در کنار پای کار بودن همیشگی مردم و سازوکار های مردمی مانند هیات ها و گروه های جهادی، همواره باید از انفعال و دیر به میدان آمدن مدیران و مسئولان گلایه و شکوه نوشت و امید داشت که گوشی شنوا برای نقدهایی که بر ایشان وارد است پیدا شود.

در استان ولایی خوزستان و در شهر اهواز، در ایامی که هیات ها در فکر تأمین و آماده سازی خود برای دستورات و پروتکل های هزینه ساز بهداشتی بوده و البته باید خود را با تغییرات آنی دستورات نیز وفق می دادند، بی برنامگی برخی دستگاه های فرهنگی برای انجام وظیفه در قبال عموم جامعه مورد انتقاد مومنین و امت حزب‌الله قرار گرفت.

مسأله از آنجا شروع شد که با آغاز دهه اول محرم و عزای حسینی، شهر اهواز رنگ و بویی از عزا نداشته و خبری از فضا سازی مناسب برای آماده سازی مردم، آن هم در سالی که تکیه ها و مواکب مردمی اجازه فعالیت نداشتند نبوده و حال و هوای شهر تفاوتی با شب ها و روزهای گذشته نداشت.

البته انجام برخی پروژه‌های کلان و بزرگ برای محرم کاری شایسته و مطلوب بوده اما ای کاش نیم نگاهی هم به فضای عمومی و کوچه خیابان شهر نیز می شد! نه آنکه پس از آغاز محرم و با شکل گیری موج اعتراضی عزادارن، سیاهی نصفه نیمه ای در معابر نصب گردد.

در این میان دو مسأله مهم و عجیب  وجود دارد:

اول آنکه یکی از اعضای شورای شهر در سخنانی غیر رسمی تلویحا ابراز داشته است که نصب سیاهی و کارهایی از این قبیل، از وظایف شهرداری نبوده و سایر  نهادهای فرهنگی نیز موظف و بلکه اولی به ایجاد فضای حزن و اندوه در شهر هستند و تقریبا سخنان شهرداری تهران را با عباراتی دیگر بیان نموده است!
 باید از ایشان پرسید اگر شهرداری چنین وظیفه ای نداشته و ندارد، پرچم هایی که در سال های گذشته و در سال جاری کم و بیش نصب شده اند بر چه اساسی و از چه منبعی تعبیه و تامین شده اند؟

البته این قبیل سخنان در شورای شهر اهواز بی سابقه نبوده و به عنوان مثال یکی از اعضای شورای چهارم نیز در سخنانی نسبت به هزینه کرد شهرداری در جریان اربعین حسینی اعتراض کرده و ابراز داشته بود: شهرداری و مناطق توان ادامه پروژه های عمرانی و پرداخت حقوق کارکنان خود را ندارد، اما در جریان اربعین حسینی در چذابه هزینه های بسیاری را متحمل می شود، اعتبارخرج شده در مرز چذابه ارتباطی به شهرداری اهواز ندارد باید در شهر اهواز خرج می شد!

سوال دوم و مهمتر اینکه چرا آقایان در انجام آنچه وظیفه و صحیح است تعارف دارند؟
همه دیدند که به لطف مصوبه ستاد مقابله کرونا، روز عاشورا، تمام معابر اصلی شهر مسدود شده تا خدایی ناکرده تجمعی صورت نگرفته و دسته روی و آنچه خلاف مصوبه ستاد بوده انجام نشود؛ که البته قانونی محترم و لازم الاجرا بوده و مجریان انجام وظیفه کرده اند.

لکن باید از متولیان فرهنگ، معاونت فرهنگی و شهرداری اهواز پرسید آیا نمی شد در شب عاشورا، چراغ های پارک ها، فضاهای سبز و جاده ساحلی اهواز خاموش شده تا هم تجمعی صورت نگرفته و هم حرمت عزای حسینی حفظ بشود؟

آقایان، سیاهی زدن در توان، وظیفه و اختیارتان نبود... آیا خاموشی یک شبه اماکن تفریحی مانند پارک ها و جاده ساحلی نیز از عهده تان بر نمی آمد؟ ای کاش جواب قابل قبولی برای صاحب عزای حقیقی سیدالشهداء ع داشته باشید.

 

انتهای پیام/