کارخانه سیمان دهلران؛ پروژه ای از جنس درد و رنج+تصاویر

وعده های به سرانجام رسیدن کارخانه سیمان دهلران از سوی مسئولان به تحقق نیافت.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از نسیم دهلران؛ وقتی کلنگ پروژه ای بزرگ بر زمین کوبیده می شود به دنبال آن خرسندی دوچندان برای اهالی آن منطقه به وجود می آید. این خوشحالی از سبب سخنان مسئولان است که در زمان کلنگ زنی از اتفاقات خوبی که در زمان افتتاح آن پروژه به دست می آید سخن می گویند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, نسیم دهلران,

مسلماً پروژه های بزرگ که قرار است تحولی عظیم در یک شهر و یا استان به وجود بیاورند نیازمند زمان زیاد برای بهره برداری می باشند و این را سالیان سال است که مردم ایران درک نموده اند و صبر خود را حتی برای پروژه های نیمه بزرگ نیز زیاد نموده اند.

پروژه های بزرگ زیادی در شهرستان دهلران در طول سالیان دور کلنگ خورده اند و یکی از قدیمی ترین آن ها کارخانه سیمان دهلران است که جوانان بیکار زمان کلنگ زنی آن اکنون دیگر جزء نسل بزرگترها محسوب می شوند، عده ای کارپیدا کرده اند و عده ای کاسبی را با سرمایه پدری و یا سپرده های بانکی انجام داده اند و هده ای نیز خانه نشین شده اند و هرگز به فکر تشکیل خانواده نیز نیستند.

اکنون حدود 12 سال است که از سال کلنگ زنی کارخانه سیمان دهلران می گذرد و پروژه ای که قرار بود معضل بیکاری را در دهلران از بین و یا بکاهد دیگر خودش به یک معل تبدیل شده است.

کارخانه سیمان دهلران؛ پروژه ای از جنس درد و رنج

تعداد اندک شماری که به نام کارگر در این کارخانه نیمه تمام مشغول به کار بودند از کار خود اخراج و چند سالی است که برای احیای حق و حقوق خود به این در و آن در می زندد و زمان برگشت به خانه شرمنده زن و بچه هایشان می شوند.

تقریباً اکثر مسئولان سیاسی استان و شهرستان قول افتتاح این کارخانه را داده اند و حتی تاریخ افتتاح را نیز اعلام نموده اند که همه ی آن قول ها به سر انجام نرسید و قصه ی تلخ کارخانه سیمان دهلران با وعده های شیرین مسئولان همچنان در تلخی به سر می برد.

اکنون مدتی است که مسئولان دیگر حتی نامی از آن را بر زبان نمی آورند و کارخانه سیمان دهلران به یک ماکت در مسیر دهلران – آبدانان تبدیل شده است که هر مسافر آشنایی که از آن می گذرد نگاهی افسوس بار و غم انگیز نیز از آن می کند.

گذر زمان و دستان منفعل مسئولان برای به سرانجام رساندن کارخانه سیمان دهلران باعث شده است که مردم به این تفکر برسند که شاید پشت این قصه، قصه ی دیگری باشد که یا مسئولان با آن همکاری می کنند و یا اینکه آنقدر قضیه پیچیده است که حتی مسئولان از گفتن واقعیت آن برای مردم می پرهیزند.

اینکه کارخانه ای به این میزان رشد برسد که به گفته اداره کل صنعت، معدن و تجارت استان در فروردین 94 پیشرفت آن 75 درصد باشد ولی دیگر رشدی نکند و مسئولی هم خود را نسبت به این قیه مسئول نداند تا پیگیری نماید باعث می شود تا مردم از مسئولان دلسرد شوند و دیگر به تدبیر آن ها امید نمی بندند.

وقتی کارخانه سیمان دهلران با این همه رشد به جایی نرسد چگونه مردم می توانند به پروژه های دیگری چون 3100NGL که هر از چندگاهی با کلنگ و بیل مکانیکی و... عملیات اجرایی آن با حضور وزیر و استاندار و... آغاز می شود اعتماد نمایند و خرسند باشند که مسئولان دارند برای آبادانی شهر تلاش می نمایند.

به طور واقع اکثر مسئولان برای بیلان کاری هم که شده کار و تلاش می کنند و دوندگی های فراوانی دارند اما باید دانست که فقط دوندگی برای آبادانی یک شهر کافی نیست چراکه اگر برای به سرانجام رساندن یک پروژه، برنامه ریزی درست نشود به مانند دویدن بر روی دستگاه دو ثابت می باشد که فقط مسئول را خسته می کند و مردم را نیز نا امید...