یادداشت؛
بحران مدیریت/ترس از ریسمان سیاه و سفید!
بحرانی به نام «مدیریت بحران» و ریسمانی که به دور اقبال مردم لرستان گره کور زده‌اند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از سفیرافلاک، در جریان سیل پاییز و زمستان ۹۷ خساراتی به زیرساخت‌های مهم لرستان وارد شد، اگرچه سیل ممکن است در همه‌جا رخ دهد اما آنچه در این میان مهم است سه مرحله پیش، حین و پس از بحران است که با توجه به غیرمترقبه بودن برخی از حوادث، مدیریت پیش از وقوع و اجرای برنامه‌های بلندمدت برای پیشگیری از بروز آثار مخرب حوادث اهمیت بالایی دارد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, سفیرافلاک،,ازآنجاکه سیل در لرستان در بهمن‌ماه ۹۷ خساراتی به بخش‌های مختلف راه، ابنیه، پل، زیرساخت‌های شهری و جاده‌ای و بخش کشاورزی وارد آورد اما با اعلام خسارات و طراحی پلانی ازمسیرهای خطرناک و آسیب‌پذیر انتظار می‌رفت یک مدیریت صحیح بتواند در ادامه بارش‌ها در استانی که یکی از پربارش‌ترین استان‌های کشور است و البته شدت بارش‌ها معمولاً باسیلابی شدن مسیل‌ها و رودخانه‌ها همراه است، تدابیری جدی جهت مقابله باسیل و کاهش خطرات و آسیب‌های احتمالی به بخش‌های مختلف ذکرشده اندیشیده شود که متأسفانه بعد از گذشت ۲ماه این بار سیلاب ویرانگری در ۱۲ فروردین‌ماه ۹۸ در لرستان به وقوع پیوست که در تاریخ این استان بی‌سابقه بود، سیلابی که همه هست و نیست مردم را با خود برد.
,سیلاب نه‌تنها در لرستان بلکه در دیگر استان‌ها ازجمله گلستان و خوزستان نیز به وقوع پیوست و خساراتی بر جای نهاد تا به‌خوبی مشخص شود در این مقطع حساس، بیش از هر زمان دیگری کشورمان در حوزه مقابله با بحران نیازمند یک مدیریت کارآمد، صحیح واثرگذار است و کسی باید در رأس هرم سازمان مدیریت بحران قرار بگیرد که خود سر رشته‌ای از امور عمرانی و مدیریت بحران داشته باشد.
,پیش‌بینی بارش‌ها و سیلابی شدن رودخانه‌ها در یک نقطه ازلرستان و تجمیع تمامی امکانات و تجهیزات موجود در همان نقطه و وقوع سیلاب در جنوبی‌ترین نقطه استان به‌خوبی از ضعف امکانات و تجهیزات به‌روز و مدرن در سیستم هواشناسی وهمچنین ضعف‌های مدیریتی به‌خوبی پرده برداشت تا لرستان برای همیشه به‌واسطه سیلابی ویرانگر از مسیر توسعه در محرومیتی عظیم فرو برود.
,همان‌طور که در سال ۹۷ سیلاب هشدارهای خود را به مسئولان و مدیران داده بود اما کسی از تجربه‌ها درس نگرفت و نتیجه این بی‌توجهی و سهل‌انگاری دامان مردم محروم را گرفت و با تمامی خسارات و صدمات ازسرمان گذشت و ۲۰ سال دیگرلرستان را به عقب راند.
,اگرچه فاجعه عظیم سیلاب بر تمامی تدابیر، برنامه‌ها،جلسات متعدد و تبلیغات مدیران خط بطلان کشید اما نوع‌دوستی، همدردی، مکاری وحمایت‌های مادی و معنوی مردم از اقصی نقاط کشور تا حدود زیادی باعث کاهش دردها وآلام سیل‌زدگان شد.
,هیچ‌گاه آن لحظه که یک شیر زن خرم‌آبادی پنجه گل‌آلود خود را بر پشت شانه آقای نجار، رئیس سازمان بحران به یادگار گذاشت از حافظه تاریخی این استان پاک نخواهد شد، پنجه‌ای که حرف‌های بسیاری داشت و مشقی بود که شاید مدیریت بحران از اتفاقات مهیب و جان‌سوز درس‌های بزرگی بگیرد اما متأسفانه تدابیر خاصی از سوی سازمانی که رئیس آن به‌جای نجار باید یک بنا باشد تا با اندیشه‌های خود سدی محکم در برابر تمام تهدیدات احتمالی بسازد اما متأسفانه بعدازاین همه اتفاقات اسفناک، سدی چوبی در برابر تمامی خطرات و حوادث ساخته‌شده که موریانه دردل آن جا کرده و هرلحظه ممکن است نقطه‌ای دیگر از این کشور را در غم و ماتم فروببرد.
,بعدازاینکه مردم این دیار فاجعه سیلاب اخیر را تجربه کرده‌اند همچنان از ریسمان سیاه‌وسفید می‌ترسند، ریسمانی که دو سر آن در دست مسئولان است وگویا آن را به دور بخت و اقبال این مردم بخت‌برگشته گرهی کور زده‌اند!
,با آغاز بارش‌های پاییزی بار دیگر خطر در مناطق سیل‌زده پلدختر و معمولان احساس شد و امیدواریم تا قبل از اینکه سیلاب دیگری از راه برسد و اندک داشته‌های این مردم را با خود ببرد، تدبیری ویژه از سوی مسئولان در سطوح کلان کشور برای مقابله با بحران‌ها و حوادث غیرمترقبه در لرستان اندیشیده شود و مردم این استان با خیالی آسوده‌تر به فکرساختن خرابه‌های برجای‌مانده از سوء مدیریت‌های گذشته باشند!
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه