یادداشت؛
آقای روحانی مشکل خود شما هستید!
مصطفی هدایی در یادداشتی با اشاره به بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در زمینه راه حل مشکلات اقتصادی به تبیین وضعیت کنونی اقتصاد کشور پرداخت.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به‌نقل از شبکه خبری تهران نیوز،روز سه‌شنبه یکی از جلسات بسیار مهم تاریخ جمهوری اسلامی با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی و سران سه قوه برگزار شد. جلسه شورای عالی هماهنگی اقتصادی که برای رفع مشکلات اقتصادی و هماهنگی میان نهادها و سازمان‌های کشور برگزار می‌شود، تا به امروز نتوانسته مانع از ادامه روند چالش‌های اقتصادی در کشور شود. افزایش افسارگسیخته قیمت ارز و طلا در کشور و همچنین کالاهای اساسی نشان از همین روند دارد. بسیاری از مردم که اکثریت جامعه را تشکیل می‌دهند، زمانی که برای تهیه مایتحاج خود به فروشگاه‌ها سر می‌زنند از تغییر قیمت‌ها سراسیمه می‌شوند و در سبد غذایی ایرانیان بسیاری از مواد مهم و اصلی برای سلامتی در حال حذف شدن است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, شبکه خبری تهران نیوز,رهبر معظم انقلاب در بیانات اخیرشان صراحتاً از وجود چنین مشکلات و در مضیقه قرار گرفتن مردم سخن گفتند و در سخنان راهگشا و مهم اعلام کردند که راه‌حل‌ها وجود دارد ولی برای اجرای آن نیاز به همت و تلاش است: «کارشناسان برای مشکلات اقتصادی کشور راهکارهای مشترکی دارند بنابراین مشکل، نداشتن یا ندانستن راهکار نیست بلکه نیازمند همت، شجاعت و اهتمام جدی و پیگیری هستیم.»
ایشان در بخش دیگر بهانه قرار دادن تحریم‌ها را نیز حلال مشکلات ندانستند و بهترین راهکار را دور زدن آن‌ها با همت داخلی دانستند: «ما ظرفیت‌ها و توانایی‌های فراوانی برای بی‌اثر کردن تحریم‌ها داریم، به‌شرط آن‌که بخواهیم و همت کنیم و به دل مشکلات برویم.»
به‌طور مشخص در دولت‌ها بیماری مسری و خطرناکی برای سلامت کشور و جامعه وجود دارد و آن تفکر برون‌گرایی برای توسعه و پیشرفت اقتصادی است. حتی در دولت‌هایی که ادعای استفاده از توان داخلی را داشتند، چشمشان به مراکز قدرت در غرب و شرق بود. هرچند هیچ کشوری نمی‌تواند تعامل با دنیا را قطع کند ولی قرار نیست این تعامل به وابستگی و وادادگی تبدیل شود.
متاسفانه دولت حسن روحانی در دلدادگی به غرب دچار جنون شده و هیچ راه‌حلی را غیر از نسخه و تجویزات مرتبط با خارج از مرزها بر نمی‌تابد. باید اذعان کرد مانع اصلی توسعه در ایران دولت کنونی است. مشکل اصلی همین دولت حسن روحانی و رویکردهایش است. نزدیک به هشت سال مقامات بلندپایه و کارشناسان برجسته اقتصادی و سیاسی خواهان استفاده دولت از توان و ظرفیت‌های داخلی شدند ولی گوش شنوایی نبود. از زمان شروع دولت تمام طرح‌های درون‌زای اقتصادی کنار گذاشته شد و تنها و تنها کابینه در انتظار نتایج مذاکرات هسته‌ای میان ایران و قدرت‌های جهانی بود. از سال ۹۲ تا ۹۴ این اضطراب و نگرانی درباره نتایج انتخابات به جامعه نیز منتقل شد و بسیاری از کسب و کارها و سرمایه‌گذاری‌ها منوط به برجام شده بود.
با وجود برجام، گشایش‌هایی که حسن روحانی وعده آن را داده بود، به ثمر ننشست. بسیاری از قراردادهای که با کشورهای اروپایی منعقد کرد با وزیدن بادی از بین رفتند. همه شرکت‌های خارجی که در عرض چندماه وارد بازار ایران شدند به سرعت عرصه را خالی کردند و بار دیگر دست ایرانی‌ها را در پوست گردو گذاشتند. تحقیر ملی به همین معناست که ملتی را وابسته به بیگانگانی کنید و بیگانگان با وقاحت و پررویی بدون انجام کوچکترین کار، اقتصاد و صنعت را به سمت دره و سقوط پیش ببرند. بانی و باعث همه این‌ها حسن روحانی و دولتش بود. کسی که برای شرکت‌های خارجی فرش قرمز پهن کرد ولی برای صنعتگران و سرمایه‌گذاران داخلی تره هم خرد نکرد.
اسم رمز همین ناکارآمدی‌ها شده جنگ اقتصادی و تحریم‌های ظالمانه. ایران و جمهوری اسلامی از همان زمان وقوع انقلاب اسلامی با تحریم و تهدید دست به گریبان بود و این موضوع تازه‌ای نبود که ظریف و روحانی و امثالهم بخواهند آن را به مردم بفروشند و ناکارآمدی و نتوانستن خود را پشت آن پنهان کنند. مردم و نظام ایران تجربه جنگ تحمیلی را داشتند که با توان و ظرفیت داخلی توانستند حماسه‌های بی‌بدیلی رقم بزنند و دنیا را شگفت‌زده کنند. چگونه بود این ظرفیت بی‌نظیر با ورود رفسنجانی به کاخ ریاست جمهوری کناری نهاده شد و بستر رانت و مدیریت‌های لیبرالی پرمدعا فراهم شد تا اقتصاد این مملکت را به‌طور کامل وابسته به آن‌سوی مرزها کنند.
گرفتاری اینجاست که همچنان این تفکر بیمار در حال تاختن در عرصه‌های مختلف کشور است و سیستم را بیمار کرده است. از این‌روست که گفته‌ایم نیاز به حجامت کامل در این بدن بیمار داریم تا خون کثیف از آن خارج شود و مردم نفسی تازه کنند. برجام چه افتخاری بود که با پشت پا زدن ترامپ به آن کامل فروریخت و مردم ترک و فروریختن دیوار تحریم‌ها را که روحانی وعده داده بود، ندیدند. همین تفکر بیمار و ناقص‌الخلقه با آمدن جو بایدن بار دیگر ساک‌های مسافرتی را بسته و پاشنه کفش را برکشیده‌اند تا عازم سفرهای اروپایی و آمریکایی برای لابی و مذاکره شوند. چه نسخه خام و خسارت باری!! تحریم‌ها و ساختار آن برای نابودی جمهوری اسلامی تدوین شده و هرگز این ساختار دست نخواهد خورد. دادن چند هویج در ازای از دست دادن توان نظامی، دفاعی و استراتژیک و … چه منفعتی برای ایران و تاریخ آن دارد که چنین برای نشستن بایدن بر صندلی کاخ سفید لهله می‌زنند.
دولت حسن روحانی تا آخرین روز خود در مسند قدرت باقی خواهد ماند ولی این افراد باید پاسخگوی ملت باشند و در ازای خسارت‌هایی که بار آورده‌اند معذرت خواهی کنند. هرچند عذرخواهی دردی را دوا نمی‌کند ولی این جماعت باید برای همیشه از عرصه مدیریت کشور کنار بروند و راه را برای حضور جوانان امیدوار به آینده و باورمندان به توان و ظرفیت داخلی باز کنند. آری آقای روحانی، مشکل اصلی خود شما هستید ….
نویسنده: مصطفی هدایی
انتهای پیام/
رهبر معظم انقلاب در بیانات اخیرشان صراحتاً از وجود چنین مشکلات و در مضیقه قرار گرفتن مردم سخن گفتند و در سخنان راهگشا و مهم اعلام کردند که راه‌حل‌ها وجود دارد ولی برای اجرای آن نیاز به همت و تلاش است: «کارشناسان برای مشکلات اقتصادی کشور راهکارهای مشترکی دارند بنابراین مشکل، نداشتن یا ندانستن راهکار نیست بلکه نیازمند همت، شجاعت و اهتمام جدی و پیگیری هستیم.»
,ایشان در بخش دیگر بهانه قرار دادن تحریم‌ها را نیز حلال مشکلات ندانستند و بهترین راهکار را دور زدن آن‌ها با همت داخلی دانستند: «ما ظرفیت‌ها و توانایی‌های فراوانی برای بی‌اثر کردن تحریم‌ها داریم، به‌شرط آن‌که بخواهیم و همت کنیم و به دل مشکلات برویم.»
,به‌طور مشخص در دولت‌ها بیماری مسری و خطرناکی برای سلامت کشور و جامعه وجود دارد و آن تفکر برون‌گرایی برای توسعه و پیشرفت اقتصادی است. حتی در دولت‌هایی که ادعای استفاده از توان داخلی را داشتند، چشمشان به مراکز قدرت در غرب و شرق بود. هرچند هیچ کشوری نمی‌تواند تعامل با دنیا را قطع کند ولی قرار نیست این تعامل به وابستگی و وادادگی تبدیل شود.
,متاسفانه دولت حسن روحانی در دلدادگی به غرب دچار جنون شده و هیچ راه‌حلی را غیر از نسخه و تجویزات مرتبط با خارج از مرزها بر نمی‌تابد. باید اذعان کرد مانع اصلی توسعه در ایران دولت کنونی است. مشکل اصلی همین دولت حسن روحانی و رویکردهایش است. نزدیک به هشت سال مقامات بلندپایه و کارشناسان برجسته اقتصادی و سیاسی خواهان استفاده دولت از توان و ظرفیت‌های داخلی شدند ولی گوش شنوایی نبود. از زمان شروع دولت تمام طرح‌های درون‌زای اقتصادی کنار گذاشته شد و تنها و تنها کابینه در انتظار نتایج مذاکرات هسته‌ای میان ایران و قدرت‌های جهانی بود. از سال ۹۲ تا ۹۴ این اضطراب و نگرانی درباره نتایج انتخابات به جامعه نیز منتقل شد و بسیاری از کسب و کارها و سرمایه‌گذاری‌ها منوط به برجام شده بود.
,با وجود برجام، گشایش‌هایی که حسن روحانی وعده آن را داده بود، به ثمر ننشست. بسیاری از قراردادهای که با کشورهای اروپایی منعقد کرد با وزیدن بادی از بین رفتند. همه شرکت‌های خارجی که در عرض چندماه وارد بازار ایران شدند به سرعت عرصه را خالی کردند و بار دیگر دست ایرانی‌ها را در پوست گردو گذاشتند. تحقیر ملی به همین معناست که ملتی را وابسته به بیگانگانی کنید و بیگانگان با وقاحت و پررویی بدون انجام کوچکترین کار، اقتصاد و صنعت را به سمت دره و سقوط پیش ببرند. بانی و باعث همه این‌ها حسن روحانی و دولتش بود. کسی که برای شرکت‌های خارجی فرش قرمز پهن کرد ولی برای صنعتگران و سرمایه‌گذاران داخلی تره هم خرد نکرد.
,اسم رمز همین ناکارآمدی‌ها شده جنگ اقتصادی و تحریم‌های ظالمانه. ایران و جمهوری اسلامی از همان زمان وقوع انقلاب اسلامی با تحریم و تهدید دست به گریبان بود و این موضوع تازه‌ای نبود که ظریف و روحانی و امثالهم بخواهند آن را به مردم بفروشند و ناکارآمدی و نتوانستن خود را پشت آن پنهان کنند. مردم و نظام ایران تجربه جنگ تحمیلی را داشتند که با توان و ظرفیت داخلی توانستند حماسه‌های بی‌بدیلی رقم بزنند و دنیا را شگفت‌زده کنند. چگونه بود این ظرفیت بی‌نظیر با ورود رفسنجانی به کاخ ریاست جمهوری کناری نهاده شد و بستر رانت و مدیریت‌های لیبرالی پرمدعا فراهم شد تا اقتصاد این مملکت را به‌طور کامل وابسته به آن‌سوی مرزها کنند.
,گرفتاری اینجاست که همچنان این تفکر بیمار در حال تاختن در عرصه‌های مختلف کشور است و سیستم را بیمار کرده است. از این‌روست که گفته‌ایم نیاز به حجامت کامل در این بدن بیمار داریم تا خون کثیف از آن خارج شود و مردم نفسی تازه کنند. برجام چه افتخاری بود که با پشت پا زدن ترامپ به آن کامل فروریخت و مردم ترک و فروریختن دیوار تحریم‌ها را که روحانی وعده داده بود، ندیدند. همین تفکر بیمار و ناقص‌الخلقه با آمدن جو بایدن بار دیگر ساک‌های مسافرتی را بسته و پاشنه کفش را برکشیده‌اند تا عازم سفرهای اروپایی و آمریکایی برای لابی و مذاکره شوند. چه نسخه خام و خسارت باری!! تحریم‌ها و ساختار آن برای نابودی جمهوری اسلامی تدوین شده و هرگز این ساختار دست نخواهد خورد. دادن چند هویج در ازای از دست دادن توان نظامی، دفاعی و استراتژیک و … چه منفعتی برای ایران و تاریخ آن دارد که چنین برای نشستن بایدن بر صندلی کاخ سفید لهله می‌زنند.
,دولت حسن روحانی تا آخرین روز خود در مسند قدرت باقی خواهد ماند ولی این افراد باید پاسخگوی ملت باشند و در ازای خسارت‌هایی که بار آورده‌اند معذرت خواهی کنند. هرچند عذرخواهی دردی را دوا نمی‌کند ولی این جماعت باید برای همیشه از عرصه مدیریت کشور کنار بروند و راه را برای حضور جوانان امیدوار به آینده و باورمندان به توان و ظرفیت داخلی باز کنند. آری آقای روحانی، مشکل اصلی خود شما هستید ….
,نویسنده: مصطفی هدایی
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه