دور شدن از فرهنگ و سبک زندگی علوی، مصرف گرایی را رواج داد

حجت الاسلام سید رضا موسوی گفت: دوری از مصرف گرایی و قناعت در مصرف را میتوان، گامی مهم در راستای محرومیت زدایی بشمار آورد و این همان سیره ای است که بزرگان دین درباره آن سفارش کرده اند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ معاون فرهنگی بنیاد بین المللی غدیر البرز در گفتگو با خبرنگار "تیتریک" گفت: یکی از مهم ترین راهکارهای هر مسئله ای مدیریت و برنامه ریزی است که فرهنگ سازی از این امر مستثنا نمی باشد. اسراف نکردن مانند بسیاری از موضوعات مثل ماسک زدن و شستن دستها، تا زمانی که نیاز به آن در بین مردم احساس نگردد، ضرورت آن مهم درک نخواهد شد و امیدی به اجرایی شدن آن امر نیست.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, تیتریک,

حجت الاسلام سید رضا موسوی ادامه داد:در شرایط کنونی، که با محدودیت های انرژی روبرو هستیم،صرفه جویی و مدیریت انرژی را میتوان، یکی از راهکارهای عادلانه تقسیم انرژی بین تمامی اقشار جامعه بشمار می رود.

وی افزود:صرفه جویی به مفهوم مصرف چیزی به شکل درست و مناسب آن است. عده ای صرفه جویی را به معنای کم مصرف کردن معنا کرده اند، ولی به نظر می رسد این معنا نمی تواند اقتصادی باشد؛ زیرا هدف از تولید یک شیء اقتصادی، مصرف آن است و مصرف چیزی زمانی به وقوع می پیوندد که آدمی به آن نیاز داشته باشد و با مصرف آن چیز نیازی از نیازهای وی برآورده می شود. بنابراین شخص لازم است تا در حد نیاز و برآورد آن، چیزی را مصرف نماید و کم مصرف کردن نمی تواند نیاز وی را برآورده سازد، مگر آن که در مساله نیاز، مصرف چیزی می بایست در حد برآورد نیازهای اساسی و لازم باشد.

,
,
,

این کارشناس تصریح کرد: قرآن نیز به این مساله از ابعاد مختلف پرداخته است؛ زیرا قرآن کتاب هدایت و راهنمایی آدمی به سوی کمال است و به مساله اقتصادی که ارتباط تنگاتنگی با مساله آسایش و آرامش دارد توجه داشته، اصولا نگاه قرآن به مسئله اقتصادی نگاهی در راستای بهره وری مناسب و درست از امکانات و وسایلی است که خداوند در اختیار بشر به طور مستقیم و یا با تولید و کار قرار داده است. اقتصاد که از واژه قصد گرفته شده به معنای میانه روی و اعتدال است. از این رو بنیاد امور در حوزه تولید و توزیع و مصرف کالا در بینش و نگرش قرآنی میانه روی است.

حجت الاسلام موسوی گفت:هرگونه رفتارهای بیرون از این چارچوب از نظر قرآن نه تنها نادرست و نابهنجار، بلکه گناه و گاه جرم قانونی تلقی می شود.خداوند در آیاتی چون }کُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ آتُوا حَقَّهُ یَوْمَ حَصادِهِ وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفینَ{ (141 سوره انعام) از مردم می خواهد که از اسراف و تبذیر دوری ورزیده و هزینه های خویش را در چارچوب اعتدالی قرار دهند. در آیه } کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفین{‏(31 سوره اعراف) از مردم می خواهد که از نعمت های خداوند استفاده کرده و از آن بخورند و بیاشامند ولی اسراف نکنند.

وی ادامه داد: به نظر میرسد بهترین شیوه برای بسترسازی چنین فرهنگی تقویت بنیه اعتقادی افراد در جامعه است.امیرالمومنین علی (ع) میفرمایند: «کلکمْ راعٍ وَ کلکمْ مَسْؤُولٌ عَنْ رَعِیتِهِ» همه افراد جامعه در برابر یکدیگر مسئول هستند لذا همدردی با اقشار ضعیف جامعه، میتواند ثمره چنین بینش باشد.

,
,
,
,
,
,

این کارشناس تاکید کرد: مشکل اساسی جوامع بشری مخصوصا نظامی مانند نظام اسلامی ما ، دور شدن از فرهنگ و سبک زندگی علوی است. دوری از مصرف گرایی و قناعت در مصرف را میتواند، گامی مهم در راستای محرومیت زدایی بشمار آورد این همان سیره ای است که بزرگان دین درباره آن سفارش نموده‌اند.

حجت الاسلام موسوی گفت: مصرف زیاد به معنای هدر دادن سرمایه و استفاده نابجا و نابرابر از منابع ملی است، که منجر به محرومیت برخی از مناطق می گردد، بنابراین استفاده صحیح، از سرمایه ها و منابع ملی،گامی در تحقق جامعه مهدوی و عمل به یک تکلیف شرعی و حرکتی به سوی گسترش عدالت اجتماعی است.

وی در خاتمه خاطرنشان کرد: بر همین اساس است که امام خمینی (رحمه الله) مصرف زیاد و بیش از نیاز در آب و برق را نه تنها نادرست و حرام می دانست، بلکه آن را ضمان آور دانسته و شخص را نسبت به جامعه مدیون می شمارد.

,
,

انتهای پیام/

]