رؤسایی که مدیر تدارکات اردوهای مختلط و کنسرت میشوند؛
انقلابیها لطفا اعتراض نکنند؛ برچسب عقب ماندگی میخورند و میروند جهنم!/ آقایان مدعی اعتدال، دانشگاه ها رقاص خانه شدند
مسئولینی که خود برنامههای غیر فرهنگی را به نام فرهنگ اجرا کردند امروز برای ظاهرسازی هم که شده دستور لغو اردوهای مختلط دانشجویی را صادر میکنند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از آناج، "یک روزی بود که دانشگاه ما بهمثابهی پلی بود به سمت غرب که «برویم به دانشگاه تا بعد فرو بغلتیم به دامن غرب»؛ یا آن که با استعداد بود، وجودش مفید بود، برود جذب آنها بشود، برای آنها کار کند و بعضیها اینجا بشوند عامل یا سرگرم تمتّعات زندگی. امروز دانشگاه اینجور نیست، امروز دانشگاه یک نردبانی است به سمت آرمانهای بلند؛ عدّهای میخواهند این نردبان را از بین ببرند و دوباره همان پلِ به سمت غرب را برقرار کنند؛ دانشگاه ما را برگردانند به حال سابق. جوانهای ما باید بیدار باشند و بحمدالله بیدارند"
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آناج,بیانات در دیدار دانشآموزان و دانشجویان/ دوازدهم آبان ماه سال 94
,بعضیها کار فرهنگی را در داخل دانشگاه با کنسرت و اردوهای مختلط اشتباه گرفتهاند؛ خیال میکنند کار [فرهنگی این است]؛میگویند باید دانشجو شاد باشد! شاد بودن برای هر محیطی چیز خوبی است امّا چهجوری؟ به چه قیمتی؟ غربیها چقدر بهره بردهاند از این اختلاط دختر و پسر که ما بهره ببریم؟ یک روزی به ما میگفتند که در اروپا -آن روز اروپا را مطرح میکردند- حجاب نیست و زن و مرد با هم قاطیاند، هوس و شوق جنسی هم در آنجا طبعاً کنترلشده است. خب، حالا شما نگاه کنید ببینید همینجور است؟ آیا هوسها کنترلشده است یا هوسها تحریکشده است؟ اینهمه جنایت جنسی امروز دارد در آمریکا و در اروپا اتّفاق میافتد؛ به جنس مخالف هم دیگر حالا اکتفا نمیکنند! و از این بدتر هم خواهد شد. اسلام انسان را شناخته است که حکم حجاب را داده، حکم عدم اختلاط زن و مرد را داده. اسلام من و شما را شناخته؛ [انسان] مال خدا است و [او] آفرینندهی ما است. اردوی مختلط یعنی چه؟ کوهنوردی مختلط، اردوی مختلط، گاهی حتّی خارج از کشور! نه، کار فرهنگی ماهیّت دیگری دارد، مفهوم دیگری دارد. مسئولین فرهنگی دانشگاهها بفهمند چهکار میکنند.
,,
, ,
تربیت افرادی معتقد به استقلال؛ استقلال فکری، استقلال سیاسی، استقلال فرهنگی، استقلال اقتصادی؛ جوانی که تربیت میشود در کار فرهنگی، باید به معنای واقعی کلمه اعتقاد داشته باشد به استقلال کشورش؛ مؤمن به مبانی انقلاب و نظام، مؤمن به فرهنگ اسلامی، خوشبین، خوش روحیّه. کار فرهنگی این است. خب، این کار آسانی نیست؛ خیلی کار سختی است. این برنامهریزی میخواهد. همهی دنیا -دشمنان ما یکجور، دوستان ما یکجور- میگویند جمهوری اسلامی ایران کشور قدرتمندی است [امّا] این آقا در داخل میرود فلانجا سخنرانی میکند، میگوید آقا، ما کسی نیستیم، ما چیزی نیستیم، ما منزوی هستیم! خودکمتربین؛ حالا خودش را کم ببیند؛ ملّت را چرا کم میبیند؟ نظام جمهوری اسلامی و کشور را چرا کم میبیند؟ این خودکمبینی خیلی چیز خطرناکی است؛ احساس حقارت؛ که همهی دنیا میگویند کشور عزیزی است، کشور مقتدری است، گله دارند، ناراحتند که [ایران] نفوذ پیدا کرده، همهجا را گرفته، این آقا اینجا در داخل، در روزنامه یا در سخنرانی یا در فلان دانشگاه به دانشجوها میگوید نه، ما چیزی نیستیم، ما کسی نیستیم!
,البتّه خبرهایی که به من از بعضی از دانشگاهها میرسد، اینها را نشان نمیدهد. کاری کنید فضا بیفتد دست جوانِ مؤمنِ انقلابیِ خوشروحیّهی باانگیزهی دارای احساس عزّتبهنفس و متدیّن. یکی از بزرگترین مسئولیّتهای شما این است: کاری کنید که این مجموعههای مؤمن و سرشار از ایمان به انقلاب و به اسلام حرف اوّل را بزنند؛ فضای غالب دست اینها باشد؛ این جزو وظایف شما است.
,بیانات در دیدار رؤسای دانشگاهها، پژوهشگاهها، مراکز رشد و پارکهای علم و فناوری/ بیستم آبان ماه سال 94
,برگزاری اردوهای به ظاهر علمی اما مختلط دانشگاهی در طول سالهای اخیر رواج یافته و آسیبهای بعضا جبران ناپذیری را بر دانشجویان و دانشگاه تحمیل کرده است، اردوهایی که در آن حد و مرزها زیر سوال میرود و بیشتر شبیه گردش اروپایی است، فضایی که در آن دختران و پسران کنار یکدیگر حاضر میشوند و به اسم نشاط و شادابی ارزشهای اسلام و انقلاب پایمال میشود. این ارودوهای کنار ساحل و جنگل فضا را برای آشنایی و دوستیهای نامشروع فراهم میکند و دانشجویان روز به روز از مباحث علمی و رسالت اصلی خود فاصله میگیرند.
,,
, ,
گویا برای برخی از افراد کار فرهنگی معنی دیگری دارد و آنان برای ایجاد نشاط و شادابی حاضرند دست به هر کاری بزنند، وزارت علوم نیز اقتدار کافی برای جلوگیری از این اردوها ندارد و عواملی که خود وزارت در دانشگاهها چیده است به خوبی وظایف محول شده را عملی میکنند، هرکسی هم در برابر آنها ایستادگی و اعتراض کند بلافاصله برچسب افراطی و مخالف شادی میخورد.
,برگزاری کنسرت، رقص و پایکوبی بلای جان بعضی از دانشگاهها شده و در مناسبتهای مختلف سال صدای رقص و آواز در سالن های همایش دانشگاه ها به گوش می رسد، کنسرتهایی که پسران و دختران حسابی رقاصی میکنند و الفاظی بین برخی از دانشجویان رد و بدل میشود که به هیچ وجه برازنده یک دانشجو نیست، بعضی اوقات فضا به قدری آلوده میشود که شخص ثالث باور نمیکند مکانی که آن را مشاهده میکند دانشگاه نام دارد.
,جامعه اسلامی نیازمند نشاط و شادابی است و هیچ کس مخالف شادی جوانان نیست، اما این شادی باید چهارچوب مشخصی داشته باشد و حد و مرزهای لازم رعایت شود، متاسفانه در ایران اسلامی مفهوم نشاط تابع رفت و آمد دولتها است، ما یا تفریط کردهایم و یا دچار افراط شدهایم، به نظر میرسد دیگر افتادن از یک طرف دیوار برایمان عادی شده است. انتظار میرفت دولت مدعی اعتدال و انقلاب دچار افراط نشود تا ارزشهای انقلاب نیز زیر سوال نرود اما این افراطها تا حدی پیش رفت که شخص رهبری مجبور به واکنش شد. البته در طول سالهای گذشته مقام معظم رهبری در رابطه با کار فرهنگی تذکرات زیادی دادهاند اما گویا عدهای نمیخواهند بشنود.
,برخی از رؤسای دانشگاهها صدای رقص و پایکوبی را نمیشنوند و چشم خود را بر نحوه پوشش و روابط نامشروع بستهاند اما صدای اعتراض انقلابیون و فعالیت تشکلهای انقلابی برایشان سنگین است، این افراد همان کسانی هستند که روزی دم از انقلاب و آرمان میزدند اما امروز به خاطر حفظ میز ریاست و تامین منافع احزاب سعی در تغییر فضای دانشگاه به نفع خود دارند و بر تشکلهای انقلابی و آرمان گرا به شدت فشار میآورند و سعی در محدود کردن آنها دارند. عوامل حزب حاکم به سعی دارند طیفی را در مقابل گروهی دیگر قرار دهند تا همچنان بتوانند برنامههای خود را در دانشگاه پیاده کنند.
,,
, ,
فارغ از اینکه بعضی از برنامههای دانشگاهها فرهنگی نیستند، سرگرم شدن دانشجویان به این برنامهها موجب شده تا میزان توجه به علم و دانش کاهش یابد، فرهنگمان این روزها رنگ و بوی سیاست به خود گرفته و دیگر خبری از کار فرهنگی به معنی واقعی نیست. در این میان بازی سیاسی جایگزین فهم سیاسی شده و در کنار آن عدم انجام کارهای پژوهشی و کاربردی نشدن پایاننامه دست به دست هم داده تا رشد علمی ایران کاهش یابد.
,از مسئولین کشوری انتظار میرود آیندهی ایران را بازیچهی بازیهای سیاسی خود نکنند و بر فضای دانشگاه کنترل حداقلی داشته باشند، حتی در کشورهای غربی نیز برخی محدودیتها در دانشگاهها اعمال میشود، نتیجه اردوهای مختلط در غرب با وجود عادی بودن بی حجابی و روابط به فحشا کشیده شد حال معلوم نیست عدهای با چه انگیزهای این اردوها را برگزار میکنند. آنچه که مهم است باید شورای عالی انقلاب فرهنگی چهارچوب خاصی را برای کار فرهنگی مشخص کند تا شاهد تفریط و افراط نباشیم و برنامهها در جای خود و متناسب با فرهنگ اسلامی برگزار شوند.
]
ارسال دیدگاه