بی‌حرمتی "شقایق باپیری" به میلیونها زن ایرانی و صد البته هزاران دختر کردستانی!
بانو شقایق، باور داشته باش ساکن هر آب و خاکی که بشوی و به بهترین بازیکن هندبال جهان هم تبدیل شوی، چون از آغوش وطنت جدا شده‌ای، باز یک پناهنده‌ای![
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، شقایق باپیری از سال ۲۰۱۵ عضو تیم ملی هندبال زنان ایران و باشگاه سپاهان بوده است و در رقابت‌های قهرمانی جهان در اسپانیا یکی از بازیکنان باتجربه ایران به شمار می‌رفت. او روز چهارشنبه هتل سورکوتل سورایا پلاس، محل اقامت کاروان تیم ملی هندبال دختران ایران در والنسیا را ترک کرد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, کُردتودی,باپیری متولد ۱۳۶۹ و اصالتا سنندجی است و سابقه حضور در لیگ هندبال بانوان عراق و کسب عنوان خانم‌گلی را نیز در کارنامه دارد.
تیم ملی هندبال زنان ایران امروز پنج‌شنبه اسپانیا را به مقصد ایران ترک کرد اما بدون شقایق باپیری.
بر اساس آنچه که در رسانه ها منتشر شده او پناهندگی گرفته اما هنوز به صورت رسمی از سوی فدراسیون هندبال ایران اعلام نشده است.
این نهایت بی مرامی است که چشم ببندی و نادیده بگیری هر آنچه کمکت کردند تا به اینجا برسی. از امکانات و توجه یک ملت استفاده کنی تا به قله های پیشرفت برسی و شناخته شوی و همینکه احساس کردی به جایی رسیدی و نام و نشانی پیدا کرده ای به ملتت پشت کنی و به قول خودت به دنبال "آینده بهتر" بروی. چه تضمینی هست که این آینده بهتر در سرزمین غربت در انتظار تو باشد؟! حالا برای کدام میهمن می خواهی افتخار کسب کنی تا ملتش تو را از صمیم قلب دوست داشته باشند و تو را فرزند و خواهر خود بدانند؟!
واقعا برداشتن یک روسری از سر این قدر مهم است که برخی بانوان ورزشکار به خواست قلبی میلیونها زن ایرانی بی حرمتی می کنند؟ در همان اروپا زن محجبه نیست؟ در قلب همان آمریکا که امروز خیلی ها سنگش را به سینه می زنند هم زنان محجبه در خیابان و تلویزیون حضور پیدا نمی کنند؟
"ایران" بی حرمتی می بیند و می شنود اما "ایران" اینگونه نیست که به فرزندانش بی حرمتی کند. مام میهن همه فرزندانش را دوست دارد. چه آنهایی که موجب رقص پرچمش در میادین بین المللی شده اند و چه سایرین که این فرصت نصیب شان نشده، همه برای مام میهن شقایق، کیمیا و ... هستند و تا ابد عزیز. شاید ایران کمی انصاف را طلب کند، فقط کمی انصاف!
و اینکه بانو شقایق! باور داشته باش ساکن هر آب و خاکی که بشوی و به بهترین بازیکن هندبال جهان هم تبدیل شوی، چون از آغوش وطنت جدا شده ای، باز یک پناهنده ای!؛ به قول شاعر کُرد که می گوید "لە ئامێزی من بتڕازێی لە هەر کوێ بی پەناهەندەی".
باپیری متولد ۱۳۶۹ و اصالتا سنندجی است و سابقه حضور در لیگ هندبال بانوان عراق و کسب عنوان خانم‌گلی را نیز در کارنامه دارد.
,تیم ملی هندبال زنان ایران امروز پنج‌شنبه اسپانیا را به مقصد ایران ترک کرد اما بدون شقایق باپیری.
,بر اساس آنچه که در رسانه ها منتشر شده او پناهندگی گرفته اما هنوز به صورت رسمی از سوی فدراسیون هندبال ایران اعلام نشده است.
,این نهایت بی مرامی است که چشم ببندی و نادیده بگیری هر آنچه کمکت کردند تا به اینجا برسی. از امکانات و توجه یک ملت استفاده کنی تا به قله های پیشرفت برسی و شناخته شوی و همینکه احساس کردی به جایی رسیدی و نام و نشانی پیدا کرده ای به ملتت پشت کنی و به قول خودت به دنبال "آینده بهتر" بروی. چه تضمینی هست که این آینده بهتر در سرزمین غربت در انتظار تو باشد؟! حالا برای کدام میهمن می خواهی افتخار کسب کنی تا ملتش تو را از صمیم قلب دوست داشته باشند و تو را فرزند و خواهر خود بدانند؟!
,واقعا برداشتن یک روسری از سر این قدر مهم است که برخی بانوان ورزشکار به خواست قلبی میلیونها زن ایرانی بی حرمتی می کنند؟ در همان اروپا زن محجبه نیست؟ در قلب همان آمریکا که امروز خیلی ها سنگش را به سینه می زنند هم زنان محجبه در خیابان و تلویزیون حضور پیدا نمی کنند؟
,"ایران" بی حرمتی می بیند و می شنود اما "ایران" اینگونه نیست که به فرزندانش بی حرمتی کند. مام میهن همه فرزندانش را دوست دارد. چه آنهایی که موجب رقص پرچمش در میادین بین المللی شده اند و چه سایرین که این فرصت نصیب شان نشده، همه برای مام میهن شقایق، کیمیا و ... هستند و تا ابد عزیز. شاید ایران کمی انصاف را طلب کند، فقط کمی انصاف!
,و اینکه بانو شقایق! باور داشته باش ساکن هر آب و خاکی که بشوی و به بهترین بازیکن هندبال جهان هم تبدیل شوی، چون از آغوش وطنت جدا شده ای، باز یک پناهنده ای!؛ به قول شاعر کُرد که می گوید "لە ئامێزی من بتڕازێی لە هەر کوێ بی پەناهەندەی".
,,
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه