جمع آوری
نگاهی به مواضع مقام معظم رهبری، قبل و بعد از برنامه ی جامع اقدام مشترک(برجام )
مقام معظم رهبری قبل از شروع گفتگوهای هسته ای بین ایران و پنج به علاوه یک به صراحت اعلام کردند:«که از هرگونه توافق و گفتگو استقبال میکنیم اما به این گفتگوها خوشبین نیستیم.»[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از مریان خبر ، شاید در بدو امر این جمله مزاج سیاسی بعضی از جناح های سیاسی داخل کشور را که برداشت های صرفا ظاهری از بیانات ایشان دارند، به هم زد اما این موضع در کنار عبارت نرمش قهرمانانه گویا رنگی دیگر پیدا می کند و از یک نوع ادبیات سیاسی حکایت دارد که فراتر از اتخاذ مواضع سیاسی صرفا جناحی یا مصلحت اندیشانه است. با مقایسه مواضع رهبری با مواضع سایر رهبران جهان که در مواضعشان صرفا به کارکرد داخلی توجه می کنند، مواضع مقام معظم رهبری علاوه بر اینکه دربردارنده ی منافع تمامی ملت ایران است، حاوی نکات روشن گرایانه است و این نوع ادبیات کمتر در سخنان سایر رهبران جهان دیده می¬شود. ایشان در مواضع شان سره از ناسره را مشخش می کنند و صراط مستقیم را به مسئولین و مردم گوشزد می کنند. این نوع دلسوزی ایشان به کشور و ملت، از آغاز انقلاب اسلامی ایران، ایشان را علاوه بر یک رهبر سیاسی لایق و هشیار، به رهبری معنوی نیز مبدل ساخته است. این برای اولین بار نیست که ایشان در مسائل مختلف سیاسی، موضعی رو به جلو و آینده نگرانه(flash forward) اتخاذ می کنند تا مردم و مسئولین را از خطرات احتمالی در آینده آگاه سازند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مریان خبر,لازم به یادآوری است که علت خوشبین نبودن ایشان به مذاکرات اخیر، سابقه ی دشمنی بعضی از کشورهای غربی و در راس آنها آمریکا با مردم ایران است. نقش آمریکا در کودتای 28 مرداد، سوءاستفاده های این کشور در ایران ازجمله جاسوسی و عدم توجه به استقلال سیاسی ایران و در پی آن پرونده ی کارکنان دیپلماتیک و کنسولی ایالات متحد آمریکا در تهران، حمایت از رژیم بعث عراق در حمله به ایران، تجهیز کشور عراق به سلاح های شیمیایی کشتار جمعی، حمله به هواپیمای ایران ایر شماره 655 در 12 تیر 1367 و شهادت تمامی 290 مسافر آن، حمله به سکوهای نفتی ایران، تجهیز و حمایت از گروهک منافقین و در پی آن ترور مردم بیگناه و شخصیت های سیاسی و علمی کشور، واقعه ی صحرای طبس و تجاوز به حاکمیت سرزمینی ایران، حمایت از فتنه گران 88 گوشه ای از دلایل خوشبین نبودن و عدم اعتماد رهبری و مردم ایران به آمریکاست.
,چگونه ممکن است کشوری با این همه اقدامات علیه این ملت و داشتن سابقه ای سیاه، با انعقاد یک توافق، ردای دوستی پهن کند و یک شبه تغییر ماهیت دهد؟ مردم چگونه باید این دشمنی ها را فراموش کنند؟ لازم است بعضی از دولت مردان از کنار تذکرها و هشدارهای مقام معظم رهبری به سادگی عبور نکنند. این در حالی است که خود رئیس جمهور آمریکا بلافاصله پس از بیرون آمدن متن توافق اظهار کرد:«ما با کشوری توافق کرده ایم که 35 سال دشمن ما بوده است و نباید این را فراموش کنیم.»
,پس از زمزمه های پایان جلسات گفتگوهای پنج به علاوه یک با ایران در وین و رسیدن به یک توافق جامع، در حالی که بعضی از رسانه های داخل و خارج از ایران سعی داشتند تا این توافق را بهترین توافق ممکن معرفی کنند، سیاست مداران آمریکایی باز هم با سیاست زور و تهدید در قبال ایران صحبت کردند. مقام معظم رهبری باز هم شجاعانه همچون گذشته در واکنش به این اظهارات که از اصطلاح کهنه و تاریخ گذشته" بررسی گزینه های روی میز" استفاده کردند، اعلام کردند که:«چه توافق بشود و چه توافق نشود سیاست ما در قبال آمریکا تغییری نخواهد کرد.» نکته ای که در این جمله وجود دارد این است که ایشان به استناد اتفاقات چند سال اخیر در رابطه با ترور دانشمندان هسته ای و سنگ اندازی آمریکا در جهت ممانعت از پیشرفت هسته ای کشورمان، این بار در اظهاراتی رو به عقب(flash back) که به تیزبینی حضرت امام(ره) در شناخت آمریکا به عنوان دشمن اصلی ملت ایران اشاره کردند و هدف از آن مشخص کردن ماهیت واقعی نظام سیاسی آمریکاست، در مفهومی مخالف مبین این نکته است که سیاست های نظام آمریکا پس از انقلاب اسلامی ایران تغییری نکرده تا ایران نیز در قبال آمریکا تغییر جهت دهد.
,جمله ی " چه تصویب بشود و چه تصویب نشود " که بارها از سوی رهبری تکرار شد، به نظر می رسد مبین این است که جمهوری اسلامی ایران امروز در منطقه و حتی در سطح جهان به مرحله ای از اقتدار و عزت رسیده است که در بین کشورهای دیگر به عنوان یک قدرت بلامنازع از آن یاد می شود. مردم ایران و رهبری خواستار توافق هستند و از توافق استقبال می کنند اما کشورهای غربی نیز به اندازه ی ایران به این توافق نیاز دارند و این نکته ی قابل توجهی است. مسلم است که تیم مذاکره کننده از هیچ تلاشی برای عزت مندی ملت ایران دریغ نکرده اند اما چرا باید بعضی از روزنامه ها به نقل از بعضی سیاسیون داخل، از احتمال فعالیت شرکت های خارجی در ایران ذوق زده شوند؟ گویا به عنوان مثال مشکلات مردم ایران در گرو فعالیت شرکت مالتی نشنال مک دونالد بوده است!
,نکته ی دیگری که نیازمند توجه بیشتری است، تاکید مقام معظم رهبری در رابطه با توجه اعضای تیم مذاکره کننده به ضمانت اجرای این توافق در مورد نقض تعهد آمریکا و شرکای این کشور بود. اصل وفای به عهد که هم در حقوق داخلی کشورها و هم در روابط بین الملل از آن به عنوان یک اصل بنیادین حقوقی نام برده می شود و علاوه بر اینکه در نظام حقوقی اسلام مطرح است، در متون حقوقی لاتین نیز با عنوان (pacta sunt servanda) یاد می شود، در سخنان حکیمانه ی رهبری نیز متبلور می شود و ایشان تذکر دادند که اعضای محترم تیم هسته ای طوری متن را تنظیم کنند که ابعاد حقوقی نقض تعهد آمریکا نیز در آن متن گنجانده شود. جالب این است که پس از تنظیم متن توافق و مطرح شدن آن در رسانه ها، مقامات آمریکایی هر کدام به نوبت تفسیری جداگانه از توافق را انجام دادند که مصداق بارز تفسیر به رای بود و صرفا به امتیازاتی که از ایران گرفته بودند اشاره کردند و در مورد امتیازات داده شده به ایران سکوت اختیار کردند.
,در پایان با واکاوی بعد دیگری از جمله ی " چه تصویب بشود و چه تصویب نشود" این نکته به ذهن متبادر می شود که آمریکا در پی عدم گسترش اسلام ایرانی در قبال اسلام سعودی و ائتلاف کشورهای عربستان، ترکیه، مصر و اردن در پی مقابله با اسلام ایرانی است تا حاشیه امنیت رژیم اشغالگر قدس را تامین کند. مسئولین آمریکایی مدت هاست که به نقش حمایتی ایران از حزب الله لبنان، دفاع از مردم فلسطین، انصارالله یمن، مردم سوریه و بحرین اعتراض کرده و نفوذ سیاسی ایران در منطقه را حمایت از تروریسم معرفی می کنند. واکنش مقام معظم رهبری به این گونه اظهارات این جمله بود که چه توافق بشود و چه توافق نشود، اسرائیل روز به روز در منطقه نا امن تر خواهد شد. /امیر حسین پور ، کارشناس ارشد حقوق بین الملل
,انتهای پیام/ج
]
ارسال دیدگاه