این روزها، از نیویورکتایمز گرفته تا روزنامههای داخلی که پیشتر تیتر زده بودند «امضای کری تضمین است» به دنبال القای ضرورت مذاکره با آمریکا هستند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، روزنامه آمریکایی نیویورکتایمز سهشنبه با انتشار مقالهای تلاش کرد تا توپ مذاکره را در زمین «مردم ایران» بیندازد. این روزنامه در یک گزارش به اصطلاح مردمی، گفتههایی را از زبان مردم عادی ایران نقل کرده و به تلاشی آشکار برای عادی جلوه دادن «مذاکره مجدد» با مقامات پیمانشکن آمریکایی دست زده است. هرچند این روزنامه آمریکایی به زیرکی و به ظاهر نظرات مختلفی را در متن گنجانده؛ اما سمت و سوی نتیجهگیریها این است که ما باید آمریکا را بار دیگر تجربه کنیم!
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,در بخشی از این مقاله که به قلم «توماس اردبرینگ» و با عنوان «مردم عادی ایران در واکنش به پیشنهاد ترامپ برای گفتگو: چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟» آمده است:
«باقری که یک خانم 60 ساله است و همسر خود را از دست داده میگوید:«چرا باید بلای تحریمها و کاهش ارزش پول ملی به سر ما بیاید؟» برای خانم باقری، آقای ترامپ و تشکیلات سیاسی ایران، هردو به نحوی یکسان بدی میکنند! او میگوید آنها مخل آسایش مردم عادی ایران میشوند. مردم عادی ایران در واکنش به پیشنهاد ترامپ برای گفتگو میگویند چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟ همه طوری سخنرانی میکنند که گویی به ما مردم ایران اهمیت میدهند اما در واقع فشارها بر روی ماست. با این وجود خانم باقری درباره این که گفتگوی مستقیم میان آقای ترامپ و رئیسجمهور، حسن روحانی، به طور خودکار به بهبود سطح زندگی مردم معمولی ایران کمک خواهد کرد، ابراز تردید میکرد. خانم باقری گفت که عقدههای بسیاری دارد و علاقهمند به تراضی و مصالحه نیست. بنابراین گفتگو با او ممکن است به معنای از شکست ما باشد.»
چرا آمریکا حاضر نیست برای اثبات حسن نیت خود تحریمها را لغو کند؟
کاری به رندی نیویورکتایمز در مهندسی افکار نداریم اما پرسش کانونی مقاله این روزنامه، پرسش مهمی است. به راستی چرا نباید بار دیگر آمریکا را تجربه کنیم؟ پاسخ روشن است: چون آمریکا در همه ادوار با ایران و مردم ایران سر ناسازگاری داشته است. چون آمریکا حاضر نیست برای اثبات حسن نیت خود نسبت به مردم ایران، تحریمها را لغو کند و آنگاه پای میز مذاکره بنشیند.
کمی بیش از دو هفته دیگر به سالروز کودتای 28 مرداد میرسیم؛ کودتایی که بحق، بزرگترین جنایت آمریکاییها در ایران است. به راستی چرا آمریکاییها بابت این اقدام خصمانه دستکم از ملت ایران عذرخواهی نمیکنند؟ درست همانطور که بابت بمباران هستهای هیروشیما و ناکازاکی عذر نخواستند. از خاطر نمیبریم که همین یکی دو سال قبل، وقتی مجری ژاپنی از اوباما سوال کرد که آیا بابت جنایت جنگی در ژاپن از مردم این کشور عذرخواهی میکنید؟ اوباما به صراحت گفت:«نه! این کار لازم بود!» ما به مصاف چنین سیاستمدارانی میرویم!
جنگ تجاری آمریکا با چین و اروپا
چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟ چون آمریکا در شرایطی که کرهشمالی به تعهداتش عمل کرد، همچنان تحریمها علیه این کشور را پابرجا نگهداشت! و چون آمریکا حتی به متحدان اروپاییاش هم رحم نمیکند و در یک جنگ تجاری تمامعیار در حال ضربه زدن به اقتصاد چین و اروپاست. چنین کسی چگونه میتواند در پیشنهاد مذاکره، خیرخواه و صادق باشد؟
از همه مهمتر، چرا کسی نمیپرسد که مگر اشکال برجام چه بود که آمریکا از آن خارج شد؟ دولتی که به تعهدات حکومت آمریکا پایبند نیست چقدر قابل اعتماد خواهد بود؟ کسی که چندینبار در عمل به تعهداتش خلف وعده کرده است، چرا دوباره این کار را نکند؟ چه کسی تردید دارد که دولت آمریکا از مذاکره تنها و تنها یک هدف را دنبال میکند و آن ضربه زدن بیشتر به ایران است؟
این روزها، از نیویورکتایمز گرفته تا روزنامههای داخلی که پیشتر تیتر زده بودند «امضای کری تضمین است» به دنبال القای ضرورت مذاکره با آمریکا هستند. تاریخ درباره این رویکردها و این افراد قضاوت خواهد کرد.
محسن حسنزاده
انتهای پیام/
در بخشی از این مقاله که به قلم «توماس اردبرینگ» و با عنوان «مردم عادی ایران در واکنش به پیشنهاد ترامپ برای گفتگو: چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟» آمده است:
«باقری که یک خانم 60 ساله است و همسر خود را از دست داده میگوید:«چرا باید بلای تحریمها و کاهش ارزش پول ملی به سر ما بیاید؟» برای خانم باقری، آقای ترامپ و تشکیلات سیاسی ایران، هردو به نحوی یکسان بدی میکنند! او میگوید آنها مخل آسایش مردم عادی ایران میشوند. مردم عادی ایران در واکنش به پیشنهاد ترامپ برای گفتگو میگویند چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟ همه طوری سخنرانی میکنند که گویی به ما مردم ایران اهمیت میدهند اما در واقع فشارها بر روی ماست. با این وجود خانم باقری درباره این که گفتگوی مستقیم میان آقای ترامپ و رئیسجمهور، حسن روحانی، به طور خودکار به بهبود سطح زندگی مردم معمولی ایران کمک خواهد کرد، ابراز تردید میکرد. خانم باقری گفت که عقدههای بسیاری دارد و علاقهمند به تراضی و مصالحه نیست. بنابراین گفتگو با او ممکن است به معنای از شکست ما باشد.»
چرا آمریکا حاضر نیست برای اثبات حسن نیت خود تحریمها را لغو کند؟
کاری به رندی نیویورکتایمز در مهندسی افکار نداریم اما پرسش کانونی مقاله این روزنامه، پرسش مهمی است. به راستی چرا نباید بار دیگر آمریکا را تجربه کنیم؟ پاسخ روشن است: چون آمریکا در همه ادوار با ایران و مردم ایران سر ناسازگاری داشته است. چون آمریکا حاضر نیست برای اثبات حسن نیت خود نسبت به مردم ایران، تحریمها را لغو کند و آنگاه پای میز مذاکره بنشیند.
کمی بیش از دو هفته دیگر به سالروز کودتای 28 مرداد میرسیم؛ کودتایی که بحق، بزرگترین جنایت آمریکاییها در ایران است. به راستی چرا آمریکاییها بابت این اقدام خصمانه دستکم از ملت ایران عذرخواهی نمیکنند؟ درست همانطور که بابت بمباران هستهای هیروشیما و ناکازاکی عذر نخواستند. از خاطر نمیبریم که همین یکی دو سال قبل، وقتی مجری ژاپنی از اوباما سوال کرد که آیا بابت جنایت جنگی در ژاپن از مردم این کشور عذرخواهی میکنید؟ اوباما به صراحت گفت:«نه! این کار لازم بود!» ما به مصاف چنین سیاستمدارانی میرویم!
جنگ تجاری آمریکا با چین و اروپا
چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟ چون آمریکا در شرایطی که کرهشمالی به تعهداتش عمل کرد، همچنان تحریمها علیه این کشور را پابرجا نگهداشت! و چون آمریکا حتی به متحدان اروپاییاش هم رحم نمیکند و در یک جنگ تجاری تمامعیار در حال ضربه زدن به اقتصاد چین و اروپاست. چنین کسی چگونه میتواند در پیشنهاد مذاکره، خیرخواه و صادق باشد؟
از همه مهمتر، چرا کسی نمیپرسد که مگر اشکال برجام چه بود که آمریکا از آن خارج شد؟ دولتی که به تعهدات حکومت آمریکا پایبند نیست چقدر قابل اعتماد خواهد بود؟ کسی که چندینبار در عمل به تعهداتش خلف وعده کرده است، چرا دوباره این کار را نکند؟ چه کسی تردید دارد که دولت آمریکا از مذاکره تنها و تنها یک هدف را دنبال میکند و آن ضربه زدن بیشتر به ایران است؟
این روزها، از نیویورکتایمز گرفته تا روزنامههای داخلی که پیشتر تیتر زده بودند «امضای کری تضمین است» به دنبال القای ضرورت مذاکره با آمریکا هستند. تاریخ درباره این رویکردها و این افراد قضاوت خواهد کرد.
محسن حسنزاده
انتهای پیام/
در بخشی از این مقاله که به قلم «توماس اردبرینگ» و با عنوان «مردم عادی ایران در واکنش به پیشنهاد ترامپ برای گفتگو: چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟» آمده است:
«باقری که یک خانم 60 ساله است و همسر خود را از دست داده میگوید:«چرا باید بلای تحریمها و کاهش ارزش پول ملی به سر ما بیاید؟» برای خانم باقری، آقای ترامپ و تشکیلات سیاسی ایران، هردو به نحوی یکسان بدی میکنند! او میگوید آنها مخل آسایش مردم عادی ایران میشوند. مردم عادی ایران در واکنش به پیشنهاد ترامپ برای گفتگو میگویند چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟ همه طوری سخنرانی میکنند که گویی به ما مردم ایران اهمیت میدهند اما در واقع فشارها بر روی ماست. با این وجود خانم باقری درباره این که گفتگوی مستقیم میان آقای ترامپ و رئیسجمهور، حسن روحانی، به طور خودکار به بهبود سطح زندگی مردم معمولی ایران کمک خواهد کرد، ابراز تردید میکرد. خانم باقری گفت که عقدههای بسیاری دارد و علاقهمند به تراضی و مصالحه نیست. بنابراین گفتگو با او ممکن است به معنای از شکست ما باشد.»
چرا آمریکا حاضر نیست برای اثبات حسن نیت خود تحریمها را لغو کند؟
کاری به رندی نیویورکتایمز در مهندسی افکار نداریم اما پرسش کانونی مقاله این روزنامه، پرسش مهمی است. به راستی چرا نباید بار دیگر آمریکا را تجربه کنیم؟ پاسخ روشن است: چون آمریکا در همه ادوار با ایران و مردم ایران سر ناسازگاری داشته است. چون آمریکا حاضر نیست برای اثبات حسن نیت خود نسبت به مردم ایران، تحریمها را لغو کند و آنگاه پای میز مذاکره بنشیند.
کمی بیش از دو هفته دیگر به سالروز کودتای 28 مرداد میرسیم؛ کودتایی که بحق، بزرگترین جنایت آمریکاییها در ایران است. به راستی چرا آمریکاییها بابت این اقدام خصمانه دستکم از ملت ایران عذرخواهی نمیکنند؟ درست همانطور که بابت بمباران هستهای هیروشیما و ناکازاکی عذر نخواستند. از خاطر نمیبریم که همین یکی دو سال قبل، وقتی مجری ژاپنی از اوباما سوال کرد که آیا بابت جنایت جنگی در ژاپن از مردم این کشور عذرخواهی میکنید؟ اوباما به صراحت گفت:«نه! این کار لازم بود!» ما به مصاف چنین سیاستمدارانی میرویم!
جنگ تجاری آمریکا با چین و اروپا
چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟ چون آمریکا در شرایطی که کرهشمالی به تعهداتش عمل کرد، همچنان تحریمها علیه این کشور را پابرجا نگهداشت! و چون آمریکا حتی به متحدان اروپاییاش هم رحم نمیکند و در یک جنگ تجاری تمامعیار در حال ضربه زدن به اقتصاد چین و اروپاست. چنین کسی چگونه میتواند در پیشنهاد مذاکره، خیرخواه و صادق باشد؟
از همه مهمتر، چرا کسی نمیپرسد که مگر اشکال برجام چه بود که آمریکا از آن خارج شد؟ دولتی که به تعهدات حکومت آمریکا پایبند نیست چقدر قابل اعتماد خواهد بود؟ کسی که چندینبار در عمل به تعهداتش خلف وعده کرده است، چرا دوباره این کار را نکند؟ چه کسی تردید دارد که دولت آمریکا از مذاکره تنها و تنها یک هدف را دنبال میکند و آن ضربه زدن بیشتر به ایران است؟
این روزها، از نیویورکتایمز گرفته تا روزنامههای داخلی که پیشتر تیتر زده بودند «امضای کری تضمین است» به دنبال القای ضرورت مذاکره با آمریکا هستند. تاریخ درباره این رویکردها و این افراد قضاوت خواهد کرد.
محسن حسنزاده
انتهای پیام/
در بخشی از این مقاله که به قلم «توماس اردبرینگ» و با عنوان «مردم عادی ایران در واکنش به پیشنهاد ترامپ برای گفتگو: چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟» آمده است:
,«باقری که یک خانم 60 ساله است و همسر خود را از دست داده میگوید:«چرا باید بلای تحریمها و کاهش ارزش پول ملی به سر ما بیاید؟» برای خانم باقری، آقای ترامپ و تشکیلات سیاسی ایران، هردو به نحوی یکسان بدی میکنند! او میگوید آنها مخل آسایش مردم عادی ایران میشوند. مردم عادی ایران در واکنش به پیشنهاد ترامپ برای گفتگو میگویند چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟ همه طوری سخنرانی میکنند که گویی به ما مردم ایران اهمیت میدهند اما در واقع فشارها بر روی ماست. با این وجود خانم باقری درباره این که گفتگوی مستقیم میان آقای ترامپ و رئیسجمهور، حسن روحانی، به طور خودکار به بهبود سطح زندگی مردم معمولی ایران کمک خواهد کرد، ابراز تردید میکرد. خانم باقری گفت که عقدههای بسیاری دارد و علاقهمند به تراضی و مصالحه نیست. بنابراین گفتگو با او ممکن است به معنای از شکست ما باشد.»
,چرا آمریکا حاضر نیست برای اثبات حسن نیت خود تحریمها را لغو کند؟
, چرا آمریکا حاضر نیست برای اثبات حسن نیت خود تحریمها را لغو کند؟, چرا آمریکا حاضر نیست برای اثبات حسن نیت خود تحریمها را لغو کند؟,کاری به رندی نیویورکتایمز در مهندسی افکار نداریم اما پرسش کانونی مقاله این روزنامه، پرسش مهمی است. به راستی چرا نباید بار دیگر آمریکا را تجربه کنیم؟ پاسخ روشن است: چون آمریکا در همه ادوار با ایران و مردم ایران سر ناسازگاری داشته است. چون آمریکا حاضر نیست برای اثبات حسن نیت خود نسبت به مردم ایران، تحریمها را لغو کند و آنگاه پای میز مذاکره بنشیند.
,کمی بیش از دو هفته دیگر به سالروز کودتای 28 مرداد میرسیم؛ کودتایی که بحق، بزرگترین جنایت آمریکاییها در ایران است. به راستی چرا آمریکاییها بابت این اقدام خصمانه دستکم از ملت ایران عذرخواهی نمیکنند؟ درست همانطور که بابت بمباران هستهای هیروشیما و ناکازاکی عذر نخواستند. از خاطر نمیبریم که همین یکی دو سال قبل، وقتی مجری ژاپنی از اوباما سوال کرد که آیا بابت جنایت جنگی در ژاپن از مردم این کشور عذرخواهی میکنید؟ اوباما به صراحت گفت:«نه! این کار لازم بود!» ما به مصاف چنین سیاستمدارانی میرویم!
,جنگ تجاری آمریکا با چین و اروپا
, جنگ تجاری آمریکا با چین و اروپا, جنگ تجاری آمریکا با چین و اروپا,چرا نباید آمریکاییها را تجربه کنیم؟ چون آمریکا در شرایطی که کرهشمالی به تعهداتش عمل کرد، همچنان تحریمها علیه این کشور را پابرجا نگهداشت! و چون آمریکا حتی به متحدان اروپاییاش هم رحم نمیکند و در یک جنگ تجاری تمامعیار در حال ضربه زدن به اقتصاد چین و اروپاست. چنین کسی چگونه میتواند در پیشنهاد مذاکره، خیرخواه و صادق باشد؟
,از همه مهمتر، چرا کسی نمیپرسد که مگر اشکال برجام چه بود که آمریکا از آن خارج شد؟ دولتی که به تعهدات حکومت آمریکا پایبند نیست چقدر قابل اعتماد خواهد بود؟ کسی که چندینبار در عمل به تعهداتش خلف وعده کرده است، چرا دوباره این کار را نکند؟ چه کسی تردید دارد که دولت آمریکا از مذاکره تنها و تنها یک هدف را دنبال میکند و آن ضربه زدن بیشتر به ایران است؟
,این روزها، از نیویورکتایمز گرفته تا روزنامههای داخلی که پیشتر تیتر زده بودند «امضای کری تضمین است» به دنبال القای ضرورت مذاکره با آمریکا هستند. تاریخ درباره این رویکردها و این افراد قضاوت خواهد کرد.
,محسن حسنزاده
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه