• شنبه ۲۱ دی ۱۳۹۸ ۱۱:۲۹
• کد خبر : 1562934

• اخبار
• سایر رسانه ها

وارد خانه سفال سنندج که می شویم دستان هنرمند پگاه بر خشت خشت دیوارهای این خانه خودنمایی می کند و چه زیبا می توان نگریست این همه هنر تماشایی یک بانوی سنندجی را.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، با شروع زندگی انسان هنر نیز متولد شد، هنر نقاشی از اولین هنرهایی است که انسان ها به آن روی آوردند چون نقاشی بر روی دیواره های غارها و سنگ ها، هنر نقاشی در طول هزاره ها تکمیل شده است و با وام گرفتن از برخی نقاشی هم اکنون شاهد نو آوری در انواع نقاشی های سنتی هستیم.

سفال در تاریخ ایران دارای جایگاه مهمی است و در خاطره ایرانیان ارتباطی تنگاتنگ با لوازم زندگی و معماری دارد. 

ظروفی به قدمت تاریخ که با زندگی ایرانیان پیوند نزدیک دارد و کاشی‌های رنگارنگی که در خانه و مسجد و بازار، هر لحظه در مقابل دیدگان مردم قرار داشت، باعث شده است دیدگاه جامعه نسبت به سفال و سرامیک محدود به جنبه کاربردی آن باشد. 

اگرچه چندین دهه است در زندگی روزمره ایرانیان اثری از ظروف سفالی و کاشی‌های لعابدار دیده نمی‌شود، اما دور نیست روزگاری که هر شیئ سفالین به نام صنایع‌دستی شناخته می‌شد.

در سال‌های اخیر با توجه به گرایش جمعی از هنرمندان به متریال سفال و سرامیک و اضافه شدن دیدگاه هنری به محصولات سفالین، موج جدیدی از محصولات سرامیکی شکل گرفته است که نه تنها ارزش‌های هنری آنها به دلیل وجود مفهوم و رویکرد هنرمندانه در آنها آشکار است، بلکه به دلیل پیشینه تاریخی سفال در ایران و علاقه ذاتی جامعه به این ماده، مورد توجه گستره وسیعی از مخاطبان قرار گرفته است.

این در حالی است که پگاه میرزایی با زیبایی بر روی کاشی ها و سرامیک های شهر و مکان های قدیمی طرح هایی زیبا می کشد و آنها را نونوار می کند و علاوه بر آن در سال 1398 با احداث خانه سفال سفالینه هایی زیبایی را بر روی دیوارهای شهرمان با همکاری چند بانوی دیگر خودنما می کند.، در این زمینه با وی به گفتگو نشستیم که در ادامه می خوانید؛ 

۱. لطفا خودتان را کامل معرفی کنید و بفرمایید که از چه سالی مشغول به این کار هستید؟

پگاه میرزایی متولد 65 از سنندج و دانش آموخته سفال و سرامیک می باشم که از سال 86 فعالیت هنری رو بصورت تخصصی شروع کردم و سعی کرده ام در آثارم از طرح ها متفاوت و ذهنی با اسفاده از تصویرسازی بهره ببرم و به نوعی کارهایم را شخصی کنم.

۲. کار شما مربوط به چیست و ابتدای علاقه به این کار از چه هنگامی شروع شد؟

 تخصصم سفال و سرامیک است و علاقه ام از دغدغه تلفیق هنر و معاش مالی ام شروع شد ولی باید گفت که هنر نقاشی روی سرامیک و کاشی، هنری سنتی است و قطعا باید اصالت آن مورد توجه باشد بنابراین با نگاه به گذشته باید در مدرن کردن اثر کوشید یعنی هویت اصلی آن را نگه داشت.

۳. استاد شما در این حوزه چه کسی بود و در حال حاضر با چه کسی مشغول به این کار هستید؟

تجربه کسب درس و نظر نزد اساتید مختلف رو داشتم ولی کسی که اولین قدم در این مسیر را با ایشان شروع کردم استاد صادق باقری از اساتید دانشگاه هنر بودند و در حال حاضر بصورت مستقل و کارآفرین فعالیت خودم را در خانه سفال سنندج پیش میبرم.

۴. آیا به عنوان یک خانم این چنین کارهایی سخت نیست؟

مسلما سختی حجم کار و سختی صنعتی بودن کار میتواند خیلی از خانم ها را در این مسیر پشیمان کند اما کمی علاقه و پشتکار می تواند بسیاری از افراد را در این کار هنری موفق کند.

۵. درآمدزایی مناسبی برای شما دارد ؟

دآرمد من بسته به تلاشم من در این انتخاب دارد و قطعا هر آنچه معنای کاربرد به خودش بگیرد حداقل میتواند پیرو آن  هم درآمدی به همراه داشته باشد.

۶. مسلما در هر کاری یک سری مشکلات وجود دارد، آیا ارگان خاصی از شما حمایت کرده است؟

من کاملاً با انگیزه فردی و یک تنه و تنها وارد این مسیر شدم و بدون هیچ حمایت مالی و اسپانسری. این افتخار را دارم با تمام مشکلات مالی  هیچ وقت خودم و وقتم را درگیر بروکراسی های اداری نکردم،تا بلکه منتظر حمایت ارگانی باشم.

۷. مشکلات و خوبی های این کار در چیست؟

مشکلات استهلاک جسمی که پیش می آورد و خوبیش لذتی است که هر روز با عشق برایش روزم را آغاز میکنم و با تمام عشق هر روز کارگاه را استارت میزنم.

سخن آخر شما...؟

 من از نرم بودن گل انعطاف و شکل پذیری آموختم و از پخت شدنش زندگی و از شکستش صبر .

می آموزم و می گویم که نقاشی فرصتی است برای نشان دادن احساس با رنگ و فرم و می توان با بروز دادن این بخش به آرامش روح و جسم رسید.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #