مکرون در هنگام ورود به «شرمالشیخ» (در مصر) برای اجلاس صلح:
آزادی گروگانها توسط حماس نشان میدهد صلح برای اسرائیل، غزه و منطقه ممکن است
اظهارات اخیر امانوئل مکرون در شرم الشیخ ، درباره آزادی گروگانها و “امکانپذیر شدن صلح برای اسرائیل، غزه و کل منطقه”، در ادامه رویکرد جدید سیاست خارجی فرانسه در خاورمیانه است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ اظهارات اخیر امانوئل مکرون در شرم الشیخ ، درباره آزادی گروگانها و “امکانپذیر شدن صلح برای اسرائیل، غزه و کل منطقه”، در ادامه رویکرد جدید سیاست خارجی فرانسه در خاورمیانه است. پاریس طی ماههای اخیر کوشیده جایگاه میانجیگر میان تلآویو و حماس را حفظ کند، اما همزمان با فشار داخلی و انتقادات از سیاست دوگانه خود روبهروست.
مکرون در این بیانیه، از “شادی” خود نسبت به آزادی گروگانها سخن گفته و تأکید کرده که فرانسه متعهد به اجرای طرح صلح پیشنهادی ترامپ است — اشارهای غیرمستقیم اما معنادار به همسویی اخیر پاریس با مواضع واشنگتن در قبال خاورمیانه در حالی که هنوز معلوم نیست ساختار دولت موقت غزه چگونه خواهد بود، چه کسی قدرت واقعی را در دست خواهد داشت، و حماس چه نقشی پس از این مرحله خواهد داشت. اگرچه حماس آزادسازی گروگانها را پذیرفته، اما در موضوع تسلیح، قدرت داخلی غزه و نقش خود در حکومت منطقه، هنوز با چالش مواجه است اسرائیل ممکن است بازگشت به تعهدات آتشبس را با شرط اجرا شدن فاز بعدی مرتبط بداند. از سوی دیگر، فلسطینیان ممکن است نگران بازتوزیع قدرت یا دخالتهای خارجی باشند.
این موضع نشانهای از بازگشت فرانسه به سیاست عملگرایانه است؛ سیاستی که به جای ایدئالیسم دیپلماتیک، بر حفظ منافع و موازنه قدرت در منطقه تکیه دارد.
اظهارات مکرون، بیش از آنکه نشانه پیشرفت واقعی در روند صلح باشد، تلاشی برای بازسازی تصویر فرانسه بهعنوان قدرت میانهرو و میانجی مؤثر است؛ تصویری که پس از بحرانهای متوالی در لبنان، ساحلعاج و اوکراین تضعیف شده فرانسه با این موضع، میخواهد خود را شریک قابل اعتماد برای هر دو طرف معرفی کند، اما در عمل میان دو محور فشار گرفتار شده است از یکسو نیاز به رضایت آمریکا و اسرائیل برای حفظ نفوذ سیاسی در خاورمیانه، و از سوی دیگر حساسیت افکار عمومی داخلی که عمدتاً طرفدار فلسطین است روزنامههای چپ مانند Libération این موضع را “همسو با سیاستهای ترامپ و اسرائیل” تفسیرمیکنند، در حالی که رسانههای محافظهکار آن را “حرکت شجاعانه برای صلح پایدار” مینامند. در داخل فرانسه: چپگرایان و جریانهای ضدصهیونیستی، این موضع را عقبنشینی اخلاقی دولت تلقی میکنند.
فرانسه میخواهد نه حامی یکجانبه اسرائیل باشد، نه مخالف حماس، بلکه بازیگر میانهای که بتواند «صلح» را به نام خود ثبت کند.
به بیان دیگر، جملهی کوتاه مکرون نوعی دیپلماسی زبانی برای بازگشت به صحنهی خاورمیانه است، نه صرفاً واکنشی انسانی به آزادی گروگانها. اگر فرانسه بتواند نقش تثبیتکننده و نظارتیاش را به شکلی قابلاعتماد نشان دهد، میتواند در آینده نفوذ بیشتری داشته باشد. اما اگر طرح بدون شفافیت اجرا شود، ممکن است مثل بسیاری از توافقات مشابه تبدیل به «یک آتشبس موقتی» شود، نه صلحی پایدار.
امیرحسین مقیمی
ارسال دیدگاه