شده ولی به دلیل وجود فرزندانم نتوانسته ام حضور پیدا کنم، اما این اتفاقات اصلا برای من ناخوشایند نبوده چرا که به بزرگترین رسالت خود که مادری است پرداخته ام.

 

به گزارش خبرنگار اجتماعی صبح قزوین، سبک زندگی و تغییرات ارزشی و نگرشی و شرایط اقتصادی، بازار کار و عواملی دیگر سبب آن شده که روز به روز بر تعداد زنان شاغل افزوده شود، زنانی که نقش اساسی در تربیت و سالم‌سازی جامعه دارند و فردای میهن ما در دامن آنان شکل می گیرد.
 

اما متأسفانه هنوز سیاست‌ها، قوانین و تسهیلات مالی و خدمتی آن‌طور که باید و شاید در جهت اجرای مسئولیت‌های سازمانی و خانوادگی برای زنان شاغل کاربرد پیدا نکرده است.
 

جامعه نیازمند است از دانش و تخصص زنان بهره‌مند شود، اما نقش آنان در همسرداری و فرزندپروری و تقویت عواطف و روابط خانوادگی بسیار جدی گرفته نمی شود، این نقش در سطوح مختلف مدیریتی باید درک شود، تا مادر بودن و فرزند داشتن و سهیم بودن در تربیت ایشان ارزشمند تلقی شود.
 

خانم‌های فرزنددار در خانه و اجتماع باید مورد احترام و تکریم باشند، تا با انگیزه و روحیه ای بالا به فرزندآوری و تربیت آن بپردازند، چگونه ممکن است از زنان بخواهیم برای افزایش جمعیت ایران قدمی بردارند، اما با رفتارهای زننده و نگاه‌های معنادار آنان و فرزندانشان را از صحنه اجتماع پس بزنیم.
 

هر چند مجلس انقلابی با وضع قوانینی در جهت حمایت از زنان شاغل گام برداشته است اما در کنار این قوانین تا فرهنگ پذیرش این مهم و ارزش نهادن به نقش مادری و حمایت از آن در اجتماع ایجاد نشود، نمی‌توانیم به آینده این گونه طرح‌ها امید چندانی داشت.

 

انتهای پیام/ 

 

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #