خاطره یک پژوهشگر تاریخ درباره فرار عبدالکریم سروش از مناظره با آیت الله مصباح یزدی
یکی از چهره هایی که جامعه علمی کشور، هماره از وی توقع داشت تا به مناظره عمومی با استاد مصباح بپردازد، آقای عبدالکریم سروش بود. او اما، هیچگاه به چنین محاجّه ای تن نداد و هماره از آن می گریخت
, ,
دامنه این چالش ها به قدری وسیع شد، که استاد مصباح در یکی از همین گفتارها، آمادگی خود را برای مناظره با منتقدان اعلام کرد. اولین پاسخِ مثبت دهنده به این درخواست، آقای محمد جواد حجتی کرمانی بود که نهایتا، جمع بندی اصلاح طلبان از چند جلسه حضور وی در آن مناظره، کافی بود که آنها به طور کل، فکر هم آوردیِ فکری با مصباح را، از ذهن خود بیرون کنند!
,یکی از چهره هایی که جامعه علمی کشور، هماره از وی توقع داشت تا به مناظره عمومی با استاد مصباح بپردازد، آقای عبدالکریم سروش بود. او اما، هیچگاه به چنین محاجّه ای تن نداد و هماره از آن می گریخت! خاطره پی آمده، چیزی است که خود در این باره، شاهدش بودم.
,سروش در یکی از مصاحبه های خویش و در توجیه امتناع خود از چنین مناظره ای، عباراتی گفت به این مضمون: من تاکنون حدود بیست کتاب نوشته ام و مخالفان فرصت آن را داشته اند که بگردند و عیوب آن را بیابند، اما من نقد و اثر مکتوبی از منتقدان ندارم که در باره آن، همین کار را بکنم...وانگهی به تازگی از اطرافیان آقای مصباح، شنیده ام که روزنامه و کتاب مطالعه نمی کنند و اخبار را از اطرافیان دریافت می کنند و...الخ.(بدون مبالغه و به همین ابتذال! اگر کاوش کنید، می توانید متن اش را در جراید آن دوره بیابید!)
,دیری نپائید که نگارنده در جلسه ای با استاد، به سخنان سروش اشاره کرد و منتظر پاسخ وی شد! ایشان با تبسم و طنزی که مخصوص به خودش بود، گفت: " اگر آقای سروش بیست کتاب نوشته، بنده چهل تا نوشته ام! ایشان هم وقت داشته تا آنها را بخواند و خلل های آن را، در آورد! وانگهی برای هر مناظره کننده ای، بهترین برگ برنده این است که مخاطب کتاب و روزنامه نخواند و اطلاعاتش، از راه واسطه و عاریه باشد! بنابر این بهتر است به ایشان گفته شود: به همین دلایل هم که شده، حتما به عرصه مناظره بیاید و به بهانه هایی اینچنین، از آن سر باز نزند!..."
,انتهای پیام/ک
]
ارسال دیدگاه