فوتبالیستهایی بودند و هستند که در صدد استفاده از شهرت خود در مستطیل سبز برای موفقیت در سیاست اند و رابطه سیاست و فوتبال را شکل دادهاند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از شبکه خبری تهران نیوز، جدایی ورزش از سیاست شعاری است که سالیان سال در محافل ورزشی به گوش میخورد اما از همان دوران هم این گزار منطقی به نظر نمیرسید. وقتی به بازیهای افتتاحیه مهم مثل جام جهانی نگاه میکنیم که اکثر صندلیهای جایگاه وی ای پی آن را سیاسیون اشغال کردهاند میتوانیم به نزدیکی ورزش و سیاست پی ببیریم. چطورمیشود این دنیایی که میلیاردها آدم را میخکوب خود کرده و میلیاردها دلارتولید ثروت دارد برای سیاسیون و تشنههای قدرت جذاب نباشد. این جذابیت البته هیچ وقت یک طرفه نبوده و دنیای سیاست و قدرت نیز برای ورزشکاران جذاب بوده، هست و حالا حالاها خواهد بود به طوری که نام فوتبال و سیاست را در کنار هم قرار داده است. برای رسیدن به ورزشکارن سیاسی لیست بلند بالایی وجود دارد که به بخشی از آن اشاره میکنیم.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, شبکه خبری تهران نیوز,دکتر سوکراتس
, دکتر سوکراتس,, ,
برای بررسی این موضوع میتوان از کاپیتان زیباترین تیمی که قهرمان جهان نشد شروع کرد. سوکراتس براسیلیرو سمپایو دسوزا ویرا دی اولیورا معروف به دکترسوکراتس یکی از سیاسیترین فوتبالیستهای تاریخ است. این فوتبالیست فقید با سربندهای با نوشته دمکراسیاش معروف است که کمتر از گلهای زیبای او درجام جهانی نبوده و نیست. سوکراتس عضو حزب کارگران برزیل و بنیانگذار جنبش دمکراسی کورینتیانس هم بود. دکتر سالیان سال برای دمکراسی در کشورش مبارزه کرد و در این راه حتی از لباس تیم ملی نیز گذشت تا بهار دمکراسی در برزیل را ببیند. فعال سیاسی، پزشک و فوتبالیست تمام ثمره عمر سوکراتس بود که در سال ۲۰۱۱ به آخر خط رسید.
,زیکو
, زیکو,, ,
سوکراتس البته تنها فرد سیاسی آن نسل برزیل نبود و شماره ۱۰ طلایی همان برزیل نیز بعداً به سمت وزارت ورزش برزیل رسید. زیکو در دوران سیاست نیز همانند دوران مربیگری چندان موفق نبود و بعد از افشای کمک مالی غیر قانونی به چند تیم فوتبال در برزیل محترمانه اخراج شد.
,پله
, پله,, ,
شاید باورش کمی سخت باشد اما پله نیز دستی بر آتش سیاست داشته است. این بازیکن در سال ۱۹۷۰ به دلیل مخالفت با حکومت وقت مورد بازپرسی قرار گرفت. شواهد و مدارک نشان میدهد که پله با قرائت مانیفست سیاسی خواستار آزادی زندانیان سیاسی شده بود و بعد از آن بازداشت شده است. پله اما از عقاید محافظه کارانهای برخوردار است و همواره به دلیل این عقاید مورد انتقاد بوده است. در کارنامه سیاسی پله برای مدت کوتاهی وزارت ورزش برزیل نیز دیده میشود.
,روماریو
, روماریو,, ,
در لیست اسطورههای برزیلی که وارد سیسات شدند نام روماریو هم دیده میشود. اسطورهای که بعد از بازنشستگی با رأی بالا به نماینده ایالت سائوپائولو در مجلس برزیل شد. روماریو با پشتوانه ۱۵۰ هزار رأی که در تاریخ این ایالت مهم کم سابقه بود تلاش زیادی برای بهبود فضای اقتصاد و سیاسی کشورش داشت. این اسطوره پیشین فوتبال و سیاستمدار فعلی یکی از مخالفین کسب میزبانی جام جهانی توسط برزیل بود. این بازیکن اسبق تنها اسطوره فوتبالی نبوده و نیست که دنبال اصلاحات سیاسی در کشورش بوده است.
,ژرژو وهآ
, ژرژو وهآ,, ,
ژرژ وهآ که زمانی نماد همهی کشورهای فقر زده دنیا از جمله کشور خودش لیبریا بود سال ۲۰۱۷ و بعد از چندین سال عملکرد مثبت در کنگره این کشور، رییس جمهور شد تا او نیز در کشور همانند روماریو به یک مصلح اجتماعی بدل شود. آمارها نشان میدهند که از زمان ورود وهآ به سیاست و زیر سایه علاقه دیرین مردم به او نرخ پیشرفتهای کوچک مثل توزیع آب سالم و بهداشت عمومی در نقاط کمتر برخوردار افزایش داشته است. وهآ البته مخالفین خودش را دارد و گروهی معتقدند که یک فوتبالیست لزوماً نمیتواند سیاستمدار خوبی باشد اما ۶۰ درصد مردم لیبریا وهآ را تأیید کردند.
,کارلوس والدروما
, کارلوس والدروما,, ,
در ادامه به یکی دیگر از بازیکنان افسانهای آمریکای جنوبی میرسیم. کارلوس والدروما که روزگاری موهای فرفری معروفش را برای کارهای خیریه رنگارنگ میکرد در انتخابات ریاست جمهوری کلمبیا شرکت کرد اما شکست خورد تا خیلی زود از صحنه سیاست خارج شود.
,لیلیان تورام
, لیلیان تورام,, ,
لیلیان تورام اما برخلاف والدروما با شکست در انتخابات از پای ننشست. لیلیان در سال ۲۰۰۵ وارد کارزار انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شد و با به چالش کشیدن سارکوزی پشتوانه خوبی دست و پا کرد. تورام از بعد این انتخابات به فعالیت سیاسی خود در قالب فعالیتهای مدنی ادامه داد و به صدای اقلیتهای نژادی در این کشورتبدیل شد.
,رومان پاولیچنکو
, رومان پاولیچنکو,, ,
برای ورود به عرصه سیاست حتماً لازم نیست که بازنشسته شده باشید. رومان پاولیچنکو سال ۲۰۰۷ و تنها یکسال پیش از درخشش در یورو ۲۰۰۸ نماینده شهرش در مجلس شد. پاولیوچنکو مهاجم نوک روسیه فوق العاده گاس هیدینک در یورو ۲۰۰۸ بود.
,ستاره ای از یک نسل طلایی که هلند را از یورو بیرون انداختند و شگفتی ساز شدند. پاولیوچنکو بلافاصله بعد از یوروی رویایی مورد توجه انگلیسی ها قرار گرفت و به باشگاه تاتنهام پیوست تا همین موضوع، او را از جایگاه های سیاسی مدنظرش دور کند.
,آندری آرشاوین
, آندری آرشاوین,, ,
پاولیوچنکو تنها سیساتمدار آن نسل نبود و آندری آرشاوین نیز به ویروس سیاست آلوده شده بود. آندری در انتخابات شورای شهر سال ۲۰۰۷ نامزدی خود را برای حزب پوتین اعلام کرد، اما کاپیتان تیم ملی روسیه بر خلاف هم تیمی خود،تصمیم گرفت کاملا به فوتبال معطوف و متمرکز باشد و کمی قبل از روز رای گیری کنار کشید تا آبرومندانهتر از عرصه سیاست فاصله گرفته باشد.
,کاخا کالادزه
, کاخا کالادزه,, ,
کاخا کالادزه بعد از آن که خودش را در میان تمام اسطورههای گوش شکسته به عنوان اسطوره ورزشی مطرح کرد، دو سال پیش به عنوان شهردار تفلیس انتخاب شد. قهرمان دو دور لیگ قهرمانان در انتخابات بر یکی از میلیاردهای کشورش غلبه کرد و ثابت کرد اعتبارش به پول میچربد. کاخا قبل از آن وزیر انرژی گرجستان نیز بوده است حالا در حال اداره شهر ۱.۲ میلیون نفری تفلیس است.
,مارک ویلموتس
, مارک ویلموتس,, ,
سرمربی جدید تیم ملی فوتبال ایران، در فاصله تبدیل شدن به بهترین گلزن تیم ملی بلژیک در جام های جهانی و هدایت تیم ملی کشورش، یک حضور ناموفق در سیاست را در کارنامه دارد. ویلموتس به محض خداحافظی از فوتبال در سال ۲۰۰۳ به ریاست حزب فرانسوی زبان لیبرال تحول خواه در بلژیک رسید و به مجلس این کشور راه پیدا کرد.
,اما ویلموتس تنها دو سال در این جایگاه دوام آورد و زیاد طول نکشید تا علاقه اش به سیاست را به کلی از دست بدهد. تیم ملی، انگیزه بزرگ دور شدن ویلموتس از سیاست بود. او ابتدا کمک مربی بلژیک شد و بعد از آن در فاصله سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ هدایت یکی از بااستعدادترین نسل های تاریخ بلژیک را برعهده گرفت. اخراج از تیم ملی کشورش او را به ساحل عاج رساند اما در آنجا نیز موفق نبود تا به ایران برسد.
,سول کمپبل
, سول کمپبل,, ,
همهی فوتبالیستها نیز محبوبیت کافی برای موفقیت در عرصه سیاست را ندارند خصوصاً اگر آن فوتبالیست یاغی نیز باشد. بخش قرمز شمال لندن، جاه طلبی سیاسی سول کمپل را می پسندیدند اما تاتنهامی ها حاضر نبودند کوچک ترین شانسی برای شهردار شدن او در نظر بگیرند.
,سول در یکی از جنجالی ترین انتقال های تمام تاریخ، تاتنهام را ترک کرد و به رقیب مستقیم این تیم پیوست. انتقال کمپل نفرت عجیبی را در دل قسمت سفید شمال لندن ایجاد کرد موضوعی که در مورد امانوئل آدبایور برعکس اتفاق افتاد.
,شهرداری لندن، آرزوی بزرگ سول کمپبل بود و او برای رسیدن به این جایگاه، بیشتر از هر چیزی به رنگ پوستش تکیه داشت. کمپبل در سالهای اخیر به فعالیت علیه نژاد پرستی معروف است و حتی در یک مصاحبه جنجالی مدعی شد که اگر سفیدپوست بود، برای ۱۰ سال به بازوبند کاپیتانی تیم ملی انگلیس میرسید. نفرت از این چهره در بخش هایی از لندن به اندازه ای زیاد بود که او حتی به فهرست اولیه شهرداری لندن نیز نرسید.
,هاکان شوکر
, هاکان شوکر,, ,
موضوع ورود به سیاست در هماسیگی کشور خودمان نیز شایع است. هاکان شوکر، مهاجم افسانهای فوتبال ترکیه، دوران فوتبال باشکوهی داشت و در سال ۲۰۱۱ نیز به عضویت حزب عدالت و توسعه درآمد تا در کنار اردوغان قرار بگیرد.
,او به عنوان یکی از محبوب ترین اعضای این حزب، آرای مردمی را برای ورود به مجلس ترکیه به دست آورد. اما تنها دو سال در مجلس باقی ماند و تصمیم گرفت استعفا بدهد و از دنیای سیاست دور شود.
,اوله بلوخین
, اوله بلوخین,, ,
در شرق قاره سبز مثل برزیل، ورزشکاران زیادی به سیاست کشیده شدهاند که یکی از معروفترین آنها اوله بلوخین است. بهترین گلزن تاریخ «دیناموکیف» و شوروی، سال ۲۰۰۶ برای اولین بار در تاریخ، اوکراین را به یک تورنمنت بزرگی مثل جام جهانی رساند.مرد کمونیست، فعالیت های سیاسی چندگانه و جنجال برانگیزی در کشور اوکراین داشت اما بعد از مدتی فوتبال را به سیاست ترجیح داد و تصمیم گرفت در سمت مربیگری، از سیاست دوری کند.
,آندره شفچنکو
, آندره شفچنکو,, ,
شفچنکو نیز نمونه دیگری از ورزشکاران شرقی است که به سیاست گرایش دارد. آندرا با وجود شکست در انتخابات سال ۲۰۱۲ اوکراین، در چند سال گذشته به شدت با سیاست درگیر بوده و همواره در متن تحولات اوکراین دیده شده است.
,محبوبیت شفچنکو در اوکراین باعث شده بود که او در زمان خداحافظی از فوتبال، آینده تضمین شده ای در سیاست برای خودش قائل بود اما به موفقیت مد نظرش دست پیدا نکرد و دوباره به فوتبال برگشت تا هدایت تیم ملی اوکراین را برعهده بگیرد تا شاید خواب آشفته سیاست را از یاد ببرد.
,گرگورز لاتو
, گرگورز لاتو,, ,
اغلب هم دورههای سوکراتس نیز مثل او سیاسی بودند. نمونه دیگر این نسل گرگورز لاتو آقای گل جام جهانی ۱۹۷۴ است. لاتو که یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال لهستان به حساب میآید سال ۲۰۰۱ سناتورشد و در مجلس با سخنرانیهای داغش به صدر اخبار کشورش برگشت. لاتو بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ نیز رییس فدراسیون فوتبال لهستان نیز شد تا کم کم به ورزش نزدیکتر شده باشد.
,در میان این چهرههای سیاسی فوتبال شاید ویلموتس مهمترین و نزدیکترین فرد به ما ایرانیها باشد که حالا به عنوان سرمربی تیم ملی ایران شروع به فعالیت کرده است. ورزشکارانی که در صدد استفاده از شهرت خود در مستطیل سبز برای موفقیت در سیاست هستند که اغلب موفق نشدند.
,انتهای پیام/*
]
ارسال دیدگاه