معبد هندوها، یادگاری از «گوران» در دل خلیج فارس

معبد هندوها از جمله آثار تاریخی بندرعباس به شمار می‌رود که مانند نگینی زیبا در مرکز شهر و کناره خلیج فارس قرار گرفته و از ارتباط کهنه ایرانیان به خصوص این خطه از جنوب کشور با هندی‌ها حکایت می‌کند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از هرمز؛ هرمزگان که در جنوبی ترین نقطه کشور عزیزمان قرار دارد؛ دارای قدمت و فرهنگ دیرینه ای بوده که آثار تاریخی به جا مانده در اقصی نقاط استان گواهی بر این ادعاست.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, هرمز,

همجواری هرمزگان با دو دریای بزرگ خلیج فارس و عمان از دیرباز این استان مهم و استراتژیک بوده و آثار به جا مانده در آن از دوران های پر فراز و نشیب، قدمت و شکوفایی تمدن در این خطه حکایت دارد.

بندرعباس به عنوان مرکز هرمزگان نیز دارای آثار تاریخی و کهنی بوده که جریان زندگی در روزگاران کهن در این خطه از خلیج فارس را بازگو می کند.

معبد هندوها از جمله آثار تاریخی بندرعباس به شمار می رود که مانند نگینی زیبا در مرکز شهر قرار گرفته و از ارتباط کهنه ایرانیان به خصوص این خطه از جنوب کشور با هندی ها حکایت می کند.

در گذشته هندی های فراوانی برای داد و ستد به هرمزگان سفر می کردند و حتی پیش از انقلاب پزشکان فراوانی از کشور هندوستان در استان حضور داشتند و برای انجام امورات دینی خود معبد هندوها را در مرکز شهر ساخته اند.

فرهنگ هندی ها را می توان در لباس های رنگی و غذاهای تند و تیز مردم هرمزگان یافت و این موضوع از وفور هندی ها و تلفیق فرهنگ آنها با مردم هرمزگان در گذشته خبر می دهد.

معبد هندو ها در سال ۱۳۱۰ در زمان سلطنت محمد حسن خان سعد الملک با استفاده از سبک معماری ایرانی و هندی و با خاک، گچ های ضخیم و لویی، ملات گل و ساروچ ساخته شده است.

نقش و نگار و مقرنس های پیرامونی گنبد معبد هندوها چشم هر بیننده ای را محو تماشای خود می سازد و ساخت این گونه گنبد نه تنها در هرمزگان و کرانه خلیج فارس وجود نداشته بلکه نظیر آن را نمی توان در کل کشور پیدا کرد.

گنبد این معبد از لایه های ذوذنقه ای و ۷۲ برج کوچک با گلدسته های لوتوس یا نیلوفر آبی تزیین شده که این گل تجلی بخش عظمت و شکوه به شمار می رود.

نقش و نگار های خاص و زیبایی در اتاق های معبد هندوها به چشم می خورد که یکی از آن ها نقاشی از کریشنا، خدای فلوت نواز هندی ها است؛ اگر چه مرور زمان نقش و نگار های موجود در این بنا را محو ساخته اما همچنان جدابیت خاصی در این بنا وجود دارد.

مردم بومی بندرعباس در گذشته به هندی های مقیم شهر ساحلی بندرعباس«گور» می گفتند و معبد نیز در گویش بندری «بت» بود به همین دلیل مردم دریا دل بندری به معبد هندو ها «بت گوران» می گویند.

این بنای تاریخی در سال ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و مجسمه ها، ظرف و ظروف و تابلوهای موجود در آن در معرض دید گردشگران و توریست ها قرار دارد.

در محوطه معبد هندوها و در راستای حمایت از تولیدکنندگان بومی و محلی این خطه از جنوب غرفه هایی برای فروش لباس بندری، وسایل تزیینی و صدفی، صنایع دستی و… تعبیه شده و دختران بندری با در دست داشتن حنا میزبان گردشگران برای بستن نقش و نگار زیبا بر روی دست آن ها هستند.

انتهای پیام/

]