تاملی بر حرکت متنقاض لاریحانی در دولت دهم و یازدهم:
لاریجانی؛ اصلاح طلب یا اصولگرای کارگزارانی!
اینکه شخصیت سیاسی یک نفر چند ماه مانده به انتخابات بگونه ای ترسیم شده که معلوم نیست در کدام طیف سیاسی تعریف خواهد شد، خود گویای سلوک سیاسی علی لاریجانی است.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از آناج، چند ماهی مانده به انتخابات سال 92 بود که با جمعی از دوستان به دیدار یکی از نمایندگان تبریز رفتیم. در این دیدار بحث بر سر کاندیداهای ریاست جمهوری بود. هر یک از حضار نظرشان را می گفتند تا نوبت به آقای نماینده رسید. او گفت: به نظر من یکی مثل لاریجانی برای ریاست جمهوری از همه شایسته تر است. نگارنده در میان کلام او گفتم: لاریجانی مقبولیت اجتماعی ندارد و بسیار بعید است در صورت حضور بتواند مردم را با خود همراه کند و آقای نماینده در پاسخ گفت: شما باید توجه داشته باشید که یک مقبولیت داریم و یک قابلیت و من معتقدم اقای لاریجانی قابلیت این جایگاه را دارند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آناج,
این نماینده بارها با سیاست های لاریجانی همراه شده که موضوع این مقال نیست. از این خاطره وام گرفتم تا به موضوع اصلی بپردازم.
,
صفحات روزنامه ها و سایتهای خبری را که ورق بزنید بیش از همه، یک موضوع خودنمایی می کند و آن اینکه لاریجانی در انتخابات مجلس دهم به کدام سمت به اصطلاح "غش" می کند؟!
,
از قرائن این گونه بر می آید که اصلاح طلبان برای لاریجانی برنامه خیلی پیچیده ای دارند و بعید نیست که آخرالامر نیز دست او را در حنا بگذارند و اصولگرایان تا حدودی سرگردان در مورد شخص ایشان.
,
اینکه شخصیت سیاسی یک نفر چند ماه مانده به انتخابات بگونه ای ترسیم شده که معلوم نیست در کدام طیف سیاسی تعریف خواهد شد، خود گویای سلوک سیاسی علی لاریجانی است.
,
عمده ایرادی که می توان برای لاریجانی نوشت اینکه: او همه چیز را از دریچه سیاست می نگرد حتی منافع ملی را!
,
برای نگارنده نباید بابت این جمله خرده گرفت چه اینکه می توان مصادیق بسیاری را لیست کرد و جلوی چشم انظار عمومی قرار داد.
,
لاریجانی هم به دولت قبلی جفا کرد و هم به دولت فعلی که خروجی مشی وی در تعامل با دو دولت به حاشیه رفتن منافع ملی بوده و هست.رفتار لاریجانی با دولت قبلی که نیاز به توضیح ندارد. او عمدتاً با دولت قبلی بنای ناسازگاری گذاشت و رئیس جمهور وقت نیز این ناسازگاری را شدت بخشید و نتیجتاً منافع ملی پای خواسته ها و امیال شخصی دو رئیس قوه ذبح شد .اما رفتار لاریجانی با دولت روحانی خود حکایتی دیگر است.
,
لاریجانی بر خلاف دولت دهم با دولت یازدهم بنای تعامل گذاشت و رئیس قوه مقننه چنان با رئیس دولت یازدهم و شاکله دولت تدبیر گرم گرفت که مجلس را در حد "مهر تائید" سیاست های دولت تنزل داد. او ریل گذاری مجلس را کناری نهاده و تمام هم و غم خویش را برای همراهی با دولت گذاشت که نمونه آنرا در برجام مشاهده کردیم. رفتار لاریجانی با دو دولت دهم و یازدهم مصداق افتادن از دو طرف دیوار است. اعتدال در تعامل با دولت ها و لحاظ منافع ملی فراتر از منافع دولت ها گمشده ریاست لاریجانی بر مجلس نهم بود.
,
از رفتار لاریجانی اینچنین برداشت می شود که او رمز بقای خود در سپهر سیاسی ایران را همراهی با دولت می پندارد و همه رفتار خود را در این پازل معنا می کند.
,
اما نکته مبهم ماجرا اینجاست که دولت باید برای پذیرش تمام و کمال لاریجانی، دل اصلاحطلبان را به دست بیاورد و همین موضوع به پاشنه آشیل سیاست های لاریجانی در این حوزه تبدیل خواهد شد چرا که اصلاحطلبان با توجه به سابقه لاریجانی دل خوشی از او ندارند و از سویی دیگر طیف حامیان دولت و مشخصاً کارگزارانی ها به دنبال دادن نقش بیشتر به لاریجانی در لیست انتخاباتی هستند موضوعی که اصلاحطلبان مقابل آن گارد خواهند گرفت.
,
در این باره باز هم خواهیم نوشت...
,
انتهای پیام/پ
]
ارسال دیدگاه