نتایج ثبت شده در بازیهای آسیایی نشان دادهاند که فدراسیون دوومیدانی در سرمایهگذاری روی دونده بانوان، اشتباه کرده و تخم مرغهایش را در سبد نادرستی قرار داده است.
به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاعرسانی دانا؛ دوندگان سرعت کشورمان در بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو مانند برخی دیگر از رشتههای ورزشی، بسیار دور از انتظار ظاهر شدند تا با ثبت نتیجهای ناامیدکننده و حتی ناتوانی در کسب مدال برنز، به کار خود در دوی مهم و پربیننده ۱۰۰ متر پایان بدهند و کاروان اصطلاحاً کیفی ایران را برخلاف بازیهای دوره گذشته که مدال داشت، از کسب سکوی آسیایی محروم کنند.
بر کسی پوشیده نیست که برای اعزام هر یک از دوندگان کشورمان به دهکده بازیها، هزینههای گزاف و تدارکات بسیاری انجام شده و تمام این هزینهکردها هم به امید کسب مدال بوده اما حالا که سرعتیهای ایران از کسب مدال یا حتی از رسیدن به فینال ناکام مانده و ناتوان بودهاند، مبالغ بسیار زیادی از بیتالمال به هدر رفته و پیشبینیها هم در مسیری برخلاف امیدواری کاروان ایران به تحقق پیوستهاند.
در این بین اما ناکامی فرزانه فصیحی، نایبقهرمان دوومیدانی زنان آسیا که کمتر از ۳ ماه پیش به مدال نقره قاره کهن رسیده بود، در آوردگاه مهم بازیهای آسیایی جلوه دیگری داشت. فصیحی که توسط دوستان و همراهانش در فضای مجازی به «دختر باد» مشهور شده، عملکردی بسیار نازلتر از سطح معمولی یک دونده سرعت ۱۰۰ متر را از خود در پیست هانگژو بر جای گذاشت و حتی به فینال هم راه نیافت.
فصیحی که رکورد دور از انتظارش با واکنش جدی و انتقاد هادی سپهرزاد، مدیر تیمهای ملی دوومیدانی هم مواجه شده و ناکامی او را پریدن یک مدال از سبد کاروان ورزش ایران دانسته، با ثبت زمان ۱۱.۷۰ ثانیه در جایگاه چهارم گروه خود ایستاد و از رسیدن به فینال بازماند؛ در حالی که حمیده اسماعیلنژاد با رکوردی طعنهآمیز، به فینال رسید و در فینال هم با شایستگی بر رده هفتم قرار گرفت.
فصیحی که انواع و اقسام اردوهای برونمرزی و مسابقات بینالمللی را تجربه کرده و حتی در المپیک ۲۰۲۰ توکیو هم با سهمیه وایلدکارت دویده، از اسماعیلنژادی که کمترین تجربه بینالمللی را دارد، ضعیفتر نشان داد و ثابت کرد که القابی مانند دختر باد، تنها به درد همان فضای مجازی میخورند؛ چرا که با وجود اسماعیلنژاد و رکوردهای وی، حداقل فصیحی دیگر دختر باد نیست.
دونده سرعتی ایران که توقع میرفت حداقل بتواند از مرحله مقدماتی صعود کرده و به فینال بازیها برسد، جامعه دوومیدانی را تماماً مایوس کرد و حالا نگاهها به دونده سرعتی دیگری است که در مسابقات بینالمللی ترکیه برای نخستین بار رکورد فرزانه را شکسته و به عنوان رقیب جدی وی گام در عرصه رقابت گذاشته است؛ کسی که پیش از این فقط در مسابقات داخلی حضور داشت.
رفتهرفته مشخص میشود که اعزامهای کاروان ایران به هانگژو، چندان کیفی نبوده و اعتماد اهالی کمیته ملی المپیک به وعدهها و ادعاهای رؤسای فدراسیونها چندان منطقی نبوده. در همین دوومیدانی میتوان باور داشت که با رکوردهای اخیر فصیحی و اسماعیلنژاد، وارونگی روایتی جدی از سوی اهالی دوومیدانی شکل گرفته و تمام تخممرغها در سبد ناامنی گذاشته شده است.
دیگر میتوان گفت که مدال نقره فصیحی در مسابقات قهرمانی آسیا، در شرایطی کسب شد که تعدادی از رقبای اصلی در آن تورنمنت حضور نداشتند و بازیهای آسیایی را میشود آوردگاه دقیقتری برای معیارسنجی درنظر گرفت. همچنین پیش از این صحبتهای زیادی درباره این که فدراسیون دوومیدانی رکوردهای دیگران را به کنفدراسیون آسیایی اعلام نمیکند، وجود داشت.
انتظار میرود با بازگشت کاروان دوومیدانی به میهن، اقداماتی جدی در زمینه پوستاندازی این رشته مادر در آستانه رویدادهای مهم جهانی و المپیکی شکل بگیرد؛ مخصوصاً حالا که فدراسیون باید انتخاباتی هم داشته باشد و وزیر جدید ورزش و جوانان هم نگاهی تحولگرایانه و تغییرطلب از خود نشان داده است.
ارسال دیدگاه