بخش دوم گفتگو با سفیر سابق ایران در رومانی، مجارستان و قبرس؛
جمهوری اسلامی ایران زیر بار حرف زور نمی‌رود/ نمی‌شود هم چماق بخوریم و هم هویج!
سفیر پیشین ایران در رومانی، مجارستان و قبرس می‌گوید فروش سلاح به برخی کشورها و منع ایران از داشتن سلاح، حرف زور است و ایران زیر بار حرف زور نمی‌رود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، روز گذشته بخش نخست گفتگوی ما با دکتر علی‌اکبر فرازی، سفیر سابق ایران در رومانی، مجارستان و قبرس را از نظر گذراندید. در بخش نخست، مسائل مرتبط با کره‌شمالی مورد واکاوی قرار گرفت. دکتر فرازی با اشاره به دلایل همکاری چین در روند شکل‌گیری مذاکرات کره‌شمالی و آمریکا، از تأثیرات گفتگوی آمریکا با کره‌شمالی بر سیاست داخلی ایالات متحده سخن گفت و تأکید کرد که آمریکا، احتمالا در این مذاکرات، جبرا به بخشی از تعهدات خود عمل خواهد کرد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,در بخش دوم گفتگو، مسائل بسیار مهمی در حوزه سیاست خارجی ایران مورد بحث و واکاوی قرار گرفته‌اند.
بی‌درنگ شما را به مطالعه بخش دوم این گفتگو دعوت می‌کنیم.
اگر موافق باشید قدری به مسائل مرتبط با سیاست خارجی ایران بپردازیم. اکنون با خروج آمریکا از برجام، مذاکره با کشورهای اروپایی به مسأله مهم سیاست خارجی کشور تبدیل شده است. برخی از کشورهای اروپایی به صراحت اعلام کرده‌اند که خواهان اعمال محدودیت‌های موشکی علیه ایران هستند. به نظر شما ما در چنین شرایطی باید چه رویکردی را اتخاذ کنیم؟
پیش از آن که به پرسش شما پاسخ دهم باید بگویم که اصولا مذاکره در تمامی ادوار امر پسندیده‌ای است مگر آن که به این نتیجه برسید که مذاکره بی‌فایده است. این یک اصل در سیاست خارجی است. ما حتی در زمان حیات حضرت امام(ره) و حتی در زمان جنگ، هرگز باب مذاکره را نبستیم. در صدر اسلام نیز در بحبوحه منازعات و اختلافات، هیچ‌یک از ائمه(ع) و خود رسول‌الله(ص) اصل مذاکره را نفی نکرده‌اند.
از تجربیات گذشته برای مذاکرات آینده درس بگیریم
بنابراین، این که ما اصل مذاکره را نفی نکنیم، هم نشاندهنده اعتمادبنفس ماست و هم نشان می‌دهد که ما حقانیت داریم. بنابراین من شخصا اصل مذاکره با اروپایی‌ها را مفید می‌دانم؛ اما- و این اما بسیار مهم است- باید از تجربیات گذشته برای مذاکرات آینده درس بگیریم. وقتی می‌گوییم «مذاکره نه» باید بگوییم که بدیل مذاکره چیست؟ بدیل عدم مذاکره جنگ است.
به اصل مذاکره با اروپا اعتقاد دارم
ما ملت جنگ‌طلبی نیستیم و اهل مذاکره هستیم اما اهل مذاکره بودن به معنای عدول از مواضع نیست. ما با اعتمادبنفس وارد مذاکره می‌شویم و شرایط خودمان را مطرح می‌کنیم. طبیعی است که وقتی در یک مذاکره دو طرف، شرایط خود را مطرح می‌کنند، به بخشی از خواسته‌های خود می‌رسند و نه تمامی خواسته‌هایشان؛ لذا من به اصل مذاکره با اروپا اعتقاد دارم.
مذاکره، سلاح را از ایران‌هراسان می‌گیرد
من معتقدم مذاکره با اروپا نشاندهنده اعتمادبنفس جمهوری اسلامی ایران است. مذاکره، سلاح را از کسانی که می‌خواهند ایران‌هراسی کنند، به ویژه از مثلث آمریکا، عربستان و اسرائیل می‌گیرد. آن‌ها معتقدند ایران با جنگ‌طلبی به دنبال اهداف خود است.
شما عدم عدول از اصول را به عنوان یک اصل مطرح کردید. رسانه‌های خارجی مشحون از نقل‌قول مقامات اروپایی مبنی بر تلاش برای تضعیف توان موشکی ایران است. ممکن است برخی حتی در داخل کشور بگویند چه می‌شود اگر محدودیت‌های موشکی را بپذیریم؟ آقای دکتر! این پرسش در ذهن من وجود دارد که حدیقف ما در امتیازدهی در جریان مذاکرات کجاست؟ به عبارتی از کدام نقطه به بعد عقب‌نشینی نمی‌کنیم؟
پرسش بسیار خوبی است. اگر بخواهیم آیتم‌به‌آیتم پیش برویم، مسأله موشکی، زیرمجموعه کوچکی از مجموعه موضوعات مذاکرات خواهد بود اما آن‌چه که باید با اروپا مطرح شود، مسأله موشکی نیست بلکه بحث توازن قدرت در منطقه است. ما باید به اروپایی‌ها تفهیم کنیم که تمامی بلایایی که بر سر خاورمیانه آورده‌اید تنها به این دلیل بوده که شما بالانس و توازن قدرت را در خاورمیانه بهم می‌زنید.
جمهوری اسلامی ایران زیر بار حرف زور نمی‌رود
اگر شما اروپایی‌ها زندگی آرام و راحتی می‌خواهید، این آرامش باید برای مردم خاورمیانه نیز مهیا باشد. شما نمی‌توانید معادل X میلیارد دلار سلاح به یکی از طرفین دعوا بفروشید و به طرف دیگر بگویید که تو حتی حق ساختن سلاح هم نداری! این به معنای بهم زدن توازن قدرت است. ضمن این که این حرف، حرف زور است و جمهوری اسلامی ایران، زیر بار حرف زور نمی‌رود.
موشک‌های جمهوری اسلامی، موشک‌های هجومی برای اهداف نامشخص نیست
شما اروپایی‌ها باید بفهمید که با برهم زدن توازن قوا در منطقه خاورمیانه، خودتان زیان‌کننده اصلی هستید. اگر جمهوری اسلامی ایران، قدرتمند باشد، نتیجه، ایجاد صلح پایدار در منطقه است. اگر آن‌ها خواهان صلح پایدار در منطقه هستند باید بدانند که موشک‌های جمهوری اسلامی ایران، موشک‌های هجومی برای اهداف نامشخص نیست، بلکه موشک‌های دفاعی برای اهداف مشخص است.
اروپایی‌ها تاریخچه جنگ ما را خوب می‌دانند
موشک‌های جمهوری اسلامی، موشک‌هایی بازدارنده برای خاموش کردن آتش جنگ در منطقه است. جمهوری اسلامی ایران حتی در زمانی که هشت سال مورد حمله قرار گرفت، ابتدا به ساکن، دست به هیچ حمله‌ای نزد؛ مگر وقتی که قصد دفاع از خود را داشت. اروپایی‌ها این را خوب می‌دانند. اگر آمریکایی‌ها خودشان را به نفهمی می‌زنند، اروپایی‌ها تاریخچه جنگ ما را به خوبی خوانده‌اند.
با اروپایی‌ها درباره مسائل موشکی مذاکره نمی‌کنیم
من خودم در مذاکرات زمان جنگ با اروپایی حضور داشته‌ام و می‌دانم که آن‌ها جنگ ما را می‌شناسند. اروپایی‌ها اتفاقا در خفا می‌گویند که شما باید حق دفاع داشته باشید. تکرار می‌کنم، موشک‌های ما موشک‌های تدافعی است؛ موشک‌هایی که برای توازن قدرت در منطقه به کار می‌رود و این توازن قدرت به نفع اروپاست. بنابراین ما به هیچ عنوان برای اصل داشتن موشک و حتی کاهش موشک‌ها با اروپا مذاکره نمی‌کنیم.
ما با اروپایی‌ها بر سر صلح و امنیت منطقه‌ای مذاکره می‌کنیم. اروپایی‌ها باید از ما ممنون باشند که با نثار خون بهترین فرزندانمان منطقه را از داعش پاکسازی کردیم و سود این آرامش و امنیت، نصیب اروپا هم خواهد شد.
با این تفاسیر به نظر شما این احتمال وجود دارد که ما محدودیت‌های مدنظر اروپا را بپذیریم و همزمان تحریم هم باشیم؟
مذاکره یک داد و ستد است؛ شما ممکن است در بخشی از جریان مذاکره چیزی به دست بیاورید و در بخشی دیگر، چیزی را از دست بدهید. در مجموع، ما به هیچ عنوان، و به هیچ عنوان، و به هیچ عنوان، نمی‌توانیم هم چوب را بخوریم و هم هویج را! ما در مذاکرات خود همچون همه کشورهای دیگر، به منافع ملی خود می‌اندیشیم و تلاش می‌کنیم که بیش‌ترین دستاورد را داشته باشیم.
بی‌تردید اگر مذاکره با اروپا به این نقطه منتج شود که در عین حفظ تحریم‌ها، محدودیت‌های دیگری هم برای ما درنظر گرفته شود، من مطمئن هستم که جمهوری اسلامی ایران هرگز چنین چیزی را نخواهد پذیرفت. اما باب مذاکره با اروپایی‌ها برای ایجاد شکاف در دیوار تحریم‌های آمریکا باز خواهد بود.
آمریکا هنوز هم نمایندگانی را به کشورهای مختلف می‌فرستد تا ایران را به داشتن برنامه برای ساخت سلاح هسته‌ای متهم کند. اخیرا برخی از مقامات آمریکایی به لهستان سفر کرده بودند تا درباره خطر ایران هسته‌ای با این کشور گفتگو کنند. در شرایطی که آژانس بارها اعلام کرده که ایران فعالیت خارج از چارچوب نداشته است، چرا دیپلمات‌های ما نتوانسته‌اند این مسأله را به مقامات کشورهای جهان تفهیم کنند که ما به دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم؟ آیا این نشان از ضعف تیم دیپلماسی جمهوری اسلامی نیست؟
یکی از اصول بنیادین در روابط بین‌الملل، دیپلماسی عمومی است. شما در دیپلماسی باید از همه ابزارهای خود برای تفهیم حق خود و تشریح موضوعات مبتلابه در روابط بین‌الملل استفاده کنید. اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها از این ابزار به خوبی استفاده می‌کنند. آن‌ها با انجام سفرهای متعدد و ابزارهای دیپلماسی عمومی همچون اعزام گروه‌های دوستی، گروه‌های پارلمانی، استفاده از رسانه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد مختلف، خارج از دیپلماسی رسمی، تلاش می‌کنند که حرف‌های خود را مطرح و یارگیری کنند.
ضرورت استفاده هدفمند از دیپلماسی سیال
متأسفم که بگویم ما به طور کلی در حوزه دیپلماسی عمومی و در لابی‌گری ضعیف عمل می‌کنیم. این، امری ناخوشایند اما آشکار است. امیدوارم که به خودمان بیاییم و از ابزارهایی که در دست داریم از جمله توان ایرانیان مقیم در کشورهای مختلف، ایجاد ارتباط با سازمان‌های مردم‌نهاد خارج از کشور و بهره‌گیری از دیپلماسی سیال و سفرهای مقامات جمهوری اسلامی به کشورهای مختلف، به صورت هدفمند استفاده کنیم و تیمی هماهنگ در حوزه دیپلماسی عمومی ایجاد کنیم.
من ضعفی که به آن اشاره کردید را قبول دارم. ما این ضعف را از ابتدا داشته‌ایم. امیدوارم در حرکت‌های آینده بتوانیم این ضعف را پوشش بدهیم و از ابزارها و پتانسیل‌های مردمی خود برای پیشبرد اهداف دیپلماسی رسمی استفاده کنیم.
آقای دکتر! بابت وقت ارزشمندی که در اختیارم قرار دادید سپاسگزارم و برای شما آرزوی توفیق دارم.
من هم برای شما و همکارانتان آرزوی موفقیت می‌کنم.
انتهای پیام/
در بخش دوم گفتگو، مسائل بسیار مهمی در حوزه سیاست خارجی ایران مورد بحث و واکاوی قرار گرفته‌اند.
بی‌درنگ شما را به مطالعه بخش دوم این گفتگو دعوت می‌کنیم.
اگر موافق باشید قدری به مسائل مرتبط با سیاست خارجی ایران بپردازیم. اکنون با خروج آمریکا از برجام، مذاکره با کشورهای اروپایی به مسأله مهم سیاست خارجی کشور تبدیل شده است. برخی از کشورهای اروپایی به صراحت اعلام کرده‌اند که خواهان اعمال محدودیت‌های موشکی علیه ایران هستند. به نظر شما ما در چنین شرایطی باید چه رویکردی را اتخاذ کنیم؟
پیش از آن که به پرسش شما پاسخ دهم باید بگویم که اصولا مذاکره در تمامی ادوار امر پسندیده‌ای است مگر آن که به این نتیجه برسید که مذاکره بی‌فایده است. این یک اصل در سیاست خارجی است. ما حتی در زمان حیات حضرت امام(ره) و حتی در زمان جنگ، هرگز باب مذاکره را نبستیم. در صدر اسلام نیز در بحبوحه منازعات و اختلافات، هیچ‌یک از ائمه(ع) و خود رسول‌الله(ص) اصل مذاکره را نفی نکرده‌اند.
از تجربیات گذشته برای مذاکرات آینده درس بگیریم
بنابراین، این که ما اصل مذاکره را نفی نکنیم، هم نشاندهنده اعتمادبنفس ماست و هم نشان می‌دهد که ما حقانیت داریم. بنابراین من شخصا اصل مذاکره با اروپایی‌ها را مفید می‌دانم؛ اما- و این اما بسیار مهم است- باید از تجربیات گذشته برای مذاکرات آینده درس بگیریم. وقتی می‌گوییم «مذاکره نه» باید بگوییم که بدیل مذاکره چیست؟ بدیل عدم مذاکره جنگ است.
به اصل مذاکره با اروپا اعتقاد دارم
ما ملت جنگ‌طلبی نیستیم و اهل مذاکره هستیم اما اهل مذاکره بودن به معنای عدول از مواضع نیست. ما با اعتمادبنفس وارد مذاکره می‌شویم و شرایط خودمان را مطرح می‌کنیم. طبیعی است که وقتی در یک مذاکره دو طرف، شرایط خود را مطرح می‌کنند، به بخشی از خواسته‌های خود می‌رسند و نه تمامی خواسته‌هایشان؛ لذا من به اصل مذاکره با اروپا اعتقاد دارم.
مذاکره، سلاح را از ایران‌هراسان می‌گیرد
من معتقدم مذاکره با اروپا نشاندهنده اعتمادبنفس جمهوری اسلامی ایران است. مذاکره، سلاح را از کسانی که می‌خواهند ایران‌هراسی کنند، به ویژه از مثلث آمریکا، عربستان و اسرائیل می‌گیرد. آن‌ها معتقدند ایران با جنگ‌طلبی به دنبال اهداف خود است.
شما عدم عدول از اصول را به عنوان یک اصل مطرح کردید. رسانه‌های خارجی مشحون از نقل‌قول مقامات اروپایی مبنی بر تلاش برای تضعیف توان موشکی ایران است. ممکن است برخی حتی در داخل کشور بگویند چه می‌شود اگر محدودیت‌های موشکی را بپذیریم؟ آقای دکتر! این پرسش در ذهن من وجود دارد که حدیقف ما در امتیازدهی در جریان مذاکرات کجاست؟ به عبارتی از کدام نقطه به بعد عقب‌نشینی نمی‌کنیم؟
پرسش بسیار خوبی است. اگر بخواهیم آیتم‌به‌آیتم پیش برویم، مسأله موشکی، زیرمجموعه کوچکی از مجموعه موضوعات مذاکرات خواهد بود اما آن‌چه که باید با اروپا مطرح شود، مسأله موشکی نیست بلکه بحث توازن قدرت در منطقه است. ما باید به اروپایی‌ها تفهیم کنیم که تمامی بلایایی که بر سر خاورمیانه آورده‌اید تنها به این دلیل بوده که شما بالانس و توازن قدرت را در خاورمیانه بهم می‌زنید.
جمهوری اسلامی ایران زیر بار حرف زور نمی‌رود
اگر شما اروپایی‌ها زندگی آرام و راحتی می‌خواهید، این آرامش باید برای مردم خاورمیانه نیز مهیا باشد. شما نمی‌توانید معادل X میلیارد دلار سلاح به یکی از طرفین دعوا بفروشید و به طرف دیگر بگویید که تو حتی حق ساختن سلاح هم نداری! این به معنای بهم زدن توازن قدرت است. ضمن این که این حرف، حرف زور است و جمهوری اسلامی ایران، زیر بار حرف زور نمی‌رود.
موشک‌های جمهوری اسلامی، موشک‌های هجومی برای اهداف نامشخص نیست
شما اروپایی‌ها باید بفهمید که با برهم زدن توازن قوا در منطقه خاورمیانه، خودتان زیان‌کننده اصلی هستید. اگر جمهوری اسلامی ایران، قدرتمند باشد، نتیجه، ایجاد صلح پایدار در منطقه است. اگر آن‌ها خواهان صلح پایدار در منطقه هستند باید بدانند که موشک‌های جمهوری اسلامی ایران، موشک‌های هجومی برای اهداف نامشخص نیست، بلکه موشک‌های دفاعی برای اهداف مشخص است.
اروپایی‌ها تاریخچه جنگ ما را خوب می‌دانند
موشک‌های جمهوری اسلامی، موشک‌هایی بازدارنده برای خاموش کردن آتش جنگ در منطقه است. جمهوری اسلامی ایران حتی در زمانی که هشت سال مورد حمله قرار گرفت، ابتدا به ساکن، دست به هیچ حمله‌ای نزد؛ مگر وقتی که قصد دفاع از خود را داشت. اروپایی‌ها این را خوب می‌دانند. اگر آمریکایی‌ها خودشان را به نفهمی می‌زنند، اروپایی‌ها تاریخچه جنگ ما را به خوبی خوانده‌اند.
با اروپایی‌ها درباره مسائل موشکی مذاکره نمی‌کنیم
من خودم در مذاکرات زمان جنگ با اروپایی حضور داشته‌ام و می‌دانم که آن‌ها جنگ ما را می‌شناسند. اروپایی‌ها اتفاقا در خفا می‌گویند که شما باید حق دفاع داشته باشید. تکرار می‌کنم، موشک‌های ما موشک‌های تدافعی است؛ موشک‌هایی که برای توازن قدرت در منطقه به کار می‌رود و این توازن قدرت به نفع اروپاست. بنابراین ما به هیچ عنوان برای اصل داشتن موشک و حتی کاهش موشک‌ها با اروپا مذاکره نمی‌کنیم.
ما با اروپایی‌ها بر سر صلح و امنیت منطقه‌ای مذاکره می‌کنیم. اروپایی‌ها باید از ما ممنون باشند که با نثار خون بهترین فرزندانمان منطقه را از داعش پاکسازی کردیم و سود این آرامش و امنیت، نصیب اروپا هم خواهد شد.
با این تفاسیر به نظر شما این احتمال وجود دارد که ما محدودیت‌های مدنظر اروپا را بپذیریم و همزمان تحریم هم باشیم؟
مذاکره یک داد و ستد است؛ شما ممکن است در بخشی از جریان مذاکره چیزی به دست بیاورید و در بخشی دیگر، چیزی را از دست بدهید. در مجموع، ما به هیچ عنوان، و به هیچ عنوان، و به هیچ عنوان، نمی‌توانیم هم چوب را بخوریم و هم هویج را! ما در مذاکرات خود همچون همه کشورهای دیگر، به منافع ملی خود می‌اندیشیم و تلاش می‌کنیم که بیش‌ترین دستاورد را داشته باشیم.
بی‌تردید اگر مذاکره با اروپا به این نقطه منتج شود که در عین حفظ تحریم‌ها، محدودیت‌های دیگری هم برای ما درنظر گرفته شود، من مطمئن هستم که جمهوری اسلامی ایران هرگز چنین چیزی را نخواهد پذیرفت. اما باب مذاکره با اروپایی‌ها برای ایجاد شکاف در دیوار تحریم‌های آمریکا باز خواهد بود.
آمریکا هنوز هم نمایندگانی را به کشورهای مختلف می‌فرستد تا ایران را به داشتن برنامه برای ساخت سلاح هسته‌ای متهم کند. اخیرا برخی از مقامات آمریکایی به لهستان سفر کرده بودند تا درباره خطر ایران هسته‌ای با این کشور گفتگو کنند. در شرایطی که آژانس بارها اعلام کرده که ایران فعالیت خارج از چارچوب نداشته است، چرا دیپلمات‌های ما نتوانسته‌اند این مسأله را به مقامات کشورهای جهان تفهیم کنند که ما به دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم؟ آیا این نشان از ضعف تیم دیپلماسی جمهوری اسلامی نیست؟
یکی از اصول بنیادین در روابط بین‌الملل، دیپلماسی عمومی است. شما در دیپلماسی باید از همه ابزارهای خود برای تفهیم حق خود و تشریح موضوعات مبتلابه در روابط بین‌الملل استفاده کنید. اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها از این ابزار به خوبی استفاده می‌کنند. آن‌ها با انجام سفرهای متعدد و ابزارهای دیپلماسی عمومی همچون اعزام گروه‌های دوستی، گروه‌های پارلمانی، استفاده از رسانه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد مختلف، خارج از دیپلماسی رسمی، تلاش می‌کنند که حرف‌های خود را مطرح و یارگیری کنند.
ضرورت استفاده هدفمند از دیپلماسی سیال
متأسفم که بگویم ما به طور کلی در حوزه دیپلماسی عمومی و در لابی‌گری ضعیف عمل می‌کنیم. این، امری ناخوشایند اما آشکار است. امیدوارم که به خودمان بیاییم و از ابزارهایی که در دست داریم از جمله توان ایرانیان مقیم در کشورهای مختلف، ایجاد ارتباط با سازمان‌های مردم‌نهاد خارج از کشور و بهره‌گیری از دیپلماسی سیال و سفرهای مقامات جمهوری اسلامی به کشورهای مختلف، به صورت هدفمند استفاده کنیم و تیمی هماهنگ در حوزه دیپلماسی عمومی ایجاد کنیم.
من ضعفی که به آن اشاره کردید را قبول دارم. ما این ضعف را از ابتدا داشته‌ایم. امیدوارم در حرکت‌های آینده بتوانیم این ضعف را پوشش بدهیم و از ابزارها و پتانسیل‌های مردمی خود برای پیشبرد اهداف دیپلماسی رسمی استفاده کنیم.
آقای دکتر! بابت وقت ارزشمندی که در اختیارم قرار دادید سپاسگزارم و برای شما آرزوی توفیق دارم.
من هم برای شما و همکارانتان آرزوی موفقیت می‌کنم.
انتهای پیام/
در بخش دوم گفتگو، مسائل بسیار مهمی در حوزه سیاست خارجی ایران مورد بحث و واکاوی قرار گرفته‌اند.
بی‌درنگ شما را به مطالعه بخش دوم این گفتگو دعوت می‌کنیم.
اگر موافق باشید قدری به مسائل مرتبط با سیاست خارجی ایران بپردازیم. اکنون با خروج آمریکا از برجام، مذاکره با کشورهای اروپایی به مسأله مهم سیاست خارجی کشور تبدیل شده است. برخی از کشورهای اروپایی به صراحت اعلام کرده‌اند که خواهان اعمال محدودیت‌های موشکی علیه ایران هستند. به نظر شما ما در چنین شرایطی باید چه رویکردی را اتخاذ کنیم؟
پیش از آن که به پرسش شما پاسخ دهم باید بگویم که اصولا مذاکره در تمامی ادوار امر پسندیده‌ای است مگر آن که به این نتیجه برسید که مذاکره بی‌فایده است. این یک اصل در سیاست خارجی است. ما حتی در زمان حیات حضرت امام(ره) و حتی در زمان جنگ، هرگز باب مذاکره را نبستیم. در صدر اسلام نیز در بحبوحه منازعات و اختلافات، هیچ‌یک از ائمه(ع) و خود رسول‌الله(ص) اصل مذاکره را نفی نکرده‌اند.
از تجربیات گذشته برای مذاکرات آینده درس بگیریم
بنابراین، این که ما اصل مذاکره را نفی نکنیم، هم نشاندهنده اعتمادبنفس ماست و هم نشان می‌دهد که ما حقانیت داریم. بنابراین من شخصا اصل مذاکره با اروپایی‌ها را مفید می‌دانم؛ اما- و این اما بسیار مهم است- باید از تجربیات گذشته برای مذاکرات آینده درس بگیریم. وقتی می‌گوییم «مذاکره نه» باید بگوییم که بدیل مذاکره چیست؟ بدیل عدم مذاکره جنگ است.
به اصل مذاکره با اروپا اعتقاد دارم
ما ملت جنگ‌طلبی نیستیم و اهل مذاکره هستیم اما اهل مذاکره بودن به معنای عدول از مواضع نیست. ما با اعتمادبنفس وارد مذاکره می‌شویم و شرایط خودمان را مطرح می‌کنیم. طبیعی است که وقتی در یک مذاکره دو طرف، شرایط خود را مطرح می‌کنند، به بخشی از خواسته‌های خود می‌رسند و نه تمامی خواسته‌هایشان؛ لذا من به اصل مذاکره با اروپا اعتقاد دارم.
مذاکره، سلاح را از ایران‌هراسان می‌گیرد
من معتقدم مذاکره با اروپا نشاندهنده اعتمادبنفس جمهوری اسلامی ایران است. مذاکره، سلاح را از کسانی که می‌خواهند ایران‌هراسی کنند، به ویژه از مثلث آمریکا، عربستان و اسرائیل می‌گیرد. آن‌ها معتقدند ایران با جنگ‌طلبی به دنبال اهداف خود است.
شما عدم عدول از اصول را به عنوان یک اصل مطرح کردید. رسانه‌های خارجی مشحون از نقل‌قول مقامات اروپایی مبنی بر تلاش برای تضعیف توان موشکی ایران است. ممکن است برخی حتی در داخل کشور بگویند چه می‌شود اگر محدودیت‌های موشکی را بپذیریم؟ آقای دکتر! این پرسش در ذهن من وجود دارد که حدیقف ما در امتیازدهی در جریان مذاکرات کجاست؟ به عبارتی از کدام نقطه به بعد عقب‌نشینی نمی‌کنیم؟
پرسش بسیار خوبی است. اگر بخواهیم آیتم‌به‌آیتم پیش برویم، مسأله موشکی، زیرمجموعه کوچکی از مجموعه موضوعات مذاکرات خواهد بود اما آن‌چه که باید با اروپا مطرح شود، مسأله موشکی نیست بلکه بحث توازن قدرت در منطقه است. ما باید به اروپایی‌ها تفهیم کنیم که تمامی بلایایی که بر سر خاورمیانه آورده‌اید تنها به این دلیل بوده که شما بالانس و توازن قدرت را در خاورمیانه بهم می‌زنید.
جمهوری اسلامی ایران زیر بار حرف زور نمی‌رود
اگر شما اروپایی‌ها زندگی آرام و راحتی می‌خواهید، این آرامش باید برای مردم خاورمیانه نیز مهیا باشد. شما نمی‌توانید معادل X میلیارد دلار سلاح به یکی از طرفین دعوا بفروشید و به طرف دیگر بگویید که تو حتی حق ساختن سلاح هم نداری! این به معنای بهم زدن توازن قدرت است. ضمن این که این حرف، حرف زور است و جمهوری اسلامی ایران، زیر بار حرف زور نمی‌رود.
موشک‌های جمهوری اسلامی، موشک‌های هجومی برای اهداف نامشخص نیست
شما اروپایی‌ها باید بفهمید که با برهم زدن توازن قوا در منطقه خاورمیانه، خودتان زیان‌کننده اصلی هستید. اگر جمهوری اسلامی ایران، قدرتمند باشد، نتیجه، ایجاد صلح پایدار در منطقه است. اگر آن‌ها خواهان صلح پایدار در منطقه هستند باید بدانند که موشک‌های جمهوری اسلامی ایران، موشک‌های هجومی برای اهداف نامشخص نیست، بلکه موشک‌های دفاعی برای اهداف مشخص است.
اروپایی‌ها تاریخچه جنگ ما را خوب می‌دانند
موشک‌های جمهوری اسلامی، موشک‌هایی بازدارنده برای خاموش کردن آتش جنگ در منطقه است. جمهوری اسلامی ایران حتی در زمانی که هشت سال مورد حمله قرار گرفت، ابتدا به ساکن، دست به هیچ حمله‌ای نزد؛ مگر وقتی که قصد دفاع از خود را داشت. اروپایی‌ها این را خوب می‌دانند. اگر آمریکایی‌ها خودشان را به نفهمی می‌زنند، اروپایی‌ها تاریخچه جنگ ما را به خوبی خوانده‌اند.
با اروپایی‌ها درباره مسائل موشکی مذاکره نمی‌کنیم
من خودم در مذاکرات زمان جنگ با اروپایی حضور داشته‌ام و می‌دانم که آن‌ها جنگ ما را می‌شناسند. اروپایی‌ها اتفاقا در خفا می‌گویند که شما باید حق دفاع داشته باشید. تکرار می‌کنم، موشک‌های ما موشک‌های تدافعی است؛ موشک‌هایی که برای توازن قدرت در منطقه به کار می‌رود و این توازن قدرت به نفع اروپاست. بنابراین ما به هیچ عنوان برای اصل داشتن موشک و حتی کاهش موشک‌ها با اروپا مذاکره نمی‌کنیم.
ما با اروپایی‌ها بر سر صلح و امنیت منطقه‌ای مذاکره می‌کنیم. اروپایی‌ها باید از ما ممنون باشند که با نثار خون بهترین فرزندانمان منطقه را از داعش پاکسازی کردیم و سود این آرامش و امنیت، نصیب اروپا هم خواهد شد.
با این تفاسیر به نظر شما این احتمال وجود دارد که ما محدودیت‌های مدنظر اروپا را بپذیریم و همزمان تحریم هم باشیم؟
مذاکره یک داد و ستد است؛ شما ممکن است در بخشی از جریان مذاکره چیزی به دست بیاورید و در بخشی دیگر، چیزی را از دست بدهید. در مجموع، ما به هیچ عنوان، و به هیچ عنوان، و به هیچ عنوان، نمی‌توانیم هم چوب را بخوریم و هم هویج را! ما در مذاکرات خود همچون همه کشورهای دیگر، به منافع ملی خود می‌اندیشیم و تلاش می‌کنیم که بیش‌ترین دستاورد را داشته باشیم.
بی‌تردید اگر مذاکره با اروپا به این نقطه منتج شود که در عین حفظ تحریم‌ها، محدودیت‌های دیگری هم برای ما درنظر گرفته شود، من مطمئن هستم که جمهوری اسلامی ایران هرگز چنین چیزی را نخواهد پذیرفت. اما باب مذاکره با اروپایی‌ها برای ایجاد شکاف در دیوار تحریم‌های آمریکا باز خواهد بود.
آمریکا هنوز هم نمایندگانی را به کشورهای مختلف می‌فرستد تا ایران را به داشتن برنامه برای ساخت سلاح هسته‌ای متهم کند. اخیرا برخی از مقامات آمریکایی به لهستان سفر کرده بودند تا درباره خطر ایران هسته‌ای با این کشور گفتگو کنند. در شرایطی که آژانس بارها اعلام کرده که ایران فعالیت خارج از چارچوب نداشته است، چرا دیپلمات‌های ما نتوانسته‌اند این مسأله را به مقامات کشورهای جهان تفهیم کنند که ما به دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم؟ آیا این نشان از ضعف تیم دیپلماسی جمهوری اسلامی نیست؟
یکی از اصول بنیادین در روابط بین‌الملل، دیپلماسی عمومی است. شما در دیپلماسی باید از همه ابزارهای خود برای تفهیم حق خود و تشریح موضوعات مبتلابه در روابط بین‌الملل استفاده کنید. اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها از این ابزار به خوبی استفاده می‌کنند. آن‌ها با انجام سفرهای متعدد و ابزارهای دیپلماسی عمومی همچون اعزام گروه‌های دوستی، گروه‌های پارلمانی، استفاده از رسانه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد مختلف، خارج از دیپلماسی رسمی، تلاش می‌کنند که حرف‌های خود را مطرح و یارگیری کنند.
ضرورت استفاده هدفمند از دیپلماسی سیال
متأسفم که بگویم ما به طور کلی در حوزه دیپلماسی عمومی و در لابی‌گری ضعیف عمل می‌کنیم. این، امری ناخوشایند اما آشکار است. امیدوارم که به خودمان بیاییم و از ابزارهایی که در دست داریم از جمله توان ایرانیان مقیم در کشورهای مختلف، ایجاد ارتباط با سازمان‌های مردم‌نهاد خارج از کشور و بهره‌گیری از دیپلماسی سیال و سفرهای مقامات جمهوری اسلامی به کشورهای مختلف، به صورت هدفمند استفاده کنیم و تیمی هماهنگ در حوزه دیپلماسی عمومی ایجاد کنیم.
من ضعفی که به آن اشاره کردید را قبول دارم. ما این ضعف را از ابتدا داشته‌ایم. امیدوارم در حرکت‌های آینده بتوانیم این ضعف را پوشش بدهیم و از ابزارها و پتانسیل‌های مردمی خود برای پیشبرد اهداف دیپلماسی رسمی استفاده کنیم.
آقای دکتر! بابت وقت ارزشمندی که در اختیارم قرار دادید سپاسگزارم و برای شما آرزوی توفیق دارم.
من هم برای شما و همکارانتان آرزوی موفقیت می‌کنم.
انتهای پیام/
در بخش دوم گفتگو، مسائل بسیار مهمی در حوزه سیاست خارجی ایران مورد بحث و واکاوی قرار گرفته‌اند.
,بی‌درنگ شما را به مطالعه بخش دوم این گفتگو دعوت می‌کنیم.
,اگر موافق باشید قدری به مسائل مرتبط با سیاست خارجی ایران بپردازیم. اکنون با خروج آمریکا از برجام، مذاکره با کشورهای اروپایی به مسأله مهم سیاست خارجی کشور تبدیل شده است. برخی از کشورهای اروپایی به صراحت اعلام کرده‌اند که خواهان اعمال محدودیت‌های موشکی علیه ایران هستند. به نظر شما ما در چنین شرایطی باید چه رویکردی را اتخاذ کنیم؟
, اگر موافق باشید قدری به مسائل مرتبط با سیاست خارجی ایران بپردازیم. اکنون با خروج آمریکا از برجام، مذاکره با کشورهای اروپایی به مسأله مهم سیاست خارجی کشور تبدیل شده است. برخی از کشورهای اروپایی به صراحت اعلام کرده‌اند که خواهان اعمال محدودیت‌های موشکی علیه ایران هستند. به نظر شما ما در چنین شرایطی باید چه رویکردی را اتخاذ کنیم؟,پیش از آن که به پرسش شما پاسخ دهم باید بگویم که اصولا مذاکره در تمامی ادوار امر پسندیده‌ای است مگر آن که به این نتیجه برسید که مذاکره بی‌فایده است. این یک اصل در سیاست خارجی است. ما حتی در زمان حیات حضرت امام(ره) و حتی در زمان جنگ، هرگز باب مذاکره را نبستیم. در صدر اسلام نیز در بحبوحه منازعات و اختلافات، هیچ‌یک از ائمه(ع) و خود رسول‌الله(ص) اصل مذاکره را نفی نکرده‌اند.
,از تجربیات گذشته برای مذاکرات آینده درس بگیریم
, از تجربیات گذشته برای مذاکرات آینده درس بگیریم, از تجربیات گذشته برای مذاکرات آینده درس بگیریم,بنابراین، این که ما اصل مذاکره را نفی نکنیم، هم نشاندهنده اعتمادبنفس ماست و هم نشان می‌دهد که ما حقانیت داریم. بنابراین من شخصا اصل مذاکره با اروپایی‌ها را مفید می‌دانم؛ اما- و این اما بسیار مهم است- باید از تجربیات گذشته برای مذاکرات آینده درس بگیریم. وقتی می‌گوییم «مذاکره نه» باید بگوییم که بدیل مذاکره چیست؟ بدیل عدم مذاکره جنگ است.
,به اصل مذاکره با اروپا اعتقاد دارم
, به اصل مذاکره با اروپا اعتقاد دارم, به اصل مذاکره با اروپا اعتقاد دارم,ما ملت جنگ‌طلبی نیستیم و اهل مذاکره هستیم اما اهل مذاکره بودن به معنای عدول از مواضع نیست. ما با اعتمادبنفس وارد مذاکره می‌شویم و شرایط خودمان را مطرح می‌کنیم. طبیعی است که وقتی در یک مذاکره دو طرف، شرایط خود را مطرح می‌کنند، به بخشی از خواسته‌های خود می‌رسند و نه تمامی خواسته‌هایشان؛ لذا من به اصل مذاکره با اروپا اعتقاد دارم.
,مذاکره، سلاح را از ایران‌هراسان می‌گیرد
, مذاکره، سلاح را از ایران‌هراسان می‌گیرد, مذاکره، سلاح را از ایران‌هراسان می‌گیرد,من معتقدم مذاکره با اروپا نشاندهنده اعتمادبنفس جمهوری اسلامی ایران است. مذاکره، سلاح را از کسانی که می‌خواهند ایران‌هراسی کنند، به ویژه از مثلث آمریکا، عربستان و اسرائیل می‌گیرد. آن‌ها معتقدند ایران با جنگ‌طلبی به دنبال اهداف خود است.
,شما عدم عدول از اصول را به عنوان یک اصل مطرح کردید. رسانه‌های خارجی مشحون از نقل‌قول مقامات اروپایی مبنی بر تلاش برای تضعیف توان موشکی ایران است. ممکن است برخی حتی در داخل کشور بگویند چه می‌شود اگر محدودیت‌های موشکی را بپذیریم؟ آقای دکتر! این پرسش در ذهن من وجود دارد که حدیقف ما در امتیازدهی در جریان مذاکرات کجاست؟ به عبارتی از کدام نقطه به بعد عقب‌نشینی نمی‌کنیم؟
, شما عدم عدول از اصول را به عنوان یک اصل مطرح کردید. رسانه‌های خارجی مشحون از نقل‌قول مقامات اروپایی مبنی بر تلاش برای تضعیف توان موشکی ایران است. ممکن است برخی حتی در داخل کشور بگویند چه می‌شود اگر محدودیت‌های موشکی را بپذیریم؟ آقای دکتر! این پرسش در ذهن من وجود دارد که حدیقف ما در امتیازدهی در جریان مذاکرات کجاست؟ به عبارتی از کدام نقطه به بعد عقب‌نشینی نمی‌کنیم؟,پرسش بسیار خوبی است. اگر بخواهیم آیتم‌به‌آیتم پیش برویم، مسأله موشکی، زیرمجموعه کوچکی از مجموعه موضوعات مذاکرات خواهد بود اما آن‌چه که باید با اروپا مطرح شود، مسأله موشکی نیست بلکه بحث توازن قدرت در منطقه است. ما باید به اروپایی‌ها تفهیم کنیم که تمامی بلایایی که بر سر خاورمیانه آورده‌اید تنها به این دلیل بوده که شما بالانس و توازن قدرت را در خاورمیانه بهم می‌زنید.
,جمهوری اسلامی ایران زیر بار حرف زور نمی‌رود
, جمهوری اسلامی ایران زیر بار حرف زور نمی‌رود, جمهوری اسلامی ایران زیر بار حرف زور نمی‌رود,اگر شما اروپایی‌ها زندگی آرام و راحتی می‌خواهید، این آرامش باید برای مردم خاورمیانه نیز مهیا باشد. شما نمی‌توانید معادل X میلیارد دلار سلاح به یکی از طرفین دعوا بفروشید و به طرف دیگر بگویید که تو حتی حق ساختن سلاح هم نداری! این به معنای بهم زدن توازن قدرت است. ضمن این که این حرف، حرف زور است و جمهوری اسلامی ایران، زیر بار حرف زور نمی‌رود.
,موشک‌های جمهوری اسلامی، موشک‌های هجومی برای اهداف نامشخص نیست
, موشک‌های جمهوری اسلامی، موشک‌های هجومی برای اهداف نامشخص نیست, موشک‌های جمهوری اسلامی، موشک‌های هجومی برای اهداف نامشخص نیست,شما اروپایی‌ها باید بفهمید که با برهم زدن توازن قوا در منطقه خاورمیانه، خودتان زیان‌کننده اصلی هستید. اگر جمهوری اسلامی ایران، قدرتمند باشد، نتیجه، ایجاد صلح پایدار در منطقه است. اگر آن‌ها خواهان صلح پایدار در منطقه هستند باید بدانند که موشک‌های جمهوری اسلامی ایران، موشک‌های هجومی برای اهداف نامشخص نیست، بلکه موشک‌های دفاعی برای اهداف مشخص است.
,اروپایی‌ها تاریخچه جنگ ما را خوب می‌دانند
, اروپایی‌ها تاریخچه جنگ ما را خوب می‌دانند, اروپایی‌ها تاریخچه جنگ ما را خوب می‌دانند,موشک‌های جمهوری اسلامی، موشک‌هایی بازدارنده برای خاموش کردن آتش جنگ در منطقه است. جمهوری اسلامی ایران حتی در زمانی که هشت سال مورد حمله قرار گرفت، ابتدا به ساکن، دست به هیچ حمله‌ای نزد؛ مگر وقتی که قصد دفاع از خود را داشت. اروپایی‌ها این را خوب می‌دانند. اگر آمریکایی‌ها خودشان را به نفهمی می‌زنند، اروپایی‌ها تاریخچه جنگ ما را به خوبی خوانده‌اند.
,با اروپایی‌ها درباره مسائل موشکی مذاکره نمی‌کنیم
, با اروپایی‌ها درباره مسائل موشکی مذاکره نمی‌کنیم, با اروپایی‌ها درباره مسائل موشکی مذاکره نمی‌کنیم,من خودم در مذاکرات زمان جنگ با اروپایی حضور داشته‌ام و می‌دانم که آن‌ها جنگ ما را می‌شناسند. اروپایی‌ها اتفاقا در خفا می‌گویند که شما باید حق دفاع داشته باشید. تکرار می‌کنم، موشک‌های ما موشک‌های تدافعی است؛ موشک‌هایی که برای توازن قدرت در منطقه به کار می‌رود و این توازن قدرت به نفع اروپاست. بنابراین ما به هیچ عنوان برای اصل داشتن موشک و حتی کاهش موشک‌ها با اروپا مذاکره نمی‌کنیم.
,ما با اروپایی‌ها بر سر صلح و امنیت منطقه‌ای مذاکره می‌کنیم. اروپایی‌ها باید از ما ممنون باشند که با نثار خون بهترین فرزندانمان منطقه را از داعش پاکسازی کردیم و سود این آرامش و امنیت، نصیب اروپا هم خواهد شد.
,با این تفاسیر به نظر شما این احتمال وجود دارد که ما محدودیت‌های مدنظر اروپا را بپذیریم و همزمان تحریم هم باشیم؟
, با این تفاسیر به نظر شما این احتمال وجود دارد که ما محدودیت‌های مدنظر اروپا را بپذیریم و همزمان تحریم هم باشیم؟,مذاکره یک داد و ستد است؛ شما ممکن است در بخشی از جریان مذاکره چیزی به دست بیاورید و در بخشی دیگر، چیزی را از دست بدهید. در مجموع، ما به هیچ عنوان، و به هیچ عنوان، و به هیچ عنوان، نمی‌توانیم هم چوب را بخوریم و هم هویج را! ما در مذاکرات خود همچون همه کشورهای دیگر، به منافع ملی خود می‌اندیشیم و تلاش می‌کنیم که بیش‌ترین دستاورد را داشته باشیم.
,بی‌تردید اگر مذاکره با اروپا به این نقطه منتج شود که در عین حفظ تحریم‌ها، محدودیت‌های دیگری هم برای ما درنظر گرفته شود، من مطمئن هستم که جمهوری اسلامی ایران هرگز چنین چیزی را نخواهد پذیرفت. اما باب مذاکره با اروپایی‌ها برای ایجاد شکاف در دیوار تحریم‌های آمریکا باز خواهد بود.
,آمریکا هنوز هم نمایندگانی را به کشورهای مختلف می‌فرستد تا ایران را به داشتن برنامه برای ساخت سلاح هسته‌ای متهم کند. اخیرا برخی از مقامات آمریکایی به لهستان سفر کرده بودند تا درباره خطر ایران هسته‌ای با این کشور گفتگو کنند. در شرایطی که آژانس بارها اعلام کرده که ایران فعالیت خارج از چارچوب نداشته است، چرا دیپلمات‌های ما نتوانسته‌اند این مسأله را به مقامات کشورهای جهان تفهیم کنند که ما به دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم؟ آیا این نشان از ضعف تیم دیپلماسی جمهوری اسلامی نیست؟
, آمریکا هنوز هم نمایندگانی را به کشورهای مختلف می‌فرستد تا ایران را به داشتن برنامه برای ساخت سلاح هسته‌ای متهم کند. اخیرا برخی از مقامات آمریکایی به لهستان سفر کرده بودند تا درباره خطر ایران هسته‌ای با این کشور گفتگو کنند. در شرایطی که آژانس بارها اعلام کرده که ایران فعالیت خارج از چارچوب نداشته است، چرا دیپلمات‌های ما نتوانسته‌اند این مسأله را به مقامات کشورهای جهان تفهیم کنند که ما به دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم؟ آیا این نشان از ضعف تیم دیپلماسی جمهوری اسلامی نیست؟,یکی از اصول بنیادین در روابط بین‌الملل، دیپلماسی عمومی است. شما در دیپلماسی باید از همه ابزارهای خود برای تفهیم حق خود و تشریح موضوعات مبتلابه در روابط بین‌الملل استفاده کنید. اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها از این ابزار به خوبی استفاده می‌کنند. آن‌ها با انجام سفرهای متعدد و ابزارهای دیپلماسی عمومی همچون اعزام گروه‌های دوستی، گروه‌های پارلمانی، استفاده از رسانه‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد مختلف، خارج از دیپلماسی رسمی، تلاش می‌کنند که حرف‌های خود را مطرح و یارگیری کنند.
,ضرورت استفاده هدفمند از دیپلماسی سیال
, ضرورت استفاده هدفمند از دیپلماسی سیال, ضرورت استفاده هدفمند از دیپلماسی سیال,متأسفم که بگویم ما به طور کلی در حوزه دیپلماسی عمومی و در لابی‌گری ضعیف عمل می‌کنیم. این، امری ناخوشایند اما آشکار است. امیدوارم که به خودمان بیاییم و از ابزارهایی که در دست داریم از جمله توان ایرانیان مقیم در کشورهای مختلف، ایجاد ارتباط با سازمان‌های مردم‌نهاد خارج از کشور و بهره‌گیری از دیپلماسی سیال و سفرهای مقامات جمهوری اسلامی به کشورهای مختلف، به صورت هدفمند استفاده کنیم و تیمی هماهنگ در حوزه دیپلماسی عمومی ایجاد کنیم.
,من ضعفی که به آن اشاره کردید را قبول دارم. ما این ضعف را از ابتدا داشته‌ایم. امیدوارم در حرکت‌های آینده بتوانیم این ضعف را پوشش بدهیم و از ابزارها و پتانسیل‌های مردمی خود برای پیشبرد اهداف دیپلماسی رسمی استفاده کنیم.
,آقای دکتر! بابت وقت ارزشمندی که در اختیارم قرار دادید سپاسگزارم و برای شما آرزوی توفیق دارم.
, آقای دکتر! بابت وقت ارزشمندی که در اختیارم قرار دادید سپاسگزارم و برای شما آرزوی توفیق دارم.,من هم برای شما و همکارانتان آرزوی موفقیت می‌کنم.
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه