سبک زندگی نجیب زادگی و رعیتی در انگلیسِ ۲۰۱۸/ وقتی درب های ورودی ساختمان ها برای فقرا و ثروتمندان تفکیک می شوند

اخیرا در ادامه فرهنگ برای ورود به برخی امکان و یا عبور از برخی اماکن درب های ورودی به تناسب طبقه اقتصادی افراد تفکیک شده اند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتریک"؛ فاصله طبقاتی در جامعه انگلیس هر روز بیشتر می شود، به نحوی که اخیرا این رشد فزاینده کرامت انسانی را در این جامعه سلطنتی نشانه رفته است. در لندن روزانه ثروتمندانی هستند که برای زندگی تجملاتی خود میلیاردها پوند خرج می کنند و در همان جامعه فقیرانی هستند که برای سیرکردن شکم خودشان دست و پا می زنند. ظاهرا علی رغم ادعای انگلیسی های متمدن دوران نجیب زادگی در این کشور به پایان نرسیده است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, تیتریک,

اخیرا در ادامه فرهنگ تجمل گرای انگلیس درب ورودی برخی اماکن برای فقرا و ثروتمندان تفکیک شده است، این تفکیک طبقاتی برای ورود فقرا و ثروتمندان کرامت انسانی افراد ضعیف و فقیر جامعه را نیز نشانه گرفته است.

گاردین در مطلبی در این رابطه نوشت: درب های مختلف. مدارس مختلف. خانه سازی متمایز. لندن و دیگر شهرهای بزرگ که در تکاپوی مبارزه با انحطاط هستند، به طور فزاینده ای در سطح بسیار کوچکی مجزا شدند. این نوع از تفکیک و تبعیض اجتماعی به شکل جدید و قدیمی در خصومت طبقاتی مشهود است.

, گاردین,

شکایاتی در مورد "درب های فقیر" وجود دارد. این اعتراضات در لندن در خارج از خیابان تجاری 1 که آپارتمانهای لوکس به مبلغ 3 تا 4 میلیون پوند دارد، رخ داد. افرادی که قادر به اجاره این خانه ها هستند از درب نگهبانی وارد می شوند، اما دیگران از درب پایین خیابان که پر از زباله است، وارد می شوند.

فارغ از توجه به وضعیت طبقاتی، افراد دارای احساسات هستند. هنگامی که شما باید از مسیری غیر از مسیر ساکنان ثروتمند وارد یک ساختمان شوید، احساس شما تحت تأثیر قرار می گیرد. وقتی جامعه به شما می گوید که نالایق هستید، احساس بی لیاقتی در شما آغاز می شود.

البته این وضع تنها در مورد توسعه دهندگان خصوصی نیست، بلکه در مدارس نیز وجود دارد. گزارشی از مستند The Challenge هشدار داد که یک سوم از مدارس ابتدایی و یک چهارم از مدارس راهنمایی در راستای خطوط اقتصادی به طور فزاینده ای دچار فاصله طبقاتی می شوند.

ما نباید از رسمی شدن این طبقه بندی غافل شویم. هنگامی که احزاب محافظه کار انگلیس از کاهش نابرابری درآمد می گویند، انگلستان فاصله رو به رشد بسیار مشهودی از آن دارد. در حال حاضر، در حالی که درآمد متوسط در دهه گذشته به معنای واقعی کاهش یافته و ثروت 1000 نفر ثروتمند بیشتر از دو برابر شده، بعید است که خانه به دوشی نادیده گرفته شود. نتیجه نهایی، جداییِ رو به رشد بین افراد است.

استفاده ی کلمه "سخت‌کوشان" توسط فیلیپ هاموند وزیر دارایی انگلیس در طول سخنرانی اش، یادآورِ چگونگی تفاوت های درآمد و ثروت در سال های اخیر بود که در روح ملی ما تصدیق شده است. هرگز اهمیت ندهید که بزرگترین عوامل موفقیت در زندگی، ثروت والدین و محل تولد شما است.

چند سال پیش، هنگام مصاحبه با ساکنین ثروتمند و فقیر محله اسلینگتون لندن از میزان بی اعتمادی و تلخی هر دو قشر، شوکه شدیم. ساکنان فقیرتر از نگاه بالا به پایین شکایت کردند، در حالی که ساکنان ثروتمند درباره ترس خود از رد شدن از خانه های مسکونی پشت ساختمان در شب صحبت کردند. این مشکلات عواقب واقعی دارند.

البته، شما نمی توانید بدون اشاره به آتش سوزی وحشتناک برج گرنفل که بسیاری از آنها، از جمله ساکنان باقی مانده، بر این باور بودند که تبعیض طبقاتی منجر شد تا مقامات گوش نداده و یا در مورد نگرانی های ایمنی کاری انجام ندهند، به طبقه و مسکن فکر کنید.

جایگزین چیست؟ به توسعه دهندگان بگویید که مجبور نیستند مسکن ارزان قیمت بسازند؟ بلوک های جداگانه برای کسانی که نمی توانند قیمت بازار را بپردازند، بسازیم؟ اکثر ما موافق هستیم که نمی خواهیم به سبک پاریس که فقیران را به حومه شهر منتقل می کند، زندگی کنیم؛ به همین دلیل صادق خان شهردار مسلمان لندن و مقامات محلی اصرار دارند که درصد مشخصی از آپارتمان ها در توسعه های جدید، قابل خریداری و ارزان باشند. با این حال، جوامع مختلط تعامل خوبی با محیطی که به شما القاء می کند که افرادی که درآمد کمتری دارند تنبل و احمق هستند، ندارند.

جورج اورول رمان نویس نوشت: "اگر خودستایی خود را به طور مداوم ریشه کن نکنید، مانند نیلوفر صحرایی تا زمانی که دفن شوید به شما می چسبد."

ما باید چیزی فراتر از قیمت های خانه هایمان را تغییر دهیم. ما باید نگرش هایمان را تغییر دهیم.

معصومه میرحسینی

انتهای پیام/

]