محمود عباسزاده مشکینی گفت: اگر احساس کنیم غرب نمیخواهد امتیاز بدهد، در آن صورت ما عطای مذاکره و توافق را به لقایش میبخشیم.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حسن روحانی رئیس دولت های یازدهم و دوازدهم ۲۷ تیر سال جاری طی سخنانی به مناسبت عید غدیر به وضعیت ارزی و ذخایر مالی کشور در پایان دولت دوازدهم اشاره کرده بود. وی با مقایسه شرایط تحویل دولتهای یازدهم و سیزدهم گفته بود: زمانی که در مردادماه ۱۳۹۲ دولت را تحویل گرفتیم چند صد میلیون دلار اسکناس در بانک مرکزی بود. اما در زمان تحویل دولت در مردادماه ۱۴۰۰ به دولت سیزدهم، چند میلیارد دلار اسکناس در بانک مرکزی موجود بود.
روحانی همچنین در پاسخ به سؤال یکی از حاضران درباره کسری بودجه سال ۱۴۰۰ و بازپرداخت بدهی دولت قبل توسط این دولت یادآور شده بود: دولت دوازدهم لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ را با سقف ۸۰۰ هزار میلیارد تومانی ارائه داد اما مجلس یازدهم سقف این بودجه را به حدود ۱۲۰۰ هزار میلیارد تومان رساند. بنابراین ۴۰۰ هزار میلیارد تومان کسری بودجه، همان رقم افزایش یافته توسط مجلس است.
تحمیل حجم انبوهی از تسویه اوراق به دولت
محمود عباسزاده مشکینی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در گفتوگو با شبکه خبری تهران نیوز، در واکنش به این اظهارات گفت: در دولت آقای روحانی به حد بسیار زیاد اوراق مشارکت منتشر شد که اوراق مشارکت خود به نوعی بدهی محسوب میشود.
وی افزود: دولت تدبیروامید بیشترین نقدینگی و بیشترین پول بدون پشتوانه را چاپ کرده و آن را به بازار تزریق کرد که این هم یعنی بدهی. این موارد اصلاً انکارناپذیر است، چون به وضوح همه مردم آن را لمس و مشاهده کردهاند.
نماینده مردم مشکینشهر در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: عدد و رقم بانک مرکزی مشخص است، لذا بهتر است آقایان مراجعه کنند که چی را تحویل گرفتهاند و چه چیزی را تحویل دادهاند. تا آنجایی که من به یاد دارم آقای روحانی وقتی دولت را تحویل گرفت هم ارز قابل توجهی در صندوق توسعه ملی وجود داشت و هم بیش از ۱۰ هزار میلیارد تومان خزانه همان روز بود.
عباسزاده گفت: آقای روحانی وقتی دولت را تحویل آقای رئیسی داد، اوراق مشارکت بسیاری در دستان مردم قرار دارد و دولت سیزدهم موظف است که در سررسید مشخص این اوراق مشارکت را با چند درصد سود تسویه کند. اوراق مشارکت همانند چک در اختیار مردم است که شروع نقد کردن آنها مصادف با شروع دولت سیزدهم بود و این روند همچنان ادامه دارد و دولت در حال حاضر بخشی از درآمدهایش را از بابت اوراق مشارکت پرداخت میکند.
برجام تعریفکردنی نبود
وی در واکنش به بخش دیگری از اظهارات رئیس جمهور سابق مربوط به برجام گفت: برجام نقطه عطفی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران محسوب میشود؛ نقطه عطفی که روند حرکت و روند توسعهای در کشور را با یک سری مشکلات استراتژیک مواجه کرد، یعنی یک دامی بود که کشور را در این دام انداختند و محملی ساختند که کشور بیشتر تحریم شود و از سوی دیگر کشور را چندین سال معطل مذاکرات نگاه داشتند. به طور خلاصه برجام شرایط کشور را به گونهای رقم زد که خارج از آن به راحتی میسر و امکانپذیر نبود و به تعبیری برجام دست و پای ایران را بست.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه برجام شروع یک فرآیند است، افزود: فرآیندی که به تعبیری قاعده و میدان دیگر در اختیار ما قرار نداشت. در عمل آنچه را که آقایان انتظار داشتند، درباره آن تبلیغ میکردند و گلابی و سیب و آب میگفتند! به دلیل خروج یکطرفه آمریکاییها اجرایی نشد. من نمیدانم اینها از کجای برجام تعریف و تمجید میکنند.
عباسزاده تأکید کرد: از طرف دیگر برجام یک سند به تعبیری تاریخی است که از طرف ایران امضا شده و هیچ ضمانت اجرایی نداشت، یعنی یک سند حقوقی میان جمهوری اسلامی ایران و ۱+۵ است، درحالیکه هیچ تضمین و ضمانت اجرایی وجود ندارد کما اینکه آمریکاییها خارج شدند و هیچ اتفاقی برایشان رخ نداد و هزینهای هم متوجه آنها نشد.
وی با بیان این مطلب دولت قبل یکطرفه برجام را اجرا کرد، گفت: اما وقتی مجلس یازدهم روی کار آمد و قانون راهبردی برای لغو تحریمها به تصویب رسید و دولت مجبور شد تا این قانون را اجرا کند و از محمل اجرای این قانون بخشی از دستاوردهای از دسترفته کشور در حوزه انرژی هستهای بازیافت شد و همین بازیافت و بازتولید این دستاوردها سبب شد در بحث غنیسازی و نصب سانتریفیوژهای جدیدتر موفقیتهای بیشتری به دست آوریم.
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس تأکید کرد: این دستاوردها، غرب را مجبور به ارائه پیشنهادات مربوط به مذاکره با ایران کرد و مذاکرات وین بر همین مبنا شروع شد.
در دوحه میشد امتیاز گرفت
عباسزاده با انتقاد از نوع مذاکرات دولت سیزدهم در وین و دوحه گفت: من اعتقاد دارم در مذاکرات وین و دوحه میتوانستیم با نقشه بهتر و مدون حاضر شویم و امتیاز بگیریم. شرایط جمهوری اسلامی ایران برای امتیازگیری از غرب در وین و دوحه فراهم و میسر بود و در این زمینه کمی منتقد دولت محترم به ویژه دیپلماسی خارجی هستم. رسماً از تریبون مجلس هم اعلام کردم که سیستم وزارت خارجه ما نیازمند تحول عمیق و گسترده است تا بتواند دستگاه دیپلماسی را وارد عرصه امتیازگیری کند و به امتیاز گرفتن فکر کند و برای امتیاز گرفتن تولید نقشه و تولید تجربه کند.
وی بیان داشت: ما مؤلفههای اقتدار را داریم و حتی در حوزه اقتصادی این مؤلفهها وجود دارد و میتوانستیم امتیاز بگیریم. تیم مذاکرهکننده ما به گونهای در مذاکرات حاضر شد که همانند دولت قبل تا به امروز امتیازی به غرب نداده است و همین عدم ارائه امتیاز یکطرفه باعث شده است غربیها روند مذاکرات را فرسایشی کنند و به نوعی بازی در بیاورند. غرب در این مذاکرات طوری وانمود میکند که گویا فقط جمهوری اسلامی ایران به مذاکره احتیاج دارد، نمیگویم ما به مذاکره احتیاج نداریم، چرا احتیاج داریم اما به هزار و یک دلیل معتقدم غرب بیشتر از ما به مذاکرات برجامی احتیاج دارد. ما به دنبال گرفتن نتیجه برای کشور هستیم و ترجیحمان این است چنین نتیجهای با توافق و مذاکره حاصل شود، اما به هر حال بدون توافق هم به نتیجه باب میلمان دست پیدا خواهیم کرد، ولی با توافق و مذاکره هزینه کمتری به ما تحمیل خواهد شد.
اگر مجبور شویم عطای مذاکره را به لقایش خواهیم بخشید
این نماینده مردم در مجلس در پایان تأکید کرد: اگر احساس کنیم غرب نمیخواهد امتیاز بدهد، در آن صورت ما عطای مذاکره و توافق را به لقایش میبخشیم، چون مردم به ما چنین حقی را دادهاند که امتیاز را در مقابل گرفتن امتیاز بدهیم. اگر شد که چه بهتر اما اگر هم نشد ما گزینههای دیگری را در اختیار داریم و شخصاً اعتقاد دارم بهتر است روی این گزینهها به طور جدی فکر شود تا همیشه گزینههای متنوعی روی میز داشته باشیم.
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه