به بهانه درگذشت آیت الله فاطمی نیا؛

• دوشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ ۱۰:۵۵
• کد خبر : 1839211

• اخبار
• سایر رسانه ها

مرحوم آیت الله فاطمی نیا خطیبی توانا و استاد اخلاق و عرفان با شیرینی کلام خود نکات برجسته اخلاقی را آنقدر همه فهم و ساده بیان می کرد که از پیر و جوان مشتاقانه پای منبر ایشان مشق زندگی می آموختند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ «حضرت آیت الله سید عبدالله فاطمی نیا، خطیب و استاد اخلاق، بامداد امروز (دوشنبه) به ملکوت اعلی پیوست.»

انتشار این خبر در رسانه ها بدون شک آلامی از حزن و اندوه در دل شاگردان، مریدان و دوستداران این عالم اخلاق برجای گذاشت که تسکین آن صبری جمیل می خواهد.

مرحوم آیت الله فاطمی نیا، از اساتید برجسته عرفان نظری بود که محضر بزرگانی همچون علامه طباطبایی، آیت‌الله بهجت، آیت الله بهاءالدینی، آیت‌الله محمدتقی آملی و… را درک کرده بود. از طرفی می‌توان گفت که وی با یک واسطه، از شاگردان حضرت آیت‌الله سید علی آقا قاضی است؛ چرا که تقریباً تمام اساتید وی از شاگردان سرّ این جناب بودند.

شیرینی کلام، سخنوری در عین سادگی و ارتباط با جوانان از جمله ویژگی های بارز آیت الله فاطمی نیا بود که در مجالس وعظ ایشان به خوبی نمایان بود.

«نکته‌ها از گفته‌ها»، «فرهنگ انتظار»، «فرجام عشق»، «یک نکته از هزاران؛ باز نشر سخنرانی‌های استاد فاطمی‌نیا»، «ارمغان غدیر: چهل حدیث از منابع شیعه و سنی»، «شرح و تفسیر زیارت جامعه کبیره؛ متن 10 سخنرانی استاد فاطمی‌نیا پیرامون زیارت جامعه کبیره» و «نغمه عاشقی» از جمله تألیفات ایشان است که برای علاقه‌مندان به مکتب اهل بیت(ع) به یادگار مانده است. 

اکثر سخنرانی های ایشان با ذکر خاطره و نکات اخلاقی عرفانی می گذشت؛ سخنانی که در عین همه فهم بودن و سادگی به عمق جان هر شنونده ای می نشست و همه از پیر و جوان، مشتاقانه پای منبر این استاد اخلاق مشق زندگی می آموختند. در ادامه چند گزیده کوتاه از سخنرانی های ایشان را مرور می کنیم.

آبروی مردم را نبرید

«خدمت آیت الله بهاالدینی رسیدم. گفتم آقا راز مقام و رتبه سید السکوت (که بزرگان پیش ایشان می رفتند) چه بود؟ آقا دست بالا آورد و اشاره به دهان کرد. خدا شاهدست الان مردم خیلی دست کم گرفته اند آبرو بردن را.

ببینید خدا چند گناه را نمی بخشد : عمدا نماز نخواندن، به ناحق آدم کشتن، عقوق والدین و آبرو بردن.
این گناهان این قدر نحس هستند که صاحبانشان گاهی موفق به توبه نمی شوند. پسر یکی از بزرگان علما که در زمان خودش استادالعلما بود، برای من تعریف می کرد: "به پدرم گفتم پدر تو دریای علم هستی. اگر بنا باشد یک نصیحت به من بکنی چه می گویی؟ می گفت پدرم سرش را انداخت پایین. بعد سرش را بالا آورد و گفت:"آبروی کسی را نبر!"

الان در زمان ما هیئتی ها، مسجدی ها و مقدس ها آبرو می برند.
 عزیز من اسلام می خواهد آبروی فرد حفظ شود. شما با این مشکل داری؟ دقت کنید که بعضی ها با زبانشان می روند جهنم. روایت داریم که می فرماید اغلب جهنمی ها، جهنمی زبان هستند. فکر نکنید همه شراب می خورند و از دیوار مردم بالا می روند. یک مشت مومن مقدس را می آورند جهنم. ای آقا تو که همیشه هیئت بودی! مسجد بودی! بله. توی صفوف جماعت می نشینند آبرو می برند.
امیرالمومنین به حارث همدانی می فرماید: اگر هر چه را که می شنوی بگویی؛ دروغ گو هستی.»

دست مادر که بالا می رود بلاها از شما دور می شود

 « آقایان حیف تان نمی آید مادرها را اذیت می کنید؟ سید رضی جامع نهج البلاغه پس از مرگ مادرش گفت: "بعد از این با کدام دست بلاها را رد کنم؟" دست مادر که بالا می رود بلاها از شما دور می شود. حیف نیست سر یک چیز جزئی مادر را می رنجانید؟ از مجلس روضه برگشته مادر را می رنجاند؛ قبول باشد!»

دعای کمیل 20 دقیقه است؛ وسطش 3 ساعت سخنرانی نکنید
« اول مظلوم از انسان ها امیر المومنین است و در دعاها دعای کمیل. این دعا خیلی مظلوم است. در تیراژ بالا چاپ می شود، هر مجلسی هم که بروید دعای کمیل داریم.
 اولا که وسط دعای کمیل، سخنرانی می کنند که دعای کمیل می شود سه ساعت. دعای کمیل بیست دقیقه است.
 ما حق نداریم دعای امیرالمومنین را بکنیم سه ساعت.
اگر استادی نورانیتی داری، مختصر توضیح بده. وسط دعا هرچه شعر بلد است می خواند. همه بیچاره می شوند. جوان ها زده می شوند. می گویند جوان نمی رود دعای کمیل. خوب تو نمی گذاری. »

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #