یک کارشناس اقتصادی با اشاره به ترجیح دولت تدبیر و امید در نگاه به ارتباطات منطقهای گفت: بهانههایی مثل FATF فقط کارکرد داخلی داشت و روال مرسوم در دنیا، ابتدا گسترش تبادلات با کشورهای همسایه است و شکی نیست برکات این ارتباطات در کمتر از یک سال آینده بهصورت محسوس در اقتصاد دیده خواهد شد.[
عطا بهرامی تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاعرسانی راه دانا؛ در رابطه با نگاه متفاوت دولت دوازدهم و سیزدهم در زمینه پیمانهای اقتصادی منطقهای اظهار داشت: تفاوت اصلی نگاه دولت دوازدهم و سیزدهم به ترجیح دو دولت در نگاه به ارتباطات منطقهای بازمیگردد که برای دولت روحانی کارکرد داخلی داشت.
در دوره تدبیر و امید مکانیزمی برای برقراری ارتباط با کشورهای منطقه را نداشتیم
وی ادامه داد: دولت تدبیر و امید در روابط بینالملل خود بهگونهای عمل میکرد که از بازتاب آن در اخبار داخلی استفاده کند و با برداشتهای سیاسی از آن نهایت استفاده را ببرد. ازاینرو عجیب نبود که در آن دوره با کشورهایی کار نمیکردیم و مکانیزمی برای برقراری ارتباط با این کشورها را نداشتیم.
بهرامی افزود: کارکردن با کشورهای شرقی بهخصوص کشورهای همکاری شانگهای و یا ارتباطی که در آن دوره با تاجیکستان و ترکمنستان تخریب شد و در پی آن بی محلی که در جریان سفر شی جی پین به ایران بعد از اجرای برجام صورت گرفت و سیاستهای مبهم در حوزه ارتباط با روسیه از ترجیحات دولت روحانی بود و با نگاه به غرب شرق را قابل نمیدانست تا در پی ارتباط با این کشوها باشد.
تناسبی بین حجم معاملات و تمرکز سیاست خارجی در ارتباط با اروپا وجود ندارد/یک میلیارد دلار هزینه سفارتخانههای اروپایی
این تحلیلگر مسائل اقتصادی با اشاره به عدم نتیجهگیری دولت روحانی از این روند، گفت: ما در اروپا تقریباً ۴۰ سفارتخانه داریم که حدوداً نزدیک به یک میلیارد دلار هزینه این سفارتخانهها و ساختمانهای مجلل آنها و سرکنسولها و ... است درحالیکه ما با اروپا در مجموع کمتر از ۵ هزار دلار رابطه مالی سالیانه داریم که یعنی تناسبی بین این حجم تمرکز سیاست خارجی با اروپا و آیدی آن برای کشور نیست.
عطا بهرامی بیان کرد: مراودات ما با عراق و چین در مقایسه با اروپا قابلمقایسه نیست درحالیکه در دوره تدبیر و امید یکی دو سالی اصولاً سفیری در کشور چین نداشتیم که از عجایب روزگار بود که با ایران در کشوری مثل چین سفیری نداشته باشد و این معنایی در روابط بینالملل نمیرساند که از دیدگاه آقای روحانی کشور چین اهمیتی نداشته.
چین متحد استراتژیکی که روحانی برای چند سال سفیری در آن کشور نداشت
وی گفت: این در حالی اتفاق افتاد که خود اروپاییها همواره در پی ارتباط با این کشور هستند و از اولین متحدان اقتصادی آنهاست و حتی امریکاییها هم اولین متحدشان در اقتصاد چین است، ازاینجهت ترجیح دولت دوازدهم این بود که برای اینکه بتوانند این روند را از داخل موجه جلوه دهند به بهانههایی مثل FATF اشاره میکردند.
این اقتصاددان ادامه داد: در دولت سیزدهم خیلی سریع مشخص شد که اینها بهانهای بیش نبوده و دولت آقای رئیسی با تغییر رویکرد با کمترین هزینه و بهواسطه اراده موجود موفق به انعقاد قرارداد شانگهای و یا قراردادهای مشابهی مثل قرارداد با ترکمنستان و سوآپ گازی شد.
لزوم فعالسازی قرادادهای پولی/برکات این ارتباطات به زودی در سفره مردم دیده خواهد شد
وی گفت: ما قراردادهای پولی و مالی زیادی با کشورهای منطقه داریم و ما با سوریه دارای قرارداد پولی هستیم که باید برای اجراییشدن آن زمینه را آماده کنیم و این قرارداد را با ترکیه هم داریم که باید آن را فعال کنیم و باید در نظر داشته باشیم که با فعالشدن چنین قراردادهایی دیگر در روند معاملات کاری با سوئیس نداریم.
این کارشناس اقتصادی در پایان با اشاره به افزایش ارتباطات کشور با همسایهها در مدت کوتاه روی کار آمدن دولت سیزدهم گفت: این روال در همه دنیا مرسوم است که ابتدا گسترش تبادلات با کشورهای همسایه در نظر گرفته میشود و ادامه این روند بسیار مثبت ارزیابی شده و شکی نیست برکات این ارتباطات دیریازود در سفره مردم دیده خواهد شد و در کمتر از یک سال آینده برکات این روابط بهصورت محسوس در اقتصاد دیده خواهد شد.
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه