دانا گزارش می دهد؛
مصلحت اندیشی اصلاح طلبان کشور را گروگان ۸ ساله روحانی کرد!
مصلحت اندیشی های اردوگاه اصلاحات و رودربایستی این جریان با پدر سازندگی باعث شد که کشور در یک دوره ۸ ساله گروگان حسن روحانی باشد.
به گزارش خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در حالی دولت حسن روحانی در سال ۹۲ و پس از آن در سال ۹۶ پیروز انتخابات ریاست جمهوری شد که جریان اصلاح طلب تمام قد به حمایت از وی پرداخت.
حمایتی که شاید در ابتدا نشان از ارادت بزرگان این جریان به حسن روحانی داشت، اما بعد ها مشخص شد که پشت پرده این حمایت تمام قد، ذبح شدن بسیاری از چهره های اصلاح طلب بود تا دولتی با سکانداری روحانی روی کار بیاید.
با تشکیل دولت اول و بی تفاوتی رئیس جمهور وقت نسبت به وعده های انتخاباتی که در میتینگ های پر زرق و برق به حامیان خود داده بود، آرام آرام زمینه ای را فراهم کرد که خرده پاهای اصلاح طلب دچار سرخوردگی شده و حاشیه امن و دور از دولت را برای خود انتخاب کنند.
وعده هایی که روحانی به حامیان خود داده بود عملی نکرد و این در حالی بود که رئیس جمهور وقت لزوم هیچگونه پاسخگویی را در برابر طرفداران خود احساس نمی کرد!
سکوت، اما تنها واکنش حامیان دولت نبود، بلکه آرام آرام بازار اظهارنظرها داغ شد.
در ابتدای کار اعتراض ها در قالب نقد دوستانه مطرح می شد، اما کم کم به خود حالت اعتراضی و قهری گرفت. با این حال اما سیاست اصلاح طلبان همچنان حمایت از روحانی به خاطر مصلحت بود.
در اردیبهشت ماه سال ۹۶ یعنی در بحبوحه انتخابات، رئیس دولت اصلاحات با انتشار یک پیام ویدیویی حمایت خود را از حسن روحانی نامزد انتخابات ریاست جمهوری کشور را اعلام کرد. همین باعث شد تا برای دومین بار چهره های اصلاح طلب که آماده کاندیداتوری در انتخابات بودند به خاطر روحانی و مصلحت اندیشی پدرخوانده های اصلاحات قربانی شوند.
برای دومین دوره ریاست جمهوری، حسن روحانی باز هم پشت به وعده هایی که داده بود کرد و اراده ای برای تحقق آنها در خود به وجود نیاورد.
این بار، اما گله ها و شکایت ها بیش از پیش شد؛ پروانه سلحشوری، نماینده مردم تهران در مجلس و از اعضای لیست امید در اظهاراتی گفته بود: رئیس‌جمهور شرایط را به‌گونه‌ای رقم زد که حامیانش از مردم خجالت می‌کشند!
مصطفی کواکبیان یکی دیگر از اعضای لیست امید مجلس هم گفت: به عنوان نماینده مردم خجالت می کشم از اینکه بگویم از این دولت حمایت کرده‌ام!
صادق زیباکلام هم گفت: رویم نمی‌شود در چشم کسانی که با تشویق من به روحانی رأی دادند، نگاه کنم؛ شرمنده آنهایم!
همچنین محمدصادق جوادی‌حصارعضو اعتماد ملی هم در گفت‌و‌گویی بیان داشته است: اگر اصلاح طلبان در انتخابات ۹۶ از آقای روحانی حمایت نمی‌کردند، در خوشبینانه‌ترین حالت ایشان ۱۶ میلیون رای داشت که با این تعداد رای قطعا نمی‌توانست توفیقی در انتخابات داشته باشد.
محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس‌جمهور هم اظهار کرده است: اینکه در سال ۹۶ در کنار اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری تلاش کردیم، با هم کار کردیم و ایستادیم تا این دولت انتخاب شود درست است و اینگونه هم بود و هاشمی رفسنجانی، رئیس دولت سازندگی نیز می‌گوید: روحانی یک هفته قبل از انتخابات ۹۲، سه درصد رأی داشت که با حمایت من به بالای ۵۰ درصد رفت. روزنامه آفتاب یزد برای روحانی تیتر زد بود: اعتماد مجدد اصلاحات به حسن روحانی!؛ اما زمان گذشت و انگار عملکرد روحانی چندان به مذاق جریان حامی او خوش نیامد.
روزنامه ابتکار هم گزارشی را با تیتر «هزار وعده خوبان» منتشر کرد و به این بهانه از عمل نشدن وعده های رئیس جمهور گله کرد.
اعتراضات اصلاح طلبان از یک سو و ارسال پالس های نارضایتی از دولت از سوی دیگر، فرضیه عبور اصلاحات از روحانی را مطرح کرد، اما برخی اصلاح طلبان نسبت به آن واکنش نشان داده و تلاش کردند با اظهارات گاه و بی گاه بر اشتباه تاکتیکی خود در حمایت از روحانی سرپوش بگذارند، چرا که در غیر این صورت مجبور به پاسخگویی به افکار عمومی بودند.
غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران نیز گفته بود: دولت در بسیاری از ابعاد، چه در عمل چه در حرف و چه برنامه‌ریزی، بسیار مثبت عمل کرده، اما در عین حال ناتوانی‌هایی هم داشته است.
عبدالواحد موسوی‌لاری هم گفته بود، باز هم از دولتی مثل دولت آقای روحانی حمایت می‌کنیم؛ برای اینکه فضا باز بماند و مردم بتوانند حرف‌هایشان را بزنند و نظراتشان را مطرح کنند!
همچنین محمد قوچانی "سردبیر روزنامه سازندگی" نیز گفت: به هر حال آقای روحانی انتخاب جریان اصلاح طلبی بوده و حتی به آقای عارف ترجیحش دادند. ما موظفیم مسئولیت‌های این جریان را بر عهده بگیریم.
این روزها اما با نزدیکی به زمان برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی، عقده گشایی تازه از دل جریان اصلاحات به گوش می رسد.
علی شکوری راد عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در گفتگویی درباره حضور حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ گفته است: در شورای مشورتی خاتمی، عارف به‌عنوان کاندیدای اصلاح‌طلبان معرفی شد ولی آنجا کسانی بودند که می‌گفتند آقای روحانی هم می‌تواند گزینه مناسبی باشد، به‌خصوص که آقای هاشمی روی آقای روحانی نظر داشت.
این چهره سیاسی اصلاح طلب این را هم گفت که روحانی شخصاً هیچ جاذبه‌ای برای اصلاح‌طلبان نداشت، آقای لاریجانی هم در هیچ زمان و مقطعی هیچ تعاملی با اصلاح‌طلبان نکرد، اصلاح‌طلبان به خاطر مصلحت آنها حمایت کردند، اما آنها هیچ‌کدام قدرشناسی نکردند، بلکه نمک‌نشناسی هم کردند، هم روحانی و هم لاریجانی!
این اظهارات البته در حالی مطرح می شود که پدرخوانده های اصلاح طلب هیچ گاه نسبت به عملکرد خود در دفاع از روحانی در دو انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و ۹۶ توضیحی ندادند، در حالی که پاسخگویی نسبت به بی ثباتی های اقتصادی و توافقات نافرجام بین المللی نیز خود حاصل حمایت های این جریان از دولت روحانی بود.
با این حال آنچه مسلم است، اردوگاه اصلاحات در مصلحت اندیشی سیاسی و رودربایستی با رئیس دولت سازندگی، کشور را برای ۸ سال به گروگان حسن روحانی درآورد، تا امروز برخی چهره های منتسب به این جریان لب گشوده و به واقعیت های پس پرده اعتراف کنند.
ارسال دیدگاه