حاجحسن به مرمت جاده ناقوره و جاده مرجعیون در مسیر مرزی لبنان به علت در دید رژیم صهیونیستی بودن توجه خاصی داشت و اعتقاد داشت این مسیرها چون در دیدرس دشمن صهیونیستی قرار دارد باید همیشه زیبا باشد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، شهید مهندس حسن شاطری در سمنان به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا دیپلم در سمنان گذراند. ایشان در مبارزه با رژیم پهلوی و در جنگ تحمیلی حضوری فعال داشت و پس از جنگ تحمیلی تا مقطع کارشناسی ارشد در رشته عمران ادامه تحصیل داد. شهید مهندس حسن شاطری معروف به حسام خوشنویس پس از جنگ 33 روزه لبنان با اسرائیل به علت اینکه ارتش رژیم صهیونیستی تأسیسات زیرساختی و زیر بنایی، ساختمانها و سازمانهای جنوب لبنان را ویران کرده بود، به عنوان رییس تیم بازسازی ایران در جنوب لبنان انتخاب شد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,ایشان به علت تجربه دیرین در امر بازسازی مناطق افغانستان و ایران در جنگ عهدهدار این مسئولیت شد. شهید شاطری به مساله فلسطین اهمیت زیادی میداد و اولین میدان جهاد را فلسطین برمیشمرد. مناطقی را برای کار انتخاب میکرد که به فلسطین نزدیک باشد تا بتواند در آنجا فضای تفریحی و فرهنگی با رویکرد مردمی به وجود آورد.
,مارونالراس و بواب فاطمه را به علت مشرف بودن بر مرزهای فلسطین برای کار انتخاب کرد و معتقد بود مردم با ورود خود به این مناطق به صهیونیستها میفهماندند که ملت مقاوم از آنها نمیترسد؛ بلکه آنها را به مبارزه میطلبند و این باعث میشود صهیونیستها احساس خواری و شکست کنند. وقتی به مارونالراس میرفت در مکانهای مرتفع میایستاد و به سربازان اسرائیلی خیره میشد تا به آنها بفماند هیچکاری نمیتوانند بکنند!
,به مرمت جاده ناقوره و جاده مرجعیون در مسیر مرزی لبنان به علت در دید رژیم صهیونیستی بودن توجه خاصی داشت و اعتقاد داشت این مسیرها چون در دیدرس دشمن صهیونیستی قرار دارد باید همیشه زیبا باشد. به گفته دوستانش وقتی که در پارک مارونالراس در نوار مرزی، جایی میان لبنان و رژیم صهیونیستی ایستاده بود، زیر پای ایشان مسجدی کوچک و درختی قدیمی بود که کنار مزار شهیدی کاشته شده بود. مهندس شاطری نگاهی به مسجد و نوار مرزی انداخت سپس گفت باید از اینجا راهی به فلسطین بکشیم.
,افراد اطراف ایشان برای این راه و مسیر توجیهی نمییافتند. وقتی از ایشان دلیل توجه به این مسیر دشوار برای جادهکشی را پرسیدند ایشان در پاسخ گفت باید مردم بفهمند که رسیدن به فلسطین کاری ندارد و راهی آسان است. وقتی راه باز شود همه مردم از آن گذر میکنند و آن را راه بازگشت مینامیم. و این راه از مزار این شهید تا فلسطین است...
,هیچ فردی مانند او فکر نمیکرد. میخواست نمادی متناسب با اشتیاق دیرپای بازگشت به فلسطین را فراموش نکنند. سرانجام در 20 روز کاری جاده (راه بازگشت) کشیده شد. دلش میخواست مردم آن مسیر را پیاده طی کنند و همه مردم از کوچک و بزرگ بدون رنج و سختی برآن قدم بگذارند. میخواست عشق بازگشت به فلسطین در ناخودآگاه آنان رسوخ کند و به فراموشی سپرده نشود.
,راه باز شد و با جزئیاتی که او میخواست به اتمام رسید. مردم با احساساتی برانگیخته برآن مسیر نمادین قدم میگذاشتند. بعدها این مسیر شاهد برگزاری مراسمهای مختلف از جمله برگزاری مراسم روز نکبت بود. مراسم روز نکبت به مناسبت گرامیداشت شهدای فلسطینی در نواحی مرزی تدارک داده شده بود. در آن سالگرد، مردم زیادی با سنین مختلف از پیر و جوان به آنجا آمدند و در آن مسیر پیادهروی کردند.
,اشک از چشمان مهندس شاطری با دیدن این صحنه جاری شد. به آنها نگاه میکرد. آن ها در نوار مرزی لبنان و فلسطین پیش میرفتند تا پرچم فلسطین را در نوار مرزی نصب کنند...
,حسین ترحمی، پژوهشگر
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه