دومین سفر حسن روحانی، رییس جمهور دولت یازدهم در حالی در اویل سال جدید به کردستان صورت گرفت که با سانسور شدید خبری و ممانعت از ورود خبرنگاران به برخی جلسات همراه بود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از نوای آبیدر، دومین سفر کاروان پر از حاشیه تدبیر و امید روحانی در حالی در واپسین روزهای دولت یازدهم و آغازین روزهای سال 96 به کُردستان انجام شد که به ضرس قاطع کلا با حاشیه همراه بود.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, نوای آبیدر,
استانداری کُردستان از چند روز قبل در قرق رفت و آمدهای دولتیها، مدیران، تهرانیهای پر طمطرق و محافظین و تیم حفاظتی رئیس جمهور بود تا مبادا ردای آقای اصلاع طلب اعتدال گرا به زحمت بیفتد.
صبح روز شنبه، هواپیمای چهار وزیر پر حاشیه و کاملا سیاسی کار، نیرو، نفت و ارتباطات قبل از روحانی در فرودگاه سنندج به زمین نشست تا به سرعت و قبل از ورود روحانی به سر پروژها بروند و به صورت ویدئو کنفرانس با روحانی در ارتباط باشند.
خبرنگاران و رسانهها که به صورت کاملاً گزینشی و محافظ کارانه از سوی روابط عمومی استانداری کُردستان و نهاد رئیس جمهوری در خفقان کامل بودند، صبح ساعت 10 از مقابل استانداری به سمت مجتمع پتروشیمی کُردستان که محل سخنرانی روحانی بود حرکت کردند تا روحانی و تیمش در آسودگی خاطر کامل و بدون فشار رسانهها به لاستیک بارز و چند پروژه دیگر سفر کنند و در غیاب رسانهها و اعتراضات احتمالی کارگران و مردم، لاستیک بارز را افتتاح کنند.
افتتاح لاستیک بارز که از سالها قبل و در دولتهای قبلی و البته با اعتبار سفر مقام معظم رهبری به وضعیت کنونی رسیده، در کمال ناباوری با دستان دولت یادزهمیها که کوچکترین نقشی در آن نداشتند به بهرهبرداری رسید و تنها دروبین همراه آنها سایت وابسته به استانداری و یک خبرگزاری دولتی بود.
از حواشی این افتتاح اعتراض به جا و به حق کارگر کُردستانی بود که گفت: " از دستاورد نداشته دولت یازدهم خوشحالم" و همچنین عکس یادگاری انتخاباتی و سیاسی روحانی با کارگران بود که به طرز غیرمنتظرهای و همانند عکس کوه و کمر تهران با دختران جوان و خوشتیپ!، با آنها عکس انداخت.
پس از آن روحانی با هلیکوپتر و البته با چند ساعت تاخیر، در مجتمع پتروشیمی کُردستان حاضر شد؛ مجتمعی که بازهم اعتبار آن در دولتهای قبل مصوب شد و بازهم دولت تدبیر و امید با زرنگی تمام و البته با سوال بزرگ افکار عمومی که چرا دولت تمام پروژههای نیمه تمام دولتهای قبل را به نام خود تمام کرده، این پروژه را نیز به نام خود افتتاح کرد.
خبرنگاران مستقر در پتروشیمی کُردستان که با برخورد غیرحرفهای و غیرمودبانه تیم حفاظت ریست جمهوری در عدم اجازه ورود آنها با تجهیزات – علی رغم داشتن کارت خبرنگاری مصوب – مواجه شدند و پس از یکساعت تاخیر و با پادرمیانی بالاییها و پایینیها اجازه ورود به سالن را پیدا کردند.
در این میان بازهم محافظین نهاد ریاست جمهوری با هشدارهای مکرر اجازه عکاسی با دوربین موبایل را به خبرنگاران ندادند؛ این درحالی است که روحانی در تهران با دختران جوان در کوه عکس سلفی از نزدیک انداخته و از این طرف در مقابل رسانهها احساس ترس و البته شرمندگی از مردم میکند.
در سالن نشست مجتمع پتروشیمی کُردستان نیز به دلیل حضور کمرنگ مدعوین، 2 ردیف از صندلیها توسط پرسنل جمع آوری شد تا مبادا آقای رئیس جمهور از عدم حضور افراد نگران شود؛ همچنین ظرفهای میوه و شیرینی چیده شده در آنجا تنها نقشی دکوری داشت و به کسی اجازه دست زدن به آنها را ندادند.
روحانی در این جلسه نیز با اظهار شور و شعف از افتتاح این پروژهها رسما آنها را نفع دولت تدبیر و امید مصادره کرد، غافل از آنکه وجدان بیدار رسانههای مردمی و گوش و چشم شنوای مردم تمامی این سخنان را دیده و شنیدهاند و اصل موضوع را به اطلاع مردم میرسانند.
دیگر برخورد گزیشنی روابط عمومی استانداری و نهاد ریاست جمهوری درتقسیم خبرنگاران در دو جلسه صبح و عصر با نخبگان بود که اجازه ورود بسیاری از خبرنگاران را به جلسه عصر ندادند تا مبادا جوانی یا نخبهای نقدی به آقای رئیس دولت اعتدالیون داشته و رسانهای شود.
سوال اینجاست که اگر این جلسه با حواشی احتمالی همراه نبوده و آقایان ترسی از نقد ندارند، چرا اجازه ورود رسانهها به عنوان محرم تمامی جلسات دولت را ندادند؟
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه