به‌مناسبت شهادت حضرت فاطمه (س):

• یک‌شنبه ۲۸ دی ۱۳۹۹ ۱۰:۲۸
• کد خبر : 1698798

• اخبار
• سایر رسانه ها

در این نوشته مروری بر چند فراز برجسته از زندگی حضرت زهرا (سلام الله علیها) شده که بیشتر کاربردی و علمی است؛ چرا که حضرت فاطمه علیها السلام «اسوه» و «الگو» است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از رهیاب، درودهای خداوند و فرشتگان وحاملان عرش او و همه آفریدگان زمینی و آسمانی بر آن گوهر قدسی باد که قالب انسانی یافت. آن صورت نفسی کلی، فیض بخش عوالم عقلانی، پاره حقیقت نبوی، سر آمد نگاه انوار علوی، سرچشمه اسرار، رهایی یافته و رهایی دهنده دوستدارانش از آتش دوزخ، میوه درخت یقین، بانوی بانوان دو عالم، نشناخت، مقام و ناشناخته مزار، روشنی چشم رسول و زهرا پاک بتول (سلام الله علیهما).

سیره رفتاری حضرت زهرا (سلام الله علیها)

 

گاهی شکوه بانوی بزرگ جهان، چنان دل و جان را لبریز میسازد که توان سخن گفتن را از انسان می گیرد. جایگاه رفیع حضرت فاطمه اطهر (علیها السلام) و خیره کننده دیدگان هر بیناست. باری! برخی در شناختن و شناساندن این بانو، که مادر عصمت و آینه عفاف است، به دامن روایات و آیاتی پناه می برند که گویای شأن والای و اوست.

 

در شأن حضرت فاطمه (علیها السلام) آیات بسیاری نازل گشته و روایات نیز همچون دریایی مواج و متلاطم طراوت بخش ساحل اندیشه ها و کرانه های معرفت است.

 

اما در این میان، راه دیگری نیز وجود دارد که ما را با ژرفای و کمالات و جلوه فضیلت های این بانو آشنا می سازد، آن هم نگریستن به سیره عملی و شیوه رفتاری آن بزرگوار است. در واقع، زندگینامه زیبا و پر نکته و آموزنده او در ابعاد گوناگون، آینه ای است که نوری از بزرگیها و فضیلت های او را بر رواق دلمان می تاباند و شبستان جان را همچون روز، روشن می سازد.

 

نگارنده در این نوشته مروری دارد بر چند فراز برجسته از زندگی حضرت زهرا (سلام الله علیها)  که بیشتر کاربردی و علمی است؛ چرا که حضرت فاطمه (علیها السلام) «اسوه» و «الگو» است.

 

معنویت در خانه حضرت فاطمه (علیها السلام)

 

زندگی حضرت فاطمه (علیها السلام) سراسر نور و پر از معنویت بود. او توانست در خانه کوچک خود، با تمام مشکلات، به عرفان کامل برسد. وی به جایی رسید که جبرئیل امین بر او نازل می شد.

 

حضرت فاطمه (علیها السلام) عاشق عبادت بود. او در تسلیم و اطاعت و در استقبال از عبادت، چنان که به پیش رفت که حتی سلامت خویش را از یاد برد. حضرت امام باقر (علیه السلام)  در شأن عبادت او فرمود: «کانت تقوم حتی تورم قدماها» روزی رسول خدا نه به او فرمود: «دخترم از خدا چیزی بخواه که جبرئیل از جانب خدا وعده اجابت داده است.»، حضرت فاطمه (علیها السلام) عرض کرد: «حاجتی جز توفیق در بندگی خدا ندارم. آرزویم این است ناظر جمال او باشم و به وجه کریمش نظاره کنم» و خود در مناجاتش می فرمود: «أسالک لذة النظر الى 

وجهک.» همسر و فرزندان او، عاشق معبود یگانه بودند. خانه ای که پر از نور و نماز و قرآن و عبادت است، ارزشمند است.

 

 

حضرت علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) هر دو عاشقانه و خالصانه عبادت می کردند. این طور نبود که فقط على علیه السلام در نماز غرق شود؛ بلکه حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)  نیز چنان در محراب به عبادت می ایستاد که از شدت ترس، نفسش به شماره می افتاد. امروز باید زن و مرد به این زوج ملکوتی اقتدا کنند و هر دو به معراج عرفان، معنویت و سیر و سلوک برسند. 

 

علامه مجلسی در مورد خانه على ال و حضرت فاطمه (علیها السلام) و از انس - بن مالک، و بریره نقل می کند: هنگامی که رسول خدا به این آیه شریفه را خواند: « فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیهَا بِالْغُدُوِّ وَ الْآصَالِ »(1)؛ در خانه هایی مانند معابد، مساجد و منازل انبیا و اولیا(خدا رخصت داده که آنجا رفعت یابد و در آن، ذکر نام خدا شود و صبح و شام تسبیح و تنزیه ذات پاک او کنند.)

 

مردی برخاست و سؤال کرد: ای رسول خدا! این خانه ها کدامند؟ حضرت فرمود: خانه های انبیا. سپس ابوبکر برخاست و پرسید: ای رسول خدا! آیا این خانه (اشاره به خانه حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه (علیها السلام) نیز از همان خانه هاست؟ حضرت فرمود: آری و از برترین آنان است.

 

ابن عباس می گوید: در مسجد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بودیم که یکی از قاریان قرآن آیه «فی بیوت أذن الله...» را تلاوت کرد. پرسیدم: ای رسول خدا! این خانه ها کدام خانه ها هستند؟ حضرت فرمود: خانه های انبیا. و سپس با دست خویش به خانه حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)  لم اشاره کرد. (2)

 

در محراب عبادت

 

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: دخترم حضرت فاطمه (علیها السلام)، سرور زنان جهان از اولین و آخرین است. هنگامی که او در محراب عبادت می ایستد، هفتاد هزار فرشته از فرشتگان مقربین بر او سلام گفته و همان ندایی را که به مریم می گفتند. به حضرت فاطمه (علیها السلام) می گویند که: « إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاکِ وَ طَهَّرَکِ وَ اصْطَفَاکِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِینَ»(4)

 

حسن بصری (زاهد معروف) می گوید: «لم یکن فی الأمة ازهد ولا أعبد من فاطمة... در امت اسلام عابدتر از حضرت فاطمه (علیها السلام) نبود. وی آنقدر نماز می خواند و عبادت می کرد که دو پای مبارکش و ورم می نمود.»(5)

 

دعا برای دیگران

 

حضرت فاطمه (علیها السلام) چگونه سخن گفتن با خدا و دعا کردن را به آیندگان آموخت. او در دعا نیز همه را بر خود مقدم می داشت. امام حسن علیه السلام می فرماید:

 

مادرم حضرت فاطمه (علیها السلام) را در شب جمعه ای دیدم که پیوسته در حال رکوع و سجود بود تا این که صبح دمید و شنیدم که مردان و زنان با ایمان را نام می برد و بسیار برای آنان دعا می کرد؛ اما ندیدم حتی یک بار برای خود دعا کند. از روی تعجب گفتم: ر مادر! چرا برای خودت دعا نمی کنی و از خدا چیزی نمی خواهی؛ همان گونه که برای دیگران دعا می کنی؟ مادرم در پاسخ فرمود: «یا بنی؟ الجار ثم الدار، فرزندم! اول همسایه سپس اهل خانه.»(9)

 

 

تحمل سختیها

 

در روزهای نخست شکل گیری حکومت اسلامی در مدینه، مسلمانان با مشکلات بسیاری مواجه بودند. بسیاری از مهاجران و انصار، با تنگدستی روزگار می گذراندند. 

 

در این حال على الخ نیز همانند سایر مسلمانان زندگی می کرد و هنگام توانمندی، دیگران را بر خود مقدم می داشت. تا چند سال، وضع به همین منوال سپری شد. 

 

حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه (علیها السلام) در خانه زیراندازی جز یک پوست گوسفند نداشتند. حضرت فاطمه (علیها السلام) صبر کرد و سختی های زندگی را به خاطر رضای خدا و خشنودی پدر و شوهر خویش تحمل نمود.

 

 پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ضمن با خبر بودن از وضع زندگی حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه (علیها السلام) ، پیوسته دختر خود را به صبر و شکیبایی در برابر مشکلات زندگی فرامی خواند.

 

انس می گوید: روزی حضرت فاطمه (س) و خدمت پدر آمد و عرض کرد: یا رسول الله (ص) ! من و پسرعمویم زیراندازی جز یک پوست گوسفند نداریم. شبها خودمان از آن استفاده می کنیم و روزها علف شترمان را روی آن پهن می نماییم. 

 

پیامبر (ص) فرمود: دخترم! صبر کن؛ زیرا موسی بن عمران تا ده سال از روزهای زندگی خود را سپری کرد، در حالی که چیزی جز یک عبای قطوانیه نداشت.(13)

 

حضرت فاطمه (س) هنگام سختی ها فرمود: «یا رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) ! خداوند را در برابر نعمتهایش ستایش می کنم و بر نعمت های ظاهری اش شکر گزارم.»(14) او ساده زندگی می کرد و از تحمل مشکلات زندگی پرهیز نداشت تا به شیرینی های آخرت برسد. وسایل زندگی حضرت ساده و مهریه اش اندک بود.

 

 او آیین خانه داری و همسرداری را به خوبی مراعات می کرد و در زندگی، واقعا شریک همسرش بود. گاهی که در خانه غذایی نبود و کودکان گرسنه بودند، حضرت فاطمه (علیها السلام) به حضرت على علیه السلام ان چیزی نمی گفت و چیزی از او درخواست نمی کرد.

 

او بیم داشت از این که همسرش نتواند خواسته او را برآورده کندو شرمنده شود. حضرت فاطمه (علیها السلام) در جواب حضرت على علیه السلام  است که می فرمود: چرا به من خبر ندادی تا غذایی برای شما تهیه کنم؟ می گفت: ای ابوالحسن! من از خدایم شرم می کنم که تو را به چیزی که بر آن قدرت نداری، تکلیفم کنم!

 

آری، حضرت فاطمه (علیها السلام) در تمام عرصه ها نمونه و الگوست. در خانواده، همدم رنجها و غصه های شوهر بود و پناه او.

 

حضرت على علیه السلام می فرمود: وقتی به خانه می آمدم و به زهرا (سلام الله علیها)  نگاه میکردم، تمام غم و اندوهم برطرف می شد. هرگز کاری نکردم که حضرت فاطمه (علیها السلام) از من خشمناک و ناراحت شود. حضرت فاطمه (علیها السلام) نیز هرگز مرا خشمناک نساخت.

 

حجاب و عفاف

 

حضرت زهرا (سلام الله علیها) هم در سخن، معلم حجاب بود، هم در رفتار، اسوه عفاف. وی عقیده داشت: «بهترین چیز برای زن، آن است که نه مردان نامحرم او را ببینند و نه او مردان نامحرم را.» 

 

على علیه السلام می فرماید: روزی با گروهی از اصحاب، خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به بودیم. آن حضرت به اصحاب فرمود: صلاح و مصلحت زن در چیست؟ هیچ کس نتوانست پاسخ صحیحی بدهد، وقتی که اصحاب متفرق شدند، من به خانه رفتم و موضوع سؤال رسول خدا به را به حضرت فاطمه (علیها السلام) گفتم، فرمود: من جوابش را می دانم صلاح زن در آن است که مردان بیگانه را نبیند و مردان بیگانه هم او را نبینند.» من هنگامی که خدمت رسول خدا و رسیدم، عرض کردم:

 

حضرت فاطمه (علیها السلام) در پاسخ سؤال شما چنین فرموده است. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) سخن پخته و منطقی زهرا (سلام الله علیها) را پسندید و فرمود: «حضرت فاطمه (علیها السلام) پاره تن من است»(15)

 

البته در توضیح فرموده حضرت زهرا (سلام الله علیها) توان گفت که عدم رعایت پوشش از طرف زنان در جامعه، می تواند فساد مردان را به دنبال داشته باشد که سرانجام این بی مبالاتی، به سستی بنیان خانواده و اجتماع انجامید.

 

پس بهترین، زیباترین و با صفاترین زندگی برای زنان در پرتو سخن پر مغز زهرا (سلام الله علیها)  و خلاصه می شود که: «صلاح زن در آن است که نه او مرد بیگانه را ببیند و نه مرد بیگانه او را.»

 

حضرت زهرا (سلام الله علیها)  و همان گونه که فرمود، طبق آن نیز رفتار کرد. تا آنجا حجاب را رعایت می کرد که روزی یکی از مسلمانان به نام «ابن مکتوم» که نابینا بود، به خانه حضرت و آمد. حضرت فاطمه (علیها السلام) از آن اتاق به اتاق دیگری رفت، به او گفتند: ابن مکتوم نابیناست. حضرت فرمود: او نابیناست؛ اما من که نابینا نیستم...

 

از وصیت های حضرت فاطمه (علیها السلام) این بود که: «پس از مرگ، بدن مرا داخل تابوتی بگذارید، تا حجم بدنم پیدا نشود.» این شیوه تا آن زمان مرسوم نبود و این وصیت، درسی از عفاف و حجاب و حیا بود که بانوان باید آن را مورد توجه قرار دهند.

 

ای زن به تو از فاطمه این گونه خطاب است

ارزنده ترین زینت زن، حفظ حجاب است

فرمان خدا، قول نبی، نص کتاب است

از بهر زنان افضل طاعات، حجاب است

 

انتهای پیام/

 

حضرت فاطمه (علیها السلام) چگونه سخن گفتن با خدا و دعا کردن را به آیندگان آموخت. او در دعا نیز همه را بر خود مقدم می داشت. امام حسن علیه السلام می فرماید:

 

مادرم حضرت فاطمه (علیها السلام) را در شب جمعه ای دیدم که پیوسته در حال رکوع و سجود بود تا این که صبح دمید و شنیدم که مردان و زنان با ایمان را نام می برد و بسیار برای آنان دعا می کرد؛ اما ندیدم حتی یک بار برای خود دعا کند. از روی تعجب گفتم: ر مادر! چرا برای خودت دعا نمی کنی و از خدا چیزی نمی خواهی؛ همان گونه که برای دیگران دعا می کنی؟ مادرم در پاسخ فرمود: «یا بنی؟ الجار ثم الدار، فرزندم! اول همسایه سپس اهل خانه.»(9)

 

 

• برچسب ها
• #
• #
• #